Baby Bag

მშობლებისა და მოსწავლეების მადლობის წერილი ბათუმის N4 სკოლის მასწავლებელს

მშობლებისა და მოსწავლეების მადლობის წერილი ბათუმის N4 სკოლის მასწავლებელს
ბათუმის N4 სკოლის მშობელთა კომიტეტის თავჯდომარე ზეინაბ ნაკაშიძე მე-4 (დ) კლასის მშობლებისა და  შვილების სახელით მადლობას უხდის კლასის დამრიგებელს, ქართული ენისა და ლიტერატურის მასწავლებელს, გულო ბასილაძეს დისტანციური სწავლა-სწავლების პროცესში აქტიური და განსაკუთრებული ჩართულობისათვის. მადლობის წერილი ​Momsedu.ge-ს თავად ზეინაბ ნაკაშიძემ მიაწოდა:

,,ქალაქ ბათუმის მე-4 საჯარო სკოლის მე-4 (დ) კლასის მშობლები, ჩვენს შვილებთან ერთად უღრმეს და გულითად მადლობას ვუხდით ჩვენი კლასის დამრიგებელს, ქართული ენისა და ლიტერატურის მასწავლებელს გულო ბასილაძეს, დისტანციური სწავლა-სწავლების პროცესში აქტიური და განსაკუთრებული ჩართულობისათვის. არსებული მდგომარეობის მიუხედავად ქალბატონი გულო იმ დღიდანვე, როგორც კი გამოცხადდა ონლაინსწავლება, დაგვიკავშირდა თითოეულ მშობელს და გვაცნობა, რომ ყველა მოსწავლე დაარეგისტრირა და მზა კოდები მოგვაწოდა. ასევე ყველა გაკვეთილს ესწრება, რათა დააფიქსიროს მოსწავლეთა ჩართულობა სხვა საგნებშიც. ჩვენი კლასის თითქმის ყველა მოსწავლე აქტიურადაა ჩართული ონლაინსწავლებაში და შედეგიც კარგი გვაქვს, რადან ბავშვებისთვის ეს ყველაფერი მოსაწყენი არაა. ამას განაპირობებს ის, რომ გულო მასწავლებელი მოსწავლეებს აწვდის მის მიერვე შექმნილ ონლაინრესურსებს და სხვადასხვა სახლისო დავალებებს, რითაც უფრო მეტად დააინტერესა ჩვენი შვილები. ასევე შექმნა ,,კითხვის საათი“, რათა შაბათი-კვირაც მაქსიმალურად საგანმანათლებლო ყოფილიყო. მოსწავლეებმაც არ დააყოვნეს, მასწავლებლის შრომა დააფასეს. მხატვრულად ამზადებენ სხვადასხვა მწერლების მოთხრობებს და ტვირთავენ ვიდეოებს, რომლებსაც უამრავი მნახველი ჰყავს. ასევე, მოსწავლეების დიდმა სურვილმა და მოწოდებამ, რომ ისინი შემოქმედებითები არიან, განაპირობა ისიც ,რომ დაიწყეს გამოწვევა,,ლექსის მხატვრულად კითხვაში“, რომელშიც ყველა მოსწავლეა ჩართული. აქტიურად ვატარებთ ონლაინ კლასსაათსაც. ჩვენი შვილები ხალისით უყურებენ ტელესკოლის გაკვეთილებს ყველა საგანში და ამზადებენ დავალებებს, რომელსაც შემდეგ მასწავლებელი უმოწმებს მათ. ამ კუთხით მშობლებიც დავინტერესდით და შვილებთან ერთად ვაქტიურობთ. გულო მასწავლებელს არასდროს ავიწყდება მისი მოსწავლეების წახალისება და მოსწავლეები დისტანციურად დააჯილდოვა სერთიფიკატებით, რამაც ჩვენს შვილებს უფრო მეტი მოტივაცია გაუღვივა სწავლისადმი.ესაა უდიდესი შრომა ჩვენი მასწავლებლისა, რომელიც დასაფასებელია ყველასგან. გარდა ამისა, უღრმეს მადლობას ვუხდით მათემატიკის მასწავლებელს ქალბატონ მაგული ქურიძეს, რომლიც დაუღალავად შრომობს რათა ჩვენს შვილებს გადაალახინოს ყველა დაბრკოლება, რაც შეიძლება ახლდეს დისტანციურ სწავლებას და ყველა საგნის მასწავლებელს, რომლებიც ასევე აქტიურად არიან ჩართული დისტანციურ სწავლებაში და თითოეული მოსწავლის შრომას აფასებენ. ქალაქ ბათუმის N4 საჯარო სკოლის მე-4(დ)კლასის მშობლები და მოსწავლეები,'' - აღნიშნულია მადლობის წერილში.

