Baby Bag

დედის ყოველდღიური შრომა სპორტდარბაზში ინტენსიური ფიზიკური დატვირთვის ტოლფასია

დედის ყოველდღიური შრომა სპორტდარბაზში ინტენსიური ფიზიკური დატვირთვის ტოლფასია
ადამიანები, რომლებიც ჯანსაღი ცხოვრების სტილის მიმდევრები არიან, ყოველდღიურად ითვლიან მიღებული და დახარჯული კალორიების რაოდენობას. ისინი სპეციალური აპლიკაციების გამოყენებით ამოწმებენ, რამდენ ნაბიჯს დგამენ დღის განმავლობაში. თუ თქვენ მცირეწლოვანი შვილი გყავთ და მისი აღზრდით ხართ დაკავებული, ალბათ, ყოველდღიურად უზღვავ ენერგიას ხარჯავთ. როდესაც გაღიზიანებული ბავშვის დასამშვიდებლად სხვადასხვა აქტივობებში ერთვებით ან მოუსვენარი პატარას მანქანის სავარძელში გაჩერებას ცდილობთ, თქვენ იმაზე მეტ კალორიას წვავთ, ვიდრე წარმოგიდგენიათ.

ბავშვის აღზრდის პროცესი მშობლისთვის საკმაოდ დამღლელია. უახლესი კვლევებით დგინდება, რომ დედები, რომლებიც თავიანთ შვილებზე ყოველდღიურად ზრუნავენ, თვის განმავლობაში 50 884 კალორიას წვავენ. თუ დედა ხართ და დარბაზში წასვლა ძალიან გეზარებათ, სახლში დარჩენა თამამად შეგიძლიათ, რადგან ბავშვის მოვლის პროცედურებით ყოველდღიური დატვირთვა დარბაზში ვარჯიშზე ნაკლებ ენერგიას და ძალისხმევას ნამდვილად არ მოითხოვს.
ბავშვის მოვლის ისეთი რეგულარული პროცედურები, როგორიცაა მაგ. საფენების გამოცვლა, თვის განმავლობაში 1 478 კალორიის დაწვაში გეხმარებათ. კვლევებში სულ 1 000 რესპოდენტი მონაწილეობდა, მათ მიერ ნაჩვენები შედეგები კი იდენტური იყო.
მშობლისა და დიასახლისის როლის შეთავსება ქალბატონებისგან უდიდესი ენერგიის მობილიზებას მოითხოვს. ხშირად დედები ძალიან განიცდიან, რომ ვარჯიშს სათანადო დროს არ უთმობენ და ჯანსაღი ცხოვრების სტილის უგულებელყოფა უხდებათ, თუმცა ისინი საკუთარ ყოველდღიურ აქტივობებს ნაკლებ ყურადღებას აქცევენ. მშობლის მოვალეობების პირნათლად შესრულება და საოჯახო საქმეებზე ზრუნვა ქალბატონებს გამუდმებით ფორმაში ყოფნას აიძულებს და ზედმეტი კალორიებისგან გათავისუფლებაშიც ეხმარება.
კვლევებით დგინდება, რომ საოჯახო საქმეების შესრულებისას ყველაზე მეტ კალორიას ქალბატონები იატაკის წმენდისას წვავენ (405 კალორია 138 წუთში), ყველაზე ნაკლებს კი ტანსაცმლის რეცხვისას (202 კალორია 77 წუთში). დედები, რომლებიც მცირეწლოვან ბავშვებს ზრდიან, დღის განმავლობაში წარმოუდგენლად ბევრ კალორიას წვავენ. ჩვილი ბავშვის ხელით ტარება 108 წუთში 259 კალორიის დაწვაში გეხმარებათ. ბავშვის პაწაწინა ტანსაცმლის დაკეცვითა და დალაგებით კი 27 წუთში 41 კალორიას წვავთ.

