Baby Bag

3 თვეა ამ ავტოსადგომზე ვმუშაობ...

3 თვეა ამ ავტოსადგომზე ვმუშაობ...

38 წლის ქეთი აბდულაევა თბილისიდან არის და 5 წლის შვილს მარტო ზრდის. წაიკითხეთ მისი ისტორია, რომელსაც თავად ჰყვება

„3 თვეა ამ ავტოსადგომზე ვმუშაობ. მანამდე ჩემი შვილის მამა იდგა, მაგრამ ახლა „ჩაჯდა“ და მე გამოვედი მის მაგივრად. აქაურებმაც კარგად მიმიღეს და მუშაობის შესაძლებლობა მომცეს. სულ სვამდა და მერე აგრესიული ხდებოდა, ამტვრევდა ყველაფერს, რამდენჯერმე ჩემზეც კი გამოიწია. ბოლოს დააკევეს და ახლა იხდის სასჯელს.

აქამდე არ ვიცოდი სად მემუშავა, კი ვეძებდი სამსახურს, მაგრამ ვერ ვშოულობდი. 5 წლის შვილი მყავს და იმდენი რამე მჭირდება, ქირაც გადასახადია. ჩემს ქმარს არაფერი შემოჰქონდა სახლში. რასაც შოულობდა, ყველაფერს სასმელში ხარჯავდა. მისი დაკავების მერე ვიფიქრე, რა მოხდებოდა მეც მემუშავა კაცის ადგილზე, რადგან ქალის სამუშაო ადგილი ვერ ვიპოვე. იმ ფაქტმაც გამათამამა, რომ ხშირად ვხედავ ავტობუსებზე ქალ მძღოლებს. რაც უფრო მეტნი ვიქნებით, ერთმანეთს მივცემთ მაგალითს და მეტი შესაძლებლობები გვექნება.

აქ, პეკინზე ყველაზე მეტი მუშაობა 2-დან 9 საათამდეა. ამ დროს შვილი ბაღშია და მერე დაქალს გამოყავს. 9-მდე მასთანაა. დღეში 15 ლარამდე გამომდის, მაგრამ ეგეც საქმეა - ქირაში ვიხდი და საჭმელზე ძლივს გვყოფნის. მარტოხელა დედის სტატუსი მაქვს, განცხადებაც დავწერე შემწეობის მისაღებად, მაგრამ ჯერ არ დაუმტკიცებიათ. იმდენი, ვინმე უნდა შეაწუხო, დარეკო, განცხადებები წერო - ამისთვის ვერ მოვიცალე,“ - აღნიშნავს ქეთი აბდულაევა. 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ჩემს შვილებს რომ საჭმელი აქვს და სხვისი შვილი რომ მშიერია, ეს რომ მტკივა და ვერ ვისვენებ, ეს არის ადამიანობა,“ - დეკანოზი შალვა კეკელია

„ჩემს შვილებს რომ საჭმელი აქვს და სხვისი შვილი რომ მშიერია, ეს რომ მტკივა და ვერ ვისვენებ, ეს არის ადამიანობა,“ - დეკანოზი შალვა კეკელია

დეკანოზმა შალვა კეკელიამ ადამიანებში შურისა და სხვისი სიხარულის გაზიარების სირთულეებზე ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ შური სიხარულს ახლავს თან, ტკივილს კი - არა:

„ტკივილს, განსაცდელს შური თან არ ახლავს. შენ არ შეგშურდება, რომ ვიღაცას შვილი გარდაეცვალა, შენ არ შეგშურდება, რომ იმის შვილს ახლა ძალიან მძიმე დაავადება აქვს. მისმა შვილმა რომ ოქსოფრდში ჩააბარა და​ შენი შვილი უმაღლესში ვერ აბარებს, შეიძლება ამან შენში ძალიან დიდი შური შემოიტანოს, მიუხედავად იმისა, რომ ის შენი ძალიან ახლობელია. შეიძლება გეწყინოს, კი არ გაგიხარდეს ის, რომ აი, ჩემმა შვილმა ვერ ჩააბარა, მაგრამ ჩემი მეგობრის შვილმა ჩააბარა. ნახე, იმან რამდენი იშრომა და მე ძალიან გავიხარე ამით. როგორც ჩემი შვილის წარმატებით გავიხარებდი, ისე სხვისი შვილის წარმატებითაც გავიხარებ. ეს არის ნამდვილი ქრისტიანობა, როდესაც შენ ხარობ სხვისი სიხარულით.“

მამა შალვა კეკელიას თქმით, იმ ადამიანის სული, რომელსაც სხვისი სიხარული არ ახარებს, მძიმე მდგომარეობაშია:

„მე რომ გული მისკდება იმაზე, მე რომ შვილი არ მყავს, იმას რატომ ჰყავს შვილი, წარმოიდგინეთ რა მდგომარეობაში ადამიანის სული. როგორი სული უნდა გქონდეს ადამიანს, რომ შენ სხვისი სიხარული არ გიხაროდეს. რაც უფრო მეტი წარმატებული, მდიდარი, პროფესიონალი ადამიანი იქნება ამ ქვეყანაში, ეს ქვეყანა მით უფრო წინ წავა. რაც უფრო მეტი გაჭირვებული, გაუბედურებული იქნება ამ ქვეყანაში, ეს ხომ ყველას ტკივილი და ტრაგედიაა.“

„შენ ის კი არ უნდა გტკიოდეს, ვიღაცას რომ აქვს, შენ უნდა გტკიოდეს ის, რომ ვიღაცას არ აქვს. ვიღაც რომ სიბნელეშია, მე რომ შუქი მაქვს, ეს რომ მეტკინება, ეს არის ადამიანობა. ის კი არ იქნება ტკივილი, სხვას რომ შუქი აქვს და მე არა, ეს რომ მტკენს გულს. ​ჩემს შვილებს რომ საჭმელი აქვს და სხვისი შვილი რომ მშიერია, ეს რომ მტკივა და ვერ ვისვენებ, ეს არის ადამიანობა. როდესაც მე სხვისი სიხარულით გახარება შემიძლია, ამაზე ძვირფასი არაფერი არ არის. სიხარულს ყოველთვის შური ახლავს თან. ეშმაკი არის შურიანი. ღმერთი არის გამცემი, ღმერთს ყველასთვის ყველაფერი უნდა,“ - აღნიშნა დეკანოზმა შალვა კეკელიამ.

​წყარო

წაიკითხეთ სრულად