Baby Bag

როგორ ვიყოთ კარგი მშობლები ყვირილისა და მუქარის გარეშე

როგორ ვიყოთ კარგი მშობლები ყვირილისა და მუქარის გარეშე
არ არსებობს რაიმე მკაცრად განსაზღვრული წესი, რომელსაც ყველა მშობელი უნდა იცავდეს. ბევრი ჩვენგანი ფიქრობს, რომ ახალ დღეს ახალი გამოცდილება მოაქვს, თუმცა ისიც ფაქტია, რომ ძალიან გამოცდილ მშობლებსაც კი კრიტიკულ სიტუაციებში უჭირთ ემოციების მოთოკვა და სიმშვიდის შენარჩუნება. ყვირილისა და მუქარის შედაგად ისევ მშობლები ზარალდებიან დანაშაულის შეგრძნების გამო. ეს არასასაიმოვნო შემთხვევები რომ თავიდან აირიდოთ, შემოგთავაზებთ რამდენიმე რჩევას.

დატოვეთ კონფლიქტური სიტუაცია

ბავშვების ცუდად მოქცევის გამო ბევრი მშობელი ბრზადება და კარგავს თავს. სამწუხაროდ, ლანძღვა და ყვირილი ცუდად აისახება როგორც ბავშვის, ისე თქვენს ფსიქიკაზე. ამიტომ საუკეთესო გამოსავალი სიტუაციისგან თავის გარიდებაა. დატოვეთ ბავშვი მარტო, გადაინაცვლეთ სხვა ოთახში და მოიმზადეთ ფინჯანი ყავა. ამრიგად, შეძლებთ სიტუაციის განეიტრალებას და მდგომარეობის მწყობრში მოყვანას.

მოაყოლეთ ბავშვებს მათ გრძნობებზე

ყველა ურთიერთობის გასაღები სწორად შერჩეული კომუნიკაციაა. თუ თქვენი პატარები მოწყენილი არიან კარგი იქნება თუ ალაპარაკებთ მათსავე გრძნობებზე. ხოლო როდესაც თქვენ იგრძნობთ თავს ცუდად, ასევე მოიქეცით - ელაპარაკეთ ბავშვებს თქვენს ემოციებზე და მათ გამომწვევ მიზეზებზე. ამ ჟესტით აგრძნობინებთ რომ ცუდად ყოფნა სავსებით ნორმალურია და უარყოფითი ემოციებისგან დაცლა ყველა ასაკში საჭიროა.

გამოიყენეთ ბავშვის უარყოფითი ქცევა პოზიტიური ეფექტის შესაქმნელად

ბავშვის დასჯა, გარეთ გასვლის აკრძალვა, დატუქსვა ძალიან მარტივია. თუმცა ამის შემდეგ დაზარალებული კვლავ ბავშვი რჩება. ამიტომ, უნდა შეეცადოთ სწორად მომართოთ იგი ფსიქოლოგიურად. უპირველესად უნდა იფიქროთ, როგორც ბავშვმა, ამისათვის კი უნდა დაეშვათ მის დონემდე. მავნებლური ბუნება მეტნაკლებად ვლინდება ბავშვებში და ამაში ცუდი არაფერია. ღრმად ჩაისუნთქეთ და აუხსენით ბავშვებს, თუ რატომ არის მათი ქცევა მიუღებელი.

დაივიწყეთ მუქარა და ორიენტირდით შედეგზე

ბავშვებთან მიმართებით მუქარის გამოყენება ყოვლად დაუშვებელია, უმჯობესია ესაუბროთ შედეგზე ან ცალსახად აჩვენოთ იგი. მაგალითად, თუ თქვენი პატარა არ აძლევს თანატოლს თავისი სათამოშოს გამოყენების უფლებას, აუხსენით მას, რომ თუ სათამაშოს სხვასაც ათხოვებს ის ზრუნვას გამოავლენს, რაც კარგი თვისებაა. თუ ბავშვი მაინც იმავე აზრზე დარჩება, ჩამოართვით სათამაშო და ამ გზით მიეცით უფლება გაიაზროს დანაშაული.

თუ პატარას უყვირებთ, ითხოვეთ პატიება

იდეალური არავინაა. ბავშვებს უნდა ესმოდეთ, რომ ყვირილი სავსებით ადამიანური თვისებაა და მას გამოსწორება სჭირდება. ამიტომ მოუხადეთ პატარებს ბოდიში და უთხარით, რომ სწუხართ მომხდარის გამო. თუმცა ეს იმას არ ნიშნავს, რომ მათ ეპატიებათ ცუდად მოქცევა. გახსოვდეთ, რომ ბავშვები ზედმიწევნით ემსგავსებიან მშობლებს და მოექეცით მათ ისე, როგორც გინდათ, რომ იქცეოდნენ ისინი.

