Baby Bag

„თვლიან, რომ მრავალშვილიანი დედა სოციალურად დაუცველია, ვერ იქნება დამოუკიდებელი... ჩვენი უმრავლესობა ასე არ არის,“- ქეთევან მელაშვილი

„თვლიან, რომ მრავალშვილიანი დედა სოციალურად დაუცველია, ვერ იქნება დამოუკიდებელი... ჩვენი უმრავლესობა ასე არ არის,“- ქეთევან მელაშვილი

სოციალური ჯგუფის „მრავალშვილიანი დედები“ წარმოამდგენელმა ქეთევან მელაშვილმა მრავალშვილიანი დედების მიმართ არსებული სტერეოტიპული დამოკიდებულებების შესახებ ისაუბრა:

„მრავალშვილიანი ოჯახების მიმართ დამოკიდებულება ბოლო დროს ცოტა შეიცვალა, მაგრამ მაინც თვლიან, რომ მრავალშვილიანი დედა სოციალურად დაუცველია, ვერ იქნება დამოუკიდებელი, აუცილებლად რაღაცას ითხოვს სახელმწიფოსგან. ჩვენი უმრავლესობა ასე არ არის. უამრავი დედიკო მუშაობს. არ არის ასე, რომ მხოლოდ სახელმწიფოზე ვართ დამოკიდებული და ჩვენ არაფერს არ ვაკეთებთ. მრავალშვილიან დედებს, რომლებიც სოციალურად დაუცველები არ ვართ, სახელმწიფოსგან დახმარების სახით გავქვს ელექტროენერგიის სუბსიდირება.“

„საქართველოში ძალიან ბევრი მრავალშვილიანი დედაა. დედები სიხარულით ელიან მეხუთე, მეექვსე შვილს. ამაზე რომ წერენ, აღფრთოვანებით ვხვდებით ყველანი. საკმაოდ დიდი პრობლემაა დემოგრაფიული ჩვენს ქვეყანაში. რაც არ უნდა გადაუნაწილო სითბო და სიყვარული ბავშვებს, ყველა მაინც გულდაწყვეტილია. ვცდილობ ყველას მაქსიმალურად დავუთმო დრო. პატარა ოთხი წლის არის. ყველას გასწევს ხოლმე სათითაოდ და ამბობს: „დედა ჩემია.“ ამაზე დიდებს გართულება აქვთ. ჩემი მესამე და მეოთხე შვილი პატრიარქის ნათლულები არიან. ეს ყველაზე დიდი ბედნიერებაა. როდესაც დაანონსდა, რომ პატრიარქის ნათლულები იქნებოდნენ, ძალიან მინდოდა, რომ ჩემი შვილების ყოფილიყვნენ. ძალიან ბედნიერი ვარ ამით, რომ ჩემი ორი შვილი პატრიარქის ნათულია,“- აღნიშნულ საკითხზე ქეთევან მელაშვილმა „საპატრიარქოს ტელევიზიის“ გადაცემაში „განთიადი“ ისაუბრა.

წყარო:​ „განთიადი“

შეიძლება დაინტერესდეთ

რა არის მშობლის მთავარი შეცდომა ჭირვეულ ბავშვთან ურთიერთობისას? - ევგენი კომაროვსკის რეკომენდაციები

რა არის მშობლის მთავარი შეცდომა ჭირვეულ ბავშვთან ურთიერთობისას? - ევგენი კომაროვსკის რეკომენდაციები

მშობლებს, რომლებსაც მცირეწლოვანი ბავშვები ჰყავთ, ხშირად აწუხებთ შემდეგი სახის პრობლემები:

  • ბავშვები დამატებით კვებაზე ღამის საათებშიც რთულად ამბობენ უარს. ისინი წყალს არ ეკარებიან და მხოლოდ თბილი ხელოვნური ნარევის მიღებაზე არიან თანახმა.
  • ბავშვები კვებასთან დაკავშირებით პრეტენზიულები ხდებიან, იწყებენ საკვების დაწუნებას, ტირილს და ჭამაზე უარს ამბობენ.
  • ზოგიერთი ბავშვი დედას 10 მეტრის დაშორებით გადაადგილების საშუალებასაც არ აძლევს, მას არსად უშვებს და მამასთან გაჩერებაზეც კი უარს ამბობს. ​თუ დედა თვალს მიეფარება, ბავშვი ხმამაღლა ტირილს იწყებს.

როდესაც ბავშვი პრეტენზიული ხდება და ჭირვეულობს, როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი ამ შემთხვევაში?

ბავშვის ჭირვეულობის მიზეზი ამ შემთხვევაში ჯანმრთელობის პრობლემები არ არის. ყველა ეს პრობლემა პედაგოგიკის სფეროს განეკუთვნება. თქვენ გადაწყვეტილებას იღებთ, ბავშვი აპროტესტებს, ყვირის, წინააღმდეგობას გიწევთ, რის გამოც თქვენ გადაწყვეტილებას ცვლით. აუცილებელია, რომ მშობლებმა მოილაპარაკონ და გარკვეულ შეთანხმებამდე მივიდნენ. თუ თქვენ გადაწყვეტთ, რომ ჭამის დროა, ან გარკვეული საკვები ბავშვმა არ უნდა მიიღოს, ან რამდენიმე წამით მისი მარტო დატოვება გინდათ, ეს გადაწყვეტილება აღარ უნდა შეცვალოთ.

​თუ მშობლები ბავშვის წინააღმდეგობის და ჭირვეულობის გამო მიღებულ გადაწყვეტილებებს ცვლიან, ეს იმაზე მიგვანიშნებს, რომ ბავშვის ნება გაცილებით ძლიერია მშობლების ნებაზე.

მშობლებს ეშინიათ, რომ ხანგრძლივი ტირილი ბავშვის ფსიქიკურ განვითარებაზე ნეგატიურად აისახება. ამ შიშის გამო ისინი ხელს უწყობენ ბავშვის ისეთი ქცევის მოდელის ჩამოყალიბებას, რომელიც მის განვითარებაზე უარყოფითად ზემოქმედებს და მას ადამიანებთან ჯანსაღი ურთიერთობების ჩამოყალიბებაში ხელს უშლის. ჩემი გულწრფელი რჩევაა, ​ატირებულ ბავშვთან თავი ხელში აიყვანოთ და ბავშვი პედაგოგიკის საზოგადოდ აღიარებული კანონების მიხედვით აღზარდოთ. აღზრდის მთავარი პასუხისმგებლობა სწორედ მშობლებს ეკისრებათ და არა ერთი წლის ბავშვს.

​წყარო

წაიკითხეთ სრულად