Baby Bag

„მშობლების საყურადღებოდ: ვაჩვენოთ ბავშვებს საქართველოს ხედები, ვატაროთ მუზეუმში,“- პედიატრი ყარამან ფაღავა

„მშობლების საყურადღებოდ: ვაჩვენოთ ბავშვებს საქართველოს ხედები, ვატაროთ მუზეუმში,“- პედიატრი ყარამან ფაღავა

პედიატრმა ყარამან ფაღავამ კულტურული კოდის განვითარებისა და საქართველოში განათლების დონის ამაღლების მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„ყველაზე მტკივნეული ამბავი არის მიგრაცია. თუ მშიერი კვდები, თუ თავის რეალიზაციას ვერ ახდენ, თუ მოსაკლავად მოგსდევენ, უნდა წახვიდე. ვინც მიდის უცხოეთში, ყველას უნდა შინაგანად დაბრუნება. კულტურული კოდის გაღვივებაა საჭირო. ჩანერგვა, ჩაბეჭვდაა საჭირო.“

ყარამან ფაღავამ მშობლებს ურჩია შვილებს ქართული ლიტერატურა უკეთ გააცნონ:

„ავიღოთ აკაკი წერეთლის გამზრდელი. აკაკის გამზრდელს რომ წაიკითხავს ბავშვი 13-14 წლის ასაკში, სამუდამოდ ჩაიბეჭდება მის ტვინში, რომ მეგობრის ცოლთან საქმის დაჭერა „ვაშინერს.“ ისეთი საშინელებაა, რომ თქმაც არ შეიძლება. „იავნანამ რა ჰქმნა,“ ​„ვეფხისტყაოსნის“ მაქსიმები, იაკობ გოგებაშვილის მოთხრობები - ეს იბეჭდება და იბეჭდება.“

„მშობლების საყურადღებოდ: ვაჩვენოთ ბავშვებს საქართველოს ხედები, ვატაროთ მუზეუმში, მოვასმენინოთ მუსიკალური ჰანგები. ხელოვნება უნდა იყოს შინაარსით ეროვნული და ფორმით იყოს საერთაშორისო. კულტურული კოდი არ არის გაყინული რამ. ამას განვითარება და მხარდაჭერა ესაჭიროება, შრომა უნდა. როგორც კონსტანტინე გამსახურდია ამბობდა, შრომა უდიდესი სიქველეა. როდესაც ამბობენ, რომ ქართველები ზარმაცები არიან, არ ვეთანხმები. როგორ სვეტიცხოველი და კაცხი მონებმა აგვიშენეს?! მეტი, მეტი შრომაა საჭირო, განათლება და ცოდნა აქვს ჩვენებს, მაგრამ შრომის გარეშე ამის ფასი იკარგება,“- აღნიშნულ საკითხზე ყარამან ფაღავამ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„ჯანმრთელობა თვითრეალიზაციის წინაპირობაა, მაგრამ ეს ცოტაა... სამწუხაროდ, ავიწყდებათ ზნეობრ...
​პედიატრმა ყარამან ფაღავამ პედიატრის როლისა და დანიშნულების შესახებ ისაუბრა:„პედიატრის განათლება მარტო ის კი არ არის, დიაგნოზი როგორ უნდა დასვა. პედიატრის ამოცანა არის, რომ იყოს აღზრდაში პირველი მრჩევ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„დღეს ჩვენ ხშირად არ ვიცნობთ, ვისთან მეგობრობენ ჩვენი შვილები, ვისთან თამაშობენ... ჩვენი თაობის მშობლებმა ეს იცოდნენ ზეპირად,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

„დღეს ჩვენ ხშირად არ ვიცნობთ, ვისთან მეგობრობენ ჩვენი შვილები, ვისთან თამაშობენ... ჩვენი თაობის მშობლებმა ეს იცოდნენ ზეპირად,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ მოზარდების ეკრანდამოკიდებულების პრობლემაზე ისაუბრა:

„გარდატეხის ასაკის ადამიანს უხარია საზრისის ძიება, კომუნიკაცია, ურთიერთობა. დღეს რა არის? სრულიად სერი სკოლა, ძალიან მოსაწყენი გაკვეთილები, კომუნიკაცია ნული. საწყალი მშობლები დარბიან სამსახურებში, რომ შვილებს კარგი მომავალი მისცენ, თანხები იშოვონ. რა ქნას მშობელმა? ურთიერთობის თავი აღარ აქვს. საინტერესო სკოლას ვერ ვთავაზობთ ბავშვს, სადაც სიხარულით გაიქცევა, რომ ექსპერიმენტი ჩაატაროს. ეზოს რაც შეეხება, ჩემს ეზოში, ჩემი ბავშვობისგან განსხვავებით, ახლა დიდი ამბავია-მეთქი რომ გითხრათ, მოგატყუებთ. ზოგ სახლს საერთოდ ეზო არ აქვს. თანამედროვე ურბანულ გარემოში გამოდიხარ პირდაპირ ქუჩაზე, შეიძლება მანქანა დაგეტაკოს.

მე რა გავაკეთო მოზარდი რომ ვარ და საინტერესო ცხოვრება მინდა. სად შეიძლება რეალიზაცია გავუკეთო ამ ჩემს გაქანებას? ცხადია, მე ამას ვაკეთებ ინტერნეტში. ისმის კითხვა: ეს კარგია თუ ცუდია? გააჩნია, ამას საიდან შევხედავთ. ცუდია იმ კონტექსტში, რა კონტექსტშიც ჩვენ ვცხოვრობთ, იმიტომ, რომ ეს არის ერთადერთი საშუალება. „ლურჯი ვეშაპი“ ახსენეს აქ და მსგავსი ტიპის რაღაცები რა ფენომენია? საკუთარი თავის გამოცდა გინდა, სარისკო თავგადასავლები გინდა, გამოწვევაა ეს შენთვის. ადრენალინის აწევა მოზარდობის ასაკში არის სასიამოვნო. ეს არის ანკესი. არის ახალი ურთიერთობები, რომელიც არ არის რეალური ურთიერთობები. ყველა ჩვენგანს ახსოვს თავისი თავი მეათე კლასში, ყველას რომ იცნობ შენ გარშემო. ახლა ამის საშუალება არ ვიცი რატომ არ არის. შენ კოლექციას აგროვებ, გამოცდილებას იღებ. დღეს ჩვენ ხშირად არ ვიცნობთ, ვისთან მეგობრობენ ჩვენი შვილები, ვისთან თამაშობენ, ვისთან ურთიერთობენ. ჩვენ ეს არ ვიცით. ჩვენი თაობის მშობლებმა ეს იცოდნენ ზეპირად თავიანთი ოჯახებით. ჩვენ ერთმანეთთან დავდიოდით ოჯახებში. ახლა ვინ ვისთან მიდის, აღარ ვიცი უკვე როგორ არის ახალ ცხოვრებაში, ეს სჭირდებათ ამ ბავშვებს,“ - აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო:​ „პულსი“ 

წაიკითხეთ სრულად