Baby Bag

როდის უნდა ავცრათ ბავშვი და რა გართულება შეიძლება მოჰყვეს? - აცრის საკითხის ირგვლის არსებულ კითხვებს პედიატრი ნანა საპანაძე პასუხობს

როდის უნდა ავცრათ ბავშვი და რა გართულება შეიძლება მოჰყვეს? - აცრის საკითხის ირგვლის არსებულ კითხვებს პედიატრი ნანა საპანაძე პასუხობს

როდის უნდა ავცრათ ბავშვი და რა გართულება შეიძლება მოჰყვეს? - ამ თემაზე MomsEdu.ge-ს ესაუბრა პედიატრი, ნანა საპანაძე.

- რა არის ვაქცინაცია?

ტერმინი ვაქცინა და ვაქცინაცია მომდინარეობს Variolae vaccinae-დან (ძროხის ყვავილი); ეს ტერმინი ინგლისელმა მეცნიერმა ედვარდ ჯენერმა მოიგონა (ზოგადად, ვაქცინის ლოგიკური იდეის ავტორი და პირველი ვაქცინისშემქმნელი), ძროხის ყვავილის ვირუსის აღსანიშნავად. ეს ფრაზა მან 1798 წელს გამოიყენა თავისი წიგნის სათაურში: „კვლევა Variolae vaccinae-ისა, აგრეთვე ცნობილი, როგორც ძროხის ყვავილი“, სადაც აღწერა ძროხის ყვავილის ვირუსის დამცავი ეფექტი ყვავილის ვირუსის წინააღმდეგ. ჯენერის მიგნებას ბევრი პესიმისტი მოწინააღმდეგე ჰყავდა წლების განმავლობაში, თუმცა, 1840 წელს ინგლისში საბოლოოდ დამტკიცდა ვაქცინაცია, რომელიც შემდგომში მთელს მსოფლიოში გავრცელდა. ხოლო 1881 წელს, მე–19 საუკუნის გამოჩენილმა ფრანგმა მეცნიერმა ლუი პასტერმა წამოაყენა წინადადება, რომ ჯენერის პატივსაცემად ეს ტერმინი გავრცელებულიყო ახალ დამცავ აცრებზეც, რომლებსაც მაშინ ქმნიდნენ. ასეც მოხდა.

ვაქცინა ბიოლოგიური პრეპარატია, რომელიც უზრუნველყოფს აქტიურ, შეძენილ იმუნიტეტს კონკრეტული ინფექციური დაავადების წინააღმდეგ. იგი შეიცავს აგენტს, რომელიც დაავადების გამომწვევ მიკროორგანიზმს წააგავს და ხშირად, დამზადებულია მიკრობის, მისი ტოქსინების ან მისი ზედაპირის რომელიმე ცილის მოკლული ან შესუსტებული ფორმებისგან. ეს აგენტი ასტიმულირებს ორგანიზმის იმუნურ სისტემას, რომ საფრთხედ აღიქვას, გაანადგუროს იგი და შემდეგშიც, ამოიცნოს და გაანადგუროს ამ აგენტთან დაკავშირებული ნებისმიერი მიკროორგანიზმი, რომელსაც ის შეიძლება მომავალში გადაეყაროს.

ვაქცინის მიღებას ვაქცინაცია ეწოდება. ვაქცინაცია ინფექციურ დაავადებათა პრევენციის ყველაზე ეფექტიანი მეთოდია. ვაქცინაციის შედეგად მიღებულმა საყოველთაო იმუნიტეტმა მსოფლიო მასშტაბით ამოძირკა ინფექციური დაავადება ყვავილი და მსოფლიოს უმეტეს ნაწილში მნიშვნელოვნად შეზღუდა ისეთი დაავადებები, როგორებიც არის პოლიომიელიტი, წითელა და ტეტანუსი. ვაქცინაციის ეფექტიანობა ფართოდ არის შესწავლილი და დადასტურებული. ეფექტიანობა დაამტკიცეს ისეთმა ვაქცინებმა, როგორებიცაა: გრიპის ვაქცინა, ადამიანის პაპილომა ვირუსის ვაქცინა, ჩუტყვავილას ვაქცინა.

