Baby Bag

რას ავალდებულებს პედაგოგებს მასწავლებლის პროფესიული ეთიკის კოდექსი?

რას ავალდებულებს პედაგოგებს მასწავლებლის პროფესიული ეთიკის კოდექსი?

მასწავლებლის პროფესიული ​ეთიკის კოდექსი ადგენს ზოგადსაგანმანათლებლო დაწესებულების მასწავლებლის პროფესიული ქცევის წესებს, რომლითაც ფასდება მასწავლებლის პროფესიული კომპეტენტურობის ხარისხი და რომელთა დაცვა მასწავლებელს მოსწავლეების, მშობლების, მასწავლებლებისა და სკოლაში დასაქმებული სხვა პირების მიმართ მოეთხოვება.

ეთიკის კოდექსის მიზანია მასწავლებლის სავალდებულო პროფესიული ქცევის ერთიანი წესების დამკვიდრება. სკოლის შინაგანაწესი უნდა ეფუძნებოდეს ეთიკის კოდექსს.

მუხლი 3. პროფესიული კომპეტენტურობა

1. მასწავლებელი პროფესიული ვალდებულების შესრულებისას დამოუკიდებელი, კეთილსინდისიერი და მიუკერძოებელია.

2. პედაგოგიური საქმიანობის განხორციელებისას მასწავლებელი ხელმძღვანელობს საქართველოს კანონმდებლობითა და ეთიკის კოდექსის ნორმებით.

3. მასწავლებელი ხელს უწყობს მოსწავლეებში დემოკრატიული და პატრიოტული ღირებულებების ჩამოყალიბებას.

4. მასწავლებელი, თავისი პროფესიული საქმიანობისას, სამართლიანობის, ურთიერთპატივისცემის, ადამიანის უფლებათა დაცვის, ჯანსაღი ცხოვრების წესისა და გარემოს დაცვის მაგალითს აძლევს მოსწავლეებს.

5. მასწავლებელი იცავს მოსწავლეებთან, მშობლებთან, მასწავლებლებსა და სკოლაში დასაქმებულ სხვა პირებთან დაკავშირებული ინფორმაციის კონფიდენციალობას, საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილი წესით.

6. მასწავლებელი თავისი საქმიანობისას ყოველთვის პუნქტუალურია და აცვია მოწესრიგებულად.

7. მასწავლებელი მეტყველებს ეთიკური ნორმების შესაბამისად, გამართული და მოსწავლეებისათვის გასაგები ენით.

8. მასწავლებელი ეფექტურად იყენებს პედაგოგიური საქმიანობისთვის განკუთვნილ დროს, ეროვნული სასწავლო გეგმით გათვალისწინებული სასწავლო მიზნებისა და ამოცანების მისაღწევად.

9. მასწავლებელი უფრთხილდება სკოლის ქონებას და მიზანმიმართულად იყენებს სკოლის რესურსებს.

10. მასწავლებელი არ იყენებს პროფესიულ ან ინსტიტუციურ პრივილეგიებს პირადი მიზნებისათვის.

11. მასწავლებელი ზრუნავს საკუთარ უწყვეტ პროფესიულ განვითარებაზე.

მუხლი 4. მოსწავლეებთან ურთიერთობა

1. მასწავლებელი ითავსებს მოსწავლის მრჩევლის ფუნქციას სასწავლო პროცესში წარმოქმნილი სირთულეების გადასალახად და, მოსწავლის სურვილის შემთხვევაში, ეხმარება მას პირადი პრობლემების მოგვარებაში.

2. მასწავლებელი არ აყენებს მოსწავლეს სიტყვიერ ან ფიზიკურ შეურაცხყოფას და არ ახდენს მასზე ემოციურ (ფსიქოლოგიურ) ზეწოლას.

3. მასწავლებელი არ უწევს საკუთარ მოსწავლეს დამატებით ფასიან საგანმანათლებლო მომსახურებას, გარდა კანონმდებლობით გათვალისწინებული შემთხვევებისა.

4. მასწავლებელი ინარჩუნებს სიმშვიდეს კონფლიქტურ სიტუაციებში, ისმენს მოსწავლეთა აზრს და იღებს ობიექტურ და სამართლიან გადაწყვეტილებებს.

5. მასწავლებელი, სასწავლო პროცესის განმავლობაში, ზრუნავს მოსწავლის ჯანმრთელობის, პირადი უსაფრთხოებისა და საკუთრების დაცვაზე.

6. მასწავლებელი მაგალითს აძლევს და ეხმარება მოსწავლეებს ჯანსაღი ცხოვრების წესისათვის აუცილებელი ღირებულებებისა და უნარ-ჩვევების ჩამოყალიბებაში.

