Baby Bag

„მეტყველების დაწყების ვადების კრიტერიუმები ძალიან შეიცვალა,“ - ბავშვთა ნევროლოგი ბაკურ კოტეტიშვილი

„მეტყველების დაწყების ვადების კრიტერიუმები ძალიან შეიცვალა,“ - ბავშვთა ნევროლოგი ბაკურ კოტეტიშვილი

ბავშვთა ნევროლოგმა ბაკურ კოტეტიშვილმა დაინტერესებული მშობლის კითხვას უპასუხა. მშობელი ღელავდა, რადგან მისი ოთხი წლის შვილი მხოლოდ ცალკეულ სიტყვებს იმეორებდა სტერეოტიპულად, თუმცა წინადადებებს არ წარმოთქვამდა. ბაკურ კოტეტიშვილის თქმით, მსგავს შემთხვევაში ბავშვი სპეციალისტმა უნდა შეაფასოს, რათა დადგინდეს აქვს თუ არა ბავშვს კომუნიკაციის დეფიციტი:

„როდესაც ოთხი წლის ბავშვი სტერეოტიპულად იმეორეს სიტყვებს, მაგრამ წინადადებებს არ წარმოთქვამს, ეს უნდა შეფასდეს სპეციალისტის მიერ. მშობელმა აუცილებლად უნდა მიიყვანოს ბავშვი პედიატრთან, ბავშვთა ნევროლოგთან ან განვითარების ფსიქოლოგთან. სპეციალისტმა უნდა ნახოს, რამდენად აქვს ბავშვს კომუნიკაციის დეფიციტი, იმიტომ, რომ მეტყველება კომუნიკაციური ფუნქციაა. მან უნდა განსაზღვროს უნდა თუ არა ბავშვს საერთოდ ჩარევა. იქნებ არ უნდა?! იმიტომ, რომ მეტყველების დაწყების ვადების კრიტერიუმები ძალიან შეიცვალა.

ადრე ასე ვიცოდით, რომ ბავშვმა ორ წლამდე უნდა დაიწყოს ლაპარაკი. ეს საკმაოდ გაფართოვდა. აქ მნიშვნელობა აქვს ბავშვის კომუნიკაცია როგორია, როგორია მისი ურთიერთობები, სოციალიზაცია და ასე შემდეგ. რაც შეეხება თვითონ მეტყველებას, სიტყვათა მარაგი, მიზანმიმართული გამოყენება ამ სიტყვებისა, რაც მთავარია ამ სიტყვებიდან გამომდინარე არსის აღქმა და გადმოცემა მნიშვნელოვანია. ესეც სპეციალისტის საქმეა და მან უნდა შეაფასოს,“- აღნიშნულ საკითხზე ბაკურ კოტეტიშვილმა საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„არ დაუყვირო ბავშვს, გიყვარდეს ბავშვი, არ უნდა სცემო,“- მხოლოდ ეს არ არის ჰუმანური პედაგოგიკა,“ - შალვა ამონაშვილი

„არ დაუყვირო ბავშვს, გიყვარდეს ბავშვი, არ უნდა სცემო,“- მხოლოდ ეს არ არის ჰუმანური პედაგოგიკა,“ - შალვა ამონაშვილი

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა ჰუმანური პედაგოგიკის მნიშვნელობაზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ჰუმანიზმის ნამდვილი მნიშვნელობა ადამიანებს ხშირად სწორად არ ესმით:

„რა არის ჰუმანური პედაგოგიკა? შეიძლება ეს ძალიან ადვილ ამბად მოგეჩვენოთ. ბავშვი უნდა გიყვარდეს და ჰუმანური პედაგოგიკაც იქნება. არ უნდა დაუყვირო ბავშვს, არ უნდა სცემო. აბა სხვა რა უნდა ჰუმანურობას?! კეთილად მოექეცი. ეს ძალიან ცოტაა. ამაში ჰუმანურობა ძალიან ცოტაა. აგერ ჩემი ჩრდილი დგას. სუსტია, მაგრამ ჩემი ჩრდილია. ვინმე იტყვის, რომ ეს ჩრდილი მე ვარ?! მე ვდგავარ, ვლაპარაკობ, ვაზროვნებ. ეს ჩრდილი ჩემი ანარეკლია. ჰუმანურობის ეს აზრები, რაც ახლა ვთქვი, ჩრდილია ჰუმანურობის არსისა.

ჰუმანურობა არ არის მარტო სიყვარული, არ არის მარტო კეთილი მოქცევა ერთმანეთის მიმართ. ეს ჩრდილია. რა არის ამის სინამდვილე? სიტყვა ჰუმანური სანსკრიტულია. თარგმანში ნიშნავს: „მოკვდავი, რომელიც თავის თავში უკვდავებას დაეძებს.“ მოკვდავი, რომელიც თავის თავში ღმერთს ეძებს, მოკვდავი, რომელიც თავის თავში საკუთარ თავს დაეძებს: ვინ ვარ მე? რად გავჩნდი? რისთვის მოვედი? სად გავედი? ამ სიტყვას თავისი საწინააღმდეგო სიტყვაც აქვს და ის აღნიშნავს, მოკვდავს, რომელიც არღვევს კავშირს უზენაესთან. პედაგოგებს ხშირად ვეკითხები: „თქვენ ჰუმანურები ხართ?“ „დიახ,“- ყვირიან ყველანი. „მაშ, რად მოხვედით სემინარზე? თუ ჰუმანურები ხართ, წადით და იმუშავეთ.“ ისინი ჩრდილის ჰუმანურები არიან და არა არსისა,“- აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.

წყარო: ​„ამონაშვილის აკადემია“

წაიკითხეთ სრულად