Baby Bag

10 საკვები პროდუქტი, რომელიც ერთ წლამდე ასაკის ბავშვს აუცილებლად უნდა მივცეთ

10 საკვები პროდუქტი, რომელიც ერთ წლამდე ასაკის ბავშვს აუცილებლად უნდა მივცეთ
ჩვილი ბავშვის მყარ კვებაზე გადაყვანის შემდეგ საკვები რაციონის მრავალფეროვნებაზე ზრუნვა მშობლების მთავარი მოვალეობაა. კვლევებით დასტურდება, რომ ერთ წლამდე ასაკის ბავშვისთვის ხილისა და ბოსტნეულის დიდი რაოდენობით მიცემა, მას ჯანსაღ კვებით ჩვევებს უვითარებს. კვების ექსპერტები მშობლებს ურჩევენ, რომ პატარებს ისეთი ალერგიული პროდუქტები, როგორიცაა არაქისი და კვერცხი, 12 თვემდე უნდა გაასინჯონ.

ბავშვის მყარ კვებაზე გადაყვანა თანდათანობით უნდა მოხდეს. არ აქვს მნიშვნელობა, პატარას ბოსტნეულის პიურეს აძლევთ, ბრინჯის ფაფას თუ ქათმის ხორცს, ნებისმიერ შემთხვევაში ახალი საკვების შეთავაზების შემდეგ ბავშვი სამი დღე უნდა დაასვენოთ და მის რაციონში მომდევნო სიახლის შეტანაზე მხოლოდ ამის შემდეგ უნდა იზრუნოთ. ბავშვისთვის ახალი საკვების შეთავაზებისას ყურადღებით დააკვირდით პატარას მდგომარეობას, რათა ალერგიული რეაქცია არ გამოგეპაროთ.
10 პროდუქტი, რომელიც პატარას ერთ წლამდე აუცილებლად უნდა მივცეთ
ბავშვის რაციონში დიდი რაოდენობით ხილი და ბოსტნეული უნდა ჩავრთოთ.
1. ოსპი - მარტივად მოსამზადებელია, ამასთან ის ცილებისა და რკინის ნამდვილი საბადოა. მისგან მომზადებული ​კერძის ტექსტურა მოხარშული ბარდის ტექსტურის მსგავსია.
2. ორაგული - პატარების ერთ-ერთი საყვარელი კერძია. ის დიდი რაოდენობით შეიცავს ომეგა 3-ს, რომელიც ბავშვებისთვის (და არა მხოლოდ მათთვის) ძალიან სასარგებლო ცხიმია. ორაგულის რეგულარულად მირთმევა პატარას ტვინის უჯრედების განვითარებას უწყობს ხელს.
3. არაქისის კარაქი - პიურეს მომზადებისას უნდა გამოიყენოთ. დარწმუნდით, რომ ის კერძს მეტისმეტად არ ასქელებს. არაქისის კარაქის ადრეული ასაკიდანვე მირთმევა, პატარებს მომავალში ალერგიული რეაქციების განვითარების რისკებისგან დაიცავს. 
4. გოგრა​პიურეს მოსამზადებლად ერთ-ერთი საუკეთესო ინგრედიენტია. ეს კლასიკური საბავშვო საკვები პროდუქტი, პატარების რაციონს ძალიან ახალისებს. გარდა ამისა, ​გოგრა A ვიტამინის ნამდვილი საბადოა.
5. კენკრა - ბავშვები საკვებ პროდუქტებს, პირველ რიგში, თვალებით აფასებენ. მათ ძალიან მოსწონთ ფერადი პროდუქტები. რომელ პატარას არ მოხიბლავს მუქი ფერის მოცვის მარცვლების დანახვა? დაბლენდერებული ან დასრესილი მოცვი პატარას კოვზით უდნა მიართვათ ან მისი შერევა პიურეში უნდა სცადოთ. შეგიძლიათ ბავშვს კენკრისგან მომზადებული იოგურტითაც გაუმასპინძლდეთ.
