Baby Bag

„როდესაც შვილს აჩენ, არავინ ვალდებული არ არის შენი ოჯახის წევრების გარშემო, რომ შენი შვილი გაზარდონ,“- ნატალია ქუთათელაძე

„როდესაც შვილს აჩენ, არავინ ვალდებული არ არის შენი ოჯახის წევრების გარშემო, რომ შენი შვილი გაზარდონ,“- ნატალია ქუთათელაძე

მომღერალმა ნატალია ქუთათელაძემ ბავშვის აღზრდისა და ბავშვზე ზრუნვის შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ შვილზე ზრუნვა დედისა და მამის ვალდებულებაა:

„მე ვიცოდი, რომ 29 წლის ასაკში როდესაც შვილს აჩენ, არავინ ვალდებული არ არის შენი ოჯახის წევრების გარშემო, რომ მათ გადადონ თავიანთი ცხოვრება და შენი შვილი გაზარდონ. მე ვთვლი, რომ მე და ჩემმა მეუღლემ უნდა გავზარდოთ ბავშვი. დამხმარე ადამიანის გარეშე ფიზიკურად ვერ გავძლებ. არ გამომივა პროფესიიდან გამომდინარე, მაგრამ როდესაც ეს ადამიანი იქნება ჩემს გვერდით, მე მინდა, რომ ის უბრალოდ იყოს ჩემი დამხმარე და არა ბავშვის აღმზრდელი."

„დღევანდელ დღეს, როდესაც ყველას თავისი საქმე აქვს, რთულია თანაბრად გადაანაწილო ბავშვთან ურთიერთობა და საქმე. მე ასეთი განწყობა მაქვს, რომ სანამდეც შევძლებ თან მყავდეს ბავშვი და თან ვატარო. მე ვთვლი, რომ მთავარია დედასთან იყოს ბავშვი. მე ძალიან მომწონს დისციპლინა. მომხრე ვარ რეჟიმის, მაგრამ თანახმა ვარ დავხუჭო თვალი, აერიოს რაღაცები ბავშვს, მაგრამ იყოს ჩემთან ერთად. ვთვლი, რომ ჩემნარიად ვერავინ ვერ მოუვლის, ვერავინ ვერ აბანავებს, ვერ ჩააცმევს,“- აღნიშნულ საკითხზე ნატალია ქუთათელაძემ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დღე“ 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„მშობლების მთავარი შეცდომა არის, რომ ბავშვის მეცადინეობას პირდაპირ იწყებენ ყველაზე რთული ნაწილით,“- ბავშვთა ნევროლოგი თამარ ედიბერიძე

ბავშვთა ნევროლოგმა თამარ ედიბერიძემ მშობლებს ბავშვის მეცადინეობისას დაშვებული შეცდომების შესახებ საინტერესო ინფორმაცია მიაწოდა:

„ნებისმიერი ინფორმაციის დამახსოვრებისთვის, ნებისმიერ შემთხვევაში მნიშვნელოვანია მოტივაცია და ემოცია. მნიშვნელოვანი კომპონენტია ყურადღების კონცენტრირება. მოტივაცია შეიძლება იყოს ბევრნაირი. სასკოლო ასაკის ბავშვის შემთხვევაში დადებითი ემოცია პრიორიტეტია და გადამწყვეტია. დადებითად მოტივირებული ბავშვი უკეთესად კონცენტრირდება ამ აქტივობაზე. შესაბამისად მას ნაკლები დრო სჭირდება კონკრეტული ინფორმაციის დამახსოვრებისთვის. უარყოფითი ემოციის წილი ნაკლები უნდა იყოს. ძალდატანების კომპონენტი ამ ემოციას აფუჭებს. თუ მხოლოდ იძულებაზეა დამოკიდებული, ბავშვი ვერ აცნობიერებს რატომ, რისთვის, თუ მეცადინეობის პროცესი ცუდ ემოციასთან ასოცირდება, ბუნებრივად იბლოკება რაღაც. გეგონება ტვინი თვითონ ებრძვის, რომ ეს ინფორმაცია არ დაიმახსოვროს.

მნიშვნელოვანია, როგორ არის მოწყობილი სამუშაო გარემო. თუ ჩვენ ცოტა არასწორად ვეხმარებით ბავშვს, ეს პრობლემაა. თუ ჩვენთვისაც ეს ისეთი მომენტია, რომ „ვაიმე, ახლა ამას სამეცადინო აქვს,“ ან მე სამზარეულოში ვარ და გეუბნები: „წადი ახლა შენ იმეცადინე იქ და არ გამოხვიდე, სანამ არ ისწავლი და მერე მოვალ და უნდა ჩამაბარო, არ ვნახო, რომ რამე შეგეშალოს,“ ეს იმდენად სტრესული მომენტია, რომ ბავშვზე პირიქით მოქმედებს. მას ემატება სტრესი, ემატება სტრესის ჰორმონები.

ჩვენ უნდა გავარკვიოთ, როგორია ბავშვის აკადემიური უნარები, ინტელექტუალური შესაძლებლობები რამდენად სრულყოფილია. რამდენად შეუძლია მას მიწოდებული ინფორმაციის გადამუშავება. შეიძლება მიწოდებული ინფორმაციის ტემპი იყოს შესაცვლელი, მოცულობა, ფორმა იყოს შესაცვლელი. მთავარი შეცდომა არის, რომ ბავშვის მეცადინეობას პირდაპირ იწყებენ ყველაზე რთული ნაწილით, რომ დროზე მოვითაოთ. წესით, ეს არ არის სწორი. როგორც კვებაში, გვჭირდება სტარტერი, მთავარი კერძი და მერე დესერტი, მეცადინეობის პროცესსაც სჭირდება უფრო მარტივი, ნაცნობი, უკვე გაშიფრული, დამუშავებული ინფორმაცია. თითქოს გონება გახურდა, უნარები გავარჯიშდა. მერე გადავიდეთ რთულ ნაწილზე და ბოლოსთვის ვიტოვებთ მარტივ, სახალისო ნაწილს,“- მოცემულ საკითხზე თამარ ედიბერიძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ 

წაიკითხეთ სრულად