დედები ხშირად ვერც კი წარმოიდგენენ, რამხელა ენერგიას ხარჯავენ საოჯახო საქმეების შესრულებისას. მეცნიერების ახალი აღმოჩენა ცხადყოფს, რომ დედის ყოველდღიური შრომა სპორტდარბაზში ინტენსიური ფიზიკური დატვირთვის ტოლფასია. თუ მცირეწლოვან ბავშვს ზრდით, ფიტნესით რეგულარულად დაკავებულ ადამიანებზე ნაკლებად არ იტვირთებით.

მომზადებულია: ​moms.com-ის მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

შეიძლება დაინტერესდეთ

„სოციალური ქსელები 13 წლამდე ბავშვებისთვის არ არის მიზანშეწონილი,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

​ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე  ბავშვების ინტერნეტუსაფრთხოების შესახებ საუბრობს და მშობლებს ურჩევს, რომ ისინი დიგიტალიზაციის საკითხებში თავადაც განათლდნენ:

„ყველაზე მნიშვნელოვანია, რომ ​ჯერ მშობლები განათლდნენ დიგიტალიზაციის თვალსაზრისით. ჯერ ჩვენ უნდა გავიგოთ, რა არის ეს კომპიუტერული ტექნოლოგიები. ეს მარტო Facebook-ი რომ არ არის, რა შესაძლებლობები აქვს სინამდვილეში და როგორ უნდა გამოვიყენოთ პოზიტიურად ბავშვისთვის, ჯერ ეს უნდა ვიცოდეთ. უნდა გავიგოთ, რა საფრთხეები აქვს ინტერნეტს. მე არ ვიცი რა საფრთხეებია, ვდებ ჩემი შვილის ხან ასეთ, ხან ისეთ სურათს. აგერ ბაღში წავიდა ბავშვი, აგერ სკოლაში. წერენ მშობლები რომელ სკოლაში წავიდნენ ბავშვები, რომელ ადგილას. ეს არაფრით არ შეიძლება. აღმოჩნდება, რომ საკუთარი ცხოვრების ასე გამოჭენება, ვიღაც მონადირეებზე ძალიან კარგად მოქმედებს. რეცეპტები არ არსებობს. მე ჩემს თავს ვერ ვაკადრებ იმას, რომ თქვენ ჭკუის სწავლება დაგიწყოთ. მეც მიგრანტი ვარ ამ სივრცეში. ეს ჩვენთვის ახალი რეალობაა. ყველას კეთილგონიერება გვჭირდება იმისთვის, რომ ბალანსი გავიგოთ. ამას ასე ჰქვია: საეკრანო დროის ბალანსი.“

​თამარ გაგოშიძის თქმით, 13 წლამდე ასაკის ბავშვებისთვის სოციალური ქსელები რეკომენდებული არ არის:

„სოციალური ქსელები 13 წლამდე ბავშვებისთვის არ არის მიზანშეწონილი. ბევრ ქვეყანაში ამ კანონმდებლობის შემოღება დაიწყო. ეს ველური სივრცეა, ძალიან ბევრი ცუდი რამ ხდებოდა. სოციალურ ქსელებთან წვდომა 9 წლის ბავშვს და 8 წლის ბავშვს რატომ უნდა ჰქონდეს? ბავშვი არის ცოცხალი არსება და ცოცხალი, რეალური ურთიერთობა უნდა ჰქონდეს თავისი მეზობლის ბავშვთან. სხვანაირად  როგორ უნდა ისწავლოს კომუნიკაცია? ჩვენი მომავალი თაობის გადარჩენა არის კომუნიკაციაში. დღეს ისეთი ტელქონოლგიური პროცესები მიმდინარეობს, რობოტებს ჩვენ ვერ ვაჯობებთ. ეს ვერ გაიგო ვერც სკოლამ, ვერც მასწავლებელმა და ვერც მშობელმა. რობოტს ადამიანი ვერ აჯობებს, ვერც კომპიუტერს. ​ჩვენი სკოლა და ჩვენ მშობლები ბავშვებისგან ვითხოვთ, რომ ჰქონდეთ 90 მეგაბაიტი თავში. რატომ? რატომ უნდა ჰქონდეთ რაღაც გაუგებარი ცოდნები? ეს კაცმა არ იცის.“

