Baby Bag

სუფთა და დალაგებული სახლი ბავშვის მენტალურ ჯანმრთელობაზე ძალიან დადებითად ზემოქმედებს

სუფთა და დალაგებული სახლი ბავშვის მენტალურ ჯანმრთელობაზე ძალიან დადებითად ზემოქმედებს

დედები სახლის მოწესრიგებას და დალაგებას გამუდმებით ცდილობენ, რაშიც ხშირად ბავშვები ხელს უშლიან. პატარებს საკუთარი სივრცის მოწესრიგება ნაკლებად ახარებთ და მშობლებს იშვიათად ეხმარებიან. ბავშვებმა არ იციან, რომ დალაგებული და სუფთა სახლი მათ მენატალურ ჯანმრთელობაზე ძალიან დადებითად აისახება.

1. სუფთა და მოწესრიგებული სივრცე კონცენტრაციის უნარს აუმჯობესებს

სახლში თუ უწესრიგობა და ქაოსია, მშობლებს და ბავშვებს საქმეზე კონცენტრირება ძალიან უჭირთ. არეულობა გონებას კონკრეტულ ამოცანაზე კონცენტრაციაში ხელს უშლის. არეულობა განსაკუთრებით უშლის ხელს ბავშვებს, როდესაც ისინი საშინაო დავალების მომზადებას ცდილობენ ან ძილის წინ გარკვეულ რუტინას ასრულებენ. პრობლემის მარტივად მოგვარებისთვის, სახლის დალაგება საუკეთესო გადაწყვეტილებაა. საჭირო არ არის, რომ ყველაფერი ძირფესვიანად მოაწესრიგოთ. 10-წუთიანი დალაგების პროცესი თქვენი შვილის კონცენტრაციის უნარს მნიშვნელოვნად გააუმჯობესებს.

2. სუფთა სახლი განწყობას მნიშვნელოვნად აუმჯობესებს

შესაძლოა, სახლის დალაგების პროცესი სტრესული იყოს, მაგრამ სუფთა და მოწესრიგებული სახლი ყველა ადამიანის განწყობას აუმჯობესებს. არაერთმა კვლევამ აჩვენა, რომ სუფთა საცხოვრებელი სახლი ადამიანებში დეპრესიის განვითარების რისკებს ამცირებს და დაღლილობას ხსნის. დალაგებულ სახლში განტვირთვისა და დამშვიდების მეტი შესაძლებლობაა. ქაოსი კი ბევრ ადამიანში შფოთვას და გაღიზიანებას იწვევს. გარდა ამისა, თავად დალაგების პროცესიც ბევრისთვის განტვირთვის ერთ-ერთი გზაა. ბავშვებზე განმეორებითი მოქმედებები: ტილოთი ზედაპირის გაწმენდა, ნივთების დალაგება დამამშვიდებლად მოქმედებს.

3. მოწესრიგებული ოთახი ბავშვს თავდაჯერებას სძენს

მოწესრიგებულ და სუფთა ოთახში ბავშვს თავდაჯერება ემატება. ის ფიქრობს, რომ საკუთარ ცხოვრებას მეტად აკონტროლებს. ქაოსში მყოფი ბავშვი კი გაურკვევლობაშია და უსიამოვნო განცდები აწუხებს. მაშინაც კი, თუ თქვენს შვილებს დალაგება თავად არ უყვართ, დალაგებული და სუფთა სახლი მათთვის ბევრი სარგებლის მომტანია. დროა, ყველამ შესაბამისი ინვენტარი მოიმარჯვოთ, თქვენი საყვარელი მუსიკა ჩართოთ და სახლი ერთად დაალაგოთ. ასე თქვენს საცხოვრებელ გარემოს მარტივად და სწრაფად მოაწესრიგებთ, რაც გადაღლას აგარიდებთ.

წყარო: ​moms.com

შეიძლება დაინტერესდეთ

ადრეულ ასაკში დადებითი მიჯაჭვულობის ჩამოყალიბება ბავშვის ფსიქო-ემოციური განვითარებისთვის აუცილებელია

