Baby Bag

„ყოველ ერთ საათში თუ გაიღვიძა ახალშობილმა, ეს მისთვის ნორმაა,“- ბავშვთა ნევროლოგი გვანცა არველაძე

„ყოველ ერთ საათში თუ გაიღვიძა ახალშობილმა, ეს მისთვის ნორმაა,“- ბავშვთა ნევროლოგი გვანცა არველაძე

ბავშვთა ნევროლოგმა გვანცა არველაძემ ბავშვის ძილის რუტინის ჩამოყალიბებისა და მოწესრიგების მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„ახალშობილში არ არის ჩამოყალიბებული ძილის ის რიტმი, რაც ჩვენ გვაქვს. ჩვენ გვძინავს ღამის მანძილზე და დღე ვართ აქტიური. მათ ძინავთ ხანმოკლე ძილით. ბუნებრივ კვებაზე მყოფი ბავშვისთვის ეს შეიძლება იყოს 1-3 საათი. ხელოვნურ კვებაზე მყოფი ბავშვისთვის კი არის 3-4 საათი. ყოველ ერთ საათში თუ გაიღვიძა ახალშობილმა, ეს მისთვის ნორმაა, თუმცა მშობლისთვის არის ძალიან პრობლემური. მოზრდილ ასაკში უკვე არის ძილის ქცევითი დარღვევა. ბავშვი, რომელიც აპროტესტებს, მისთვის არ არის ძილი მნიშვნელოვანი, უნდა ავუხსნათ მას, რომ ეს მნიშვნელოვანი პროცესია. ქცევით დარღვევას იწვევს მშობლის მიერ არასწორი მოთხოვნების წაყენება ბავშვისთვის. არსებობს ასევე ფსიქო-ფიზიოლოგიური უძილობები, როგორიცაა: შიში, სტრესი, ღამის კოშმარები და ა.შ. ეს თავისთავად ვითარდება და არღვევს ძილს.“

„უძილობის პირველი მიზეზი არის რეჟიმის დარღვევა. ძილის ჰიგიენა და რუტინა არის პირველი, რაც აწესრიგებს ძილს. დაძინება უნდა იყოს ერთსა და იმავე დროს, ისევე როგორც გაღვიძება. თუ ბავშვს ღამის მანძილზე არ ძინავს, ის დღის მანძილზე ითხოვს ძილს. მშობელიც გადაღლილია, არის ჭარბი ძილიანობა დღის მანძილზე, ღამე უძილობა. საღამოს გადავიდეთ მშვიდ რეჟიმზე, ზღაპრის კითხვაზე, რომ ბავშვი მოემზადოს ძილისთვის. არ არის რეკომენდებული გაზიანი სასმელები, კოფეინის შემცველი საკვები. არ ვაძლევთ რეკომენდაციას, რომ ბავშვი დაწვეს მშიერი. წახემსება უნდა იყოს ძილის წინ. მშიერი ბავშვის დაწოლა არ შეიძლება. თუ სამი თვის ასაკიდან ეს იქნება მშობლის მიერ ხელშეწყობილი და დალაგებული, მსგავსი პრობლემები ნაკლებად იქნება,“- აღნიშნულ საკითხზე გვანცა არველაძემ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „დილა მშვიდობისა საქართველო“ ისაუბრა.

წყარო: ​„დილა მშვიდობისა საქართველო“

შეიძლება დაინტერესდეთ

როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი, თუ ბავშვს ხელის დარტყმის ჩვევა აქვს?

როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი, თუ ბავშვს ხელის დარტყმის ჩვევა აქვს?

მშობლები ფიქრობენ, რომ მათი მცირეწლოვანი შვილები ყველაფერს შესანიშნავად იგებენ და ყოველთვის იდეალურად უნდა იქცეოდნენ. დედები ხშირად გაოცებას ვერ მალავენ, როდესაც სკოლამდელი ასაკის ბავშვი მათ მოულოდნელად ხელს ურტყამს, რადგან მშობლის ნათქვამ სიტყვებს კარგად ვერ იგებს. მშობლების გაოცებას იწვევს, როდესაც მათი შვილი სხვა ბავშვის მიმართ იმავე ქცევას ავლენს.

ბავშვის ჩვევა, რომ ხელი დაარტყას მშობელს, უფროსებში ხშირად გაოცებას, სევდას, ბრაზს, სინანულს და სხვა ნეგატიურ განცდებს იწვევს. მცირეწლოვან ბავშვებში ხელის დარტყმის ჩვევა საკმაოდ გავრცელებულია. თუ ბავშვი ხელს გირტყამთ, არ ნიშნავს, რომ სძულხართ. ეს არც იმაზე მიანიშნებს, რომ თქვენ შვილის აღზრდას ვერ ახერხებთ.

პირველ რიგში, მნიშვნელოვანია მშობელმა გააცნობიეროს, რატომ დაარტყა მას ბავშვმა. ამერიკის პედიატრთა აკადემიის ინფორმაციით, მცირეწლოვან და სკოლამდელი ასაკის ბავშვებში მსგავსი ქცევა თვითკონტროლის ნაკლებობით არის განპირობებული. მიზეზები, რის გამოც მცირეწლოვანმა ბავშვმა შეიძლება ხელი დაგარტყათ, შემდეგია: ის ფიქრობს, რომ ხელის დარტყმით დასახულ მიზანს მიაღწევს, ბავშვს ძლიერი ემოციები აქვს და მათში გარკვევას ასაკის გამო ვერ ახერხებს, ბავშვმა არ იცის, როგორ მიიღოს ის, რაც სურს. ისინი საკუთარი ძალაუფლების საზღვრებს ამოწმებენ, რაც მათი ასაკისთვის ბუნებრივია, ბავშვებს ამ ასაკში ემპათიის განცდა არ აქვთ სათანადოდ განვითარებული.

მნიშვნელოვანია, მშობლებმა იცოდნენ, როგორ უპასუხონ ბავშვის მსგავს ქცევას. თუ ბავშვის დარტყმას დარტყმით უპასუხებთ, ის იფიქრებს, რომ ცუდ ქცევაზე პასუხი ცუდი ან უარესი ქცევის ჩადენაა. გირჩევთ ბავშვის მიმართ გამოიყენოთ ფრაზები: „ვხედავ, რომ გაღიზიანებული ხარ...“ „ვხედავ, რომ გრძნობების გამოხატვა გინდა...“ „მესმის, რომ განიცდი...“ ბავშვი უფრო მეტად უსმენს იმ ადამიანებს, რომლებიც მას უსმენენ, ამიტომ მნიშვნელოვანია, ვაგრძნობინოთ, რომ მისი გვესმის.

მშობლებმა დისციპლინის მიზნით საუბრის მტკიცე ტონი და მკაფიო რეკომენდაციები უნდა გამოიყენონ. მნიშვნელოვანია, წახალისების მიზნით ბავშვის შექებაც. დასჯა ნეგატიური ხასიათის ქმედებაა. თქვენ ბავშვს სჯით ისეთი ქცევის გამო, რომლის უარყოფითი მხარეების შესახებ მან არაფერი იცის.

3 წლამდე ასაკის ბავშვებს დასჯის არსი არ ესმით. საზღვრების დაწესება გაცილებით სწორი მიდგომაა, ვიდრე დასჯა. ბავშვების უდიდესი ნაწილი მკაფიოდ, მშვიდად ახსნილ და განმარტებულ შეზღუდვებს ემორჩილება.

წყარო: ​moms.com

წაიკითხეთ სრულად