Baby Bag

,,გავშიფროთ, რას თხოვენ მასწავლებლებს...''

,,გავშიფროთ, რას თხოვენ მასწავლებლებს...''

ავტორი: თბილისის 136-ე სკოლის დირექტორი ელზა ბადაშვილი

მოიწონეთ გვერდი „მას​წავლებლების სანდო წყარო“


/ეს მხოლოდ ის ჩამონათვალია, რაც მასწავლებელმა სასწავლო წლის მანძილზე უნდა შეასრულოს. აქ წინსვლისთვის ჩასატარებელი აქტივობები არ წერია, თავად დაამატეთ./ 


ბოლო ცვლილება რომელმაც მთლიანად შეცვალა სქემა, 2020 წლის 26 ივნისის ​მთავრობის დადგენილება N390 „მასწავლებლის პროფესიული განვითარებისა და კარიერული წინსვლის სქემის დამტკიცების შესახებ“ მუხლი 4.1.

გავშიფროთ, რას თხოვენ მასწავლებლებს - მათემატიკის მასწავლებელს რომ ჰქონდეს სრული დატვირთვა 18-20 საათი უნდა შევიდეს 4 კლასში, (კვირაში 2 საათიანი საგნის დატვირთვის მასწავლებელი უნდა შევიდეს 9 კლასში)


1.სასწავლო წლის დასაწყისში უნდა გააკეთოს თვითშეფასება;

2.უნდა შეადგინოს 4 კლასისთვის კურიკულუმი საგნობრივი სასწავლო გეგმა;

3. საგნობრივი სასწავლო გეგმის თითოეული თემის (მაგ. მე-7 კლასის მათემატიკა შედგება 74 თემისაგან), ფარგლებში ჩაატაროს განხორციელებული საქმიანობის რეფლექსია (თვითშეფასება);

4.თითოეული თემატური ერთეულის ფარგლებში(74 თემატური ერთეული) განხორციელებული თვითშეფასების/შეფასების და საგაკვეთილო დაკვირვების/დაკვირვებების შედეგების ანალიზის საფუძველზე გამოკვეთოს პროფესიული საჭიროებები და უზრუნველყოს გეგმის განვითარების დინამიკა; ყოველ დღე 4 გაკვეთილს რეფლექსიას რამდენი დრო დაჭირდება? ( არ განიხილება მომავალი დღის გაკვეთილის დაგეგმვა, სასწავლო რესურსის შექმნა/მოძიება და ა.შ.)


5.წლის მანძილზე მასწავლებელს ჩასატარებელი აქვს 9 შემაჯამებელი დავალება ანუ სულ 4 კლასში 36 კომპლექსური შემაჯამებელი დავალება. ამას უნდა წინასწარ მომზადება, შეფასების რუბრიკების გაკეთება,მერე შემოწმება,(საშუალოდ კლასში 29-30 მოსწავლეს თუ ავიღებთ 120 მოსწავლე) 120 მოსწავლის 36 შემაჯამებელი გამოდის და 1080 ნაშრომია გასასწორებელი, შემდეგ ანალიზი გასაკეთებელი (ამას ცალკე მოითხოვს ესგ). აქ უნდა აღინიშნოს კვირაში 2 საათიანი საგნები, ეს პედაგოგები მუშაობენ 9 კლასთან ანუ 270 მოსწავლესთან,მათ საგნებში არის 5 შემაჯამებელი დავალება 1350 შემაჯამებელი დავალება აქვთ გასასწორებელი.


6. უფროსი მასწავლებლის ვალდებულებაა ს/წლის მანძილზე ჩაატაროს 3 გაკვეთილი,წამყვანმა -2 და მენტორმა 1, რომელსაც უნდა დააკვირდეს დირექტორი ან ხარისხის განვითარების და მხარდაჭერის ჯგუფი.


7. სასწავლო წლის განმავლობაში, უნდა გაიარონ ტრენინგები:

ა) უფროსი მასწავლებელი -20 საკონტაქტო საათი;
ბ) წამყვანი მასწავლებელი - 12 საკონტაქტო საათი;
გ) მენტორი მასწავლებელი - 6 საკონტაქტო საათი;


8. სემესტრის და ს/წლის ბოლოს პროფესიული განვითარების მიზნით განხორციელებული აქტივობების შედეგების განხილვა უნდა მოხდეს დირექტორთან ,რომელიც აძლევს განმავითარებელ უკუკავშირს.

9. ამას კიდევ დამატებული "მასწავლებლის პროფესიული სტანდარტით" გათვალისწინებული მოთხოვნები (სგმკს მინისტრის 2020 წლის 30 ვნისის #67/ნ ბრძანება).