ადრეულ ასაკში დადებითი მიჯაჭვულობის ჩამოყალიბება ბავშვის ფსიქო-ემოციური განვითარებისთვის აუცილებელია
როდესაც მშობლები პატარას დააძინებენ და მათ გვერდით რჩებიან, ბავშვები მშვიდად აგრძელებენ ძილს, თუმცა ხშირად საკმარისია, ორი წუთით გავიდეს მშობელი, ისინი მაშინვე იღვიძებენ. ამ თემაზე ​MomsEdu.ge-ს ესაუბრა ფსიქოლოგი, ქცევითი თერაპევტი მაკო გაგნიძე.
- თავიდან, როდესაც ბავშვი ჩვილია, შესაძლოა მშობელი შფოთავდეს, განიცდიდეს, ნერვიულობდეს და ერჩივნოს ის ახლოს ჰყავდეს. ამასთან, ჩვილი დაბადებამდე 9 თვეს დედის სხეულში ატარებს, მიჩვეულია იმ გარემოს და სამყარო მისთვის უცხოა, ამიტომ საწყის ეტაპზე, მშობლის სიახლოვე ძალიან სჭირდება. ამ პერიოდში შესაძლოა, ეძინოს მასთან ახლოს, მაგალითად, გვერდზე მოიდგას მისი საწოლი ან გამოიყენოს საწოლი-მანეჟი, ასე ვთქვათ, მშობლის საწოლზე მისადგამი. რადგან ყველა ბავშვი და შემთხევა ინდივიდუალურია, მიდგომაც უნდა იყოს ინდივიდუალური, მზა და საყოველთაო რეცეპტი ამ სიტუაციისთვის არ არსებობს.
6 თვემდე ასაკში ბავშვს მუდმივად სჭირდება დედა, მისი მზრუნველობა და მოვლა. 6-დან 1,5 წლამდე ვითარდება წარმოსახვა, პატარა ხდება მეტად ემოციური, შესაძლოა დაეწყოს შფოთვა, რამაც ხელი შეუშალოს ძილს. ასეთ დროს ბავშვი თავს დაცულად გრძნობს მშობლების სიახლოვეს. 1,5-დან 2,5 წლმდე ბავშვეს ეშინიათ სიბნელის, მარტო ყოფნის. ვთანხმდებით, რომ ბავშვს შესაძლოა ეძინოს ჩვილობიდან გარკვეულ ასაკამდე მშობლის საძინებელში, თუმცა არა მათ საწოლში. ამასთან, დროთა განმავლობაში, იქნება ეს ცალკე საწოლი თუ საწოლი-მანეჟი ნელ-ნელა, სანიტიმეტრ-სანტიმეტრ უნდა დავაშოროთ მშობლების საწოლს, რათა უმტკივნეულოდ გადავიდეს 3-4 წლის ასაკში, ჯერ საწოლში, რომელიც ცოტა მოშორებით დგას და შემდეგ, დაახლოებით, 6 წლიდან უკვე საკუთარ ოთახში. შესაძლოა, ეს უფრო ადრე მოხდეს. გავიმეორებ, რომ ყველა შემთხვევა არის ინდივიდუალური და თავისებურ მიდგომას საჭიროებს.
- არის თუ არა ეს მიჯაჭვულობა?
- რაც შეეხება მიჯაჭვულობას, ადრეულ ასაკში დადებითი მიჯაჭვულობის ჩამოყალიბება ბავშვის ფსიქო-ემოციური განვითარებისთვის აუცილებელია. მიჯაჭვულობა გულისხმობს არა ამ სიტყვის პირდაპირ გაგებას. მიჯაჭვულობა არის ძლიერი ემოციური კაშირი, რომელიც ყალიბდება შვილს და მშობელს შორის (ან ადამიანს, რომელიც ზრუნავს და პასუხისმგებლობა აკისრია), რისი გადატანაც შემდგომში სამყაროზე და სხვა ადამიანებზე ხდება, ასე ვთქვათ, ეს უნარი გენერალიზდება. 0-1 წლის ასაკში არის ნდობა-უნდობლობის პერიოდი სამყაროსთან მიმართებაში, ხოლო 1-2 წლამდე უკვე სწავლობენ ზემოთ აღნიშნულს და პირველადი შთაბეჭდილებით, თუ როგორი იქნება პირველადი გამოცდილება ურთიერთობებში, ყალიბდება ნდობა ან უნდობლობა. ასე რომ, ეს სიახლოვე საწყის ეტაპზე ამ მდგომარეობისთვის კარგიც არის, თუმცა დრო და დრო საჭიროა დამოუკიდებლობის ხარისხის ზრდა.
- ზოგ შემთხვევებში დიდხანს გრძელდება და უკვე მოზრდილებსაც უჭირთ მშობლის გარეშე ძილი. რა უნდა გააკეთოს მშობლებმა, რომ ბავშვი მიეჩვიოს მარტო ძილს?
- საწყის ეტაპზე გავუსი ხაზი ინდივიდუალიზმს, ახლაც მინდა ვახსენო, თუმცა თუკი რაიმე განსკუთრებული საჭიროება არ აქვს ბავშვს (მოზარდს), 6 წლიდან სასურველია ეძინოს ცალკე ოთახში. აღსანიშნავია, რომ ცალკე საწოლში წოლის გამოცდილების მქონე ბავშვები უფრო ადვილად ეჩვევინ სხვა ოთახში ძილს, თუმცა მშობელმა აუცილებლად უნდა შეიმუშავოს რუტინა, რაც ბავშვს მშობლების ოთახში ძილის ასოციაციას დაურღვევს. მნიშვნელოვანია სწორად შერჩეული დრო, საუბარი და შემზადება აღნიშნულ თემასთან დაკავშირებით. ასევე, მშობელსაც უნდა ჰქონდეს ფსიქოლოგიური მზაობა და მყარი პოზიცია, რომელსაც არ დათმობს. არსებობს გარკვეული სტრატეგიები, თუკი მშობელს დამოუკიდებლად უჭირს ამ პროცედურის განხორციელება და სიტუაციასთან გამკლავება. სამოქმედო გეგმის შესადგენად უნდა მიმართოს სპეციალისტს (ფსიქოლოგი, ქცევითი თერაპევტი). 
ესაუბრა მარიამ ჩოქური
წაიკითხეთ სრულად