Baby Bag

თუ ადრეულ ასაკში ბავშვი მუდმივად იკიდებს ხელს სასქესო ორგანოზე ... - რა შეიძლება იყოს მიზეზი და როგორ უნდა მოვიქცეთ?

თუ ადრეულ ასაკში ბავშვი მუდმივად იკიდებს ხელს სასქესო ორგანოზე ... - რა შეიძლება იყოს მიზეზი და როგორ უნდა მოვიქცეთ?

ხშირად, ადრეულ ასაკში ბავშვი მუდმივად იკიდებს ხელს სასქესო ორგანოზე (საზოგადოებაშიც). რა შეიძლება იყოს ამის მიზეზი და როგორ უნდა მოვიქცეთ? - ამ საკითხებზე MomsEdu.ge-ს ბავშვთა და მოზარდთა ფსიქოლოგი მარიამ შოვნაძე ესაუბრა.

- რამდენად მნიშვნელოვანია რომ მშობელმა ადრეულ ასაკშივე იზრუნოს ბავშვის სქესობრივ განათლებაზე?

სექსუალური განვითარება იწყება დაბადებისთანავე. ის მოიცავს როგორც ფიზიკურ ცვლილებებს, ასევე აერთიანებს ცოდნას, დამოკიდებულებებსა და ქცევას. ლოგიკურია ადრეულ ასაკში სექსუალობა ბავშვებისთვის არ განიხილება ისე, როგორც მოზარდებისთვის ან ზრდასრულებისთვის. თუმცა, ბავშვები ზუსტად ზრდასრულებისგან სწავლობენ მათ შორის დამოკიდებულებებსაც. მაგალითად, ფიზიკური, პირადი სივრცისა და საზღვრების დაცვა. თუ მშობელი ესაუბრება ბავშვს და უხსნის, რომ მას აქვს სხეულის ნაწილები, რომლებიც მხოლოდ მას ეკუთვნის, ბავშვი სწავლობს, როგორც საკუთარი, ფიზიკური, პირადი საზღვრების გაგებას და დაცვას, ასევე სხვა ადამიანების საზღვრების პატივისცემას.

- ხშირად, ადრეულ ასაკში ბავშვი მუდმივად იკიდებს ხელს სასქესო ორგანოზე (საზოგადოებაშიც). რა შეიძლება იყოს ამის მიზეზი?

- 0-3 წლამდე ასაკობრივი პერიოდისთვის დამახასიათებელია ცნობისმოყვარეობა საკუთარი სხეულის შესწავლისა და სასქესო ორგანოების მიმართ. ასევე, ამ ასაკში შეიძლება აკვირდებოდნენ ოჯახის წევრების ან თანატოლების სხეულის ნაწილებსაც. ბავშვმა ადრეული ასაკიდან უნდა იცოდეს, რომ მისი სხეული მხოლოდ მას ეკუთვნის, ასევე უნდა აეხსნას რომ მისი სხეულის ის ნაწილები, რომლებსაც საცურაო კოსტუმით ფარავს არის ის ნაწილები, რომლებსაც არავინ უნდა შეეხოს და არც თვითონ უნდა შეეხოს სხვა ადამიანის სხეულის ამ ნაწილებს. აქვე უნდა გავმიჯნოთ რომ ასაკობრივი ცნობისმოყვარეობისა და თვით აღმოჩენის პროცესში დაუშვებელია ისეთი მეთოდები, როგორიც არის წიწაკის წასმა სასქესო ორგანოზე, ყვირილი, დასჯა, შემდეგი ფრაზები: ,,ღმერთი გიყურებს და დაგსჯის ასე რომ იქცევი”.

- რას ურჩევდით მშობლებს, როგორ გადააჩვიონ ამ ჩვევას?

იმისთვის, რომ განვითარების პროცესი სწორად წარიმართოს, მნიშვნელოვანია ზრდასრულები ვიყოთ ინფორმირებულები და სწორად, ასაკის შესაბამისად მივაწოდოთ ინფორმაცია, ინსტრუქცია ბავშვს. მაგალითად, როდესაც სხვა ადამიანების თანდასწრებით ავლენს ინტერესს საკუთარი გენიტალიის მიმართ, მშობელმა უნდა აუხსნას რომ ეს არ არის უსაფრთხო, შესაბამისი ადგილი ამ ქცევისთვის და რა თქმა უნდა, აუხსნას მიზეზები.

აუცილებლად უნდა გავმიჯნოთ ასაკობრივი ცნობისმოყვარეობა და პრობლემური სექსუალური ქცევა. პრობლემურ სექსუალურ ქცევაში იგულისხმება: როდესაც ბავშვი აგრძელებს შეხებას საკუთარ სასქესო ორგანოზე, მაშინაც კი, როდესაც რაღაც აქტივობაში რთავენ ან სხვა რამის გაკეთებას სთავაზობენ, მაგალითად, თამაშს. ბავშვი ხშირად ეხება სხვა ადამიანის გენიტალიას, მაშინაც კი თუ სხვა რამის გაკეთებას სთავაზობენ. საყურადღებოა, როდესაც ბავშვი მასზე ასაკით უფროს ბავშვს, მოზარდს ან ზრდასრულს ეხება გენიტალიაზე, ან პირიქით. ეს არ არის ამ პერიოდისთვის დამახასიათებელ ცნობისმოყვარეობასთან დაკავშირებული ქცევა და საჭიროა მაშინვე გვქონდეს შესაბამისი რეაგირება.