6. ხახვი და ნიორი - ბავშვის რაციონის გასამდიდრებლად თქვენ მიერ მომზადებული პროდუქტები არომატული დანამატებით გაახალისეთ. შეგიძლიათ თამამად გამოიყენოთ პიტნა, ნიორი, პრასი, ხახვი, ქინძი, რეჰანი და მწვანე ხახვი. ბავშვებს არომატული პროდუქტების მირთმევა ძალიან ხიბლავთ. თუ გსურთ, რომ პატარას ახალი გემოებისადმი და არომატებისადმი ინტერესი გაუღვივოთ, ხახვისა და ნივრის გამოყენება კერძებში აუცილებლად უნდა სცადოთ.
7. ისპანახი - ზოგიერთ პატარას ახალი კერძების დაგემოვნება ძალიან ხიბლავს, ზოგ მათგანს კი მათი გასინჯვა დიდად არ სიამოვნებს და მშობლების შემოთავაზებას სასტიკი უარით პასუხობს. ბავშვის ნეგატიური განწყობის მიუხედავად, დანებებაზე არც იფიქროთ, მით უმეტეს, თუ მისთვის მწვანე ფოთლოვანი პროდუქტების შეთავაზებას ცდილობთ. აღნიშნული ტიპის პროდუქტები მთელს პლანეტაზე ყველაზე სასარგებლო საკვებად არის მიჩნეული. მათზე უარის თქმა ბავშვისთვის სასარგებლო ნამდვილად არ იქნება, ამიტომ ისპანახი და სხვა მწვანე ფოთლოვანი პროდუქტები მას აუცილებლად უნდა გაასინჯოთ.
8. საქონლის ხორცი - თუ თქვენს ოჯახში ხორცს რეგულარულად მიირთმევთ, პატარას რაციონში საქონლის ხორცი აუცილებლად უნდა ჩართოთ. შეგიძლიათ ბავშვს ის გატარებული ან პიურეს სახით მიაწოდოთ. ხორცთან ერთად ჩვილები სიამოვნებით მიირმევენ ტკბილ კარტოფილსა და მწვანე ბოსტნეულის პიურესაც. საქონლის ხორცი რკინისა და თუთიის შეუცვლელ საბადოს წარმოადგენს.
9. მარცვლეული პროდუქტები - ბავშვისთვის მხოლოდ ბრინჯის მიწოდება საკმაოდ ძველმოდური შეხედულებაა. ჩვილის რაციონში აუცილებლად ჩართეთ შვრია, ყავისფერი ბრინჯი და სხვა მარცვლეული პროდუქტები. მარცვლოვანი პროდუქტები ბავშვის ორგანიზმს უჯრედისით ამარაგებს.
10. კვერცხი - აღნიშნული პროდუქტისადმი პედიატრები ადრე მეტ სიფრთხილეს იჩენდნენ და მშობლებს ურჩევდნენ, რომ ჩვილი ბავშვისთვის მისი მიწოდებისგან თავი შეეკავებინათ, თუმცა თანამედროვე მედიცინამ აღნიშნული ხედვა გადააფასა. ერთი ცალი კვერცხი 6 გრამ ცილას შეიცავს, გარდა ამისა ის ჯანსაღი ცხიმებისა და D ვიტამინის ერთ-ერთი საუკეთესო წყაროა, რის გამოც მას ექიმები ბავშვისთვის საუკეთესო პროდუქტად თვლიან. გარდა იმისა, მოხარშული კვერცხის ბოსტნეულთან ერთად დაბლენდერება ჩვილისთვის მარტივი სადილის მომზადებაში ძალიან დაგეხმარებათ.
ბავშვისთვის სასარგებლო საკვებად ასევე მიიჩნევა შემდეგი 10 პროდუქტი: ატამი, ყაბაყი, ცხვრის ხორცი, ხუჭუჭა კობმოსტო, მარწყვი, ჭარხალი, შვრია, ყველი, გოგრა, მწვანილები.