7. მასწავლებელი, მოსწავლეებთან ურთიერთობის დროს, იცავს მორალურ და ზნეობრივ ნორმებს.

8. მასწავლებელი პატივს სცემს მოსწავლეთა აზრებს, უქმნის მათ ყველა პირობას იდეებისა და შეხედულებების თავისუფლად გამოსახატად.

9. მასწავლებელი არ ეწევა მოსწავლეებთან რელიგიურ (გარდა იმ სკოლების მასწავლებლებისა, რომლებიც ეწევიან რელიგიურ საგანმანათლებლო საქმიანობას) და პოლიტიკურ პროპაგანდას.

10. მასწავლებელი არ იყენებს მოსწავლის ფიზიკურ და ინტელექტუალურ შრომას ან პოტენციალს პირადი მიზნებისათვის.

11. მასწავლებელი იჩენს თანაბარ ყურადღებას ყველა მოსწავლის მიმართ, განურჩევლად სქესის, რასის, ენის, რელიგიის, ეროვნული, ეთნიკური და სოციალური კუთვნილების, ქონებრივი მდგომარეობის ან სხვა ნიშნისა და ზრუნავს, რომ ყველა მოსწავლემ მიიღოს ხარისხიანი განათლება, მათი სპეციალური საგანმანათლებლო საჭიროებისა თუ შეზღუდული შესაძლებლობის მიუხედავად.

მუხლი 5. მშობლებთან ურთიერთობა

1. მასწავლებელი თანამშრომლობს მოსწავლის მშობელთან და, საჭიროების შემთხვევაში, აწყობს მასთან ინდივიდუალურ შეხვედრებს.

2. მასწავლებელი თანამშრომლობს მოსწავლის მშობელთან და თავაზიანია მასთან ურთიერთობისას.

3. ყოველი სასწავლო ტრიმესტრის დასაწყისში მასწავლებელი განმარტებებს აძლევს მშობლებს სასწავლო გეგმისა და მის მიერ არჩეული სწავლების მეთოდების შესახებ.

4. მასწავლებელი, მოთხოვნისა და საჭიროების შესაბამისად, მშობელს დროულად და ინდივიდუალურად აწვდის ინფორმაციას მოსწავლის აკადემიური მოსწრების შესახებ.

5. მასწავლებელს, თუ ის კლასის დამრიგებელია, აქვს ყველა მშობლის საკონტაქტო ინფორმაცია, რათა საჭიროების შემთხვევაში დროულად შეძლოს მშობელთან დაკავშირება.

6. მასწავლებელი ატყობინებს მშობელს მოსწავლის დისციპლინური დარღვევის შესახებ და ხელს უწყობს მის ჩართვას სკოლის შინაგანაწესით განსაზღვრულ დისციპლინურ წარმოებაში.

7. მასწავლებელი დაუყოვნებლივ უზრუნველყოფს მშობლის ინფორმირებას, თუ მოსწავლე არ გამოცხადდა სკოლაში, ან მის ჯანმრთელობას და პირად უსაფრთხოებას საშიშროება დაემუქრა.

მუხლი 6. სკოლის დირექციასთან, მასწავლებლებთან და სკოლაში დასაქმებულ სხვა პირებთან ურთიერთობა

1. მასწავლებელი თანაბარი პატივისცემით ეპყრობა სკოლის დირექციას, მასწავლებლებსა და სკოლაში დასაქმებულ სხვა პირებს, მიუხედავად მათი პროფესიული გამოცდილებისა თუ პიროვნული თავისებურებებისა.

2. მასწავლებელი უზიარებს შეძენილ ცოდნასა და გამოცდილებას კოლეგებს და თანამშრომლობს მათთან.

3. მასწავლებელი თანამშრომლობს სკოლის მანდატურთან და ითვალისწინებს მის მიერ მიწოდებულ ინფორმაციას.

4. მასწავლებელი თანამშრომლობს სკოლის დირექციასთან და თავისი წვლილი შეაქვს სკოლის განვითარებისათვის დაგეგმილ ღონისძიებებში.

თავი III

ეთიკის კოდექსის დარღვევა

მუხლი 7. პასუხისმგებლობა ეთიკის კოდექსის დარღვევაზე

მასწავლებლის მიერ ეთიკის კოდექსის უხეში ან სისტემატური დარღვევა იწვევს პასუხისმგებლობას საქართველოს კანონმდებლობისა და მასწავლებელთან დადებული შრომითი ხელშეკრულების შესაბამისად.

