Baby Bag

„ძალიან ვეცადოთ, რომ ბავშვი არ დავტოვოთ ბაღში ატირებული,“- ფსიქოლოგ ნინო ბუაძის რჩევები ბავშვის საბავშვო ბაღთან ადაპტაციისთვის

ფსიქოლოგმა ნინო ბუაძემ მშობლებს ის წესები გააცნო, რომელიც საბავშვო ბაღში მიყვანისას ბავშვს ბაღთან ადაპტაციაში დაეხმარება:

„როდესაც ბავშვი მიგვყავს საბავშვო ბაღში, მნიშვნელოვანია, გვქონდეს ინფორმაცია, რა მოცემულობაა ეს ბაღი. უკეთესია, თუ ბავშვს მანამდე ექნება შესაძლებლობა დაათვალიეროს სივრცე და გარემო, გაიცნოს პედაგოგი. ბავშვს მანამდე ვუზიარებ ზღაპრებს. მაგალითად, „ტოპო-ტიპი ბაღში მიდის.“ ეს ძალიან კარგი გამოცდილებაა. კონკრეტული კითხვები და შიშები, რომელიც ამ გმირს აქვს, ბავშვსაც იგივე კითხვები უჩნდება და ამისთვის განწყობა იქმნება.

მნიშვნელოვანია ასევე წინა შვილის გამოცდილება, თუ გვყავს. სხვა შემთხვევაში მშობელმა უთხრას, თვითონ რისი ეშინოდა, მერე იქ რა დახვდა, როგორ იქცევიან ბავშვები, რომ ყველა ერთნაირი არ არის. მნიშვნელოვანია, რომ ინფორმაცია, რომელსაც ბავშვს ვუზიარებთ, ახლოს იყოს იმ რეალობასთან, რომელის მას ბაღში ხვდება. რასაც ბავშვს ვეუბნებით. ის უნდა შევუსრულოთ. მაგალითად, ვეუბნებით, რომ ახლა უნდა წავიდე, ამ აქტივობების შემდგომ მე შენთან დავბრუნდები.

„მალე მოვალ, ორ საათში მოვალ,“- ეს ბავშვს არ ესმის. აქტივობებს ვეუბნებით: „დილას რომ იქნება საუზმე, ზღაპარს რომ წაიკითხავთ, ეზოში რომ ჩახვალ და მერე კიდევ სადილი რომ გექნება, ამ სადილის მერე მოვალ.“ ასე უფრო აღქმადია ბავშვისთვის, როდის მოვა მშობელი. ადაპტაციისთვის პირველ ეტაპზე ბავშვი ბაღში რჩება 1 საათი, 2 საათი და მერე ნელ-ნელა უნდა გაიზარდოს დრო. მნიშვნელოვანია, რომ პირველ ეტაპზე მშობელი შეჰყვეს ჯგუფში ბავშვს, რათა შეიქმნას განცდა, რომ ეს არის ის უსაფრთხო გარემო, სადაც მშობელიც არის ჩემთან ერთად.

შეცდომაა მუქარა, რომ ახლა ამას თუ არ გააკეთებ, წაგიყვან ბაღში, ახლა დავურეკავ შენს მასწავლებელს და ვეტყვი, როგორ იქცევი. აქ უკვე ავტომატურად შემოდის, რომ ბაღი არის სადამსჯელო გარემო. სეპარაცია ძალიან მტკივნეულია ბავშვისთვის. როდესაც ტირის და ხანგრძლივად ტირის, ხშირ შემთხვევაში არის დამოკიდებულება „იტირებს და გაუვლის.“ ძალიან ვცდილობთ, რომ ბავშვი არ დავტოვოთ ატირებული. ყველანაირად ვეცადოთ, რომ მისთვის გასაგებ ენაზე ავუხსნათ, რა გარემოშია, რატომ გავდივარ, რომ აუცილებლად მოვალ. არიან ბავშვები, რომლებიც ხშირად კითხულობენ: „დედა ხომ მოვა?“ მნიშვნელოვანია, ორივე მხარე ზრუნავდეს იმაზე, რომ ბავშვისთვის რაც შეიძლება მარტივი გახადოს გადასვლის პროცესი ერთი საფეხურიდან მეორეზე,“- მოცემულ საკითხზე ნინო ბუაძემ საქართველოს პირველ არხზე „ტელესკოლის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​„ტელესკოლა“ 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„როდესაც ბავშვი ბრაზს განიცდის, მას შიშის განცდაც ეუფლება. ამ დროს ბავშვებს საღად ფიქრი უძნელდებათ,“ - ფსიქოლოგი ხათუნა დოლიძე

„როდესაც ბავშვი ბრაზს განიცდის, მას შიშის განცდაც ეუფლება. ამ დროს ბავშვებს საღად ფიქრი უძნელდებათ,“ - ფსიქოლოგი ხათუნა დოლიძე

ფსიქოლოგმა ხათუნა დოლიძემ ბავშვებში ბრაზის მართვის უნარების ჩამოყალიბებაზე ისაუბრა და მშობლებს საინტერესო რჩევები მისცა:

„როდესაც ბავშვი ბრაზს განიცდის, მას შიშის განცდაც ეუფლება. ფიზიოლოგიური ცვლილებები, რაც ამ დროს ორგანიზმში ხდება, გონებას იმდენად იპყრობს, რომ ბავშვებს საღად ფიქრი უძნელდებათ. ბავშვების უმეტესობას სჭირდება უფროსების დახმარება იმისთვის, რომ მართოს ბრაზი, დამშვიდდეს, დაარეგულიროს ნერვული სისტემა. მნიშვნელოვანია უფროსის მხრიდან იმის ძიება, თუ რა ამშვიდებს და რა აღადგენს ბავშვის ნერვულ ბალანსს. პირველი დახმარება ბავშვებისთვის არის მშობლის მხრიდან სიმშვიდის შენარჩუნება.“

ხათუნა დოლიძემ აღნიშნა, რომ ბავშვის სიბრაზეს მშობელი მოთმინებით უნდა შეხვდეს:

„როდესაც ბავშვი ბრაზობს და ის უყურებს მშობელს, რომელმაც ასევე დაკარგა კონტროლი, ეს კიდევ უფრო ამძაფრებს მის შიშს. მშობლები უნდა იყვნენ გზის გამკვალავები. ბავშვები მშობლის იმედად არიან. როდესაც უფროსი ვერ უმკლავდება ამ ძლიერ ემოციებს და კარგავს კონტროლს, მაშინ რატომ ბრაზდება ის ბავშვზე, როდესაც ის იმავეს ვერ აკეთებს?!“

„საუკეთესო იარაღი ბრაზის მართვის სწავლების არის ემპათიით მოსმენა. ამით არამხოლოდ ემოციურ მხარდაჭერას აღმოვუჩენთ ბავშვს, არამედ ვუმტკიცებთ რწმენას, რომ უარყოფით ძლიერ ემოციებთან გამკლავება შესაძლებელია,“- აღნიშნულ საკითხზე ხათუნა დოლიძემ საქართველოს პირველი არხის ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ „საქართველოს პირველი არხი“

წაიკითხეთ სრულად