Baby Bag

„გული მტკივა, როდესაც მშობელი უკრძალავს ბავშვს თამაშს, რომ ბავშვმა არ დაისვაროს შარვალი,“- ფიზიკური მედიცინისა და რეაბილიტაციის სპეციალისტი ნანა ნაცაური

„გული მტკივა, როდესაც მშობელი უკრძალავს ბავშვს თამაშს, რომ ბავშვმა არ დაისვაროს შარვალი,“- ფიზიკური მედიცინისა და რეაბილიტაციის სპეციალისტი ნანა ნაცაური

ფიზიკური მედიცინისა და რეაბილიტაციის სპეციალისტმა ნანა ნაცაურმა ბავშვის ფიზიკური აქტივობის მნიშვნელობაზე ისაუბრა და მშობლებს ურჩია, შვილებს სახლში თამაშისთვის შესაბამისი გარემო შეუქმნან:

„ბავშვისთვის ძალიან ბევრი აქტივობის შეთავაზება შეიძლება. მე მიწევს ხოლმე შინ მისვლა ბავშვებთან. მთავარია, ოჯახში იყოს სკამი, ჯამი, მაგიდა, რის ქვეშაც გავძვრებით. ერთხელ რომ აუწყობ ბავშვს თამაშს, ის უკვე უკეთესად ახერხებს თამაშის სხვადასხვანაირად აწყობას. ძალიან მარტივია ეს. საერთოდ არ საჭიროებს ბავშვი ძვირიან სათამაშოებს. გერმანიაში ერთი მასწავლებელი ქალბატონი იყო, მან მითხრა: „ბავშვს სამი რამ სჭირდება: ქვა, ქვიშა და წყალი. ამას თუ მისცემ, მას მეტი არაფერი აღარ დასჭირდება. ეს არ უნდა დავინახოთ, როგორც ერთ-ერთი ყველაზე რთული დავალება ცხოვრებაში. ეს ბავშვის ერთგვარი საქმეა. მათი საქმეა, რომ ითამაშონ.“

„მე რასაც ვუყურებ და ძალიან გული მტკივა, რომ მშობელი უკრძალავს ბავშვს თამაშს, რომ არ დაისვაროს შარვალი. ეუბნება: „არ ირბინო, გაოფლიანდები,“ „ფეხშიშველა ნუ დადიხარ, არ შეგცივდეს.“ მარტივი უფლებების მიცემაა საჭირო, რომ ბავშვმა შეძლოს თამაში, დასვრა, სამყაროს გაცნობა. მოტორული განვითარება არ გულისხმობს მხოლოდ იმას, რომ ხელების მაღლა აწევა და ჩამოწევა შემეძლოს. ცვრიან ბალახზე რომ გაივლით, ვიზუალურად აღიქვამთ, ეხებით, ცდილობთ, რომ ბალანსი დაიცვათ. ძალიან მნიშვნელოვანია ბავშვს მისცეთ თავისუფალი გადაადგილების საშუალება და ამისთვის შეუქმნათ კარგი გარემო,“- აღნიშნულ საკითხზე ნანა ნაცაურმა საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „ამ შაბათ-კვირას“ ისაუბრა.

წყარო: ​„ამ შაბათ-კვირას“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„დედამთილს მოუყვანია რძალი კონსულტაციაზე,“- პლასტიკური ქირურგი კონსტანტინე სულამანიძე

„დედამთილს მოუყვანია რძალი კონსულტაციაზე,“- პლასტიკური ქირურგი კონსტანტინე სულამანიძე

პლასტიკურმა ქირურგმა კონსტანტინე სულამანიძემ თავისი პროფესიული გამოცდილებიდან ისეთი შემთხვევები გაიხსენა, როდესაც ადამიანები მასთან კონსულტაციისთვის ოჯახის წევრებმა იძულებით მიიყვანეს. მისი თქმით, ყოფილა შემთხვევები, როდესაც მასთან დედამთილმა რძალი მიიყვანა:

„ყოფილა შემთხვევები, რომ პაციენტს ოჯახის წევრები აბულინგებდნენ და შემდეგ მომიყვანეს. სამწუხაროდ, ზოგიერთ პაციენტს აბულინგებდა დედა. არის დედა, რომელიც აბულინგებს თავის შვილს, ასევე დედამთილი, მაგალითად. დედამთილსაც მოუყვანია რძალი კონსულტაციაზე. პაციენტი პრაქტიკულად არაფერს არ მეუბნებოდა. საუბრობდა მხოლოდ დედამთილი ან მშობელი, რომელიც მეუბნებოდა, რომ მას აქვს ასეთი მუცელი, ასეთი გვერდი, აქ ლიპოსაქცია უნდა გავუკეთო.

ჩემი მხრიდან იყო იმ ადამიანის მაქსიმალური იგნორი. როდესაც უკვე პირდაპირ მოვიდოდა და მეტყოდა: „არ მისმენ, რას გეუბნები?“ მე მას ვსვამდი პაციენტის ადგილზე, პაციენტის სკამზე. ვეუბნებოდი, რომ იქ ყველაფერი კარგად არის და მგონი, თქვენზე უნდა ვილაპარაკოთ. ვაძლევდი სარკეს ხელში და ვეუბნებოდი, მგონი, თქვენ აქ რაღაც ნაოჭი გაქვთ, აქ ეს ხომ არ არის ზედმეტი? მე არ მიყვარს ზედმეტის თქმა. არავის არ ვეუბნები, ვის რა სჭირდება. პირიქით, მე უნდა დამარწმუნოს პაციენტმა, რომ მას ეს ოპერაცია სჭირდება. მე კიდევ ვიფიქრებ, გავუკეთო თუ არ გავუკეთო. შეიძლება დავიბარო კიდევ ერთხელ კონსულტაციაზე, რომ ნამდვილად ვიცოდე, რომ ამ პაციენტს უნდა ეს ოპერაცია,"- მოცემულ საკითხზე კონსტანტინე სულამანიძემ ტელეკომპანია „რუსთავი 2"-ის გადაცემაში „ღამის პრაიმ-თაიმი" ისაუბრა.

წყარო: ​ღამის პრაიმ-თაიმი

წაიკითხეთ სრულად