მომზადებულია ​www.parents.com-ის მიხედვით
თარგმნა ია ნაროუშვილმა

შეიძლება დაინტერესდეთ

როგორ მივაჩვიოთ უჭმელი ბავშვი ჭამას ძალდატანების გარეშე და რისგან შეიძლება იყოს გამოწვეული უმადობა? - ექიმის რეკომენდაციები უჭმელი ბავშვების დედებს

როგორ მივაჩვიოთ უჭმელი ბავშვი ჭამას ძალდატანების გარეშე და რისგან შეიძლება იყოს გამოწვეული უმადობა? - ექიმის რეკომენდაციები უჭმელი ბავშვების დედებს
როგორ მივაჩვიოთ უჭმელი ბავშვი ჭამას ძალდატანების გარეშე და რისგან შეიძლება იყოს გამოწვეული უმადობა? - აღნიშნულ თემებზე​ Momsedu.ge-ს ექიმი-პედიატრი, რადიოლოგი ნანა საპანაძე ესაუბრა. 

„საკვები არის სიყვარულისა და მზრუნველობის ერთ-ერთი უძველესი გამოვლინება სამყაროში, სადაც ჩვილი იკვებება დედის ძუძუთი, მათ შორის წარმოქმნილი ურთიერთობა, სცილდება მარტივ კვებით მოთხოვნილებებს. დედა–შვილს შორის წარმოიქმნება ნდობა, სითბო, მგრძნობიარე და ემოციური კავშირი. ძუძუთი კვების დროს, შიმშილთან ერთად იხსნება წარმოქმნილი დაძაბულობა. საკვები, შიმშილის გრძნობის და ფიზიოლოგიური მოთხოვნილებების დაკმაყოფილებასთან ერთად, ჩვილს სიამოვნებასაც ანიჭებს. პირველ პერიოდში წარმოქმნილი კვებითი და ემოციური ურთიერთობები, დროთა განმავლობაში, სხვადასხვა სახით გამოვლინდება,“ - აღნიშნა ექიმმა ნანა საპანაძემ. 

- ქალბატონო ნანა, რომ განვმარტოთ რა იწვევს უმადობას? 

- ბავშვი უარს ამბობს საკვებზე, როდესაც იგი დაკავებულია - თამაშობს, უყურებს მულტფილმს, ახალი გაღვიძებულია და ვერ მოასწრო მოშიება, ძალიან აღგზნებულია იმისთვის, რო დაჯდეს და მშვიდად მიიღოს საკვები.

როდესაც კვებათაშორისი წახემსება არარაციოლნალურია, ბავშვი ამ დროს ჯანსაღი წასახემსებელი პროდუქტების (ხილი, ბოსტნეული) ნაცვლად ღებულობს რთულად მოსანელებელ და ზედმეტად კალორიულ საკვებს, (ნამცხვარი, შოკოლადი, სწრაფი კვების პროდუქტები).

ბავშვი არ ჭამს ავადმყოფობის დროს. როდესაც ორგანიზმი ებრძვის ვირუსს ან ინფექციას, მადის დაქვეითება ამ დროს ხშირია, მშობლის ყურადღება გამახვილებული უნდა იქნას ბავშვის ორგანიზმის სითხეებით უზრუნველყოფაზე და არა მისი ძალით კვებაზე. ​უნდა შევთავაზოთ ადვილად მოსანელებელი, ბევრი სითხის შემცველი და ვიტამინებით მდიდარი საკვები.

ბავშვს შერჩევითი მადა აქვს. განსაკუთრებით სიცოცხლის პირველ წელს. ეს ძირითადად ასახავს გარკვეულ პროდუქტებზე ორგანიზმის მოთხოვნილებას, მაგალითად 6–დან 10 თვემდე ზოგი ბავშვი უარს ამბობს ბოსტნეულის კერძებზე და უკეთესად მიირთმევს ტკბილ ფაფებს, რძის პროდუქტებს. ამ პერიოდში ეს ნორმალურია, თუმცა შემდგომ პერიოდში შერჩევითი მადა შეიძლება უკვე ჩამოყალიბებული ჩვევის შედეგი იყოს და რაც უფრო მეტად შევუწყობთ ხელს, მით უფრო გაღრმავდება ეს ჩვევა. მაგალითად, პატარას დედა სთავაზობს წვნიანს, ის კი ჯიუტად ითხოვს შემწვარ კარტოფილს. თუ მოცემულ კონკრეტულ შემთხვევაში, ბავშვი ტირილის, ჩხუბის შედეგად მიიღებს შემწვარ კარტოფილს, შემდეგში აღარასოდეს არ შეჭამს წვნიანს და ყოველთვის ეცდება მისთვის ხელმისაწვდომად „დაშანტაჟების“ გზით (ამას არ შევჭამ, თუ იმას არ მაჭმევთ, არაფერი არ მინდა) გულაჩუყებული დედებისა და ბებიებისგან მიიღოს ის, რაც მას სურს.

ბავშვი არ იღებს საკვებს იმიტომ, რომ არასათანადოდ ხარჯავს ენერგიას, თბილად აცვია, ან ზედმეტად თბილ შენობაშია ან ზრდის ჰორმონის სეკრეცია აქტიურ სტადიაში არ არის და სიმაღლის მატება შეჩერებულია. 