მომზადებულია moms.com-ის მიხედვით

ავტორი: მარიამ კვეტენაძე

შეიძლება დაინტერესდეთ

ჩემი შვილები ზუსტად ჩემნაირები არიან და ეს ძალიან რთულია

ჩემი შვილები ზუსტად ჩემნაირები არიან და ეს ძალიან რთულია

აღმოვაჩინე, რომ ჩემი შვილები ზუსტად ჩემნაირები არიან და ეს ძალიან რთულია. მახსენდება, ბავშვობაში როგორი ხმაურიანი ვიყავი და ბევრ კითხვას ვსვამდი, ჩემს უფროს დას მოსვენებას არ ვაძლევდი და ჩემთან თამაშს ვთხოვდი. მე სათამაშოებს ვამტვრევდი, ჩემს სახელს კედელზე ვწერდი და მოუსვენრად ვიქცეოდი. ოთხიდან ათ წლამდე ჩემს თავს მოლაყბე, მშფოთვარე, ხმაურიან და ქაოტურ ადამიანად დავახასიათებდი.

ჩემი აღზრდაც არათანმიმდევრული იყო, რამაც ქცევითი პრობლემები შემიქმნა. ჩემი და მშვიდი და მოწესრიგებული ბავშვი იყო, მე კი მისგან აბსოლუტურად განვსხვავდებოდი. ჩემი მშობლები ასაკოვნები იყვნენ, როდესაც გავჩნდი, ისინი ბევრს მუშაობდნენ და ჩემთან თამაშის ენერგია არ ჰქონდათ.

შესაძლოა, ჩემს შემთხვევაში კარმამ იმოქმედა, რადგან ჩემს შვილებში ჩემს ბავშვობას ვხედავ. ისინი ხმაურიანები და მოუსვენრები არიან. ჩემი შვილები გამუდმებით ერთმანეთს ეჯიბრებიან, თუ ვინ უფრო მეტად მიიქცევს ხმაურით სამეზობლოს ყურადღებას. საბედნიეროდ, ჩემი შვილები არ იზრდებიან გარემოში, სადაც მათი ენერგია უგულებელყოფილია. ჩვენ მათ ყოველთვის ვეთამაშებით და ვცდილობთ ჩვენი ენერგია გავუზიაროთ. თუმცა, აღმოვაჩინე, რომ ეს ენერგია არ მაქვს, მიუხედავად იმისა, რომ ბევრად ახალგაზრდა ვარ, ვიდრე დედაჩემი ჩემი ბავშვობის პერიოდში იყო. ყოველთვის ვფიქრობდი, რომ დედა უგულებელყოფდა ჩემს სურვილებს და ცუდად მექცეოდა, თუმცა ახლა კარგად მესმის მისი.

ცხრა წელია დიასახლისი დედა ვარ... ჩემი შვილებისთვის ხშირად მითხოვია აბაზანის კარს მოშორებოდნენ, როდესაც შიგნით ვიყავი. ტელეფონზე საუბრისას ისინი ყოველთვის მოდიან, თავიანთი ამბების მოსაყოლად. არ მაქვს არცერთი წამით მშვიდად დაჯდომის შესაძლებლობა, რადგან ჩემს შვილებს ყოველწამიერად ვჭირდები. დისტანციური სწავლების პირობებში ოთახიდან-ოთახში დავრბივარ, რათა შევამოწმო, რას აკეთებენ ჩემი შვილები და როგორ მიმდინარეობს სწავლის პროცესი.

ჩემი შვილი ყველაფერს აკეთებს იმისთვის, რომ თავიდან აიცილოს საშინაო დავალება. მეც ასეთი ვიყავი. ჩემი ქალიშვილი არასდროს წყვეტს საუბარს, მეც ასე ვიქცეოდი. ის ყურადღების მისაქცევად ტირის, მეც ასე ვტიროდი. იმის გათვალისწინებით, რომ ისინი ჩემნაირები არიან, წარმომიდგენია, რა რთული წლები მელის წინ, როდესაც თინეიჯერები გახდებიან. საბედნიეროდ, მათთან ურთიერთობის ყველა ხრიკი ვიცი და იმედი მაქვს, შეცდომებს არ დავუშვებ.

წყარო: ​Moms.com

წაიკითხეთ სრულად