Baby Bag

„ძალიან ვეცადოთ, რომ ბავშვი არ დავტოვოთ ბაღში ატირებული,“- ფსიქოლოგ ნინო ბუაძის რჩევები ბავშვის საბავშვო ბაღთან ადაპტაციისთვის

ფსიქოლოგმა ნინო ბუაძემ მშობლებს ის წესები გააცნო, რომელიც საბავშვო ბაღში მიყვანისას ბავშვს ბაღთან ადაპტაციაში დაეხმარება:

„როდესაც ბავშვი მიგვყავს საბავშვო ბაღში, მნიშვნელოვანია, გვქონდეს ინფორმაცია, რა მოცემულობაა ეს ბაღი. უკეთესია, თუ ბავშვს მანამდე ექნება შესაძლებლობა დაათვალიეროს სივრცე და გარემო, გაიცნოს პედაგოგი. ბავშვს მანამდე ვუზიარებ ზღაპრებს. მაგალითად, „ტოპო-ტიპი ბაღში მიდის.“ ეს ძალიან კარგი გამოცდილებაა. კონკრეტული კითხვები და შიშები, რომელიც ამ გმირს აქვს, ბავშვსაც იგივე კითხვები უჩნდება და ამისთვის განწყობა იქმნება.

მნიშვნელოვანია ასევე წინა შვილის გამოცდილება, თუ გვყავს. სხვა შემთხვევაში მშობელმა უთხრას, თვითონ რისი ეშინოდა, მერე იქ რა დახვდა, როგორ იქცევიან ბავშვები, რომ ყველა ერთნაირი არ არის. მნიშვნელოვანია, რომ ინფორმაცია, რომელსაც ბავშვს ვუზიარებთ, ახლოს იყოს იმ რეალობასთან, რომელის მას ბაღში ხვდება. რასაც ბავშვს ვეუბნებით. ის უნდა შევუსრულოთ. მაგალითად, ვეუბნებით, რომ ახლა უნდა წავიდე, ამ აქტივობების შემდგომ მე შენთან დავბრუნდები.

„მალე მოვალ, ორ საათში მოვალ,“- ეს ბავშვს არ ესმის. აქტივობებს ვეუბნებით: „დილას რომ იქნება საუზმე, ზღაპარს რომ წაიკითხავთ, ეზოში რომ ჩახვალ და მერე კიდევ სადილი რომ გექნება, ამ სადილის მერე მოვალ.“ ასე უფრო აღქმადია ბავშვისთვის, როდის მოვა მშობელი. ადაპტაციისთვის პირველ ეტაპზე ბავშვი ბაღში რჩება 1 საათი, 2 საათი და მერე ნელ-ნელა უნდა გაიზარდოს დრო. მნიშვნელოვანია, რომ პირველ ეტაპზე მშობელი შეჰყვეს ჯგუფში ბავშვს, რათა შეიქმნას განცდა, რომ ეს არის ის უსაფრთხო გარემო, სადაც მშობელიც არის ჩემთან ერთად.

შეცდომაა მუქარა, რომ ახლა ამას თუ არ გააკეთებ, წაგიყვან ბაღში, ახლა დავურეკავ შენს მასწავლებელს და ვეტყვი, როგორ იქცევი. აქ უკვე ავტომატურად შემოდის, რომ ბაღი არის სადამსჯელო გარემო. სეპარაცია ძალიან მტკივნეულია ბავშვისთვის. როდესაც ტირის და ხანგრძლივად ტირის, ხშირ შემთხვევაში არის დამოკიდებულება „იტირებს და გაუვლის.“ ძალიან ვცდილობთ, რომ ბავშვი არ დავტოვოთ ატირებული. ყველანაირად ვეცადოთ, რომ მისთვის გასაგებ ენაზე ავუხსნათ, რა გარემოშია, რატომ გავდივარ, რომ აუცილებლად მოვალ. არიან ბავშვები, რომლებიც ხშირად კითხულობენ: „დედა ხომ მოვა?“ მნიშვნელოვანია, ორივე მხარე ზრუნავდეს იმაზე, რომ ბავშვისთვის რაც შეიძლება მარტივი გახადოს გადასვლის პროცესი ერთი საფეხურიდან მეორეზე,“- მოცემულ საკითხზე ნინო ბუაძემ საქართველოს პირველ არხზე „ტელესკოლის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​„ტელესკოლა“ 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„თანამედროვე ახალგაზრდას შეუძლია ორი კი არა ხუთი რაღაც ისწავლოს,“ - ალექსანდრე ჯეჯელავა