ზოგჯერ ბავშვს უბრალოდ არ მოსწონს საჭმლის იერსახე (ცნობილია, რომ რაც უფრო ლამაზად გამოიყურება კერძი, მით უფრო მიმზიდველია). მისთვის ზედმეტად მარილიანია, ცხარე ან ცხიმიანია, უბრალოდ ზედმეტად ცხელი ან ცივია. ბავშვებს ერთფეროვანი კვებაც მალე ბეზრდებათ, ზოგიერთ მათგანს კი აქვს ნეოფობია – ახალი, უცნობი საკვების გასინჯვის შიში. (როგორ მოვიქცეთ, თუ ბავშვს ახალი საკვების გასინჯვა არ სურს?)

უმადობის მიზეზად შესაძლოა იქცეს სტრესი – ოჯახის წევრის დაკარგვა, საყვარელი ცხოველის სიკვდილი, შიში. მშობლები ხშირად მეტისმეტად ბევრს ელიან შვილისგან; ბავშვს ეშინია, იმედი არ გაუცრუოს საყვარელ ადამიანებს.

- როგორ უნდა მოიქცეს მოცემულ სიტუაციაში მშობელი?

- ორგანიზმი ჯანსაღი საკვების მცირე ულუფასაც კი სრულფასოვნად ითვისებს. ნუ შეავსებთ თეფშს ,,ნორმირებული” საკვებით. მოთხოვნილება საკვებზე ინდივიდუალურია, ისევე როგორც ძილი. თუ ბავშვი ენერგიულია, ხალისიანი, კარგად სძინავს, წონაში არ იკლებს, სიგრძეში მატულობს, მისთვის მიღებული საკვების ულუფა, რაოდენ მცირედაც არ უნდა მოგეჩვენოთ თქვენი გადასახედიდან, სავსებით საკმარისია.

ნუ შექმნით ოჯახში დაძაბულ სიტუაციას ბავშვის უმადობის გამო. 

არ კვებოთ ბავშვი ძალით, ეს უარყოფით ემოციასა და შესაბამისად, მადის დაქვეითებას იწვევს. არავითარ შემთხვევაში არ ეცადოთ, დაძლიოთ ბავშვის წინააღმდეგობა სადამსჯელო სანქციებით - დამუქრების საშუალებით. ჭამის დროს ბავშვი მოარიდეთ უარყოფით ემოციებს, არაფერზე უსაყვედუროთ, არ ეჩხუბოთ.

ნუ დაპირდებით ბავშვს რაიმე საჩუქარს, თუ ის ულუფას ბოლომდე შეჭამს.

ნუ გადააქცევთ კვების პროცესს თამაშად (მაგ. კოვზი მანქანაა, პირი ავტოსადგომი, ან რაიმე მსგავსი შედარება). არ გაართოთ ბავშვი, არ არის მართებული. მშობლები ამ მიზეზების გამო - „ჭამს ძალიან ცუდად“, „თუ არ გაართე, არ შეჭამს“, თავიანთ პატარებს კვების პროცესში ან ტელევიზორთან სვამენ, ან მობილურ ტელეფონში ურთავენ ნახატ ფილმებს და ასე აჭმევენ. ეს ძალიან გავრცელებული, თითქოს და უწყინარი პრაქტიკა, საბოლოო ჯამში კვებითი არეულობების ერთ-ერთ ფორმას, შეუმჩნეველ კვებას უყრის საფუძველს. ასეთი სახით კვების დროს ბავშვი ჭამის პროცესში დაკავებულია სხვა რამით. ამ სიტუაციაში კი მიღებული საჭმლის რაოდენობა ხდება შეუმჩნეველი და შემდგომში ტელევიზორის ყურებისას, ან რაიმე საქმიანობისას შესაძლებელია ბავშვს, მოზარდს, გაუჩნდეს სურვილი მიიღოს რაიმე საკვები. არ აქვს მნიშვნელობა, თუ რამდენს ან რას შეჭამს, მნიშვნელოვანია, რომ მუდმივად რაიმე გარკვეული საქმიანობის დროს ჩნდება კვების სურვილი, ეს კი კვებისკენ მიდრეკილებას იწვევს და საბოლოოდ, ეს პროცესი სრულდება წონის მომატებით.

უპირველეს ყოვლისა, უნდა გადახედოთ ბავშვის კვების რეჟიმს. რამდენად ხშირად იღებს იგი კვებათა შორის „სასუსნავებს“ - ორცხობილების, შოკოლადის სახით, ცომეული ე.წ. მარილიანი ჩხირები, კრეკერები, თხილი, მიწის თხილი. ეს თითქოს უწყინარი ჩვევა ამცირებს კუჭის წვენის სეკრეციას და ხელს უწყობს უმადობას.