​თამარ გაგოშიძე თვლის, რომ თანამედროვე ბავშვებს სკოლა და მშობლები იმაზე მეტს სთხოვენ, ვიდრე საჭიროა:

„მე რომ ვსწავლობდი, მაშინ ადეკვატური იყო მოთხოვნები. 90 მეგაბაიტი თან უნდა მეტარებინა მაშინ, იმიტომ, რომ ერთადერთი ეს ბიბლიოთეკა იყო. უცხოურ ლიტერატურას სად იპოვიდი?! მე 90 მეგაბაიტი და კიდევ მეტი თან უნდა მეტარებინა, იმიტომ, რომ ვერსად ვერაფერს ვნახავდი. ეს ცოდნა მე უნდა მქონოდა. დღეს, როდესაც არის უზარმაზარი საინფორმაციო სივრცე, ამ მეგაბაიტებს დამატებით რატომ ვაწვდით ბავშვებს? მიზანი ხომ უნდა გვქონდეს. ჩვენ ინტერნეტ სივრცის პერიოდში რა უნდა მოვთხოვოთ ჩვენს მოზარდებს? პირველ რიგში, უსაფრთხოება უნდა ვასწავლოთ. არ შეიძლება ჩვენი პასვორდები ვინმეს მივცეთ, თუნდაც მეზობელს. ეს ჯერ ჩვენ უნდა ვისწავლოთ, მერე ჩვენს შვილებს ვასწავლოთ. ბავშვებს უნდა ვასწავლოთ, რომ ინფორმაციას ანალიზი უნდა გაუკეთონ. მან უნდა იცოდეს, რომელია ყალბი წყარო, რომელია ნამდვილი. ეს ჯერ ჩვენ არ ვიცით.“

„ჩვენი საქმე ისე მიდის, რომ ძალიან ბევრი პროფესია გაქრება. რობოტიზაცია და კომპიუტერიზაცია ისეთი ტემპით მიდის, რომ წარმოდგენაც კი არ შეგვიძლია. ახალ თაობას შეუძლია ამის წარმოდგენა. მათ ძალიან ბევრი რამის გაკეთება შეუძლიათ. ადამიანის უპირატესობა მანქანასთან შედარებით არის ეს: ჩვენ ვასწავლით კომუნიკაციას, ურთიერთობას, ანალიზს, შედარებას, ნამდვილის არანამდვილისგან გარჩევას და ეთიკას. მანქანას ეთიკა არ აქვს. ცოტა ხანში არც ჩვენ გვექნება, უკვე არ გვაქვს, რაც არის ძალიან სამწუხარო. მე თუ არ მაქვს ეთიკა ურთიერთობაში, ინტერნეტში რა ეთიკა მექნება?! ბავშვს უნდა ავუხსნათ, რომ მას 13 წლამდე არ სჭირდება სოციალური ქსელი. შეიძლება ტელეფონი ჰქონდეს, რომ დამიკავშირდეს. ​მან რეალური ურთიერთობა უნდა ისწავლოს. მას ღიად უნდა ვესაუბროთ იმ შთაბეჭდილებებზე, რომელიც აქვს ინტერნეტიდან. უნდა ვითამაშოთ ის თამაშები, რომლებსაც ისინი თამაშობენ, რომ გავიგოთ რა ხდება. ეს თამაშები ჩამთრევია, ჩვენთვისაც ჩამთრევია და ბავშვისთვის მით უმეტეს ასეა. ჩვენი გადამკიდე ბავშვებს აქვთ შფოთვა. ეს თამაშები ამ შფოთვას ამცირებს. ჩვენ უნდა ვიპოვოთ შფოთვის შესამცირებელი ალტერნატიული საშუალება. ეს არის მამაპაპური თამაშები, ექსკურსიებზე სიარული. ამის თავი ვის აქვს? ამის საშუალება უნდა გქონდეს, ენერგია უნდა გქონდეს, რაც ვერ ხერხდება,“ - აცხადებს თამარ გაგოშიძე.

​წყარო


წაიკითხეთ სრულად