Baby Bag

„რატომ ვაძლევთ ჯანმრთელ, ფიზიკურად აქტიურ ბავშვებს მობილურებს და პლანშეტებს? კატასტროფაა, უმოძრაობაა ბავშვებში,“ - ენდოკრინოლოგი ირაკლი ფაღავა

„რატომ ვაძლევთ ჯანმრთელ, ფიზიკურად აქტიურ ბავშვებს მობილურებს და პლანშეტებს? კატასტროფაა, უმოძრაობაა ბავშვებში,“ - ენდოკრინოლოგი ირაკლი ფაღავა

ენდოკრინოლოგმა ირაკლი ფაღავამ ბავშვებში წონის პრობლემის საკითხზე საუბრისას ხაზი გაუსვა გაჯეტების მოხმარების ზრდის პრობლემას. მისი თქმით, მშობლები შვილებს ადრეული ასაკიდანვე აჯილდოვებენ პლანშეტებითა და მობილურებით, რის გამოც პატარებში უმოძრაობის პრობლემა დგას. ეს ყოველივე კი ბავშვების ჯანმრთელობასა და წონაზე ნეგატიურად აისახება:

„წონაზე რაკი ვსაუბრობთ, ასეთ პატარა ამბავს მოვყვები. ჩემი ქალიშვილი ახლა მესამე კლასშია. ერთხელ მოვიდა შარშან, როდესაც მეორე კლასში იყო. ისიც მედიკოსების ოჯახში იზრდება და ასეთ საკითხებს ყურადღებას აქცევს. მითხრა: მამა, რა ხდება? ძალიან ვწუხვარ. კლასელი ბიჭები ადრე სულ ეზოში თამაშობდნენ დიდ შესვენებაზე ფეხბურთს. მე ვკითხე, ახლა რას აკეთებენ-მეთქი. ახლა კლასში სხედან და მობილურებში თამაშობენო. მთელი კლასი ასე იქცევა.

ბავშვებმა გარკვეულ ასაკს რომ მიაღწიეს, მშობლებმა მობილური ტელეფონებით დაასაჩუქრეს. გოგონებმა ახლა მიიღეს საჩუქრად მობილურები მესამე კლასში. იცით რა არის? ეს კატასტროფაა, უმოძრაობაა. კი ბატონო, მესმის, როდესაც სხვა საშუალება არ აქვს ადამიანს, როდესაც ფიზიკურად შეზღუდულია, მაგრამ პატარა, ჯანმრთელი, ფიზიკურად აქტიური ბავშვები არიან. რატომ ვაძლევთ ამ მობილურებს, პლანშეტებს, ამ სათამაშოებს?! არ სჯობს, ბავშვებმა ერთმანეთთან იურთიერთონ,ითამაშონ, გარეთ გავიდნენ, მზის სხივებს მიუშვირონ კანი?! ზედმეტი წონის პრობლემაც ნაკლებად აქტუალური გახდება ამ შემთხვევაში. ამას ვუსურვებდი უბრალოდ მშობლებს,“- მოცემულ საკითხზე ირაკლი ფაღავამ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ეს არის ბავშვის განვითარების კანონი, განვითარება მხოლოდ ამ პროცესში მოხდება,“- შალვა ამონაშვილი

„ეს არის ბავშვის განვითარების კანონი, განვითარება მხოლოდ ამ პროცესში მოხდება,“- შალვა ამონაშვილი

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა ბავშვის განვითარების კანონზე ისაუბრა, რომლის გარეშეც ის ვერ განვითარდება:

„ბავშვში არის ძლიერი მისწრაფებები, რომელსაც ის უმკლავდება და უნდა, რომ ჰქონდეს. ბავშვს არ შეუძლია მათ არ დაემორჩილოს. ბავშვს უნდა განვითარება. რომ არ განვითარდეს, ცხოველურ დონეზე დარჩება. ვინც მას ამაში შეეშველება, ის უთუოდ შეუყვარდება. ვინც ამაში ხელს შეუშლის, იმას განუდგება. ბავშვს განვითარებაში დიდი უნდა წაეშველოს. აგერ ავიდა ბავშვი სადღაც და გადმოხტა. შენ ეუბნები: „უი, უი, არ ახვიდე.“ აგერ 4 წლის გოგონა საწოლის ქვეშ შეძვრა. „გამოდი ახლავე,“ - ეუბნებით. ბავშვი ყველაფერს აკეთებს ზღვარზე, უნდა, რომ უფსკრულში ჩაიხედოს. დედას გული უსკდება. ბეწვის ხიდზე გაივლის ბავშვი. ზღვარს ეძებს ის. როდესაც დიდი არ ეხმარება, ის თვითონ ცდილობს განვითარებას. როდის ხდება განვითარება? როდესაც ბავშვი სიძნელეს ეჭიდება. განვითარება მოხდება, მხოლოდ სიძნელეთა გადალახვის პროცესში. ეს არის განვითარების კანონი.

ერთხელ მე და პაატა ავდიოდით მეცხრე სართულზე. ლიფტი იყო გამორთული. მე ვეუბნები: „იცი, შოთა ძიამ, მათემატიკოსი რომ არის, მითხრა, რომ ბავშვი თურმე შეიძლება დაეწიოს მამას ასაკით.“ ეგ როგორო, მკითხა პაატამ. მეორე კლასში იყო მაშინ. ვუთხარი, მამა 19 წლისაა, შვილი ერთის, რამდენჯერ დიდია მამა? მითხრა, 19-ჯერო. მამა 20-ისაა, შვილი 2-ის, რამდენჯერ დიდია? 10-ჯერო. ხომ ხედავ, ეწევა-მეთქი. ვერასდროს დაეწევაო. ხომ ხედავ, მათემატიკა ასე ამბობს-მეთქი. ბევრი იჯახირა. მეგობრებიც ჩართო და მიხვდა. შენ მეკითხები რამდენჯერ, უნდა მკითხო, რამდენითო, რადგან ვერასდროს დაეწევა შვილიო. ვუთხარი, უი, ძია შოთასაც შეშლია-მეთქი. მერე ძია შოთასაც დავურეკე და ვუთხარი: „შოთა, შენ შეგეშელა.“ არადა, განგებ მოგონილი სიძნელე მივეცი ბავშვს გონებრივი. იქვე ვდგავარ, რომ შევეშველო თუ გაუჭირდება, რომ გადალახოს. ძნელი რამე აკეთებინე ბავშვს, ააწევინე, გადაადგმევინე. თან იქვე უნდა ედგე, რომ შეეშველო. არ წაიქცეს, არ დაეცეს! ცხოვრების გამოცდილება უნდა მიიღოს ბავშვმა. რაც მეტს ავაცდენთ ამ გამოცდილებს, მით უმწირაფი იქნება ის. დაისვი, როდესაც მანქანას ბორბალი უნდა გამოუცვალო, დაიხმარე ის. რა თქმა უნდა, მისი გაკეთებული სასაცილო იქნება, მაგრამ რომ აკეთებს ამას, ამაში ის იზრდება და ვითარდება,“- აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.

წყარო: ​„ამონაშვილის აკადემია“

წაიკითხეთ სრულად