ახლა დავითვალოთ სკოლის დირექტორის (რომელიც არ არის აუცილებელი რომ იყოს პედაგოგი) ვალდებულებები,
- ქალაქის საშუალოდ 1000 ბავშვიან სკოლაში მუშაობს დაახლოებით 80 მასწავლებელი, აქედან უმრავლესობა უფროსი მასწავლებელია ვთქვათ 70, მათ უნდა ჩაატარონ 70*3= 210 გაკვეთილი დავუმატოთ წამყვანი/მენტორის 20/10, დირექტორი დაახლოებით 240 გაკვეთილს უნდა დაესწროს , ს/წელში არის 170 სასწავლო დღე. სემესტრის დასაწყისს და ბოლოს თუ გამოვრიცხავთ 140 დღე, დაახლოებით ყოველ დღე უნდა დაესწროს 2 გაკვეთილს, თუ ხარისხის ჯგუფი ყავს ან თავადაც აქვს საათები, თავიანთი გაკვეთილები უნდა გააცდინონ.


სემესტრის და წლის ბოლოს უნდა მოისმინის 80 მასწავლებლის ანგარიში და მისცეს უკუკავშირი, სულ უნდა 160 ცალი უკუკავშირი. რა თქმა უნდა, ეს ყველაფერი იქნება დასაოქმებელი.


არ არის გაწერილი ინსტრუმენტები თუ მასწავებლებმა ეს ვალდებულებები არ შეასრულეს - რა ხდება?


თუ შევაჯამებთ სქემას არსად არაა ნახსენები მოსწავლის შედეგი. მასწავლებელი მუშაობს საკუთარ განვითარებაზე, თვითშეფასებაზე, რეფლექსიაზე, დადის ტრენინგებზე და იმისთვის, რომ მოემატოს ხელფასი. სხვა სარგებელი მას არა აქვს.


ვფიქრობ, რომ მასწავლებლის კარიერული ზრდა პირდაპირპროპორციულად უნდა იყოს მიბმული მოსწავლის შედეგზე, უნდა ჩამოყალიბდეს ,,ეროვნული შეფასების სისტემა”, რომლის საშუალებითაც სახელმწიფო ამოწმებს, რამდენად შეესაბამება მოსწავლეთა მიღწევები ესგ-ით დადგენილ მოთხოვნებს.


უნდა აღინიშნოს, რომ სქემაში ჩართვა ყოველთვის ნებაყოფლობითი იყო კერძო სკოლებისთვის, ამ ახალი დადგენილებით კი მათთვისაც სავალდებულო გახადეს, ამ დროს სტატუსის დანამატებს კერძო სკოლის მასწავლებლებს არ აძლევენ. ვფიქრობ, რომ კერძო სკოლის მასწავლებლებისთვის და არა სკოლებისთვის, სქემაში ჩართვა უნდა იყოს ნებაყოფლობითი. ხოლო ვინც ჩაერთვება აუცილებლად უნდა მიეცეს დანამატი.

„ახალი სქემა ორიენტირებულია მასწავლებლის დასჯის და სამსახურიდან დათხოვნის პირობების განმარ...
​საქართველოს სკოლის ლიდერთა ასოციაცია პრემიერ-მინისტრ გიორგი გახარიას ღია წერილით მიმართავს. წერილში ასოციაცია მთავრობის მეთაურს ახალი სქემის გაუქმებას სთხოვს. ​MomsEdu.ge გთავაზობთ&nbs...

შეიძლება დაინტერესდეთ

ოჯახის როლი მომავალი თაობის აღზრდაში

ოჯახის როლი მომავალი თაობის აღზრდაში

ოჯახი და ოჯახური აღზრდა ადამიანის სოციალიზაციის მიკროფაქტორთა სიაში უპირველესია და ერთ-ერთი ყველაზე მნიშვნელოვანია. იგი მომავალი თაობის სოციალიზაციის ყველაზე მძლავრი ინსტიტუტია, სადაც ხდება მოზარდი თაობის ჩამოყალიბება.

