Baby Bag

„თვლიან, რომ მრავალშვილიანი დედა სოციალურად დაუცველია, ვერ იქნება დამოუკიდებელი... ჩვენი უმრავლესობა ასე არ არის,“- ქეთევან მელაშვილი

„თვლიან, რომ მრავალშვილიანი დედა სოციალურად დაუცველია, ვერ იქნება დამოუკიდებელი... ჩვენი უმრავლესობა ასე არ არის,“- ქეთევან მელაშვილი

სოციალური ჯგუფის „მრავალშვილიანი დედები“ წარმოამდგენელმა ქეთევან მელაშვილმა მრავალშვილიანი დედების მიმართ არსებული სტერეოტიპული დამოკიდებულებების შესახებ ისაუბრა:

„მრავალშვილიანი ოჯახების მიმართ დამოკიდებულება ბოლო დროს ცოტა შეიცვალა, მაგრამ მაინც თვლიან, რომ მრავალშვილიანი დედა სოციალურად დაუცველია, ვერ იქნება დამოუკიდებელი, აუცილებლად რაღაცას ითხოვს სახელმწიფოსგან. ჩვენი უმრავლესობა ასე არ არის. უამრავი დედიკო მუშაობს. არ არის ასე, რომ მხოლოდ სახელმწიფოზე ვართ დამოკიდებული და ჩვენ არაფერს არ ვაკეთებთ. მრავალშვილიან დედებს, რომლებიც სოციალურად დაუცველები არ ვართ, სახელმწიფოსგან დახმარების სახით გავქვს ელექტროენერგიის სუბსიდირება.“

„საქართველოში ძალიან ბევრი მრავალშვილიანი დედაა. დედები სიხარულით ელიან მეხუთე, მეექვსე შვილს. ამაზე რომ წერენ, აღფრთოვანებით ვხვდებით ყველანი. საკმაოდ დიდი პრობლემაა დემოგრაფიული ჩვენს ქვეყანაში. რაც არ უნდა გადაუნაწილო სითბო და სიყვარული ბავშვებს, ყველა მაინც გულდაწყვეტილია. ვცდილობ ყველას მაქსიმალურად დავუთმო დრო. პატარა ოთხი წლის არის. ყველას გასწევს ხოლმე სათითაოდ და ამბობს: „დედა ჩემია.“ ამაზე დიდებს გართულება აქვთ. ჩემი მესამე და მეოთხე შვილი პატრიარქის ნათლულები არიან. ეს ყველაზე დიდი ბედნიერებაა. როდესაც დაანონსდა, რომ პატრიარქის ნათლულები იქნებოდნენ, ძალიან მინდოდა, რომ ჩემი შვილების ყოფილიყვნენ. ძალიან ბედნიერი ვარ ამით, რომ ჩემი ორი შვილი პატრიარქის ნათულია,“- აღნიშნულ საკითხზე ქეთევან მელაშვილმა „საპატრიარქოს ტელევიზიის“ გადაცემაში „განთიადი“ ისაუბრა.

წყარო:​ „განთიადი“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„უპირობო სიყვარული უსასრულოდ არ არის საჭირო, ის უნდა დავლექოთ ადრეულ ბავშვობაში,“- ფსიქოლოგი ლელა ტყეშელაშვილი

„უპირობო სიყვარული უსასრულოდ არ არის საჭირო, ის უნდა დავლექოთ ადრეულ ბავშვობაში,“- ფსიქოლოგი ლელა ტყეშელაშვილი

ფსიქოლოგმა ლელა ტყეშელაშვილმა ქართველი დედის ჰიპერმზრუნველობის გამომწვევ მიზეზებზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ დედების მსგავსი დამოკიდებულება ქართველი მამების პასიურობითაც არის გამოწვეული:

„ჰიპერმზრუნველობით ცნობილები არიან ებრაელი დედებიც, ქართველებზე უფრო მეტად. არ ვიცი აქ რატომ ჩამოყალიბდა ასე. უპირობო სიყვარული უსასრულოდ არ არის საჭირო. არსებობს უპირობო და განპირობებული სიყვარული. უპირობო სიყვარულს უწოდებენ დედობრივ სიყვარულს. მე მიყვარს იმიტომ, რომ ჩემი შვილია. რაც ჩემი შვილისთვის საჭიროა, ყველაფერზე ვარ წამსვლელი. მამის სიყვარული არის აბსოლუტური. ის გეუბნება, რომ შენ მიიღებ რაღაცას იმ შემთხვევაში, თუ რაღაცას გააკეთებ. ასეთი ტიპის სიყვარული 11-12 წლის ასაკიდან ბავშვისთვის აუცილებელია, რომ მასში პასუხისმგებლობის გრძნობა ჩამოყალიბდეს. პასუხისმგებლობის შეთავაზება მშობლის მხრიდან, იმისთვის, რომ ადამიანი გახდეს ზრდასრული, არის აუცილებელი.

„დედა გენაცვალოს,“- ეს დარჩება ყოველთვის დედას, მაგრამ ან დედა უნდა გადაეწყოს ახალ ნიადაგზე, ან ვიღაც უნდა არსებობდეს, რომელიც ბავშვს პასუხს მოსთხოვს თავის საქციელზე, რომ ის პასუხისმგებელი გახდეს ქცევაზე. რატომ მოხდა საქართველოში ასე, რომ დედა ჰიპერმზრუნველია? მამებმა გადაწყვიტეს, რომ შვილი უნდა გაზარდოს მარტო დედამ. „შენი ბრალი იქნება, თუ შვილი კარგი არ გამოვიდა, მეტი რა საქმე გაქვს? სხვა რა გევალება?! შენ შვილი უნდა გაზარდო!“ - აქ ეს დამოკიდებულება იყო. ამის ბრალია, რომ დედებმა ზედმეტი აიღეს თავიანთ თავზე. დედა ნებისმიერ ასაკში მზად არის, რომ შვილისთვის ყველაფერი გააკეთოს.

მე მოხარული ვარ, რომ ახალ თაობაში მამები გააქტიურდნენ. მამა უნდა ჩაერთოს ბავშვის განათლებაში თავისი მამობრივი სიყვარულით. მამობრივი სიყვარული გახლავთ განპირობებული, პასუხისმგებლობაზე დამყარებული. დედობრივი სიყვარული გახლავთ უპირობო. უპირობო სიყვარული უნდა დავლექოთ ადრეულ ბავშვობაში, მაგრამ თანდათანობით როგორც ზრდასრულს, პასუხი უნდა მოვთხოვოთ ქცევაზე. ნელ-ნელა ეს ცოდნა შემოდის ჩვენთან,“- აღნიშნა ლელა ტყეშელაშვილმა.

წყარო:​ „ათონის დარბაზი“

წაიკითხეთ სრულად