- როდის უნდა ავცრათ ბავშვი?

- ჯანდაცვის მსოფლიო ორგანიზაციის (WHO) მონაცემებით, ამჟამად ლიცენზირებული ვაქცინები არსებობს 25 სხვადასხვა პრევენცირებადი ინფექციის წინააღმდეგ. პროფილაქტიკური აცრებისეროვნული კალენდრით გათვალისწინებული სავალდებულო აცრებია:

  • BCG – ტუბერკულოზის საწინააღმდეგო აცრა– ვაქცინაცია კეთდება დაბადებიდან 0–5 დღის განმავლობაში;
  • Hep B – B ჰეპატიტის საწინააღმდეგო აცრა –ვაქცინაცია კეთდება დაბადებიდან 12 საათის განმავლობაში (პირველი დოზა) აცრა ტარდება მონო ვაქცინით;
  • DTP-HIB-HepB-IPV– დიფტერია, ყივანახველა(არაუჯრედული), ჰემოფილუს ინფლუენცა ტიპიB, B ჰეპატიტის, ტეტანუსის, პოლიომიელიტის(ინაქტივირებული)საწინააღმდეგოაცრა „ჰექსა“ – ვაქცინაცია ტარდება2, 3, 4, თვის ასაკში;
  • Rota–როტავირუსული ინფექციის საწინააღმდეგო აცრა.ვაქცინაცია ტარდება2- 3 თვის ასაკში;
  • PCVპნევმოკოკური ინფექციის საწინააღმდეგოაცრავაქცინაცია ტარდება2, 3, 12, თვის ასაკში;
  • MMR –წითელა, წითურა, ყბაყურას საწინააღმდეგოაცრა –ვაქცინაცია ტარდება12 თვის და 5 წლის ასაკში;
  • DaPT-IPV – დიფტერია, ყივანახველა(არაუჯრედული), ჰტეტანუსის,პოლიომიელიტის( ინაქტივირებული)საწინააღმდეგოაცრა„ტეტრაქსიმი–ვაქცინაცია ტარდება18 თვის და 5 წლის ასაკში;
  • Td ტეტანუსის, დიფტერიიას საწინააღმდეგოაცრა- ვაქცინაცია ტარდება14 წლის ასაკში და შემდეგ ყოველ10 წელიწადში, 55 წლამდე;
  • HPV ადამიანის პაპილომა ვირუსის საწინააღმდეგო აცრა ვაქცინაციის დასაწყისი 10, 11, 12 წლის ასაკიდანორჯერედად. აცრებს შორის ინტერვალი 9 თვე). ჯერჟერობის მხოლოდ გოგონებში.

- რამდენად მიზანშეწონილია აცრის გადავადება?

იმუნიზაცია ჩვენი შვილების ჯანმრთელობის გარანტიაა და აუცილებელია, ზუსტად დავიცვათ აცრების კალენდარი და რაც მთავარია, დროულად ჩავუტაროთ აცრების კურსი.

- შესაძლებელია თუ არა გართულება მოჰყვეს?

როგორც უკვე მოგახსენეთ, რადგანაც ვაქცინა იმუნობიოლოგიურად აქტიური პრეპარატის, მის შეყვანას შესაძლებელია თან ახლდეს რეაქციები ან გართულებები.

ვაქცინაციის შემდგომი რეაქციები – ტემპერატურის მომატება, ინექციის ადგილის შეწითლება, შესიება. პათოლოგიად არ მიიჩნევა, რადგან ისინი ორგანიზმში განვითარებულ იმუნურ პასუხს ასახავს და მკურნალობის გარეშეც გაივლის. დიფტერიის, ტეტანუსის, ყივანახველას საწინააღმდეგო ვაქცინაციის შემდეგ რეაქციები შესაძლოა 48 საათი გაგრძელდეს. პატარას, თქვენი პედიატრის რჩევით, სათანადო დოზით სიცხის დამწევი პრეპარატი მიეცით, ამითბავშვს ვაქცინის შეყვანის ადგილას განვითარებული ტკივილიცდაუდუმდებადა ტემპერატურაც დაიწევს. წითელას, წითურას და ყბაყურას საწინააღმდეგო აცრის შემდგომი რეაქცია შესაძლებელია მოგვიანებით მე-4-10 დღეს გამოვლინდეს, ტემპერატურის მომატებით, გამონაყრით, რაც თავისთავად გაივლის.

