Baby Bag

როგორ შევწყვიტოთ ყვირილი? – 5 გზა, რომელიც დაყვირებისგან თავის შეკავებაში დაგეხმარებათ

როგორ შევწყვიტოთ ყვირილი? – 5 გზა, რომელიც დაყვირებისგან თავის შეკავებაში დაგეხმარებათ

მშობლები შვილებთან ხმას ხშირად იმაღლებენ, რასაც თავადაც ძალიან განიცდიან. თუ ემოციების კონტროლი გიჭირთ და ბავშვს უყვირით, შეგიძლიათ თქვენს ქცევაში გარკვეული ცვილებები შეიტანოთ, რაც არც ისე რთულია, როგორც ერთი შეხედვით გეჩვენებათ.

1. გააცნობიერეთ ზიანი, რომელსაც ყვირილით ბავშვს აყენებთ

ყვირილის დამაზიანებელი გავლენა ჩვენი ხმის ხმამაღალი ტემბრით არ არის გამოწვეული. შესაძლოა, ადამიანს ყვირილით ვუთხრათ, რომ გვიყვარს, რაც მშვენიერია, თუმცა, როდესაც ბავშვებს ვუყვირით, უმეტესად გაბრაზებულები და განრისხებულები ვართ. ყვირილით ბავშვს ვასწავლით, რომ როდესაც ვბრაზდებით, საკუთარ თავზე კონტროლის დაკარგვა ნორმალური მოვლენაა. არცერთ მშობელს არ სურს, რომ შვილს მსგავი რამ ასწავლოს.

2. გააცნობიერეთ, რომ დასახული მიზნის მისაღწევად ყვირილს აზრი არ აქვს

ყვირილი მანიპულაციაა. ჩვენ ბავშვისგან გარკვეული ქმედების მიღება გვსურს, რისთვისაც ყვირილს ვიყენებთ. ემოციის ინტენსივობა ჩვენს ნათქვამს შინაარსს უკარგავს. სიტყვებს თავისი ძალა აქვს, ყვირილი კი მათ ამ ძალას უკარგავს. ჩვენ გვსურს ყვირილით შვილები დავარწმუნოთ: „გაიგონე, რასაც გეუბნები!“ თუმცა საპირისპირო შედეგს ვიღებთ.

3. გაიხსენეთ, რა როლი გაკისრიათ შვილებთან ურთიერთობაში

მშობელი შვილს სიმშვიდის, რაციონალიზმისა და ზრდასრულობის მაგალითს უნდა აძლევდეს. თუ გსურთ, რომ ბავშვებთან ყვირილი შეწყვიტოთ, როდესაც დაყვირებას გადაწყვეტთ, თქვენი და თქვენი შვილების ტემპერამენტი ერთმანეთს შეადარეთ. ნუ იყვირებთ ისე, როგორც ბავშვები ყვირიან. თქვენგან მათ სიმშვიდისა და გაწონასწორებულობის მაგალითი სჭირდებათ.

4. ნუ მიიყვანთ საქმეს გაბრაზებამდე

როდესაც ბავშვებს საშუალებას აძლევთ, რომ კამათში აგიყოლიოთ, მათ ვითარების ესკალაციის საშუალებას აძლევთ. მას შემდეგ, რაც ბავშვს ეტყვით, რომ მას შეუძლია დასვას კითხვები და გამოთქვას თავისი მოსაზრებები პრობლემურ საკითხზე, რომელზეც კამათობთ, ყურადღებით მოუსმინეთ და თუ გრძნობთ, რომ ემოციებს ჰყვებით, უთხარით, რომ დისკუსია დასრულებულია. თუ კამათს განაგრძობთ, არსებობს რისკი, რომ ბავშვს დაუყვიროთ.

5. ყოველთვის გქონდეთ ალტერნატიული გეგმა, რომელიც ყვირილის თავიდან აცილებაში დაგეხმარებათ

თუ თავს ცუდად გრძნობთ, მძიმე დღე გაქვთ და ყვირილისგან თავის შეკავებას ვერ ახერხებთ, ბავშვები მამასთან დატოვეთ და ცოტა ხნით სუფთა ჰაერზე გაისეირნეთ. თუ სეირნობისთვის დრო არ გყოფნით, ცოტა ხნით ოთახში განმარტოვდით, შეგიძლიათ შხაპი მიიღოთ, მუსიკას მოუსმინოთ. ეცადეთ, დამშვიდდეთ და ბავშვებთან დაბრუნებისას თავს უკეთ გრძნობდეთ, რათა ყვირილისგან თავის შეკავება შეძლოთ.

წყარო:​ imom.com

შეიძლება დაინტერესდეთ

„1 წლამდე ბავშვი ორთოპედის მეთვალყურეობის ქვეშ უნდა იყოს” - ამირან შარაბიძე, „ნიუ ჰოსპიტალსის“ ბავშვთა ტრავმატოლოგ-ორთოპედი

„1 წლამდე ბავშვი ორთოპედის მეთვალყურეობის ქვეშ უნდა იყოს” - ამირან შარაბიძე, „ნიუ ჰოსპიტალსის“ ბავშვთა ტრავმატოლოგ-ორთოპედი

ბავშვთა ორთოპედიაში დიდი მნიშვნელობა აქვს დაავადების ნაადრევ დიაგნოსტირებას, რადგან მკურნალობის ტაქტიკას ხშირად განსაზღვრავს მისი დაწყების დრო. ორთოპედიული დაავადებები შეიძლება იყოს თანდაყოლილი და შეძენილი, ამასთან ზოგიერთი თანდაყოლილი დაავადების აღმოჩენა ვერ ხდება დაბადებისთანავე და მის გამოვლინებას გარკვეული დრო სჭირდება, ამიტომ მნიშვნელოვანია, 1 წლის ასაკამდე ბავშვი ორთოპედის მეთვალყურეობის ქვეშ იყოს.

