Baby Bag

„ახალშობილობის პერიოდიდან უნდა დავიწყოთ ბავშვის გასეირნება,“- პედიატრი მაია ხერხეულიძე

„ახალშობილობის პერიოდიდან უნდა დავიწყოთ ბავშვის გასეირნება,“- პედიატრი მაია ხერხეულიძე

პედიატრმა მაია ხერხეულიძემ ბავშვის მშვიდად ჩაძინებისა და მისი უსაფრთხო ძილისთვის მშობლებს საინტერესო რეკომენდაციები მისცა:

„ახლა არის ბავშვის ზურგზე დაწოლის რეკომენდაცია, გვერდზე მობრუნებული თავით. გვერდზე წოლისას ისევ არის საფრთხე, რომ მუცელზე დაწვეს ბავშვი. როდესაც ბავშვი ფხიზელია, რეკომენდაციაა, რომ მუცელზე დავაწვინოთ ბავშვი. სულ ერთ პოზიციაში წოლის დროს თავის ფორმის პრობლემები შეიძლება იყოს. როდესაც ბავშვი არის ფხიზელი, თამაშის დროს, კი ბატონო, დავაწვინოთ მუცელზე.“

„კ​იდევ ერთი, ძალიან მნიშვნელოვანია ჟანგბადი. ძალიან ხშირია ხოლმე, როდესაც შეხვალთ თუნდაც საავადმყოფოში, პალატაში პაციენტთან, გგონიათ, რომ უნდა დაეცეთ. საერთოდ უჟანგბადო გარემოა. თვლიან, რომ მთავარი არის სითბო, ამის მეტი არაფერი არ სჭირდებათ. ამ დროს ჟანგბადი მისთვის არის აბსოლუტურად აუცილებელი. მინდა ვუთხრა მშობლებს, რომ ჟანგადის ნაკლებობაც იწვევს აღგზნებას. ამიტომ ხშირად უნდა გაანიავონ ოთახი და ახალშობილობის პერიოდიდან უნდა დავიწყოთ ბავშვის გასეირნება,“ - აღნიშნულ საკითხზე მაია ხერხეულიძემ ტელეკომპანია GDS-ის გადაცემაში „შუადღე GDS” ისაუბრა.

წყარო:​ „შუადღე GDS”

10 ოქროს წესი ბავშვის ჯანსაღი ძილისთვის - ევგენი კომაროვსკი
​ცნობილმა პედიატრმა ევგენი კომაროვსკიმ სოციალურ ქსელში ბავშვის ჯანსაღი ძილისთვის აუცილებელი წესების ნუსხა გამოაქვეყნა. აღნიშნული წესების დახმარებით მშობლებს შვილების ძილის რეჟიმის მოწესრიგება მნიშვნელ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„თურმე, დედები რამდენს აკეთებენ, რამდენს უძლებენ, რამდენად არიან გაჭრილები...“

„თურმე, დედები რამდენს აკეთებენ, რამდენს უძლებენ, რამდენად არიან გაჭრილები...“

ფოტოგრაფი გოგა ჩანადირი დედების ამაგთან დაკავშირებით საუბრობს და მათ გმირებს უწოდებს. გთავაზობთ ფოტოგრაფის ნათქვამს სიტყვა-სიტყვით:

„ორი დღე ბავშვი მარტო მყავდა. მამიკო, მამიკო, ჭუპა-ჭუპა მინდა, მამიკო, მშია, მამიკო გარეთ მინდა, მამიკო ბატუტზე მინდა და კიდევ რამდენი რამ უნდოდა. 

​​
მეორე ოთახში რომ გავედი და იატაკზე უამრავი სათამაშო დამხვდა მიმოფანტული, გული გამისკდა, ამას რა აალაგებს-მეთქი.

ქვაბიდან საჭმელი ისე გადმოვიდა, ვერ გავიგე, ასე მალე როგორ გაცხელდა. ჭუპა-ჭუპას დროს მე უფრო დავსველდი, ვიდრე ანიტა. ბავშს რომ ვათამაშებდი, გადმომივარდა და ლოყა დაარტყა. ვიდრე ატირებულ ანიტას სახეს დავათვალიერებდი, ჩემი დამემართა. გადავრჩით.

გარეთ რომ გავდიოდით, მამიკო, ხელში ამიყვანეო, მეუბნებოდა. ამ სიმძიმეს ავიყვანდი და მერე წელი მწყდებოდა. 

შვება რომ მეგრძნო, ვეუბნებოდი, ანიტა, აბა, გაიქეცი და მე დაგიჭერ-მეთქი. 50 მეტრს გაირბენდა და მერე ისევ ხელში აყვანას მთხოვდა. ჩემი ნომერი დიდად არ ჭრიდა.

ღამით და დილით ტელეფონს ხელს არ უშვებდა, რომ საბავშვო ვიდეოები ენახა.

ჩამთვლემდა თუ არა, მაღვიძებდა, მამიკო, საწოვარა მინდა, წყალი მინდა და ასე შემდეგ. სხეულის ყველა ნაწილი დაძაბული მქონდა, რომ რაფაზე არ ამძვრალიყო, შტეფსელში თითი არ შეეყო, ძილში გადასაფარებელი თავზე არ წამოეხურა და გაგუდულიყო, საწოლიდან ან რომელიმე გასართობიდან არ გადმოვარდნილიყო.

თურმე, დედები რამდენს აკეთებენ, რამდენს უძლებენ, რამდენად არიან გაჭრილები, ბავშვის აღზრდაში როგორ სჭირდებათ გვერდით დგომა.

და როცა მამაც ჩართულია ბავშვის აღზრდაში, შვილს ის ისევე უყვარდება და ეძვირფასება, როგორც დედა. 

დედები არიან გმირები."

ფოტოგრაფი გოგა ჩანადირი

წაიკითხეთ სრულად