სხვაგვარად გამოვლენილი ვაქცინაციის გართულებები შეიძლება იყოს ანაფილაქსიური (ალერგიული) შოკი, კრუნჩხვა, სხვადასხვა ნევროლოგიური დარღვევა, ყოველივე ეს საფრთხეს უქმნის ბავშვის ჯანმრთელობას.გართულებათა მიზეზი შესაძალებელია იყოს ორგანიზმის ინდივიდუალური თავისებურებები, უხარისხო ვაქცინები, ვაქცინების ტრასნპორტირებისა და შენახვის წესების, აგრეთვე ინექციის წესების დარღვევა. ამიტომ ვაქცინაცია შესაბამისი დებულებების სრულყოფილი დაცვით უნდა წარმოებდეს. საბედნიეროდ, თანამედროვე, მავნე მინარევებისაგან გასუფთავებული ვაქცინები იშვიათად იწვევს გართულებებს.
ვაქცინაციამდე ექიმთან ვიზიტი აუცილებელია, რათა განისაზღვროს, აქვს თუ არა პატრას აცრის უკუჩვენება.

უკუჩვენებები კი მართლაც არსებობს, მაგალითად, ბავშვის აცრა დაუშვებელია, თუ წინა აცრაზე მძიმე ალერგიული რეაქცია ჰქონდა ან ამ ეტაპზე აქვს რაიმე მწვავე დაავადება. ცოცხალი ვაქცინები(მაგალითად, წითელას, წითურას, ყბაყურას საწინააღმდეგო აცრა) არ ტარდება შიდსით ან სიმსივნით დავადებულ პირებში, ორსულებში; დიფტერიის, ტეტანუსის, ყივანახველას საწინაღმდეგიო აცრა დაუშვებელია პროგრესირებადი ნევროლოგიური დაავადებებისა და ეპილეფსიის დროს.

აქვე მინდა შეგახსენოთ, რომ აცრის უკუჩვენებას არ წარმოადგენს ზაფხული და გარემოს მაღალი ტემპერატურა.

- როგორ უნდა მოვამზადოთ ბავშვი აცრისთვის?

აცრების შესახებ ყველა წვრილმანს, თუ როგორ მოამზადოთ პატარა აცრისთვის, ასევე, როგორ მართოთ აცრის შემდგომი პერიოდი,თქვენი ბავშვის პედიატრი გაგაცნობთ, თუმცა შემიძლია რამდენიმე მათგანი წინასწარ გითხრათ.

  • 2 თვის ასაკში, აცრის წინ სასურველია ბავშვთა ნევროლოგმა ნახოს, რათა გამოირიცხოს ჭეშმარიტი უკუჩვენება ნევროლოგიური სისტემის დაავადების გამო;
  • კარგია წინასწარ ტკივილგამაყუჩებელი საშუალებების მომარეგება;
  • აცრის წინ ანტიალერგიული მედიკამენტების მიცემა არ არის მიზანსეწონილი, რადგანაც ეს მედიკამენტები თრგუნავენ იმუნურ რეაქციებში მონაწილე ჰისტამინის გამომუშავებას. შესაბამისად შეფერხდებასრულყოფილი იმუნიტეტის ჩამოყალიბება;
  • აცრის წინ მოზრდილ ბავშვს ეცადეთ აუხსნათ აცრის მნიშვნელობა, და გააფრთხილოთ, რომ ნემსის ჩხვლეტა არ არის სრულიად უმტკოვნეულო.
  • დღევანდელი სისტემატიზაციის პირობებში ექიმს შეუძლია პორტალიდან ნახოს ინფორმაცია თქვენი პატარას აცრების შესახებ, მაგრამ უმჯობესიათან გქონდეთ დოკუმენტი ჩატარებული აცრების შესახებ.


