Baby Bag

რა არის ბრტყელტერფიანობა და რა გართულებები შეიძლება მოჰყვეს?

რა არის ბრტყელტერფიანობა და რა გართულებები შეიძლება მოჰყვეს?
რა არის ბრტყელტერფიანობა და რა გართულებები შეიძლება მოჰყვეს? - ამ თემაზე​ MomsEdu.ge-ს ესაუბრა ფიზიკური განვითარებისა და რეაბილიტაციის სპეციალისტი ნუკრი მიქელაძე.
- ზოგადად, რა არის ბრტყელტერფიანობა და რამდენად ხშირია ბავშვებში?
- ბრტყელტერფიანობა გამოწვეულია ე.წ. ტერფის ძვლების არასტანდარტული განლაგების გამო. აბსოლუტურად ყველა ბავშვი იბადება ბრტყელი ტერფით, მაგრამ 2-3 წლის ასაკში მათ უმეტესობას გამოეკვეთება თაღი, ხოლო 1-2%-ს რჩება ბრტყელი ტერფი. რაც შეეხება სიხშირეს, ძალიან იშვიათია და 100-დან 1 ან 2 ბავშვი შეიძლება იყოს ბრტყელტერფიანი, თუმცა აღსანიშნავია, რომ აქ არ არის საუბარი ტერფის ვალგუსურ დეფორმაციაზე, რომელიც სხვა მიზეზების გამოა გამოწვეული.
- რა გართულებები შეიძლება მოჰყვეს ბრტყელტერფიანობას?
- როდესაც ბავშვი იბადება ბრტყელი ტერფით, მშობლები ძალიან წუხდებიან და ყიდულობენ ორთოპედიულ მყარ ფეხსაცმელს, აცმევენ 1.5-2 წლის ასაკში და ჰგონიათ, რომ ბავშვს გამოეკვეთება თაღი და დაეხმარება პრობლემის მოგვარებაში. საბოლოოდ, მივდივართ ცუდ შედეგამდე, ვინაიდან ბავშვი იზღუდება ამ ფეხსაცმელში და არ აქვს ფეხის მოდრეკის საშუალება. ხშირად მშობლებს ჰგონიათ, რომ ამით ბრტყელტერფიანობა მოგვარდება, რაც მცდარია, რადგან თუ დავიბადეთ ბრტყელტერფიანები, ეს დაგვრჩება მთელი ცხოვრება და უმჯობესია, არ შევეხოთ. ბავშვმა მაქსიმალურად უნდა შეიგრძნოს სხვადასხვა ზედაპირი მისი სენსორული მგრძნობელობის განვითარებისთვის.
თუ ბავშვი ფიზიკურად კარგად არის განვითარებული ბრტყელტერფიანობა მას პრობლემას არ შეუქმნის, სხვა შემთხვევაში შესაძლოა, გარკვეული დისკომფორტი გამოიწვიოს: დაღლილობის შეგრძნება და ტკივილი. თავიდან უნდა ავირიდოთ ხანგრძლივი დგომა, ზეწოლა ტერფებზე, ისეთი სამსახური, სადაც გვიწევს მთელი დღის მანძილზე დგომა. ასევე მნიშვნელოვანია, როდესაც გადავიღლებით 5-10 წუთი დავასვენოთ ტერფები, გავიხადოთ ფეხსაცმელი და გავაკეთოთ ვარჯიშები. ძალიან დადებითად მოქმედებს ფეხშიშველი სიარული უსწორმასწორო ზედაპირზე-ქვიშაზე, კენჭებზე, ან თუნდაც სახლის პირობებში, იმიტირებულ უსწორმასწორო ზედაპირზე.
- როდესაც ბავშვი ბრტყელტერფიანია ეს მშობლისთვის მარტივად შესამჩნევია?
- თუ მშობელი მინიმალურად ჩახედულია მედიცინაში და ნანახი აქვს, თუნდაც ფოტოებში, როგორ გამოიყურება ბრტყელი ტერფი, შესაძლებელია დაასკვნას, რომ მის შვილს აქვს ეს პრობლემა, თუმცა თუ არ არის გარკვეული, უმჯობესია ორთოპედ-ტრავმატოლოგთან ან ფიზიკური რეაბილიტაციის სპეციალისტთან გაიაროს კონსულტაცია.
- ხშირად მშობლები ექიმის გარეშე აცვამენ ბავშვს ორთოპედიულ ფეხსაცმელს. ეს რამდენად მიზანშეწონილია?
- არ არის მიზანშეწონილი. არ ვთვლი საჭიროდ, რომ ბრტყელტერფიანობაზე ბავშვს ეცვას ორთოპედიული ფეხსაცმელი. როგორც უკვე გითხარით, ნებისმიერი შეზღუდვა პატარას დაუზიანებს ტერფებს. ინდივიდუალური სუპინატორის გამოყენებას ვემხრობი მხოლოდ 12 წლის ზევით ასაკში, თუ გარკვეულ დისკომფორტს გრძნობს ბავშვი შესაძლებელია გამოიყენოს რბილი და დრეკადი ფეხსაცმელი, რომელიც მას კომფორტულად აგრძნობინებს თავს. ორთოპედიულ ფეხსაცმელს აქვს თავისი დანიშნულება და ძალიან იშვიათად გამოიყენება, ისეთ შემთხვევებში, როგორებიცაა: ტერფმრუდობა, ცერებრალური დამბლა და ა.შ.
- არსებობს თუ არა შეძენილი ბრტყელტერფიანობა?