ოჯახი ვალდებულია, ბავშვს მთელი ცხოვრების გზაზე „სამყოფი“ აღზრდა მისცეს. ოჯახის პასუხისმგებლობა ჯერ კიდევ ბავშვის მუცლად ყოფნის პერიოდიდან იწყება და ცხოვრების ბოლომდე გრძელდება. სკოლამდე მთელი პასუხისმგებლობა ოჯახს ეკისრება, თუმცა სკოლის პერიოდში და შემდგომაც ეს ფუნქცია სრულიადაც არ კნინდება, პირიქით, კიდევ უფრო იზრდება. ასე რომ, როგორც უკვე აღვნიშნე, ოჯახი ბავშვისთვის ყველაზე პირველი და უმთავრესი სკოლაა. ცხადია ყველა მშობლის სურვილია, აღვზარდოთ ჯანსაღი შვილები-ჯანსაღი სხეულით, ჯანსაღი ფსიქიკით და ჯანსაღი ურთიერთობებით, რაც დღეისდღეობით საკმაოდ გართულებულია, თუმცა მშობლებს ვურჩევდი, სერიოზულად მოეკიდონ შვილების აზრებს და გრძნობებს, დაინტერესდნენ მათი საქმიანობით, იდეებით, პრობლემებით, აჩვენონ, რომ მათთვის მნიშვნელოვანია ყველაფერი, რასაც ისინი ფიქრობენ და აკეთებენ, წაახალისონ, ხაზი გაუსვან იმას, რაც კარგად გამოსდის და არა იმას, რაც არ გამოსდის, ასწავლონ ბავშვს ზრუნვა, ზრუნვა მშობლებსა და ერთმანეთზე, ასწავლონ თანაგრძნობა, დაეხმარონ იმაში, რომ გაუგონ ადამიანებს და გაუჩნდეთ მათი დახმარების სურვილი, შეეცადონ, ბავშვმა თავი იგრძნოს საჭირო და მნიშვნელოვან პიროვნებად. თუ ადრეული ასაკიდან დავაკისრებთ მისი უნარების შესაბამის მოვალეობებს, ამით საკუთარი ძალების რწმენასაც განუმტკიცებთ და ხელს შევუწყობთ მასში პასუხისმგებლობის გრძნობის განვითარებას და რაც ყველაზე მთავარია ეცადონ, ხშირად აგრძნობინონ შვილს, რომ უყვართ და პატივს სცემენ მის პიროვნებას. რა თქმა უნდა, ეს ყველაფერი არ არის საკმარისი აღზრდისთვის, მაგრამ ზემოთ ჩამოთვლილი დებულებები დაეხმარება მშობლებს შვილებთან ჯანსაღი ურთიერთობის და კომუნიკაციის დამყარებაში, რაც ჩემთვის ყველაზე მთავარია, რადგანაც მშობლებთან გაუცხოვება ბავშვის არასწორი აღზრდის ერთ-ერთი ყველაზე ღრმა საფუძველია, რადგანაც მშობლებთან გაუცხოვებული ბავშვი მარტივად ექცევა სხვა ადამიანთა გავლენის ქვეშ, ეს გავლენა კი შეიძლება დადებითიც იყოს და უფრო მეტ შემთხვევაში უარყოფითიც.

ოჯახის როლის მნიშვნელობაში ისიც კი გვარწმუნებს, რომ მისი როლის უგულებელყოფა თვით სპარტის დესპოტურმა სკოლამაც კი ვერ შეძლო. დიახ, სწორედ ოჯახში სწავლობს ბავშვი ფუნდამენტურ ღირებულებებს, ბავშვი ოჯახში ვითარდება, იზრდება და საზოგადოების წევრად ყალიბდება. სწორედ ოჯახში, ამ პატარა ორგანიზმში უყალიბდება ბავშვს ზრდილობა, ზნეობა, ეტიკეტი და კარგი ქცევა. ოჯახში სწავლობენ უფროსებისადმი პატივისცემას, პატარებისადმი გულისხმიერებას, მეგობრებისადმი გულითად და ჰუმანურ მოპყრობას. თუ ადამიანი ოჯახში სათნოებას არის მოკლებული და არ იღებს შესაბამის აღზრდას, საზოგადოებას პრობლემებს უქმნის. მგრძნობიარე და სხვების პატივისმცემელი ადამიანი მხოლოდ ჰარმონიულ, სიყვარულითა და ზრუნვით სავსე ოჯახურ გარემოში შეიძლება აღიზარდოს. ბავშვის აღზრდაზე მნიშვნელოვან გავლენას ახდენს მშობლების როლი და მათი დამოკიდებულება. ასეთ გარემოში აღზრდილი თაობები არიან გაწონასწორებული და საზოგადოებისათვის სასარგებლო. არაჯანსაღ ოჯახში აღზრდილი ბავშვი კი შესაძლოა სოციალიზაციის მსხვერპლიც კი გახდეს, რაც, სამწუხაროდ, არც თუ ისე იშვიათია, ამას, რა თქმა უნდა, მრავალი ფაქტორი განაპირობებს, მაგრამ ერთ-ერთი მიზეზი შემდეგია: დღევანდელი თანამედროვე ოჯახი ჩართულია საზოგადოებრივი ცხოვრების მრავალ სფეროში. სამწუხაროდ, ოჯახის შიდა ფსიქოლოგიურ კლიმატზე მოქმედებს როგორც პოლიტიკური, ისე სოციალურ-ეკონომიკური ფაქტორები, თავისუფალი დროის უქონლობა, მუდმივი აუცილებლობა დამატებითი შემოსავლის ძიებისა, დაძაბულობა და სტრესი. ფსიქოლოგიური გადატვირთვა გამოიხატება იმაში, რომ მშობლები ხშირად არიან გაღიზიანებული, დაღლილი და ზოგჯერ უარყოფითი ემოციების მსხვერპლნი არიან ბავშვები. ამგვარად, ბავშვების განწყობა, ხასიათი მთლიანად დამოკიდებული ხდება მშობლების განწყობაზე და ხასიათზე, რაც საბოლოო ჯამში ცუდად აისახება ბავშვის ფსიქოლოგიაზე და მის ურთიერთობებზე მშობლებთან, მეგობრებთან და ა.შ.