წლებმა დაადასტურა ვაქცინაციის ეფექტურობა დიდი ეპიდემიებისა და პანდემიების წინააღმდეგ, რომლებიც კაცობრიობას ახსოვს. ჩვენ 21-ე საუკუნის ადამიანებს ყველანაირი საშუალება გვაქვს, რომ ბევრად უფრო მარტივად და სწრაფად დავუბრუნდეთ ჩვეულ ჯანსაღ, თავისუფალ ცხოვრებას, ვიზრუნოთ საკუთარ თავებსა და გარშემომყოფებზე.

ესაუბრა მარიამ ჩოქური

შეიძლება დაინტერესდეთ

ბავშვისთვის საკვების დაძალება სასურველ შედეგს არასდროს იძლევა და მის ფსიქიკას აზიანებს

ბავშვისთვის საკვების დაძალება სასურველ შედეგს არასდროს იძლევა და მის ფსიქიკას აზიანებს

მშობლების უდიდესი ნაწილი თვლის, რომ მისი შვილი სათანადოდ კარგად არ იკვებება, საჭირო რაოდენობის ბოსტნეულს არ იღებს და ჯანსაღი პროდუქტები არ უყვარს. როდესაც ბავშვი საკვების მიღებაზე უარს აცხადებს და თეფშს ხელს კრავს, უფროსები მას ყოველთვის ერთსა და იმავე ფრაზას ეუბნებიან: „კიდევ ერთი ლუკმა შეჭამე.“ მიუხედავად ამისა, ბავშვი მაინც უარზეა და საბოლოოდ მშობლები იძულების მეთოდს მიმართავენ. ბავშვისთვის საკვების დაძალება სასურველ შედეგს არასდროს იძლევა, სამაგიეროდ ის თქვენს შვილს კონტროლს აკარგვინებს, ისტერიკაში აგდებს და აღიზიანებს. როდესაც ბავშვს ეუბნებით, რომ ის საკვები მიირთვას, რომელიც მას არ უყვარს, თქვენ მის ფსიქიკას აზიანებთ.

ბავშვი საკვებს მხოლოდ მაშინ მიირთმევს, როდესაც შია, ჭამას კი იმ შემთხვევაში ასრულებს, თუ დანაყრებულია. მშობლებს ხშირად ეჩვენებათ, რომ მათი შვილი ვერ დაკმაყოფილდებოდა რამდენიმე ლუკმით, რომელიც მიირთვა, თუმცა ეს ასე არ არის. ბავშვის ორგანიზმში შინაგანი სენსორია გააქტიურებული, რომელიც ტვინს დანაყრების შეგრძნების შესახებ ინფორმაციას აწვდის. უფროსების შემთხვევაში აღნიშნული სენსორი გამართულად არ მუშაობს, რაც ბავშვობის ასაკში არასწორი კვებით არის გამოწვეული. თუ ბავშვს ვაიძულებთ, რომ დანაყრების მიუხედავად საკვები მაინც მიირთვას, მის ტვინს დანაყრების სიგნალი გვიან მიეწოდება, რაც მას ჭარბი კალორიების მიღებას აიძულებს.

მშობლები საკუთარ ემოციებს ვერ აკონტროლებენ, როდესაც საქმე შვილის ჯანმრთელობას და კეთილდღეობას ეხება. ყველა დედას ეშინია, რომ მისი შვილი მშიერი დაიძინებს, რომ ის სათანადოდ ვერ დანაყრდება, რაც სავსებით გასაგებია. დედები მთელი გულით ამზადებენ სადილს, რომელით, მათი აზრით, ბავშვს ძალიან უნდა მოეწონოს. როდესაც ბავშვი საკვების მიღებაზე უარს ამბობს, ისინი იმედგაცრუებას განიცდიან. მშობლებო, უმჯობესია, შეწყვიტოთ ღელვა იმაზე, ასუფთავებს თუ არა ბავშვი თეფშს, რომელიც მიართვით. საკვების მოცულობა პატარას დანაყრების ხარისხზე ზეგავლენას საერთოდ არ ახდენს.