- თუ ჩვენ ვსაუბრობთ გენეტიკურ ბრტყელტერფიანობაზე და არა ვალგუსურ დეფორმაციაზე, ამ შემთხვევაში შეძენილი ბრტყელტერფიანობა არ არსებობს და ეს არის თანდაყოლილი. ხოლო, თუ საუბარია ვალგუსურ დეფორმაციაზე, ის შეიძლება იყოს შეძენილი გარკვეული მიზეზების გამო.

ესაუბრა მარიამ ჩოქური​

შეიძლება დაინტერესდეთ

„სამი წლის ასაკში ბავშვს უნდა შეეძლოს ჯგუფური თამაში და ნივთების გაზიარება,“- ფსიქოლოგი ნატა მეფარიშვილი

„სამი წლის ასაკში ბავშვს უნდა შეეძლოს ჯგუფური თამაში და  ნივთების გაზიარება,“- ფსიქოლოგი ნატა მეფარიშვილი

ფსიქოლოგმა ნატა მეფარიშვილმა იმ სირთულეებზე ისაუბრა, რომლებსაც ბავშვები გაზიარებისა და ჯგუფური თამაშის უნარების ათვისებისას აწყდებიან. მან აღნიშნა, რომ დასწავლის პროცესში მშობლის ჩართულობა უმნიშვნელოვანესია:

„ნელ-ნელა, მიუხედავად იმისა, რომ ბავშვი კვლავ პატარაა, ის აღიქმება, როგორც ოდნავ მოზრდილი ან დიდი, რაც ბავშვებს ძალიან მოსწონთ. ამ დიდობას აქვს თავისი პლუსები და „მინუსები.“ მინუსი გახლავთ ის, რომ მან უნდა დაიწყოს სხვა თანატოლებთან ურთიერთობა, რომლებსაც მისი სათამაშო მოსწონთ ხოლმე. მან უნდა ისწავლოს, როგორ უნდა გაუყოს ეს სათამაშო სხვას. გაყოფის პროცესში ბავშვების უმეტესობა აწყდება პრობლემას, რომ არ უნდა სათამაშოს გაცემა, იმიტომ, რომ ეს მისი კუნთვნილი ნივთია. ​სწორედ აქ არის უფროსის როლი ძალიან მნიშვნელოვანი.“

ნატა მეფარიშვილმა იმ შეცდომებზე ისაუბრა, რომლებსაც მშობლები ბავშვის ჭირვეული ქცევის გამოვლენისას უშვებენ:

„უფროსი, რომელიც იქვეა უნდა ჩაერთოს პროცესში,​ სანამ ბავშვი ისწავლის, რომ განაწილება პრობლემა არ არის. ის, რომ ბავშვმა სათამაშო მიაწოდა ვიღაცას და ცოტა ხნით უნდა დააცადოს, რომ ხელში ჰქონდეს, არის მნიშვნელოვანი. ხშირია ხოლმე, რომ ამ აურზაურში მშობლები ისევ გამოართმევენ გაცემულ სათამაშოს, ამშვიდებენ სათამაშოთი ატირებულ ბავშვს, რომელიც ფეხებს აბაკუნებს. ეს იწვევს იმ ქცევის მოდელის ჩამოყალიბებას, რომ თუ ფეხს დავაბაკუნებ და მუშტებს დავაბრახუნებ, თავს კარგად დავიმკვიდრებ.“

ნატა მეფარიშვილის თქმით, ორი წლის ასაკში ბავშვს საკუთარი მოთხოვნების სწორად გამოხატვა არ შეუძლია, რაც მან ნელ-ნელა უნდა ისწავლოს:

„ორი წლის და ორი თვის ასაკში ჩემთვის მნიშვნელოვანია, რომ სათამაშო მქონდეს მე, იმ ტერიტორიაზე, სადაც ვთამაშობ, მე ვიყო ლიდერი, ყურადღება მომაქციონ, როდესაც ვითხოვ. რადგან არ ვიცი ადეკვატურად გამოხატვა ჩემი მოთხოვნების, ​ვიწყებ ისეთი ქცევის გამოვლენას, რომელსაც აგრესიულს ვეძახით და მარტივად იქცევს ყურადღებას. სასურველია, რომ უფრო პოზიტიური ქცევები: განაწილების ქცევა, რიგის დალოდების ქცევა ჩვენს შვილებს კარგად ავუხსნათ. თუ ბავშვი სხვას არ გადასცემს ამ სათამაშოს, გამოვართვათ და ვუთხრათ: „ახლა ჩვენ სათამაშოს ცოტა ხნით ვათხოვებთ.“

„ორი წლის და ოთხი თვის რომ იქნება ბავშვი, ნელ-ნელა ეს უნარი უნდა ჩამოვუყალიბოთ. ​სამი წლის ასაკში მას უნდა შეეძლოს ჯგუფური თამაში, ნივთების გაზიარება. წინააღმდეგ შემთხვევაში, როდესაც მოგვიანებით მომიწევს თანამშრომლებთან გუნდური და ჯგუფური მუშაობა, შეიძლება აღმოჩნდეს, რომ მე ეს არ გამომდის. რომ დავფიქრდები, მივხვდები, რომ ბავშვობაში რაღაც ისე არ იყო, როგორც საჭირო იყო,“ – ნატა მეფარიშვილმა აღნიშნულ თემაზე საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო:​ „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

წაიკითხეთ სრულად