Baby Bag

როგორ შევაყვაროთ ბავშვს ბოსტნეული? - მარი მალაზონიას რეკომენდაციები მშობლებს

როგორ შევაყვაროთ ბავშვს ბოსტნეული? - მარი მალაზონიას რეკომენდაციები მშობლებს

ნუტრიციოლოგმა მარი მალაზონიამ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ბავშვებისთვის ბოსტნეულის შეყვარების ხრიკებზე ისაუბრა:

„თუ ბავშვს რაღაც პროდუქტი უკვე არ უყვარს და ამას გამოხატავს, ძალიან რთულია ამაზე მუშაობა. შვენ შეგვიძლია ბავშვთან ერთად ავირჩიოთ პროდუქტები ვიზუალური კომპონენტის გათვალისწინებით. მაღაზიაში თვითონ მოჰკიდოს ხელი ბავშვმა, თვითონ აარჩიოს ფერი. დავიხმაროთ ბავშვი მის მომზადებასა და დამუშვებაში. ძალიან ეფექტიანია, როდესაც ბავშვი კერძის მომზადების პროცესში თვითონ არის ჩართული და მერე ვთხოვთ დაგემოვნებას, ან ვთხოვთ ჩვენთვის გააკეთოს ეს.“

მარი მალაზონიას თქმით, ბავშვებს განსაკუთრებით უყვართ, როდესაც საკვებს მეგობრებთან ერთად ამზადებენ და მიირთმევენ.

„ძალიან გვეხმარება მეგობრებთან ერთად კერძის მომზადება და დაგემოვნება. ბავშვებს ძალიან უყვართ, როდესაც მეგობრებთან საერთო ტრაპეზი აქვთ. არის კიდევ საშუალება, როგორ შეიძლება მშობლებმა პროდუქტი გამოიყენონ კომპოზიციის შესაქმნელად. ჩვენ უნდა გავითვალისწინოთ, რომ 90% ინფორმაციისა, რომელიც ჩვენში შემოდის, ვიზუალურია. ეს არ არის მარტივი სატყუარა, მაგრამ ძალიან გვეხმარება იმაში, რომ ბავშვთან ურთიერთობა ავაწყოთ,“- აღნიშნა მარი მალაზონიამ.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„როდესაც ზღვარზე ხარ მისული და უნდა აფეთქდე, სწორედ მაშინ უნდა შეიკავო თავი,“ - შალვა ამონაშვილის რჩევები მშობლებს

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა მშობლებს ურჩია, გაბრაზების ზღვარზე ყოფნისას თავი შეიკავონ და ბავშვს არ დაუყვირონ:

„როდესაც ზღვარზე ხარ მისული და უნდა აფეთქდე, სწორედ მაშინ უნდა შეიკავო თავი. მიხვედი ზღვარზე, ახლა დაიყვირებ, ან გააგდებ, ან კუთხეში დააყენებ, ამ ზღვარზე ხარ. იქ უნდა გაჩერდე. უნდა გაითვალისწინო, რომ თვითონ დიდი ხარ და ბავშვი პატარაა. გამოსავალი არის! იმას თუ არ ეყურება, მე ხომ მეყურება. თუ დავეშვები და მისი სიმაღლიდან დავუწყებ ლაპარაკს, ერთმანეთს გავუგებთ. იმის ენაში უნდა შევიდე, იმის მოთხოვნილებებში უნდა შევიდე. უნდა შევიდე მის ხასიათში და მან უნდა მიმიღოს. როდესაც ერთნი გახდებით, იქ შეიძლება უთხრა: „შვილო, ნუ წახვალ გეხვეწები,“ როდესაც მეგობართან უნდა წასვლა ბავშვს, მაგრამ არ გინდა, რომ წავიდეს. ამ დროს ბავშვი გამგები ხდება. ის ასეთი გამგებია თანატოლებთან და არა დიდებთან. მე უნდა გავუხდე ის თანატოლი, რომელიც მას ყველაზე მეტად გაუგებს. ეს გამოსავალია.

როდესაც ზღვარზე ხარ, სადღაც სავარძელი გედგას, გადექი და ატირდი ცრემლებით, ხომ მაინც გეცრემლება გული. შენმა ბიჭმა თუ გოგომ გიყუროს: „რა ვუქენი დედაჩემს?“ რაც მის თავსა და გულში მოხდება, ეს უკვე აღზრდის პროცესია. აღზრდის ქიმია მიმდინარეობს. ბავშვი თავის თავს სჯის, რცხვენია, ერიდება. ცრემლები მეთოდია აღზრდისა და სულსაც წმენდს.

საღამოთი რომ დააწვენ ბავშვს, უთხარი: „შვილო, როგორი მყევხარ. დიდი ბოდიში, რომ დღეს ასე მოხდა და იქნებ ასე ვიცხოვროთ. შენ მასწავლე, როგორ ვიცხოვროთ.“ თუ ბავშვი მუქარით წავიდა: „წადი, ახლავე დახუჭე თვალები, ძილის დროა!“ მისი სული ფორიაქდება. თუ ცუდი ზღაპრები უამბეთ ბავშვს, ვიღაცამ ვიღაც დაგლიჯა, ვიღაც მოიტაცეს, 3-5 წლის ბავშვი ასეთ ზღაპრებს ვერ გაუძლებს, არ შეიძლება. მას რაღაც კეთილი უნდა გაატანო, ლოცვები, იავნანა. შეიძლება ძალიან წყნარი, კარგი მუსიკა ჩაურთოთ ბავშვს,“ - მოცემულ საკითხზე შალვა ამონაშვილმა ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დღე“ 

წაიკითხეთ სრულად