Baby Bag

ეკრანზე დამოკიდებულება ბავშვის განვითარებას განსაკუთრებით ადრეულ ასაკში აფერხებს

ეკრანზე დამოკიდებულება ბავშვის განვითარებას განსაკუთრებით ადრეულ ასაკში აფერხებს
როგორ უნდა მოვიქცეთ, სანამ ბავშვი ეკრანდამოკიდებული გახდება და რა ზიანს აყენებს მათ გონებრივ განვითარებას ეკრანი? - აღნიშნულ თემებზე MomsEdu.ge-ს ბავშვთა ადრეული განვითარების სპეციალისტი მარი ჯოხარიძე ესაუბრა.

- ეკრანდამოკიდებულება ბავშვებში ძალიან დიდი პრობლემაა. რა სიმპტომები ახასიათებს ეკრანდამოკიდებულ ბავშვს და როგორია მისი ქცევა?

- ეკრანდამოკიდებული ბავშვები პასიურები არიან, არ იჩენენ ინტერესს სხვა აქტივობების მიმართ. ხშირად ვხდებით პრობლემებს ქცევაშიც, როცა მშობელი ეკრანს მოაშორებს ბავშვს, აწყობენ ტანტრუმს და ასე ცდილობენ გაჯეტების დაბრუნებას, ძირითად შემთხვევაში იღებენ კიდეც მათთვის სასურველ შედეგს.

- როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი, რა საზღვრები უნდა დაუწესოს ბავშვს?

- საზღვრების დაწესება აუცილებელია, თუმცა ეს საზღვრებიც დამოკიდებულია ბავშვის ასაკზე, განვითარების საფეხურზე. 3 წლამდე ასაკის ბავშვები სასურველია, საერთოდ მოვარიდოთ ეკრანს, მაგრამ რადგან დღევანდელ რეალობაში ეს ძალიან რთულად შესასრულებელია, რეკომენდაციაა, რომ ეკრანთან გატარებული დრო არ უნდა აღემატებოდეს ნახევარ საათს. ადრეულ ასაკში ამას განსაკუთრებული მნიშვნელობა აქვს. დრო შეიძლება გადანაწილებული გვქონდეს, მაგალითად, თუ ექვსი წლის ბავშვს ვაძლევთ უფლებას, რომ დღის განმავლობაში ერთი საათი გაატაროს ეკრანთან, შეიძლება ეს ერთი საათი, ორ ან სამ ნაწილად გავყოთ. აუცილებლად უნდა აკონტროლოს მშობელმა, რას უყურებს ბავშვი, რა ინფორმაციას მიიღებს, რას აითვისებს. ბევრი სასარგებლო რამეც შეიძლება ისწავლოს ბავშვმა ეკრანიდან თუ საზღვრებს დავუწესებთ და ყურადღებით შევურჩევთ, რას უყუროს.

- როგორ ავარიდოთ ბავშვი ეკრანდამოკიდებულებას, რომ არც მისი ფსიქიკა დააზიანოს და თან პრობლემაც აღმოიფხვრას? (ფაქტია, რომ გაჯეტების სრულად აკრძალვა დღევანდელ რეალობაში არ გამოდის)

- ბავშვს უნდა შევთავაზოთ რაც შეიძლება მეტი საინტერესო, გასართობი აქტივობა და წავახალისოთ მისი ინტერესები. პატარა ჩართული უნდა იყოს ოჯახის საქმიანობაში, რუტინაში და მისი მოქმედებები აუცილებლად უნდა იყოს წახალისებული.

- რამდენად აფერხებს ბავშვის გონებრივ განვითარებას ეკრანზე მიჯაჭვულობა?

- ეკრანზე დამოკიდებულება ბავშვის განვითარებას განსაკუთრებით აფეხებს ადრეულ ასაკში. ბავშვი ვითარდება მაშინ, როცა იკვლევს გარემოს, იღებს ახალ გამოცდილებებს, აკვირდება და შეისწავლის საგნებს, მაგალითად, შეხებით, ყნოსვით. ეკრანთან კი ამის შესაძლებლობა არ აქვს. გაჯეტებთან დიდი დროის გატარება განსაკუთრებით უშლის ხელს სოციალური უნარების განვითარებას.

- უკვე ეკრანდამოკიდებულ ბავშვთან რა რაციონალური ნაბიჯები უნდა გადადგას მშობელმა, უნდა მიმართოს თუ არა სპეციალისტს და თავად რისი გაკეთება შეუძლია?