ხანგრძლივი სეირნობისა და მოძრავი, ხმაურიანი თამაშის შემდეგ ჭამამდე მიზანშეწონილია მცირე პაუზა, დაასვენეთ ბავშვი ცოტა ხანს და შემდეგ შეუდექით კვებას.

ეცადეთ, კერძი მიმზიდველად გამოიყურებოდეს.

კვების რეჟიმი ისე შეადგინეთ, რომ ბავშვს მაშინ უწევდეს ჭამა, როცა მშიერია. წაახალისეთ, როცა არჩევანს ჯანსაღ საკვებზე შეაჩერებს.

მიეცით ბავშვს დამოუკიდებლად ჭამის საშუალება. 1 წლის ასაკიდან ბავშვები ცდილობენ თავად დაიჭირონ კოვზი და ჭიქა და ჭამონ დამოუკიდებლად. ამ ჩვევას წახალისება სჭირდება, ზოგიერთი დედა თვლის, რომ ეს პრაქტიკულად შეუძლებელია, რადგან ამ შემთხვევაში ბავშვი დარჩება მშიერი. ასე ნამდვილად არ იქნება, თუ თქვენ სწორად გააკონტროლებთ ჭამის პროცესს, ანუ როდესაც თქვენ აჭმევთ და პატარა იჩენს სურვილს იკვებოს დამოუკიდებლად, მასაც მიეცით კოვზი, დაე, მანაც ჭამოს და ასე, ერთობლივი ძალებით, ყოველგვარი სხვა გართობისა და ყურადღების გაფანტვის გარეშე თქვენ გაუმკლავდებით კვების პროცესს. თავდაპირველად პატარა შეიძლება მოითხუპნოს, კვების პროცესი დროში გაიწელოს, მაგრამ თუ ამ პერიოდში მოთმინება გვეყოფა, პატარა ისწავლის დამოუკიდებლად კვებას, ამ პროცესში მისი ყურადღება მიმართული იქნება უშუალოდ კვების პროცესისკენ და არა დამატებითი გართობისკენ. გახსოვდეთ, ყველა ბავშვს დაბადებიდან დაჰყვება მადა, რომელიც მისი განვითარებისთვის სრულიად საკმარისია. ნუ იდარდებთ, რომ თუ თქვენს ბავშვს უფრო ნაკლები ლოყები აქვს, ვიდრე მეზობლისას, მთავარია, ის ასაკობრივი ნორმის ფარგლებში იმატებდეს. ისიც ბუნებრივია, რომ ხანდახან ბავშვები მადას კარგავენ.

- როდის უნდა მივმართოთ ექიმს?

- უმადობის ეპიზოდები, როგორც წესი, არ არის საშიში, ოღონდ თუ უმადობა გახანგრძლივდა ან წონის კლება დაერთო, აუცილებლად მიმართეთ პედიატრს.

როდესაც უმადობის მიზეზი პათოლოგიური პროცესია, მაგალითად,  მწვავე ინფექციები (ვირუსული, ბაქტერიული), ჰელმინთოზი, ანემია, მაგალითად, ცენტრალური ნერვული სისტემის პათოლოგია. ცენტრალური ნერვული სისტემა შიმშილისა და დანაყრების შეგრძნებათა მთავარი მარეგულირებელია, მონაწილეობს გასტრონომიული გემოვნების ჩამოყალიბებაში, ასტიმულირებს საჭმლის მომნელებელი ტრაქტის მუშაობას, მონელებისთვის საჭირო ნივთიერებების გამოყოფას. როცა მისი ფუნქცია დარღვეულია, ბავშვი მადას კარგავს. უმადობას ასევე იწვევს ჰელმინთოზი, ანემია, ყაბზობა, ენდოკრინული და ნევროლოგიური დაავადებები. ასეთ შემთხვევებში აუცილებელია სპეციალისტის ჩარევა, რათა უმადობის ობიექტური მიზეზი აღმოიფხრას.

თუ პათოლოგია გამორიცხულია, მაგრამ ბავშვს, მიუხედავად მცდელობისა, მადა ვერ დავუბრუნეთ, შეგვიძლია, მადის სტიმულატორები გამოვიყენოთ. ასეთი პრეპარატები ურეცეპტოდ გაიცემა, მაგრამ თვითნებურად მაინც ნუ მისცემთ ბავშვს, უმჯობესია, მედიკამენტები ექიმთან შეთანხმებით მისცეთ. 

ესაუბრა მარიამ ჩოქური


წაიკითხეთ სრულად