აგრეთვე, დედ-მამას შორის ურთიერთობა და მათი ზნეობრივი დონე ისეთი ფაქტია, რომელიც ყველაზე მეტად მოქმედებს მოზარდის ჩამოყალიბებაში. იმ შემთხვევაში, თუ მშობლები თავიანთი საქციელით ბავშვის გონებაში ტოვებენ კვალს, როგორც უპასუხისმგებლო ადამიანები, მატყუარები, მოზარდის ცნობიერებიდან ამ კვალის ამოშლა ძალიან ძნელია, ხშირ შემთხვევაში კი სრულიად შეუძლებელიც კი. ამის გამო მშობელი ვალდებულია, იმ უსაზღვრო სითბოსა და სიყვარულთან ერთად ბავშვს კარგი ადამიანობის მაგალითიც უჩვენოს, რადგან მშობელი შვილისთვის გარკვეულ ასაკამდე ავტორიტეტია და ბაძავს მის ყველა ქმედებას, ასე რომ, თავად მშობელმა უნდა გადაწყვიტოს საკუთარი შვილის ცხოვრებაში, იგი გმირი იქნება თუ ანტაგონისტი.

ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი ფაქტორია ბავშვის ასაკობრივი თავისებურებების გათვალისწინება, რადგან სწორედ ამაზეა დამოკიდებული ბავშვის ფიზიკური, გონებრივი და სოციო-ვოლიტური განვითარება, ოჯახური აღზრდაც სწორედ ამ ყველაფერს უნდა შევუფარდოთ და გავითვალისწინოთ თითოეული ასაკის შემთხვევაში ბავშვის/მოზარდის შინაგან სამყაროში მიმდინარე პროცესები. აქ კი უკვე მშობლის განათლების მნიშვნელობა იწევს წინა პლანზე, რადგანაც ხშირად მშობლებს არ ესმით მათი შვილის ქცევის მიზეზი, ამისი პასუხი კი მარტივია - მისი ასაკობრივი თავისებურებები.

კიდევ ერთი პრობლემა, რომელიც ცუდ გავლენას ახდენს მოზარდის შემდგომ სოციალურ განვითარებაზე არის მშობელთა ჰიპერმზრუნველობა, მისი გახანგრძლივებული „ბავშვურობა“, ცხოვრების სირთულეებისადმი მოუმზადებლობა, დამოუკიდებლად პრობლემების გადაჭრის უუნარობა, რის შედეგადაც ის ადვილად ექცევა უფრო გამოცდილი მეგობრების გავლენის ქვეშ და არ შესწევს უნარი თავად მიიღოს მნიშვნელოვანი გადაწყვეტილებები, გაუმკლავდეს ცხოვრების სირთულეებსა და გამოწვევებს, მოახდინოს საკუთარი შესაძლებლობების რეალიზება, რამაც საბოლოო ჯამში უკვე ზრდასრულ ასაკში მისი ლუმპენობაც კი შეიძლება გამოიწვიოს.

საბოლოოდ, ზემოთ აღნიშნული საკითხები ოჯახისა და ოჯახური აღზრდის შესახებ, რა თქმა უნდა, არასრულია და ეს საკითხი ამოუწურავია. მე შევეხე ყველაზე საინტერესო რამდენიმე საკითხს და ვეცადე წარმომედგინა მათი დადებითი და უარყოფითი მხარეები, შევეცადე წარმომედგინა ოჯახის უდიდესი მნიშვნელობა ბავშვის მომავალი სოციალური განვითარების კუთხით. ასე რომ, კიდევ ერთხელ შევაჯამებ და ვიტყვი, რომ ოჯახი შესაძლოა იყოს საუკეთესო და სახიფათო გარემო ბავშვის სოციალიზაციის პროცესში, რაც ყველა მშობელმა უნდა გაიაზროს საკუთარ შვილთან ურთიერთობის პროცესში.

ავტორი: ლიკა ბაბლუანი
წაიკითხეთ სრულად