- მშობელმა უნდა დააწესოს საზღვრები, მოიფიქროს, დაგეგმოს, რა აქტივობებით დაკავდება ბავშვი დღის განმავლობაში. აქტივობები უნდა იყოს ბავშვის ინტერესებს და შესაძლებლობს მორგებული. ეკრანი გამოიყენოს, როგორც ჯილდო. ბავშვი ჯერ დაკავდეს მშობლის მიერ შეთავაზებული აქტივობით და შემდეგ მიიღოს გაჯეტი განსაზღვრული დროით. მაგალითად, „ჯერ დავხატოთ და შემდეგ მიიღებ ტელეფონს 10 წუთით“. რთულია ერთი რეკომენდაცია მოარგო ყველა შემთხვევას, ყველაფერი დამოკიდებულია ბავშვის ასაკზე, განვითარების საფეხურზე, ოჯახის ცხოვრების წესზე. თუ მშობელი ხვდება, რომ დამოუკიდებლად ვერ უმკლავდება და უჭირს ბავშვის ქცევის მართვა, უნდა მიმართოს სპეციალისტს, ასე მიიღებს არა ზოგად, არამედ კონკრეტულ შემთხვევაზე მორგებულ რეკომენდაციებს.

ესაუბრა მარიამ ჩოქური 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ზედმეტი ვითომ მეცადინეობით შეიძლება გადავღალოთ და გამოვფიტოთ ბავშვი მშობლებმა,“ - თემურ მიქელაძე

„ზედმეტი ვითომ მეცადინეობით შეიძლება გადავღალოთ და გამოვფიტოთ ბავშვი მშობლებმა,“ - თემურ მიქელაძე

პედიატრმა თემურ მიქელაძემ მოზარდებში ქრონიკული დაღლილობის სინდრომის გამოვლენის პრობლემის შესახებ ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ სისუსტესა და გადაღლას ბავშვებში არასწორი დღის რეჟიმი იწვევს:

„ბავშვები გახდნენ უკვე ეკრანდამოკიდებულები. თუ გამოიძინებს ჯანმრთელი ადამიანი 7-9 საათის განმავლობაში, მეორე დღეს ჩვეულებრივი ენერგიით აღდგება ყველაფერი. თუ მოზრდილებზე ვალაპრაკობდით ჩვენ ქრონიკული დაღლილობის სინდრომზე, სამწუხაროდ, ბავშვები გაჯეტდამოკიდებულების დროს, როდესაც ჩაბნელებულ სივრცეში იყენებენ მას, ​დილას იღვიძებენ გამოუძინებლები. ბავშვი დილით საკვებს ვეღარ იღებს.“

თემურ მიქელაძის თქმით, ბავშვებს ყველაზე ხსირად სისუსტე და ადვილად გადაღლა აწუხებთ:

„მე წინააღმდეგი ვარ, რომ ბავშვი სკოლაში ერთი დანიშნულების ადგილიდან 15 კილომეტრით გადაადგილდებოდეს. როდესაც სკოლის ავტობუსებით დადიან ბავშვები შორ მანძილზე სკოლაში, საკმაოდ ხშირად თვლემენ. შემდეგ ამ სიმტომებით მოდის მშობელი, რომ ბავშვს აქვს საერთო სისუსტე, ადვილად დაღლა. ​ეს მოგვარებადია იმ შემთხვევაში, თუ სწორად წარვმართავთ ბავშვის დღის რეჟიმს. ეს არის ძირითადი სუბიექტური ჩივილი, რომელიც ღრმა ჩაკითხვით და ანამნეზის სწორად შეკრებით შეიძლება ელემენტარულად მოვაგვაროთ.“

„ბავშვები სხვადასხვა წრეზე დადიან, სხვადასხვა მასწავლებელთან. სკოლას დაამთავრებს ბავშვი გახანგრძლივებულით ოთხ საათზე, შემდეგ არის ინგლისური, მათემატიკა, ისტორია, ხუთი საგანი კიდევ დამატებით. არის დატვირთული რეჟიმი. არ შეიძლება, რომ მეხუთე-მეექვსე კლასელი ბავშვი ამით დავტვირთოთ. ჩვენ მივიღებთ გამოფიტვას, ​ეს დაუკავშირდება საერთო სისუსტეს, დაღლილობას. სულ ვამბობ, რომ თუ ადრე ქრონიკული დაღლილობის სინდრომზე ვსაუბრობდით 18 წლის შემდგომ, უკვე თინეიჯერულ ასაკშიც შეგვიძლია ჩავთვალოთ, რომ არის ქრონიკული დაღლილობის სინდრომი. შეიძლება ჩვენს გადავღალოთ მშობლებმა ზედმეტი ვითომ მეცადინეობით, გამოვფიტოთ ბავშვი ან თვითონ ამ ეკრანდამოკიდებულებით გადაიღალონ ბავშვები,“ - აღნიშნულ საკითხებე თემურ მიქელაძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

წაიკითხეთ სრულად