Baby Bag

როგორ ვასწავლოთ ბავშვს ბრაზის გამოხატვა უხეშობის გარეშე?

როგორ ვასწავლოთ ბავშვს ბრაზის გამოხატვა უხეშობის გარეშე?
გაბრაზებული პატარები ხშირად დაგროვილ აგრესიას ძალადობრივი ფორმებით გამოხატავენ, ისინი თავიანთ მეგობრებს, თანატოლებს და მშობლებს კბენით, ყვირილით, მუჯლუგუნების კვრით ან მსუბუქი საგნების სროლით ფიზიკურად უსწორდებიან. ბრაზის მსგავსი ფორმებით გამოხატვა მშობლებს სერიოზულ საფიქრალს ​უჩენს.

პატარებისთვის აგრესიის, რისხვის, აპათიის ან შიშის შეგრძნებები ძალიან ნაცნობია, თუმცა მათ საკუთარი ემოციების და განცდების გადმოსაცემად არასაკმარისი ლექსიკური მარაგი აქვთ. სწორედ ამიტომ ბავშვები დაგროვილ ბრაზს საკმაოდ უხეში ფორმებით გამოხატავენ. მშობლების ერთ-ერთი უმთავრესი მოვალეობაა საკუთარ შვილებს ემოციების სწორად გაგებასა და მართვაში დაეხმარონ. თუ ბავშვი საკუთარ განცდებს სწორად აღიქვამს და სრულყოფილად გააანალიზებს, ის ბრაზის გამოხატვის ნაკლებად აგრესიულ ფორმებს ადვილად გამოძებნის, რათა სხვებს ფიზიკური ტკივილი ან შეუარცხყოფა არ მიაყენოს.

გაბრაზება ნორმალური მოვლენაა

ბავშვებმა აუცილებლად უნდა იცოდნენ, რომ გაბრაზება ნორმალური მოვლენაა. ადამიანები ძალიან ხშირად განიცდიან შიშს, რისხვას, სევდას და ამაში ცუდი არაფერია. აუცილებლად უთხარით თქვენს შვილს, რომ საკუთარი განცდების არ უნდა ეშინოდეს, აუხსენით, რომ გუნება-განწყობის ცვლილებამ სხვების მიმართ აგრესიულად არ უნდა განაწყოს. ნუ წაუკითხავთ პატარებს მორალს. მათთან საუბრისას პრიმიტიული ფრაზებით შემოიფარგლეთ. თუ ბავშვის საქციელი მოსაწონია, უთხარით, რომ მისი ქცევა კარგია, ხოლო თუ ის სხვების მიმართ აგრესიას ავლენს, უთხარით, რომ ეს არ არის კარგი. ბავშვებს ზედმეტი ახსნა-განმარტების მოსმენა არ ხიბლავთ, მათ მარტივი ფრაზები ბევრად უკეთ ესმით. თუ აღმოაჩენთ, რომ თქვენი შვილი თავის ძმას კბენს ან სხვა სახის ფიზიკურ შეურაცხყოფას აყენებს, შემდეგი ფრაზით შემოიფარგლეთ: „სწორია, რომ შენს ძმაზე ბრაზდები, მაგრამ მისი კბენა არ არის კარგი საქციელი.“ ბავშვი თქვენს ნათქვამ სიტყვას აუცილებლად დაიმახსოვრებს.

შესთავაზეთ ბავშვს ჯანსაღი ალტერნატივა

კარგი მასწავლებელი ბავშვს დერეფანში სირბილს შემდეგი სიტყვების თქმით უკრძალავს: „მოდი, ყველამ ერთად მშვიდად ვისეირნოთ.“ თუ ბავშვს ეტყვით, რომ მან სირბილი დაუყოვნებლივ უნდა შეწყვიტოს, ის თქვენს მოსმენას არ მოისურვებს. მიმართვის კატეგორიული ტონი ბავშვებში გაღიზიანებას იწვევს. ამა თუ იმ ქცევის აკრძალვის ნაცვლად პატარას უფრო ჯანსაღი ალტერნატივა უნდა შესთავაზოთ.