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,მასწავლებელმა ერთხელ ასეთი რამე მიჩურჩულა ყურში, ჩემი ხუთიანები წითლდებიან ორიანების გვერდზე და რა ვქნათო''

,,მასწავლებელმა ერთხელ ასეთი რამე მიჩურჩულა ყურში, ჩემი ხუთიანები წითლდებიან ორიანების გვერდზე და რა ვქნათო''

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა სკოლის პერიოდი გაიხსენა და მასწავლებლის შესახებ ისაუბრა, რომელმაც მას საკუთარი თავის რწმენა დაუბრუნა: 

,,სწავლა ყველა ბავშვს უყვარს, მაგრამ ვაძულებთ. მეც შემაძულეს. რუსული არ გამაგებინა მასწავლებელმა და მომაყარა ორიანები, მათემატიკაში რაღაც ვერ გავიგე, ისევ ორიანები, მერე ფიზიკა, ქიმია, ვერ ვიგებდი ამ საგნებს და დამხმარე არავინ არ მყავდა. დაშინებული ვიყავი, მეგონა ვერაფერს ვერ ვისწავლიდი. ასე გადავედი მე-6 კლასში ორიანებით. მე-7 კლასშიც ოროსანი გახლდით. მე ახლა იმ ორიანებს ძალიან ვაფასებ, იმ ორიანებმა იყო და იმის გაგებამ, რომ თუ მე არა, მაშ, ვინ მიშველის მე. იმ ორიანებიდან რომ ამოვძვერი, მაშინ გავხდი კაცი. შემდეგ უკვე კარგი მოხდა. მოვიდა მასწავლებელი, რომელიც ჩემთვის იყო დაბადებული, ასე მეგონა მე.''

,,მე ასეთი წარმოდგენა მაქვს, რომ ყველა ბავშვს ერთი მასწავლებელი მოუვა ცხოვრებაში და ყველა მასწავლებელი ერთი ბავშვისთვის არის გაჩენილი ქვეყანაზე, არა იმიტომ რომ თაობები გაზარდოს, არა, ერთი უნდა გაზარდოს. რომელია ეს ერთი, მასწავლებელმა არ იცის, ამიტომ ყველას ისე უნდა მოექცეს, როგორც ერთს. ასეთი მასწავლებელი მომადგა მე, როდესაც ვიყავი მე-7 კლასში, ვარვარო ვარდიაშვილი, ენისა და ლიტერატურის მასწავლებელი იყო. მან დამიწერა პირველი ხუთიანები.''

,,არ მეკუთვნოდა და დამიწერა, არ ვიცი რატომ, მას თავისი განზრახვები ჰქონდა. ამ ხუთაინებმა ფრთები შემასხა, მაშ, შემძლებია. რაც მთავარია, ერთხელ ასეთი რამე მიჩურჩულა ყურში, ჩემი ხუთიანები წითლდებიან ორიანების გვერდზე და რა ვქნათო. მასწავლებლის სიყვარულმა გადამაწყვეტინა, რომ ეს ორიანები რაღაცნაირად მომესპო. დავიწყე ჯერ ყველაფრის ზეპირად სწავლა, ზეპირობამ ორიანები გააქრო, სამიანები გააჩინა. მერე ნაზეპირები კიდეც გავიცნობიერე, მე-7 კლასში 4-იანები და 5-იანები მყავდა, მე-9 კლასში უკვე ხუთოსანი ვიყავი, მარტო რუსულში ვიყავი ოროსანი. ვარო მასწავლებელმა ჩემი თავის რწმენა დამიბრუნა, ჩემი თავი მუჭში დავისვი და მაგრად მოვუჭირე ხელი. დედას არ შეეძლო დამხმარებოდა, სხვა მასწავლებლები ამის გამო თავს არ იკლავდნენ. ერთადერთი ვარვარა მასწავლებელი დედის მსგავსი იყო,'' - აღნიშნულის შესახებ აკადემიკოსმა შალვა  ამონაშვილმა გადაცემაში ​„დროება“ ისაუბრა.

წაიკითხეთ სრულად