ცოდნა საკუთარი სხეულისა და საზღვრების შესახებ ბავშვს იცავს შესაძლო სექსუალური ძალადობისგან. ამ ცოდნას და ინსტრუქციებს კი ბავშვი ზრდასრულებისგან იღებს. ამიტომ, მნიშვნელოვანია სანამ ბავშვი დასვამს კითხვებს, მოვიძიოთ რესურსები ან გავიაროთ კონსულტაცია თუნდაც სპეციალისტთან, რათა შევძლოთ ასაკთან შესაბამისი ინფორმაცია შესაბამისი ფორმით მივაწოდოთ.

ესაუბრა მარიამ ჩოქური 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„სამი წლის ასაკში ბავშვს უნდა შეეძლოს ჯგუფური თამაში და ნივთების გაზიარება,“- ფსიქოლოგი ნატა მეფარიშვილი

„სამი წლის ასაკში ბავშვს უნდა შეეძლოს ჯგუფური თამაში და  ნივთების გაზიარება,“- ფსიქოლოგი ნატა მეფარიშვილი

ფსიქოლოგმა ნატა მეფარიშვილმა იმ სირთულეებზე ისაუბრა, რომლებსაც ბავშვები გაზიარებისა და ჯგუფური თამაშის უნარების ათვისებისას აწყდებიან. მან აღნიშნა, რომ დასწავლის პროცესში მშობლის ჩართულობა უმნიშვნელოვანესია:

„ნელ-ნელა, მიუხედავად იმისა, რომ ბავშვი კვლავ პატარაა, ის აღიქმება, როგორც ოდნავ მოზრდილი ან დიდი, რაც ბავშვებს ძალიან მოსწონთ. ამ დიდობას აქვს თავისი პლუსები და „მინუსები.“ მინუსი გახლავთ ის, რომ მან უნდა დაიწყოს სხვა თანატოლებთან ურთიერთობა, რომლებსაც მისი სათამაშო მოსწონთ ხოლმე. მან უნდა ისწავლოს, როგორ უნდა გაუყოს ეს სათამაშო სხვას. გაყოფის პროცესში ბავშვების უმეტესობა აწყდება პრობლემას, რომ არ უნდა სათამაშოს გაცემა, იმიტომ, რომ ეს მისი კუნთვნილი ნივთია. ​სწორედ აქ არის უფროსის როლი ძალიან მნიშვნელოვანი.“

ნატა მეფარიშვილმა იმ შეცდომებზე ისაუბრა, რომლებსაც მშობლები ბავშვის ჭირვეული ქცევის გამოვლენისას უშვებენ:

„უფროსი, რომელიც იქვეა უნდა ჩაერთოს პროცესში,​ სანამ ბავშვი ისწავლის, რომ განაწილება პრობლემა არ არის. ის, რომ ბავშვმა სათამაშო მიაწოდა ვიღაცას და ცოტა ხნით უნდა დააცადოს, რომ ხელში ჰქონდეს, არის მნიშვნელოვანი. ხშირია ხოლმე, რომ ამ აურზაურში მშობლები ისევ გამოართმევენ გაცემულ სათამაშოს, ამშვიდებენ სათამაშოთი ატირებულ ბავშვს, რომელიც ფეხებს აბაკუნებს. ეს იწვევს იმ ქცევის მოდელის ჩამოყალიბებას, რომ თუ ფეხს დავაბაკუნებ და მუშტებს დავაბრახუნებ, თავს კარგად დავიმკვიდრებ.“

ნატა მეფარიშვილის თქმით, ორი წლის ასაკში ბავშვს საკუთარი მოთხოვნების სწორად გამოხატვა არ შეუძლია, რაც მან ნელ-ნელა უნდა ისწავლოს:

„ორი წლის და ორი თვის ასაკში ჩემთვის მნიშვნელოვანია, რომ სათამაშო მქონდეს მე, იმ ტერიტორიაზე, სადაც ვთამაშობ, მე ვიყო ლიდერი, ყურადღება მომაქციონ, როდესაც ვითხოვ. რადგან არ ვიცი ადეკვატურად გამოხატვა ჩემი მოთხოვნების, ​ვიწყებ ისეთი ქცევის გამოვლენას, რომელსაც აგრესიულს ვეძახით და მარტივად იქცევს ყურადღებას. სასურველია, რომ უფრო პოზიტიური ქცევები: განაწილების ქცევა, რიგის დალოდების ქცევა ჩვენს შვილებს კარგად ავუხსნათ. თუ ბავშვი სხვას არ გადასცემს ამ სათამაშოს, გამოვართვათ და ვუთხრათ: „ახლა ჩვენ სათამაშოს ცოტა ხნით ვათხოვებთ.“

„ორი წლის და ოთხი თვის რომ იქნება ბავშვი, ნელ-ნელა ეს უნარი უნდა ჩამოვუყალიბოთ. ​სამი წლის ასაკში მას უნდა შეეძლოს ჯგუფური თამაში, ნივთების გაზიარება. წინააღმდეგ შემთხვევაში, როდესაც მოგვიანებით მომიწევს თანამშრომლებთან გუნდური და ჯგუფური მუშაობა, შეიძლება აღმოჩნდეს, რომ მე ეს არ გამომდის. რომ დავფიქრდები, მივხვდები, რომ ბავშვობაში რაღაც ისე არ იყო, როგორც საჭირო იყო,“ – ნატა მეფარიშვილმა აღნიშნულ თემაზე საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო:​ „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

წაიკითხეთ სრულად