თუ გაბრაზებულ ბავშვს ეტყვით, რომ თავის ძმას არ დაარტყას, ის ვერაფერს გაიგებს. ბავშვი დაიბნევა და საკუთარი ემოციების მართვა უფრო გაუჭირდება, რადგან დაგროვილი ბრაზის გამოხატვის ერთადერთ საშუალებას წაართმევთ. აუცილებლად შესთავაზეთ ბავშვს აგრესიული ქცევის ჯანსაღი ალტერნატივა. პატარას ემოციების მართვაში ადვილად დაეხმარებით თუ შემდეგ რეკომენდაციებს მისცემთ:

  • ემოციები ვერბალურად გამოხატოს
  • რჩევისთვის უფროსს მიმართოს
  • დასამშვიდებლად სუნთქვითი ვარჯიშები შეასრულოს
  • მოთმინების გამომუშავების მიზნით იცეკვოს, იმღეროს, დაითვალოს მის ირგვლივ არსებული საგნები

გაბრაზებული ბავშვების დასამშვიდებლად სპეციალური აპლიკაციები არსებობს, რომლებიც პატარებს მხიარული სიმღერების დახმარებით ემოციების მართვას ასწავლის. მშობლებს ინტერნეტში მარტივად შეუძლიათ მსგავსი აპლიკაციების მოძიება.

ბავშვს ემპათიის უნარი განუვითარეთ

ბავშვს სხვების განცდებისა და ემოციების გაზიარება ადრეული ასაკიდანვე უნდა ასწავლოთ. თუ ხედავთ, რომ თქვენი შვილი თავის თანატოლს კბენს, ხელით ეხება ან ხმამაღლა უყვირის, აუცილებლად ესაუბრეთ მას ემპათიის შესახებ. როდესაც ბავშვი დამშვიდდება, აუხსენით მას, თუ როგორი ტკივილი მიაყენა თავის მეგობარს, როდესაც მწარედ უკბინა. უთხარით, რომ თავისი თანატოლის ადგილას საკუთარი თავი წარმოიდგინოს და დაფიქრდეს, მოეწონებოდა თუ არა მის მიმართ მსგავსი აგრესიის გამოვლენა. ბავშვი საკუთარი ქცევის შედეგების გაანალიზებას უნდა მიეჩვიოს და სხვა ადამიანების განცდებს პატივი სცეს.

ბავშვის აგრესიულ ქცევას ყოველთვის აქვს გარკვეული მიზეზი. მშობელმა უნდა გაარკვიოს, რა აწუხებს პატარას, ხომ არ ეძინება, ხომ არ გადაიღალა ან შია. შესაძლოა აგრესიული ქცევის მოტივი ეჭვიანობა ან შიშის განცდაც იყოს. ბავშვმა უნდა იგრძნოს, რომ მშობელი მისი განცდებითა და ემოციებით ინტერესდება, რომ ის მშობლის სიყვარულის მთავარი ობიექტია. თუ ბავშვისადმი სათანადო მზრუნველობას გამოიჩენთ, ის სხვებზე ზრუნვას გაცილებით მარტივად ისწავლის. 

ავტორი: ია ნაროუშვილი 

შეიძლება დაინტერესდეთ

5 რამ, რისი გაკეთებაც მშობლებმა უნდა შეწყვიტონ

5 რამ, რისი გაკეთებაც მშობლებმა უნდა შეწყვიტონ

მშობლობა რთული პროფესიაა. მშობლებს სურთ, რომ შვილები კარგ ადამიანებად აღზარდონ და მათთან ერთად მომავლისთვის სასიამოვნო მოგონებები შეაგროვონ. თითქმის ყველა მშობელს სურს, რომ ზრდასრულ შვილთან მეგობრული ურთიერთობა შეინარჩუნოს. ამ მიზნების მისაღწევად აუცილებლად უნდა შეწყვიტოთ ამ ხუთი რამის გაკეთება:

  • არ დაუყვიროთ ბავშვს საჯარო სივრცეში ყოფნისას

ყველა მშობელს გამოუცდია ბრაზის მოულოდნელი შემოტევა, რომელთანაც გამკლავება მათ ვერ მოახერხეს. ბავშვის საჯაროდ გაკიცხვა ერთ-ერთი ყველაზე დიდი შეცდომაა. საჯარო სივრცეში ყვირილი ბავშვს ორმაგ დარტყმას აყენებს: გარდა იმისა, რომ მას თავს ესხმით, ის საზოგადოების წინაშე სირცხვილსაც განიცდის. არასდროს დაუყვიროთ ბავშვს საჯარო სივრცეში ყოფნისას.

  • შეწყვიტეთ „კარგი დედიკოსა“ და „კარგი მამიკოს“ როლის თამაში

ბავშვებს თქვენი სახით არა მეგობარი, არამედ მშობელი სჭირდებათ. ნუ ეცდებით, რომ მათ მგსავსად გეცვათ ან ზედმეტად ჩაერთოთ ბავშვებისა და მათი მეგობრების ურთიერთობებში. თქვენს შვილებს წინამძღოლობა გაუწიეთ და რჩევები მიეცით, მაგრამ თავისუფალი სივრცე აუცილებლად დაუტოვეთ.

  • ნუ მისცემთ ბავშვებს უფლებას გააკეთონ ისეთი რამ, რაც მათ ასაკს არ შეეფერება

თანამედროვე სამყაროში სოციალური მედია ბავშვებს ნაადრევად გაზრდას „აიძულებს.“ ისინი ნაადრევად იზრდებიან და ზრდასრულების ჩვევებს იძენენ, რაც არასწორია. ნუ მისცემთ ბავშვებს იმის გაკეთების უფლებას ან ისეთი ნივთების ფლობის ნებას, რომლებიც მათი ასაკისთვის შეუფერებელია. თუ სხვებს თანამედროვე სმარტფონები აქვთ ან მშობლები ნებას რთავენ, რომ ადრეული ასაკიდანვე პაემნებზე იარონ, ეს არ ნიშნავს იმას, რომ თქვენს შვილსაც მსგავსი უფლებები მიანიჭოთ.

  • შეწყვიტეთ ბავშვების დაცვა მათი ნებისმიერი შეცდომის შედეგებისგან

დარწმუნებული უნდა იყოთ, რომ თქვენი შვილი შეცდომებზე ვერასდროს ისწავლის, თუ მას მის მიერ დაშვებული შეცდომების ნეგატიური შედეგებისგან ყოველთვის დაიცავთ. ბავშვებს, რომლებიც დარწმუნებულები არიან, რომ საკუთარ ქმედებებზე პასუხს არ აგებენ, ცხოვრებაში ბევრი წარუმატებლობა ელით.

  • ნუ აიძულებთ შვილებს, რომ თქვენი ცხოვრებით იცხოვრონ.

ბავშვებს უჭირთ საკუთარ მიზნებში გარკვევა, ისინი ცდილობენ გაიგონ, რისი ნიჭი აქვთ, რისი გაკეთება სურთ ცხოვრებაში. ამ რთულ არჩევანს ნუ დაამძიმებთ იმით, რომ მათ საკუთარი სურვილები და ოცნებები თავს მოახვიოთ. თუ თქვენ კარგი ბალერინა იყავით, არ ნიშნავს, რომ თქვენი შვილიც ასეთივე იქნება. თუ თქვენ ფეხბურთელობაზე ოცნებობდით, არ ნიშნავს, რომ თქვენმა შვილმაც ფეხბურთში წარმატება დაისახოს მიზნად. დაეხმარეთ შვილებს მიზნების დასახვასა და მათ მიღწევაში.

წყარო:​ imom.com

წაიკითხეთ სრულად