საკვების დაძალებას ბავშვისთვის უფრო მეტი ზიანი მოაქვს, ვიდრე სარგებელი. პატარები ბუნებრივ რეცეპტორებზე დაყრდნობით იკვებებიან. ისინი არასდროს იღებენ ზედმეტ კალორიებს. თუ თქვენ მათ კვებას აიძულებთ, შესაძლოა, ჭარბი კალორიების მიღებისკენ უბიძგოთ, რაც მათ წონაზე ნეგატიურად აისახება. ზედმეტად ბევრი საკვების მირთმევის შემდეგ ბავშვს მუცლის ტკივილი და სიმძიმეც შეაწუხებს, რაც მისთვის სასიამოვნო ნამდვილად არ იქნება.

ბავშვი, რომელსაც საკვების მიღებას ხშირად აიძულებენ, ზედმეტად ბევრს მიირთმევს და ეს მისთვის ნორმად იქცევა. კვლევებით დგინდება, რომ საკვების დაძალება ბავშვებში ჭარბწონიანობის პრობლემებს იწვევს, რაც მათ თვითშეფასებაზე ნეგატიურად აისახება. კვლევებით ასევე დგინდება, რომ ბავშვებს აღარ მოსწონთ ის პროდუქტები, რომლებსაც იძულებით აჭმევენ, მაგ. ბოსტნეული.

ბავშვები, რომლებიც საკვებს ყოველთვის არჩევენ და ჭირვეულები არიან, წონაში ისევე იმატებენ, როგორც ნორმალურ კვებაზე მყოფი პატარები. ამასთან, მშობლების იძულება ბავშვის ჭირვეულობაზე ზეგავლენას ვერ ახდენს. თუ მას გარკვეული ტიპის საკვები არ მოსწონს, უფროსებისგან ზეწოლა მის გადაწყვეტილებას ვერ ცვლის. მართალია, ბავშვის ჭირვეულობა მშობლებს აღიზიანებს, მაგრამ საკვების შერჩევით მირთმევა ჯანმრთელობის პრობლემებს არ იწვევს. მშობლებმა ბავშვისთვის საკვების დაძალებაში დრო არ უნდა დაკარგონ, ეს სასურველ შედეგს მაინც არ გამოიღებს.

ბავშვებს ხემსის სახით ჯანსაღი პროდუქტები უნდა შესთავაზოთ. თქვენს შვილს ხშირად მიეცით ხილი, ბოსტნეული, არაქისის კარაქი, კრეკერები, თხილი და სხვა ჯანსაღი საკვები. გირჩევთ, პატარებს ხემსი დილის საათებში, საღამოს და კვებამდე 2 საათით ადრე შესთავაზოთ. ხემსი დიდი მოცულობის არ უნდა იყოს. თუ ბავშვს ჩიფსებს, პოპკორნს და სხვა არაჯანსაღ ხემსს შესთავაზებთ, ის ვერ დანაყრდება და მალე კვლავ იმავე პროდუქტებს მოგთხოვთ.

არასდროს შესთავაზოთ ბავშვს საჩუქარი საკვების მირთმევის ნაცვლად. ამ გზით თქვენ მას კონკრეტული პროდუქტისადმი ნეგატიურად განაწყობთ. თუ თქვენს შვილს ეტყვით, რომ მწვანე ლობიოს მირთმევის შემთხვევაში მას დესერტით დააჯილდოვებთ, ის იფიქრებს, რომ მწვანე ლობიო უგემური საჭმელია. დესერტისთვის სპეციალური დღეები გამოყავით, მაგ. ორშაბათი, ოთხშაბათი და პარასკევი. ბავშვმა ტკბილეული მირთმეული კერძების მიუხედავად გარკვეული რეჟიმით უნდა მიიღოს.