,,პირველ რიგში, უნდა შევხედოთ მასწავლებლის ეთიკის კოდექსს, უნდა ვიცოდეთ, თუ ვინ შედის ბავშ...
,,პირველ რიგში, უნდა შევხედოთ მასწავლებლის ეთიკის კოდექსს, თუ ვინ შედის ბავშვებთან. ის ადამიანი არ არის აუცილებელი იყოს საუკეთესო მცოდნე, მაგალითად, ბავშვთა უფლებათა კონვენციის, მაგრამ მას უ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

​Another Brick in The Wall

​Another Brick in The Wall

დიდი ხანი ვფიქრობდი იმ დღეზე, როდესაც სკოლაში პირველ გაკვეთილს ჩავატარებდი მასწავლებლის ამპლუაში. ვერ ვიტყვი, რომ ამაზე ვოცნებობდი, თუმცა სურვილი მქონდა. სურვილი ძალიან დიდი იყო.

ისე სწრაფად მოხდა ყველაფერი, რომ ნერვიულობაც კი ვერ მოვასწარი. რამდენიმე წლის წინ რომ მომხდარიყო მსგავსი რამ, ალბათ ძალიან ბევრჯერ აძგერდებოდა ჩემი გული კლასში შესვლამდე და ბევრჯერ დავღვრიდი ოფლს უჩუმრად. ამჯერად კი, ჩემდა გასაკვირად, ყველაფერი ძალიან მშვიდად მოხდა და ორშაბათ დღეს, ცხრას რომ ხუთი წუთი აკლდა, ახალგაზრდა მასწავლებელმა, რომელსაც აქამდე მხოლოდ ხუთი გაკვეთილი ჰქონდა ჩატარებული და ისიც არაფორმალურად, სკოლის მძიმე კარები შევაღე.

არ მახსოვს. რა თქმა უნდა, არ მახსოვს პირველი გაკვეთილი რომელ კლასთან მქონდა. ჩემს გონებას მსგავსი რაღაცების დამახსოვრება უბრალოდ არ შეუძლია. ახლა ამას რაციონალური ახსნა რომ მოვუძებნო, იმ თითოეულ კლასს, რომელსაც პირველ კვირაში შევხვდი, თავისებური „პირველად შეხვედრის ბედნიერების სუნი“ ასდიოდა და რა კრიტერიუმებით უნდა გამომერჩია და დამემახსოვრებინა რომელიმე მათგანი?! ჰო, არც ისე რაციონალური ახსნა გამომივიდა.

რა თქმა უნდა, ბანალურად, საკუთარი თავის გაცნობით დავიწყე ყველგან პირველი გაკვეთილი. არც კი გავკადნიერდები, რომ სულ რაღაც ორი კვირის წინ გამოჩეკილმა მასწავლებელმა რჩევების დარიგება დავიწყო, მაგრამ პირველი, რაც თქვენს მოსწავლეებთან უნდა გააკეთოთ არის ის, რომ მათ „ნამდვილი მე“ გააცნოთ და არა ის ადამიანი, რომელიც თქვენში მასწავლებლობის ნიღბით ცხოვრობს. ორსახა ღმერთები არ სჭირდებათ მოსწავლეებს.

არ ვიცი, მათში რა გრძნობების აღძვრა მოვახერხე ან საერთოდ, მოვახერხე კი რამე ამ ორი კვირის განმავლობაში, მაგრამ რისი თქმაც დარწმუნებით შემიძლია არის ის, რომ თუკი თქვენი საუბრისას, ერთმა მოსწავლემ მეორეს ბედნიერი სახით რაღაც გადაულაპარაკა, ეს იმას ნამდვილად ნიშნავს, რომ მათ „ბაბლში“ მიღებული ხართ, მით უმეტეს, თუ ეს იმ დროს ხდება, როდესაც ჰარი პოტერზე, ანიმეებზე და საყვარელ საფეხბურთო კლუბზე საუბრობთ.

დიდებთან გაცილებით მარტივი აღმოჩნდა. ახლა მახსენდება, რომ შიში პირველად მაშინ ვიგრძენი, როდესაც კლასში პატარა ადამიანებთან ერთად აღმოვჩნდი და მე გეგმაც კი არ მქონდა, თუ მათთვის რა და როგორ ამეხსნა. ასეთ დროს საჭირო სიტყვების მოძებნა ძალიან ჭირს და რამდენიმე წამით ლაშა ბუღაძის პერსონაჟს, ნუციკოს დავემსგავსე, სარკე რომ სჭირდებოდა გულში ჩარჩენილი სიტყვების გარეთ გამოსაშვებად.

საბოლოოდ, ყველაფერმა იდეალურად ჩაიარა. იმდენად იდეალურად, რომ პირველი დღის დასასრულს უკვე მქონდა პირველი საჩუქარი ჩემი საკუთარი მოსწავლისგან, ნახატზე გამოსახული ცუგა და შავი რაში იმის ნიშნად, რომ იმ ადამიანებზე, „რომლებიც მოვიშინაურეთ, ვალდებული ვართ ვიზრუნოთ“.

