Baby Bag

5 რამ, რისი გაკეთებაც მშობლებმა უნდა შეწყვიტონ

5 რამ, რისი გაკეთებაც მშობლებმა უნდა შეწყვიტონ

მშობლობა რთული პროფესიაა. მშობლებს სურთ, რომ შვილები კარგ ადამიანებად აღზარდონ და მათთან ერთად მომავლისთვის სასიამოვნო მოგონებები შეაგროვონ. თითქმის ყველა მშობელს სურს, რომ ზრდასრულ შვილთან მეგობრული ურთიერთობა შეინარჩუნოს. ამ მიზნების მისაღწევად აუცილებლად უნდა შეწყვიტოთ ამ ხუთი რამის გაკეთება:

  • არ დაუყვიროთ ბავშვს საჯარო სივრცეში ყოფნისას

ყველა მშობელს გამოუცდია ბრაზის მოულოდნელი შემოტევა, რომელთანაც გამკლავება მათ ვერ მოახერხეს. ბავშვის საჯაროდ გაკიცხვა ერთ-ერთი ყველაზე დიდი შეცდომაა. საჯარო სივრცეში ყვირილი ბავშვს ორმაგ დარტყმას აყენებს: გარდა იმისა, რომ მას თავს ესხმით, ის საზოგადოების წინაშე სირცხვილსაც განიცდის. არასდროს დაუყვიროთ ბავშვს საჯარო სივრცეში ყოფნისას.

  • შეწყვიტეთ „კარგი დედიკოსა“ და „კარგი მამიკოს“ როლის თამაში

ბავშვებს თქვენი სახით არა მეგობარი, არამედ მშობელი სჭირდებათ. ნუ ეცდებით, რომ მათ მგსავსად გეცვათ ან ზედმეტად ჩაერთოთ ბავშვებისა და მათი მეგობრების ურთიერთობებში. თქვენს შვილებს წინამძღოლობა გაუწიეთ და რჩევები მიეცით, მაგრამ თავისუფალი სივრცე აუცილებლად დაუტოვეთ.

  • ნუ მისცემთ ბავშვებს უფლებას გააკეთონ ისეთი რამ, რაც მათ ასაკს არ შეეფერება

თანამედროვე სამყაროში სოციალური მედია ბავშვებს ნაადრევად გაზრდას „აიძულებს.“ ისინი ნაადრევად იზრდებიან და ზრდასრულების ჩვევებს იძენენ, რაც არასწორია. ნუ მისცემთ ბავშვებს იმის გაკეთების უფლებას ან ისეთი ნივთების ფლობის ნებას, რომლებიც მათი ასაკისთვის შეუფერებელია. თუ სხვებს თანამედროვე სმარტფონები აქვთ ან მშობლები ნებას რთავენ, რომ ადრეული ასაკიდანვე პაემნებზე იარონ, ეს არ ნიშნავს იმას, რომ თქვენს შვილსაც მსგავსი უფლებები მიანიჭოთ.

  • შეწყვიტეთ ბავშვების დაცვა მათი ნებისმიერი შეცდომის შედეგებისგან

დარწმუნებული უნდა იყოთ, რომ თქვენი შვილი შეცდომებზე ვერასდროს ისწავლის, თუ მას მის მიერ დაშვებული შეცდომების ნეგატიური შედეგებისგან ყოველთვის დაიცავთ. ბავშვებს, რომლებიც დარწმუნებულები არიან, რომ საკუთარ ქმედებებზე პასუხს არ აგებენ, ცხოვრებაში ბევრი წარუმატებლობა ელით.

  • ნუ აიძულებთ შვილებს, რომ თქვენი ცხოვრებით იცხოვრონ.

ბავშვებს უჭირთ საკუთარ მიზნებში გარკვევა, ისინი ცდილობენ გაიგონ, რისი ნიჭი აქვთ, რისი გაკეთება სურთ ცხოვრებაში. ამ რთულ არჩევანს ნუ დაამძიმებთ იმით, რომ მათ საკუთარი სურვილები და ოცნებები თავს მოახვიოთ. თუ თქვენ კარგი ბალერინა იყავით, არ ნიშნავს, რომ თქვენი შვილიც ასეთივე იქნება. თუ თქვენ ფეხბურთელობაზე ოცნებობდით, არ ნიშნავს, რომ თქვენმა შვილმაც ფეხბურთში წარმატება დაისახოს მიზნად. დაეხმარეთ შვილებს მიზნების დასახვასა და მათ მიღწევაში.

