Baby Bag

რა უნდა ისწავლოს ბავშვმა ოჯახში? - 12 მთავარი მაგალითი, რომელიც შვილმა მშობლისგან უნდა მიიღოს

რა უნდა ისწავლოს ბავშვმა ოჯახში? - 12 მთავარი მაგალითი, რომელიც შვილმა მშობლისგან უნდა მიიღოს

ბავშვები ზრდისა და განვითარების პროცესში უამრავ ჩვევას იძენენ როგორც ფორმალურ სასწავლო გარემოში, ასევე საკუთარი ცხოვრებისეული გამოცდილების შედეგადაც. ყველაზე მნიშვნელოვან გაკვეთილებს ბავშვები ოჯახში იღებენ.

მნიშვნელოვანია, რომ მშობლებმა შვილებს ოჯახში ისეთი მაგალითი მისცენ, რომელიც მათთვის სასარგებლო იქნება. ეცადეთ, თქვენმა შვილმა თქვენგან მხოლოდ კარგი ქცევები შეითვისოს. მაგალითები, რომლებიც ბავშვმა ოჯახისგან უნდა მიიღოს, შემდეგია:

  • ოჯახის წევრებს შორის მუდმივი და გულწრფელი კომუნიკაცია
  • ემოციების გულწრფელად გამოხატვა და საკუთარ განცდებზე გულახდილი საუბრები
  • მადლიერებისა და სოლიდარობის განცდა
  • ოჯახის წევრების მშვიდობიანი და ჰარმონიული თანაცხოვრება
  • ერთობლივი მხიარულება და ხშირი ოჯახური დიალოგები
  • სიკეთე, ალტრუიზმი და ერთმანეთის მხარდაჭერა
  • ოჯახური რუტინა, ორგანიზებულობა და წესრიგი
  • პასუხისმგებლობების გადანაწილება ოჯახის წევრებს შორის
  • ბილწსიტყვაობისგან თავისუფალი მეტყველება
  • ბრაზის მართვა და ემოციური წონასწორობის შენარჩუნება
  • მიზნების დასახვა და მათთვის ბრძოლა
  • სიტყვისა და საქმის შესაბამისობა (მშობელმა არ უნდა თქვას ერთი და არ უნდა გააკეთოს მეორე)

ბავშვები გარშემომყოფების ქცევის იმიტირებას ახდენენ, სწორედ ამიტომ, მნიშვნელოვანია, რომ მშობლები ყოველთვის მათთვის კარგი მაგალითის მიცემაზე ზრუნავდნენ. ბავშვი მშობლის ყველა სიტყვასა და ქმედებას ისრუტავს, რის გამოც ოჯახური გარემო მასზე უდიდეს ზეგავლენას ახდენს. როლური მოდელი, რომელსაც მშობელი შვილს სთავაზობს, ზოგჯერ მისი განვითარებისა და სოციალური უნარების შეძენისთვის საზიანოა. თუ ეთანხმებით მოსაზრებას, რომ ბავშვები მაგალითებით სწავლობენ, მათ აღზრდასა და განვითარებაზე ზრუნვა, პირველ რიგში, სახლიდან დაიწყეთ!

წყარო: ​youaremom.com

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ჰიპერაქტიურობაში იგულისხმება, რომ ბავშვი ძალიან ბევრს საუბრობს, არ შეუძლია ერთ ადგილზე წყნარად ჯდომა, ბევრს დარბის, მოძრაობს,“ - ნინო მარგველაშვილი

„ჰიპერაქტიურობაში იგულისხმება, რომ ბავშვი ძალიან ბევრს საუბრობს, არ შეუძლია ერთ ადგილზე წყნარად ჯდომა, ბევრს დარბის, მოძრაობს,“ - ნინო მარგველაშვილი

ნეიროფსიქოლოგმა ნინო მარგველაშვილმა ბავშვებში ყურადღების დეფიციტისა და ჰიპერაქტივობის სინდრომის გამოვლენის შესახებ ისაუბრა. მან მშობლებს საინტერესო რჩევები მისცა:

„როდესაც მშობელი ხედავს, რომ რაღაც ისე ვერ არის, როგორც უნდა იყოს ბავშვთან, ​ბავშვი ძალიან აქტიურია, მუდმივად სტარტზეა, ძალიან ბევრს ლაპარაკობს, ეჭრება საუბარში, არ არის ორგანიზებული, არ შეუძლია ერთ აქტივობაზე კონცენტრაცია, ჩემი რჩევა იქნება, რომ მშობელი მხოლოდ პედიატრს ნუ ენდობა. ამ შემთხვევაში მშობელმა პედიატრთან ერთად აუცილებლად უნდა მიიყვანოს ბავშვი ფსიქოლოგთან, რათა მოხდეს მისი უმაღლესი ფსიქიკური ფუნქციების შეფასება.“

ნინო მარგველაშვილმა ქცევის იმ გამოხატულებებზეც ისაუბრა, რაც ყურადღების დეფიციტისა და ჰიპერაქტივობის სინდრომის შემთხვევაში ზედაპირულად ვლინდება:

„ქცევის მთავარი გამოხატულება, რაც ჩანს ზედაპირზე, არის ის, რომ ​ბავშვი არის უყურადღებო, არ არის ორგანიზებული, ხშირად ავიწყდება მასწავლებლის ინსტრუქცია, კარგავს ნივთებს, არ შეუძლია, რომ ერთ აქტივობას ბოლომდე მიჰყვეს. ჰიპერაქტიურობაში იგულისხმება, რომ ბავშვი ძალიან ბევრს საუბრობს, არ შეუძლია ერთ ადგილზე წყნარად ჯდომა, მუდამ სურს, რომ თითებით რაღაც ითამაშოს, ფეხი რაღაცას მიადოს. ის ბევრს დარბის, მოძრაობს. იმპულსურობაში იგულისხმება, რომ ადამიანს არ აქვს თვითკონტროლის შესაძლებლობა. მას არ შეუძლია რიგის დაცვა. კლასში სანამ მასწავლებელი კითხვას დაასრულებს, მანამდე აქვთ პასუხი. ეს ყველაფერი არის ის, რაც ზედაპირზეა.“

„ქცევის პრობლემა ზედაპირია. ამის ქვეშ ძალიან ბევრ გამოწვევასთან აქვთ საქმე მშობლებსა და ბავშვს. ​ძალიან ხშირია ამ ბავშვებში სპეციფიკური დასწავლის დარღვევა. უმეტესად ეს არის მართლწერის პრობლემა, ბავშვებს უჭირთ საკუთარი აზრის ფურცელზე გადატანა, უძნელდებათ მათემატიკური კალკულაციები. ერთ-ერთი მთავარი, რასაც ფსიქოლოგი გამოიკვლევს, არის: აქვს თუ არა ბავშვს პრობლემა აღმასრულებელ ფუნქციებში. ეს არის ის, რაც ყველაზე ბოლოს მწიფდება ჩვენს თავის ტვინში. ეს არის მიზნის დასახვა და მისი მიყოლა, რომ როდესაც ახალი სტიმული შემოდის, გადავლახოთ, იმიტომ, რომ მიზნისკენ მივდივართ. სამწუხაროდ, ასეთ ბავშვებს უჭირთ მიზნის ბოლომდე მიყოლა. მათ ასევე აქვთ დროის შეგრძნების პრობლემა. უჭირთ, რომ სწორად შეაფასონ დრო. ხშირად დეტალებს არ აქცევენ ყურადღებას. მათ ძალიან უჭირთ დავალების დაწყება. ყველაფერს აკეთებენ, რომ გადაავადონ დავალების დაწყება. ბავშვი ექვს ან შვიდ სიმპტომს მაინც უნდა აკმაყოფილებდეს, სხვადასხვა გარემოში უნდა ვლინდებოდეს ქცევა და ეს აუცილებლად უნდა უშლიდეს ხელს ყოველდღიურ ფუნქციონირებაში, რომ დაისვას ყურადღების დეფიციტისა და ჰიპერაქტივობის სინდრომის დიაგნოზი,“ - აღნიშნულ საკითხებზე ნინო მარგველაშვილი საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „კომუნიკატორი“ ისაუბრა.

წყარო: ​„კომუნიკატორი“

წაიკითხეთ სრულად