„თანამედროვე ახალგაზრდას შეუძლია ორი კი არა ხუთი რაღაც ისწავლოს,“ - ალექსანდრე ჯეჯელავა

ალექსანდრე ჯეჯელავამ აბიტურიენტებისა და მათი მშობლებისთვის ერთ-ერთ ყველაზე მნიშვნელოვან საკითხზე, სამომავლო პროფესიის არჩევაზე ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ მშობელი და აბიტურიენტი პროფესიის არჩევისას განსხვავებული პრიორიტეტებით ხელმძღვანელობენ:

„მშობელი და შვილი რომ ცდილობენ ერთად პროფესიის არჩევას, ორ რამეს ირჩევენ: ირჩევა შავი დღის ამბები და საუკეთესო სცენარი. ბავშვი ყოველთვის ფიქრობს საუკეთესო სცენარზე, იმას შავი დღე არ ჰქონია. მშობელს არ უნდა, რომ შვილს დღესვე ჩაუკლას პერსპექტივა, თან უსამსახურობასა და გასაჭირზე ეფიქრება. ჩვენ მშობელს და ბავშვს ვეუბნებით, რომ ორი რამ უნდა ავირჩიოთ. ვირჩევთ, რას გააკეთებთ, შავი დღე თუ დადგა. ამას დავარქვათ გეგმა „ბ.“ აღმოჩნდება, რომ აბიტურიენტმაც კარგად იცის, ეს გეგმა რას ნიშნავს და ამბობს, რომ ისიც თანახმაა.“

​ალექსანდრე ჯეჯელავას თქმით, ყველაზე ცუდია, როდესაც მშობელი და შვილი რაღაც საშუალოზე თანხმდებიან და ამ შეთანხმებით ორივე უკმაყოფილოა:

„ყველაზე ცუდი წარმოიდგინეთ, რომ მშობელი და შვილი შეთანხმდნენ რაღაც საშუალოზე, რომელიც არც მშობელს აღარ მოსწონს და არც შვილს. როგორც კი ჩვენ ვითანხმებთ ამ ხალხს, რომ შავი დღის პროფესია სკივრში ჩადონ, ამის მერე ძალიან კარგად მიდის პროცესი. დასაქმება არის გეგმა „ბ.“ ცალკე ვარჩევთ ორივე გეგმას და ვამბობთ, რომ თუ დაგვჭირდა გეგმა „ბ,“ მე ვიმუშავებ აი, აქ. ეს გეგმა ადამიანს აქვთ და ავსახავთ უმაღლეს განათლებაში, სად ისწავლის და ა.შ.“

„თანამედროვე ახალგაზრდას შეუძლია ორი კი არა ხუთი რაღაც ისწავლოს. სხვანაირი თავი აქვთ, სხვანაირი გული აქვთ. დღევანდელი აბიტურიენტებისთვის ხუთი წელი არის ის, რაც ჩემი თაობისთვის იქნებოდა 15 წელი. ხომ გინახავთ, როდესაც მეცადინეობენ, თან შვიდ რამეს აკეთებენ. რანაირად გინდა, რომ ეს ადამიანი დასვა და ექვსი თვე ერთი საქმე აკეთებინო?! ამით გააზარმაცებ და ჩაკლავ ინიციატივას. ამათი ცხოვრება ასეთი უნდა იყოს, რომ შვიდას რამეს სწავლობდნენ ერთად,“ - აღნიშნულ საკითხებზე ​ალექსანდრე ჯეჯელავამ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „სხვა შუადღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„სხვა შუადღე“

წაიკითხეთ სრულად