Baby Bag

მუცლადმყოფი პატარები იღიმიან, როდესაც დედა სტაფილოს მიირთმევს და სახეს ჭმუხნიან, როდესაც დედა კომბოსტოს იღებს - უახლესი კვლევის შედეგები

მუცლადმყოფი პატარები იღიმიან, როდესაც დედა სტაფილოს მიირთმევს და სახეს ჭმუხნიან, როდესაც დედა კომბოსტოს იღებს - უახლესი კვლევის შედეგები

მუცლადმყოფი პატარები იღიმიან, ტირიან, დედას უსმენენ, აქვთ სხვადასხვა შეგრძნება, თუმცა ცოტამ თუ იცის, რომ ისინი იწონებენ ან იწუნებენ დედის მიერ მირთმეულ საკვებს. დედის მიერ მიღებული საკვები ბავშვის განწყობაზე ზემოქმედებს.

ორსულ დედებს არაერთხელ სმენიათ შემდეგი სიტყვები: რასაც 9 თვის განმავლობაში მიირთმევ, ეს უდიდეს გავლენას ახდენს შენი შვილის ჯანმრთელობაზე. მკვლევარები ამტკიცებენ, რომ თუ დედას კვების მრავალფეროვანი რაციონი აქვს, მისი შვილი მომავალში ნაკლებად პრეტენზიული მჭამელი იქნება.

მუცლადმყოფ ბავშვს შეუძლია გამოხატოს მისი დამოკიდებულებები საკვების მიმართ და დედას „აგრძნობინოს,“ რომ მას ბროკოლი ან კომბოსტო არ უყვარს. უახლესმა კვლევამ აჩვენა, რომ მუცლადმყოფი ბავშვები სახეს ჭმუხნიდნენ, როდესაც დედა კომბოსტოს მიირთმევდა, თუმცა იღიმოდნენ, როდესაც ის სტაფილოთი იკვებებოდა.

კვლევაში 100 ორსული ქალბატონი იღებდა მონაწილეობას. მათი ასაკი 18-დან 40 წლამდე მერყეობდა. ქალბატონები 32-დან 36 კვირამდე ორსულები იყვნენ.

კვლევის ავტორები აცხადებენ, რომ მათ მიერ ჩატარებული კვლევა პირველია, რომელმაც დედის მიერ მიღებული საკვებისადმი მუცლადმყოფი ბავშვის განწყობის შესასწავლად ულტრაბგერითი კვლევის მონაცემები გამოიყენა.

მკვლევარები იმედოვნებენ, რომ ახალი კვლევა მეცნიერებს შესაძლებლობას მისცემს გამოიკვლიონ, თუ რა გავლენას ახდენს მუცლადმყოფი ბავშვის დამოკიდებულებები დედის მიერ მიღებული საკვების მიმართ მის მომავალ კვებით ჩვევებზე.

წყარო: ​brightside.me 

შეიძლება დაინტერესდეთ

ბავშვს სულ ტელეფონი უჭირავს და თამაშებს თამაშობს, როგორ მოვიქცეთ? - ის, რომ საერთოდ ჩამოვართვათ ეს და დავსაჯოთ, მე არ მიმაჩნია სწორად

ფსიქოლოგმა ნათია ფანჯიკიძემ ბავშვების სხვადასხვა პრობლემასთან დაკავშირებით მშობლების შეკითხვებს უპასუხა და მათ რეკომენდაციები მისცა:

როგორ უნდა დაძლიოს 11 წლის ბავშვმა სიმაღლის შიში?

პატარა ბავშვებს არ აქვთ სიმაღლის შიში. ამიტომ სულ უკან ვდევთ, რომ არ აცოცდეს ფანჯარაზე, რომ არ მიიდგას სკამი. თუ ბავშვი მაინც ახერხებს ამას, შეკივლებით დავასწავლით ხოლმე, რომ ეს ძალიან სახიფათოა და საშიშია. ასეთ დროს უფროსი ადამიანი უნდა იყოს ბავშვის გვერდით, უფროს ადამიანს უნდა ჰქონდეს სიმყარე და მას არ უნდა ჰქონდეს ამის შიში. ბავშვს არ უნდა ვაიძულოთ, რომ ეს სწრაფად გადალახოს. ნაბიჯ-ნაბიჯ შეგიძლიათ თქვენთან ერთად გადაძლიოს ეს ბევრჯერ ერთი და იმავეს გამეორებით.

ბავშვს სულ ტელეფონი უჭირავს და თამაშებს თამაშობს, როგორ მოვიქცეთ?

ეს ონლაინ თამაში რა შინაარსის არის, ვნახოთ. თუ ბავშვს გარემო არ სთავაზობს რაიმე უფრო საინტერესოს, სწორედ მაშინ გარბიან ადამიანები მისგან. თუ ბავშვი თამაშობს თამაშს, რომელშიც არის ტანკი, საინტერესოა, რა მოსწონს მას ამ ტანკებში? იქნებ ვინმე ელაპარაკოს სამხედრო საქმეზე, იქნებ ასეთი ტიპის ინფორმაციებით აღჭურვოთ ბავშვი, რომ ეს თავისი თამაში თვალსაწიერის გაფართოებისთვისაც გამოვაყენებინოთ. მთავარია, რომ ეს არ ხდებოდეს მთელი დღე, მთლიანად არ შეიწოვოს ამ თამაშმა ბავშვი. ის, რომ საერთოდ ჩამოვართვათ ეს და დავსაჯოთ, მე არ მიმაჩნია სწორად.

როგორ ვუშველო უნიჭიერეს, მაგრამ ზარმაც შვილს, გამოცდებზე პრობლემები არ ექმნება, დაჯდება და წინა დღეს სწავლობს...

თუ ბავშვი დაჯდება, გამოცდის წინა დღეს სწავლობს და პრობლემები არ ექმნება, არ ჰქონია პრობლემა. რა გინდათ მაშინ? გამოიყენოს უნიჭიერესმა ადამიანმა დრო სხვა რამეების ათვისებისთვის. მარტო გაკვეთილები ხომ არ არის სამყაროში საინტერესო?! თუ პრობლემა ექმნება, მაშინ სხვაა, მაგრამ პრობლემა არ ექმნება ბავშვს და თუ ეს მაინც არის ჩვენი პრობლემა, ეს არასწორია.

წყარო:​ REDMED • რედმედი

წაიკითხეთ სრულად