Baby Bag

როგორ ვიყოთ კარგი მშობლები ყვირილისა და მუქარის გარეშე

როგორ ვიყოთ კარგი მშობლები ყვირილისა და მუქარის გარეშე
არ არსებობს რაიმე მკაცრად განსაზღვრული წესი, რომელსაც ყველა მშობელი უნდა იცავდეს. ბევრი ჩვენგანი ფიქრობს, რომ ახალ დღეს ახალი გამოცდილება მოაქვს, თუმცა ისიც ფაქტია, რომ ძალიან გამოცდილ მშობლებსაც კი კრიტიკულ სიტუაციებში უჭირთ ემოციების მოთოკვა და სიმშვიდის შენარჩუნება. ყვირილისა და მუქარის შედაგად ისევ მშობლები ზარალდებიან დანაშაულის შეგრძნების გამო. ეს არასასაიმოვნო შემთხვევები რომ თავიდან აირიდოთ, შემოგთავაზებთ რამდენიმე რჩევას.

დატოვეთ კონფლიქტური სიტუაცია

ბავშვების ცუდად მოქცევის გამო ბევრი მშობელი ბრზადება და კარგავს თავს. სამწუხაროდ, ლანძღვა და ყვირილი ცუდად აისახება როგორც ბავშვის, ისე თქვენს ფსიქიკაზე. ამიტომ საუკეთესო გამოსავალი სიტუაციისგან თავის გარიდებაა. დატოვეთ ბავშვი მარტო, გადაინაცვლეთ სხვა ოთახში და მოიმზადეთ ფინჯანი ყავა. ამრიგად, შეძლებთ სიტუაციის განეიტრალებას და მდგომარეობის მწყობრში მოყვანას.

მოაყოლეთ ბავშვებს მათ გრძნობებზე

ყველა ურთიერთობის გასაღები სწორად შერჩეული კომუნიკაციაა. თუ თქვენი პატარები მოწყენილი არიან კარგი იქნება თუ ალაპარაკებთ მათსავე გრძნობებზე. ხოლო როდესაც თქვენ იგრძნობთ თავს ცუდად, ასევე მოიქეცით - ელაპარაკეთ ბავშვებს თქვენს ემოციებზე და მათ გამომწვევ მიზეზებზე. ამ ჟესტით აგრძნობინებთ რომ ცუდად ყოფნა სავსებით ნორმალურია და უარყოფითი ემოციებისგან დაცლა ყველა ასაკში საჭიროა.

გამოიყენეთ ბავშვის უარყოფითი ქცევა პოზიტიური ეფექტის შესაქმნელად

ბავშვის დასჯა, გარეთ გასვლის აკრძალვა, დატუქსვა ძალიან მარტივია. თუმცა ამის შემდეგ დაზარალებული კვლავ ბავშვი რჩება. ამიტომ, უნდა შეეცადოთ სწორად მომართოთ იგი ფსიქოლოგიურად. უპირველესად უნდა იფიქროთ, როგორც ბავშვმა, ამისათვის კი უნდა დაეშვათ მის დონემდე. მავნებლური ბუნება მეტნაკლებად ვლინდება ბავშვებში და ამაში ცუდი არაფერია. ღრმად ჩაისუნთქეთ და აუხსენით ბავშვებს, თუ რატომ არის მათი ქცევა მიუღებელი.

დაივიწყეთ მუქარა და ორიენტირდით შედეგზე

ბავშვებთან მიმართებით მუქარის გამოყენება ყოვლად დაუშვებელია, უმჯობესია ესაუბროთ შედეგზე ან ცალსახად აჩვენოთ იგი. მაგალითად, თუ თქვენი პატარა არ აძლევს თანატოლს თავისი სათამოშოს გამოყენების უფლებას, აუხსენით მას, რომ თუ სათამაშოს სხვასაც ათხოვებს ის ზრუნვას გამოავლენს, რაც კარგი თვისებაა. თუ ბავშვი მაინც იმავე აზრზე დარჩება, ჩამოართვით სათამაშო და ამ გზით მიეცით უფლება გაიაზროს დანაშაული.

