Baby Bag

„მეტყველების დაწყების ვადების კრიტერიუმები ძალიან შეიცვალა,“ - ბავშვთა ნევროლოგი ბაკურ კოტეტიშვილი

„მეტყველების დაწყების ვადების კრიტერიუმები ძალიან შეიცვალა,“ - ბავშვთა ნევროლოგი ბაკურ კოტეტიშვილი

ბავშვთა ნევროლოგმა ბაკურ კოტეტიშვილმა დაინტერესებული მშობლის კითხვას უპასუხა. მშობელი ღელავდა, რადგან მისი ოთხი წლის შვილი მხოლოდ ცალკეულ სიტყვებს იმეორებდა სტერეოტიპულად, თუმცა წინადადებებს არ წარმოთქვამდა. ბაკურ კოტეტიშვილის თქმით, მსგავს შემთხვევაში ბავშვი სპეციალისტმა უნდა შეაფასოს, რათა დადგინდეს აქვს თუ არა ბავშვს კომუნიკაციის დეფიციტი:

„როდესაც ოთხი წლის ბავშვი სტერეოტიპულად იმეორეს სიტყვებს, მაგრამ წინადადებებს არ წარმოთქვამს, ეს უნდა შეფასდეს სპეციალისტის მიერ. მშობელმა აუცილებლად უნდა მიიყვანოს ბავშვი პედიატრთან, ბავშვთა ნევროლოგთან ან განვითარების ფსიქოლოგთან. სპეციალისტმა უნდა ნახოს, რამდენად აქვს ბავშვს კომუნიკაციის დეფიციტი, იმიტომ, რომ მეტყველება კომუნიკაციური ფუნქციაა. მან უნდა განსაზღვროს უნდა თუ არა ბავშვს საერთოდ ჩარევა. იქნებ არ უნდა?! იმიტომ, რომ მეტყველების დაწყების ვადების კრიტერიუმები ძალიან შეიცვალა.

ადრე ასე ვიცოდით, რომ ბავშვმა ორ წლამდე უნდა დაიწყოს ლაპარაკი. ეს საკმაოდ გაფართოვდა. აქ მნიშვნელობა აქვს ბავშვის კომუნიკაცია როგორია, როგორია მისი ურთიერთობები, სოციალიზაცია და ასე შემდეგ. რაც შეეხება თვითონ მეტყველებას, სიტყვათა მარაგი, მიზანმიმართული გამოყენება ამ სიტყვებისა, რაც მთავარია ამ სიტყვებიდან გამომდინარე არსის აღქმა და გადმოცემა მნიშვნელოვანია. ესეც სპეციალისტის საქმეა და მან უნდა შეაფასოს,“- აღნიშნულ საკითხზე ბაკურ კოტეტიშვილმა საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„აუცილებელია, მშობლებმა გადავლახოთ შინაგანი სტრესი და შფოთვა იმისა, რომ ბავშვმა შეიძლება იტიროს,“- ფსიქოლოგი ნინო ბუაძე

„აუცილებელია, მშობლებმა გადავლახოთ შინაგანი სტრესი და შფოთვა იმისა, რომ ბავშვმა შეიძლება იტიროს,“- ფსიქოლოგი ნინო ბუაძე

ფსიქოლოგმა ნინო ბუაძემ მშობლებს მოუწოდა გადალახონ შინაგანი სტრესი იმის გამო, რომ შეიძლება ბავშვმა მათთან განშორებისას იტიროს. მისი თქმით, მნიშვნელოვანია, რომ სამსახურში წასვლამდე მშობელი შვილს დაემშვიდობოს:

„აუცილებელია, მშობლებმა გადავლახოთ ეს შინაგანი სტრესი და შფოთვა იმისა, რომ ბავშვმა შეიძლება იტიროს. თუნდაც განშორების დროს, მაგალითად, როდესაც დედა სამსახურში მიდის, ურჩევნია ბავშვის ყურადღება სხვა რამეზე გადაიტანოს, ან ბებიამ გაიყვანოს ბავშვი, ვიდრე დაემშვიდობოს. სინამდვილეში, პირიქით, როდესაც მშობელი რაღაც რიტუალს ასრულებს, რომ მე სამსახურში მივდივარ და ამ დროს გეხუტები, გემშვიდობები, ​ეს გაცილებით მშვიდი, ეფექტიანი და ბავშვისთვის სასარგებლოა, ვიდრე იმ მიზნით მისი მოტყუება, რომ სტრესი არ მიიღოს.“

ნინო ბუაძის თქმით, ბავშვებს, რომლესაც მშობლები სახლიდან ეპარებიან, მუდმივი შიში აქვთ იმისა, რომ დედა მოულოდნელად წავა სახლიდან:

„მშობლები ხშირად საუბრობენ: „როდესაც სახლში ვარ, სულ დამსდევს, დამყვება, მეკითხება: ხომ არ წახვალ?“ მას არ აქვს განცდა, რომ დედა შეიძლება იყოს სტაბილურად მასთან, ვინაიდან დედა მოულოდნელად მიდის. მთელი ​დღის განმავლობაში ბავშვს აქვს შფოთვა იმისა, რომ დედა არ გავიდეს მოულოდნელად სახლიდან. მნიშვნელოვანია, ბავშვს დავემშვიდობოთ, მიუხედავად იმისა, რომ შეიძლება ეს ჩვენთვისაც და ბავშვისთვისაც იყოს მატრავმირებელი, იტიროს და ამან გული აგვიჩუყოს.“

„ბავშვს ეცოდინება, რომ მხოლოდ ამ დამშვიდობების ხელის დაქნევით წყდება ჩვენს შორის ხანმოკლედ კავშირი. როდესაც დედა ბრუნდება, ის არის სრულად ჩემი,“- აღნიშნულ საკითხზე ნინო ბუაძემ „აზროვნების აკადემიაში“ ისაუბრა.

წყარო:​ „აზროვნების აკადემია“

წაიკითხეთ სრულად