თემის ირგვლივ ​MOMSEDU.GE „ნიუ ჰოსპიტალსის“ ბავშვთა ტრავმატოლოგ-ორთოპედ ამირან შარაბიძესთან ინტერვიუს გთავაზობთ:

- როდის უნდა დაიგეგმოს პირველი ვიზიტი ორთოპედთან?

ამირან შარაბიძე: „თუ ბავშვს აქვს თანდაყოლილი ორთოპედიული დაავადება და/ან დატვირთული ანამნეზი და წარმოადგენს რისკ-ჯგუფს, ორთოპედთან ვიზიტი უნდა დაიგეგმოს დაუყოვნებლივ, სამშობიაროდან გამოწერისთანავე. სხვა შემთხვევაში 2-3 თვის ასაკში, ამ პერიოდში კლინიკური სურათის შევსება შესაძლებელია ექოსკოპიური კვლევით, რაც პაციენტის ზოგადი მდგომარეობის შესახებ ნათელ წარმოდგენას იძლევა.“

- რა სახის კვლევებია საწყის ეტაპზე აუცილებელი?

ამირან შარაბიძე: „კლინიკური გასინჯვის გარდა, საჭიროა ინსტრუმენტული კვლევებიც, ყველაზე ადრე ინფორმატიული ღირებულება გააჩნია ექოსკოპიას, უფრო მოგვიანებით, დაახლოებით 6 თვიდან კეთდება რენტგენოლოგიური გამოკვლევა, ზოგიერთ შემთხვევაში შეიძლება საჭირო გახდეს სხვა უფრო ღრმა კვლევები, მაგალითად კომპიუტერული ტომოგრაფია, მაგნიტურ-რეზონანსული ტომოგრაფია და სხვა.

- რა ძირითადი ორთოპედიული პრობლემები ვლინდება ბავშვთა ასაკში?

ამირან შარაბიძე: „ბავშვთა ასაკი იყოფა ქვეკატეგორიებად. ახალშობილებისთვის აქტუალურია თანდაყოლილი დაავადებები, მაგალითად ტერფმრუდობა, სინდაქტილია, პოლიდაქტილია, სხვა და სხვა თანდაყოლილი მალფორმაციები, უფრო მოგვიანებით დისპლაზიები, ზრდა-განვითარების დარღვევები, მოზრდილებისთვის ბრტყელტერფიანობა, ტანდეგობის დარღვევა, სკოლიოზი, ოსტეოქონდროპათიები და სხვა.“

- რა შეიძლება იყოს ორთოპედიული პრობლემების გამომწვევი მიზეზები?

ამირან შარაბიძე: „ორთოპედიული პრობლემები, ისევე როგორც მისი გამომწვევი შესაძლო მიზეზები მრავალგვარია. ესშეიძლება იყოს გენეტიკური წინასწარგანწყობა, ორსულობის დროინდელი მიზეზები, სამშობიარო ტრავმები, ინფექციები, ოსტეოქონდროპათიები, მალფორმაციები, საყრდენ-მამოძრავებელი სისტემის სხვადასხვა დაავადება.“

- რა გამოვლინებები აქვს ორთოპედიულ პრობლემებს? რას უნდა მიაქციოს მშობელმა განსაკუთრებული ყურადღება

ამირან შარაბიძე: „მშობელმა ყურადღება უნდა მიაქციოს სხეულის ნებისმიერ ასიმეტრიას, იქნება ეს ხერხემლის თუ კიდურების დონეზე, მოძრაობის შეზღუდვას მსხვილ სახსრებში, სიარულის მანერას, დეფორმაციის არსებობას, ადვილად დაღლას.“

- როგორია ორთოპედიული დაავადების მკურნალობის გზები?

ამირან შარაბიძე: „ორთოპედიული დაავადების მკურნალობა ორი, ქირურგიული და კონსერვატიული გზით და/ან მათი კომბინაციით ხდება. უნდა აღინიშნოს რომ ორთოპედიული პრობლემის უმრავლესობა ქირურგიულ ჩარევას არ საჭიროების და მის მოსაგვარებლად კონსერვატიული მკურნალობა ან უბრალოდ სწორი რეჟიმის შერჩევაა საკმარისი.“

- როგორ შეიძლება ორთოპედიული პრობლემების პრევენცია?

ამირან შარაბიძე: „ჯანსაღი ცხოვრების წესი, სპორტული და ზოგადად სწორი ფიზიკური დატვირთვის შერჩევა, სწორი კვება, პრობლემის არსებობის შემთხვევაში მისი ნაადრევი გამოვლენა და დროული ჩარევა უმეტესად დადებით შედეგს იძლევა.“

R. 

წაიკითხეთ სრულად