Baby Bag

„დედის რძე ბავშვის საჭიროების მიხედვით იცვლება, კვების დასაწყისში სხვა შემადგენლობა აქვს და ბოლოში - სხვა,“ - ბიძინა კულუმბეგოვი

„დედის რძე ბავშვის საჭიროების მიხედვით იცვლება, კვების დასაწყისში სხვა შემადგენლობა აქვს და ბოლოში - სხვა,“ - ბიძინა კულუმბეგოვი

გადაცემა „ჯანმრთელობის ფორმულას“ წამყვანებმა დედის რძის სასარგებლო თვისებებისა და უნიკალურობის შესახებ ისაუბრეს:

„კაცობრიობას ძალიან ბევრი წარმატება აქვს ტექნოლოგიური, კოსმოსში გაემგზავრნენ და ახალი პლანეტების აღმოჩენისკენ წავედით, მაგრამ დედის რძე არის იმდენად უნიკალური პროდუქტი, რომ მისი ანალოგის შექმნა არის შეუძლებელი. ბუნებრივია, ყველას აინტერესებს, რატომ არის შეუძლებელი და რატომ არის შეუცვლელი პროდუქტი. ის არის ცოცხალი ორგანიზმი, ბავშვის საჭიროების მიხედვით იცვლება, კვების დასაწყისში სხვა შემადგენლობა აქვს და ბოლოში - სხვა. მისი ანალოგის შექმნა ხელოვნური ფორმულის სახით, არის პრაქტიკულად შეუძლებელი.“

„ძუძუთი კვებასთან დაკავშირებით უამრავი მითი არსებობს. ერთ-ერთი მითია, რომ დედის რძე სასარგებლოა მხოლოდ ექვს თვემდე და შემდეგ მას ფუნქცია და აზრი არ აქვს. რეალობასთან ამას საერთო არაფერი არ აქვს. დედის რძე თვისებებს იცვლის როგორც კვების დასაწყისში, ასევე კვების დასასრულს. ორ წლამდე აქ არანაირი პრობლემა არ არსებობს. ამბავი იმის შესახებ, რომ დედის რძე მხოლოდ ექვს თვემდეა სასარგებლო, მითია,“- აღნიშნულ საკითხზე წამყვანებმა ტელეკომპანია „ფორმულას“ ეთერში ისაუბრეს.

წყარო:​ „ჯანმრთელობის ფორმულა“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ასეთი მშობლები სკოლას არ უყვარს, შეიძლება თქვან: მოვიდა ეს ინტრიგანი და დაიწყებს რაღაცებს,“ - ფსიქოლოგი ზურაბ მხეიძე

„ასეთი მშობლები სკოლას არ უყვარს, შეიძლება თქვან: მოვიდა ეს ინტრიგანი და დაიწყებს რაღაცებს,“ - ფსიქოლოგი ზურაბ მხეიძე

ფსიქოლოგმა ზურაბ მხეიძემ სკოლასთან დამოკიდებულების მიხედვით მშობლის სამი ტიპის შესახებ ისაუბრა და მათი მახასიათებლები აღწერა:

„პირველ რიგში, შევეხოთ მშობლის გარკვეულ ტიპებს. კონტროლის მიხედვით ასე იყოფა: პირველი, ​მშობელი სრულად აკონტროლებს სკოლას, არ აკონტროლებს შვილს. მეორე ვარიანტია, რომ სრულად აკონტროლებს შვილს, არ აკონტროლებს სკოლას. მესამე ვარიანტია, რომ არც შვილს არ აკონტროლებს და არც სკოლას. ასეთ მშობელს ეხვეწებიან ხოლმე, იქნებ ნიშანი მაინც გაიგო და ჟურნალში ჩაიხედო. მშობელს მიშვებული აქვს ეს პროცესი.“

ზურაბ მხეიძის თქმით, მშობელი, რომელიც სკოლას აკონტროლებს, სასწავლო დაწესებულებაში არ უყვართ:

„თუ არის მშობელი, რომელიც სულ სკოლას აკონტროლებს, ყველაფერზე პრეტენზია აქვს: აგურზე, საპირფარეშოს სუნზე, თუ მისი შვილი არ სწავლობს ან ვერ სწავლობს, მთლიან პასუხისმგებლობას აკისრებს სკოლის მხარეს. ასეთი მშობლები სკოლას თვითონ არ უყვარს ხოლმე. შეიძლება ხშირად ასეთ მშობელზე თქვან: მოვიდა ეს ინტრიგანი და დაიწყებს რაღაცებს...“

ზურაბ მხეიძემ აღნიშნა, რომ შვილის მუდმივი კონტროლი და სკოლის მიმართ ლოიალური დამოკიდებულება ბავშვს უსამართლობის განცდას უჩენს:

„მეორე მომენტი, როდესაც შვილს აკონტროლებს მუდმივად და სკოლა უკონტროლოდ რჩება მშობელს, შვილია დამნაშავე ყველაფერში. ასეთ შემთხვევაში ცუდ შედეგს ვღებულობთ ბავშვთან ურთიერთობაში, იმიტომ, რომ შეიძლება გავაჩინოთ არასამართლიანობის კომპონენტი. შეიძლება სკოლა იყოს არასწორი და მე მაინც ჩემს შვილთან ვარჩევდე ურთიერთობებს. ეს ბავშვზე იმოქმედებს.“

„კიდევ ერთი სიტუაციაა, რომლითაც სკოლა სარგებლობს.​ ბავშვები დღის დიდ ნაწილს ატარებენ სკოლაში. ზოგიერთ მშობელს განცდა რჩება, რომ ეს ბავშვები მძევლები არიან ვიღაცების ხელში. მშობლებმა იციან, რომ მათ მიერ სკოლის კრიტიკული შეფასება, შესაძლოა, აისახოს შემდეგ ომში ბავშვთან ურთიერთობაში. ამ მხრივ მე ვუფრთხილდები, რომ სკოლაში მასწავლებელი არ გაბრაზდეს, არ ეწყინოს, დირექტორს არ ეწყინოს,“ - აღნიშნა ზურაბ მხეიძემ.

წყარო:​ „მშობლები განათლებისთვის“

წაიკითხეთ სრულად