ბავშვს ახალი პროდუქტის მოწონებისთვის გარკვეული დრო სჭირდება. მას ერთი და იგივე საკვები რამდენჯერმე უნდა გაასინჯოთ, რათა მიხვდეს, რომ ის ნამდვილად მოსწონს. შესაძლოა, ამისთვის თვეებიც კი დაგჭირდეთ. ეს მეთოდი იძულებაზე ბევრად უკეთ მუშაობს და ბავშვზე სტრესულად არ ზემოქმედებს.

ბავშვისთვის სპეციალური საკვები არასდროს მოამზადოთ. თუ ის ჭირვეულობს და განსაკუთრებულ კერძებს მოითხოვს, მის მახეში ნუ გაებმებით. კერძები ყოველთვის ოჯახისთვის მოამზადეთ. სადილად აუცილებლად მოამზადეთ ერთი კერძი, რომელსაც ბავშვებიც სიამოვნებით მიირთმევენ. დანარჩები კერძები კი ოჯახისთვის უნდა იყოს. შესაძლოა, ისინი ბავშვს თავდაპირველად არ მოსწონდეს, მაგრამ რამდენიმე გასინჯვის შემდეგ მოეწონოს. თუ თქვენს შვილს სახლში მომზადებული ყველიანი მაკარონი არ მოსწონს, ის ბოსტნეულთან ერთად გარნირის სახით მიართვით. გასინჯავს თუ არა ბავშვი მაკარონს ეს მის კეთილ ნებაზეა დამოკიდებული. თუ ბავშვს მაგიდაზე ყოველთვის აქვს ერთი კერძი, რომელიც მას უყვარს, ის უფრო თავისუფლად გასინჯავს სხვა პროდუქტებს.

ბავშვებს მკაცრად აუხსენით, რომ მაგიდიდან ადგომის შემდეგ ისინი დამატებით საკვებს ვეღარ მიირთმევენ. ბავშვს განუმარტეთ, რომ თუ ის მაგიდიდან დანაყრებული არ ადგება, საჭმელს ვეღარ მიიღებს, რის გამოც კარგად უნდა მიირთვას. ამგვარად ბავშვი თავად გადაწყვეტს, უნდა თუ არა დამატებით საკვების მიღება. მშობლის უმთავრესი მოვალეობაა ბავშვს ჯანსაღი პროდუქტები მიართვას, მაგრამ ბავშვმა თავად უნდა გადაწყვიტოს რა მოცულობის ულუფის მირთმევა სურს.

თქვენი შვილი საკვების მირთმევაზე უარს თუ ხშირად გეუბნებათ და გამუდმებით ჭირვეულობს, გირჩევთ დამშვიდდეთ და შემდეგი რჩევები გაითვალისწინოთ:

  • იმის ნაცვლად სასოწარკვეთაში ჩავარდეთ, საკუთარ თავს უთხარით: „ეს პროცესის ნაწილია.“
  • ნაცვლად იმისა, რომ მომზადებული საკვები უსარგებლოდ ჩათვალოთ, ის მეორე დღისთვის გადაინახეთ და ბავშვებს ხელახლა გაასინჯეთ.
  • არასდროს დანებდეთ და ბავშვისთვის კერძების მომზადება განაგრძეთ. ისინი თქვენს ნახელავს აუცილებლად შეიყვარებენ.
  • ნაცვლად იმისა, რომ ბავშვებისგან გაწეული შრომის სანაცვლოდ მადლიერებას ელოდეთ, ეცადეთ, ყურადღება მათ სურვილზე გადაიტანოთ. ბავშვებმა საკვები არა თქვენი ხათრით, არამედ საკუთარი მოთხოვნილების გამო უნდა მიირთვან.

ჩვენ მიერ შემოთავაზებული რჩევების გათვალისწინება ბავშვის კვებითი ჩვევების გაუმჯობესებაში აუცილებლად დაგეხმარებათ.

მომზადებულია​ thepragmaticparent.com-ის მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

წაიკითხეთ სრულად