Baby Bag

რა სარგებელი მოაქვს ბავშვისთვის პიანინოზე დაკვრას?

რა სარგებელი მოაქვს ბავშვისთვის პიანინოზე დაკვრას?

მშობლების დიდი ნაწილი თვლის, რომ ფორტეპიანოზე დაკვრა მხოლოდ მუსიკალური უნარების განვითარებისთვის არის საჭირო, თუმცა მათმა უმრავლესობამ არაფერი იცის იმ სარგებელზე, რომლის მოტანაც პიანინოზე დაკვრას ბავშვის ფიზიკური და მენტალური ჯანმრთელობისთვის შეუძლია.

პიანინოზე დაკვრა ართრიტის განვითარების რისკს ამცირებს, რადგან ბავშვის თითები გამუდმებით ვარჯიშდება და აქტიურ მოძრაობაშია. დაკვრა აუმჯობესებს კოორდინაციის უნარს სხეულის სხვადასხვა ნაწილს შორის, რადგან აუცილებელია ხელების თანმიმდევრული მოძრაობა, თვალების ოპტიმალურად გამოყენება და მახვილი სმენა, რათა ბავშვმა მელოდიის ინტერპრეტირება სწორად შეძლოს.

ფორტეპიანოზე რეგულარულად დაკვრა ბავშვის ფიზიკურ მონაცემებს აუმჯობესებს. დაკვრისას ერთ საათში დაახლოებით 140-150 კალორია იწვება, რის გამოც მას ხშირად ანაერობულ ვარჯიშადაც მოიხსენიებენ.

პიანინოზე დაკვრა ბავშვს მეხსიერებას უვითარებს, რადგან მას მუსიკისა და მისი შესრულებისთვის საჭირო ტექნიკის დასასწავლად კარგი მეხსიერება ესაჭიროება.

ბავშვებს, რომლებიც პიანინოზე უკრავენ, პასუხისმგებლობის გრძნობა მეტად უვითარდებათ, რადგან დისციპლინის გარეშე დაკვრა შეუძლებელია. პიანინოზე დაკვრა ბავშვის ინტელექტუალურ შესაძლებლობებს აუმჯობესებს, რადგან ის სამყაროს ხელოვანის პერსპექტივიდან ხედავს, უფრო მგრძნობიარე ხდება და მისი კოგნიტური უნარების უმჯობესდება.

ფორტეპიანოზე დაკვრა ბავშვს მენტალური პრობლემებისგან იცავს, რადგან ტვინი მუდმივი წვრთნის რეჟიმში იმყოფება.

ბავშვები, რომლებიც პიანინოზე უკრავენ, შიშის დაძლევასა და რისკზე წასვლას სწავლობენ, რადგან მათ აუდიტორიის წინაშე გამოსვლა და მუსიკალური ნაწარმოებების საკუთარი ინტერპრეტაციების შესრულება ხშირად უხდებათ.

ფორტეპიანოზე დაკვრა ბავშვის მრავალმხრივი განვითარებისთვის ერთ-ერთი საუკეთესო საშუალებაა, რის გამოც ბევრი სპეციალისტი მშობლებს ურჩევს, რომ ბავშვები ფორტეპიანოს კლასებზე ატარონ.

წყარო:​ youaremom.com

შეიძლება დაინტერესდეთ

„როდესაც ბავშვის ქცევაში რაღაც არ მოგვწონს, პირველ რიგში, მიზეზი ვეძებოთ ბავშვის ახლო გარემოში,“- ფსიქოლოგი თეო გუბიანური

„როდესაც ბავშვის ქცევაში რაღაც არ მოგვწონს, პირველ რიგში, მიზეზი ვეძებოთ ბავშვის ახლო გარემოში,“- ფსიქოლოგი თეო გუბიანური

ფსიქოლოგმა თეო გუბიანურმა ბავშვსა და მშობელს შორის უსაფრთხო მიჯაჭვულობის ჩამოყალიბების მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„მიჯაჭვულობაში ვგულისხმობთ ემოციურ კავშირს. ეს კავშირი არ არის მხოლოდ ბავშვს და მშობელს შორის კავშირი, შეიძლება ეს იყოს ადამიანი, რომელიც ზრუნავს ბავშვზე. ჩვილობიდან იწყება მიჯაჭვულობის ჩამოყალიბება. რა ფორმის იქნება მიჯაჭვულობა, ეს დამოკიდებულია მზრუნველ ადამიანზე. უსაფრთხო მიჯაჭვულობისას ბავშვს აქვს განცდა, რომ ვიღაც მასზე ზრუნავს და მხარს უჭერს. მას ეს შემდგომში განუზოგადდება გარემოზე, სამყაროზე. თუ მას ბავშვობიდან ასწავლეს, რომ ეს სამყარო და შენ ირგვლივ ადამიანები უსაფრთხოა და შეგიძლია ენდო, მას ეს გაჰყვება. მეორე ტიპის მიჯაჭვულობისას საფრთხის განცდაა. ეს მაშინ ხდება, როდესაც მას უვლიან, აჭმევენ, მაგრამ არ აქვთ მასთან ემოციური კავშირი.

ბავშვს რომ ვაწყენინებთ, გვგონია, რომ არაფერია, მეორე დღეს შემოვირიგებთ. ასე არ არის. იმას დრო უნდა, რომ ისევ გვენდოს. კარგად უნდა დავფიქრდეთ და დავგეგმოთ, როგორ მოვიპოვოთ ბავშვის ნდობა. ბავშვი რომ იზრდება, მიჯაჭვულობა, რომელიც ჩამოუყალიბდა, მოზარდობაში აისახება იმაზე, როგორ ურთიერთობას ამყარებს სხვებთან. შეიძლება ადამიანმა რაღაც მომენტში გადაიაროს არასანდო მიჯაჭვულობის ტრავმა, მოაგვაროს ამ ტრავმასთან თავისი ურთიერთობა.

ბავშვი რომ იბადება, ის იბადება და მან საერთოდ არ იცის ქცევის წესები, როგორ უნდა მოიქცეს. როდესაც ბავშვის ქცევაში რაღაც არ მოგვწონს, პირველ რიგში, მიზეზი ვეძებოთ ბავშვის ახლო გარემოში. თუ იქ ყველაფერი წესრიგშია, მერე მივადგეთ ბავშვს. პრობლემა ვეძებოთ ჩვენში, უფროსებში. პიროვნული თვისებები გენეტიკურად განპირობებულია, მაგრამ ნახევარს იღებს ბავშვი გარემოდან, ამიტომ გარემოს დიდი ყურადღება უნდა მივაქციოთ,“- მოცემულ საკითხზე თეო გუბიანურმა რადიო „ფორტუნას“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ რადიო „ფორტუნა“

წაიკითხეთ სრულად