თუ პატარას უყვირებთ, ითხოვეთ პატიება

იდეალური არავინაა. ბავშვებს უნდა ესმოდეთ, რომ ყვირილი სავსებით ადამიანური თვისებაა და მას გამოსწორება სჭირდება. ამიტომ მოუხადეთ პატარებს ბოდიში და უთხარით, რომ სწუხართ მომხდარის გამო. თუმცა ეს იმას არ ნიშნავს, რომ მათ ეპატიებათ ცუდად მოქცევა. გახსოვდეთ, რომ ბავშვები ზედმიწევნით ემსგავსებიან მშობლებს და მოექეცით მათ ისე, როგორც გინდათ, რომ იქცეოდნენ ისინი.

მომზადებულია moms.com-ის მიხედვით

ავტორი: მარიამ კვეტენაძე

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვს ორივე ფილტვი ჰქონდა გათიშული... სასწაული მოხდა, ამდენი ბრძოლის შემდეგ კოვიდი დავამარცხეთ,“ - პატარა ნიკოლოზის გამოჯანმრთელების საოცარი ისტორია

„ბავშვს ორივე ფილტვი ჰქონდა გათიშული... სასწაული მოხდა, ამდენი ბრძოლის შემდეგ კოვიდი დავამარცხეთ,“ - პატარა ნიკოლოზის გამოჯანმრთელების საოცარი ისტორია

პატარა ნიკოლოზის დედა ბავშვის კოვიდისგან გამოჯანმრთელების საოცარ ისტორიას გვიყვება, რომელსაც თვითონ სასწაულს უწოდებს:

„ბავშვი თვის და ათი დღის იყო, როდესაც კოვიდი დაემართა. გადავედით კლინიკაში. იქ დავყავით 9 დღე და გაუარესდა მდგომარეობა. შემდეგ გადავედით ციციშვილის კლინიკაში. მეორე დღეს აუცილებელი გახდა ბავშვის აპარატზე გადაყვანა. ორივე ფილტვი ჰქონდა გათიშული. მესამე დღეს მითხრეს, რომ ძალიან ცუდი მდგომარეობა იყო. ყველაფერი გაკეთებული ჰქონდა ბავშვს. სიცოცხლის კვალი არ ჰქონდა. ბავშვზე იყო დამოკიდებული რას შეძლებდა და რამდენ ხანს შეძლებდა აპარატზე ყოფნას.“

ნიკოლოზის დედის თქმით, ბავშვთან მისი მოძღვარი, მამა ალექსი ავიდა, რის შემდეგაც ჩვილის მდგომარეობა სწრაფად გაუმჯობესდა:

„სასწაული მოხდა... არ ვიცი ეს რა იყო. ბოლოს ჩემი მოძღვარი, მამა ალექსი იყო ბავშვთან ასული. რომ ჩამოვიდა, მითხრა ნუ გეშინია, ყველაფერი კარგად იქნებაო. მართლაც რომ ავედი, ექიმები იცინოდნენ. ეს სასწაული იყო. ნიკოლოზს თვალები ჰქონდა გახელილი. ეს იყო რაღაც საოცრება. 23 დღე ნიკოლოზი აპარატზე იყო შეერთებული. ამდენი ბრძოლის შემდეგ დავამარცხეთ კოვიდი. ბავშვმა რომ გაიღვიძა, მარტო თავს ამოძრავებდა. ხელ-ფეხი წართმეული ჰქონდა. საბედნიეროდ, ნელ-ნელა ამოძრავდა. ბოლოს პედიატრთან რომ ვიყავით, გვითხრა, რომ უკვე თავის ასაკს დავეწიეთ. ერთი წელი უნდა მოვუფრთხილდეთ ძალიან. არ უნდა გამიცივდეს.“

„ჩემი შვილი მივიდა მამასთან და უთხრა, არ შეიძლება ღმერთმა მე რომ წამიყვანოსო?! მე უკვე დიდი ვარ, მამასთანაც ვიყავი, დედასთანაც, ყველაფერი ვნახეო, ნიკოლოზი ხომ პატარააო. მერე ვიფიქრე პირველ შვილზე. უკვე დავიწყებული მყავდა სანდრო,“ - აღნიშნულ საკითხზე პატარა ნიკოლოზის დედამ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „სხვა შუადღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„სხვა შუადღე“

წაიკითხეთ სრულად