წყარო:​ imom.com

შეიძლება დაინტერესდეთ

„მე შუაში ვწევარ, აქეთ კატო მყავს, იქეთ ილია... ეს არის ჩემთვის ყველაზე კარგი პერიოდი,“ - რუსკა მაყაშვილი შვილების შესახებ საუბრობს

მსახიობმა და ტელეწამყვანმა რუსკა მაყაშვილმა შვილების შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ უფროსი შვილი უმცროსზე ეჭვიანობს: 

„როდესაც ილიამ გაიგო, რომ მუცელში ზის კატო, მიღება იყო ძალიან რთული. თავიდან ცდილობდა, რომ დაბრუნებულიყო მუცელში. ჩვენი ტანჯვა-წამება არ დაწყებულა კატოს გაჩენის შემდეგ. კატოს გაჩენამდეც იყო ძალიან რთული. მოვიფიქრეთ ასეთი რამ, რომ როდესაც კატო გამოგვყავდა სამშობიაროდან, კატომ საჩუქრები მოუტანა ილიას. თავიდან ვიყავით ისე, რომ ილია არის ყველაზე მნიშვნელოვანი, ის არის პირველი, კიდევ ჰყავს და - კატო, რომელიც გაჩნდა და უნდა გვიყვარდეს. ილიას ძალიან მოეწონა, რომ კატომ საჩუქრები მოუტანა. პირველ დღეებში ნორმალურად იყო ყველაფერი, მაგრამ რაც უფრო იზრდება კატო, უფრო რთულდება სიტუაცია.

მე არ ვამბობ იმას, რომ მე და სანდრო იდეალური მშობლები ვართ და არაფერი არ გვეშლება, მაგრამ ნამდვილად არ არის ისე, რომ ილიას ყურადღება მოაკლდა და ყველა კატოზე გადავერთეთ. პირიქით, ილია გრძნობს ყოველ წამს, რომ ის არის მნიშვნელოვანი, ძალიან გვიყვარს და როგორც აქამდე იზრდებოდა, ისე იზრდება, მაგრამ მაინც ძალიან ეჭვიანობს. მას კატო ძალიან უყვარს და ამას ჩვენც ვგრძნობთ, მაგრამ მისია და თითქოს მხოლოდ მას აქვს უფლება, რომ გაუბრაზდეს კატოს, მოეფეროს და სხვას არავის. კატოს ვინმე თუ გაუბრაზდება ან აწვალებს, ილია ძალიან ბრაზდება. გადადის იმასთან ჩხუბზე და ყვირის: „კატო ჩემია.“ თან ძალიან აწვალებს კატოს. მე ვეუბნები: „კატოს ძალიან ტკივა შენ რომ ურტყამ, მე რომ შენ ასე გაგიკეთო, ხომ გეტკინება? შენ რომ ასე უკეთებ კატოს, ძალიან სტკივა და ამიტომ ტირის.“ კატო შეგუებულია თავის ბედს. იცის, რომ ძმა ჰყავს ასეთი, რომელიც კივის, დახტის. სანამ რამე არ ეტკინება, კატო ერთობა ამით. ერთხელ ვუთხარი, შენ თუ ასე ცემ კატოს, ე.ი. არ გიყვარს. წაიყვანს ვინმე და შენ დარჩები ჩვენთან-თქო. ამაზე ილიას ჰქონდა საშინელი რეაქცია. იმ დღეს ყველაფერი შემისრულა საერთოდ.

ილია ამ ასაკში უკვე ძალიან ცელქი იყო. უფრო რთული იყო მისი დამორჩილება. 1 წლის გახდა და გართულდა და გართულდა. კატოს ყველაფერი ესმის, რასაც სთხოვ, ყველაფერს გისრულებს. ბებიასთან ძალიან კარგად იქცევა ილია. მე რომ ვარ, კატოს გარეშეც ძალიან ცუდად იქცევა. როდესაც სამივეს ერთად გვძინავს, ილია მთელი ღამე ჩამეხუტეს იძახის. მე შუაში ვწევარ, აქეთ კატო მყავს, იქეთ ილია. ეს არის ჩემთვის ყველაზე კარგი პერიოდი, როდესაც ორივეს ძინავს და ორივე ჩემთან ერთად არის. მამასთან ერთადაც ძალიან უყვარს ძილი. მამა ძალიან აქტიურად არის ჩართული. მე და სანდრო ერთად ვზრდით ბავშვებს ძიძის გარეშე გადასარევად," მოცემულ საკითხზე რუსკა მაყაშვილმა ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დღე“ 

წაიკითხეთ სრულად