ხშირად წარმომიდგენია, თუ როგორი იქნებოდა ჩემი გაკვეთილები. მქონდა ძალიან უტოპიური იდეებიც, რომლებსაც ალბათ განხორციელება არ უწერია და მქონდა გონივრული აზრებიც. ერთ-ერთი მათგანი ჩემი საყვარელი ჯგუფის ერთ კონკრეტულ სიმღერას ეხება, რომლის მელოდიაც, ალბათ, უცნობი არავისთვისაა.

„Another Brick in The Wall“ პინკ ფლოიდის 1979 წელს გამოსული ალბომის „The Wall“-ის სავიზიტო ბარათია. არ მეგულება ჩემს სანაცნობო წრეში ერთი ადამიანიც კი, რომელმაც როჯერ უოთერსის ეს შესანიშნავი სიმღერა ან არ იცოდეს ან გაგონილი/მოსმენილი არ ჰქონდეს. მუსიკალური ნაწარმოები განათლების სისტემას და სისტემაში არსებულ პრობლემებს ეხება. 1982 წელს სიმღერის მიხედვით კლიპი გადაიღეს. კლიპის კადრებში ასახულია სასკოლო გარემო: მასწავლებლები, ერთნაირად მკაცრი და მოღუშული სახით და მოსწავლეები, რომლებიც აგურით ნაშენები კედლისკენ მიემართებიან და კედლის მეორე მხრიდან ერთნაირ თარგზე მოჭრილი ნიღბებით გამოდიან. კლიპი ორნაწილიანია და მეორე ნაწილში ერთი მოსწავლის ფიქრებში ვტრიალებთ, რომლის ოცნებაც ამ კედლის დამსხვრევა და მის ოცნებაში ეს ოცნება სრულდება.

სიმღერის ტექსტი მოწოდებებითაა სავსე. ჯგუფის გამოცდილი მსმენელებისთვის უცხო ნამდვილად არ იქნება იმის განმარტება, თუ რისი თქმა უნდოდა ამ ტექსტით როჯერს. უოთერსს, რომელიც მრავალფეროვანი და ღრმა ცოდნით იწონებდა თავს, სასტიკად სძულდა განათლების სისტემის ტოტალიტარული მოდელი და ამას საკუთარი გამოცდილებით ხსნიდა. ის რამდენიმე ინტერვიუში აღნიშნავდა კიდეც, რომ სკოლა იყო ის ადგილი, რომელიც ეზიზღებოდა, რადგან მათზე მასწავლებლები ძალადობდნენ და რეჟიმი, რომელიც სკოლაში ბატონობდა, რეპრესიული იყო.

მსგავსი კედელი თანამედროვე ქართული განათლების სისტემისთვისაც ნაცნობია და სწორედ ამ კედლის დანგრევას შევეცდებით ერთად მე და ჩემი მოსწავლეები, რადგან არ არსებობს კედელი, რომელსაც ოდესღაც ერთი, პაწაწინა ბზარი რომ არ გაუჩნდეს.

კედლის, რომელიც ტყვეობასა და თავისუფლებას, პიროვნებასა და საზოგადოებას შორის შენდება; კედლის, რომლის ერთ მხარეს მოსწავლეები არსებობენ, ხოლო მეორე მხარეს ცხოვრება მათგან დამოუკიდებლად მიედინება და მათ შორის კავშირი არ არსებობს. კედლის, რომელიც გვაიძულებს კიდევ ერთი, მორიგი აგური ვიყოთ მასში და დარჩენილი ცხოვრება ნიღბებჩამოფარებულებმა ვიაროთ.

ამ ამბის დასაწყისი კი შემდეგნაირი უნდა იყოს - თითოეული კლასიდან უნდა ისმოდეს როჯერ უოთერსის ხმა, ხმა, რომელიც ფიქრს გვაიძულებს. ფიქრს იმ დამანგრეველ ძალაზე, რომელსაც ერთიანობა, სოლიდარობა და პროტესტი აერთიანებს.

და დასასრული?

დასასრულს კედელი ინგრევა.

ზუსტად ისე, როგორც თითოეული იმ მოსწავლის ოცნებაში, რომლებიც კედლის მეორე მხარეს არიან და სისტემა განვითრების საშუალებას არ აძლევს.

როგორც ვთქვი, მე უნდა ვიზრუნო იმ ადამიანებზე, რომლებიც მოვიშინაურე და თქვენ თუ ზრუნავთ მათზე? 

მარიამ მაშა გვარამია

წაიკითხეთ სრულად