Baby Bag

„ერთი სული მქონდა, როდის წამოვიდოდი სამშობლოში, მერე თანდათან ეჩვევი ყველაფერს, თუმცა შვილებისგან შორს ყოფნას ვერასდროს შეეჩვევი“ - ემიგრანტი დედა

„ერთი სული მქონდა, როდის წამოვიდოდი სამშობლოში, მერე თანდათან ეჩვევი ყველაფერს, თუმცა შვილებისგან შორს ყოფნას ვერასდროს შეეჩვევი“ - ემიგრანტი დედა
რთული ეკონომიკური პირობების გამო საქართველოდან უამრავი ქალი ემიგრაციაშია წასული. იმისთვის, რომ შვილებს უკეთესი მომავალი შეუქმნან, იძულებულები არიან, ​მათგან ათასობით კილომეტრით შორს იყვნენ. ერთ-ერთია ნინო ქვათაძე, რომელიც ექვსი წლის წინ წავიდა იტალიაში სამუშაოდ. მას ოთხი შვილი და ორი შვილიშვილი ჰყავს.
„2014 წელს ჩამოვედი იტალიაში. ემიგრაციაში ყოფნის მთავარი მიზანი შვილების სწავლაზე ზრუნვაა. უამრავი ხარჯია სწავლასთან დაკავშირებული. ეს ხარჯები კიდევ უფრო ორმაგდება, თუ საცხოვრებელი ბინა არ გაქვს. მინდა, შვილებს უკეთესი მომავალი შევუქმნა. იმედი მაქვს, ერთ დღეს საცხოვრებელ ბინასაც შევუძენ“, - გვეუბნება ნინო.
იგი ემიგრაციაში ყოფნასთან დაკავშირებულ სირთულეებზე გვესაუბრება და აღნიშნავს, რომ ყველაზე ძნელი შვილებისგან განშორება აღმოჩნდა.
„ყველაზე რთულია შვილებისა და ახლობლებისგან შორს ყოფნა. უცხო კულტურაში, უცხო ხალხში გიწევს ყველაფერის თავიდან დაწყება. ისინი თანასწორად არ აღგიქვამენ, ფიქრობენ, რადგან უცხოელი ხარ, არაფერი არ იცი. ენის არცოდნა კი ამ ყველაფერს უფრო ართულებს. პირველი ორი წელი ძალიან მიჭირდა, ერთი სული მქონდა, როდის წამოვიდოდი სამშობლოში, მერე თანდათან ეჩვევი ყველაფერს, თუმცა შვილებისგან შორს ყოფნას ვერასდროს შეეჩვევი,“ - გვიყვება ნინო.
ემიგრაციაში წასვლის შემდეგ ნინომ საქართველოში ჩამოსვლა ვერც ერთხელ ვერ მოახერხა. 6 წელია, არ უნახავს შვილები. როგორც აღნიშნავს, განშორებას ვერ ეჩვევა და სწორედ ამიტომ დღეში არაერთხელ ეხმიანება მათ...

„ბავშვები ძალიან განიცდიან დედისგან შორს ყოფნას, ეს დიდი სტრესია მათთვის. მუდმივად სჭირდებათ დედის გვერდით ყოფნა, რჩევა-დარიგება და მხარდაჭერა. დედა მათთვის მთავარი დასაყრდენია. განსაკუთრებით უმცროს გოგონას გაუჭირდა ჩემგან შორს ყოფნა, 14 წლის იყო, როცა წამოვედი და დედის მოვალეობის რაღაც ნაწილის შეთვისება მოუწია. არც ერთი დედა არ უნდა იყოს შორს შვილებისგან შორს, მაგრამ იძულებულები ვართ ასე ვიცხოვროთ. ყოველდღე 10-ჯერ ან 20-ჯერ მაინც ვურეკავ, ვკითხულობ, ეძინათ თუ არა, ჭამეს თუ არა. შეიძლება, ეს შემაწუხებელიც იყოს მათთვის, მაგრამ მე ხომ დედა ვარ?! ვცდილობ, დედისგან შორს ყოფნა არ იგრძნონ. ამიტომ ხშირად ველაპარაკები, ვიზიარებ მათ განცდებს, ემოციებს, ვუსმენ მათ პრობლემებს და ვაძლევ რჩევებს,“ - ამბობს ნინო.

კითხვაზე, რას ურჩევდა ემიგრანტ დედებს, ასე გვპასუხობს: 
„ყველას საქმე ინდივიდუალურია, ამიტომ რთულია სხვას რჩევა მისცე. ერთადერთი, რისი თქმაც შემიძლია, ისაა, რომ, მიუხედავად დიდი მანძილისა, რაც შეიძლება ახლოს უნდა იყვნენ, მოუსმინონ და გაუგონ შვილებს.“
ავტორი: სოფიკო ტაბატაძე

შეიძლება დაინტერესდეთ

„აღზარდეთ საკუთარი თავი, ვიდრე შვილების აღზრდას დაიწყებთ,“ - ცნობილი ინდოელი გურუს რჩევები მშობლებს

„აღზარდეთ საკუთარი თავი, ვიდრე შვილების აღზრდას დაიწყებთ,“ - ცნობილი ინდოელი გურუს რჩევები მშობლებს

„ბავშვი სიცოცხლესთან ბევრად ახლოსაა, ვიდრე თქვენ. როდესაც ის ქვეყანას ევლინება, ცხოვრება თავიდან უნდა გაიცნოთ. ბავშვს მეგობარი სჭირდება და არა უფროსი. შვილს ჩვენს იდეებს თუ მოვახვევთ თავს, ის თავისუფლებას დაკარგავს, რაც მომავალში მასში მეამბოხეს გააღვიძებს. თქვენი მოვალეობაა ბავშვი ცუდი ზეგავლენისგან დაიცვათ და მას სათანადო თავისუფლება მისცეთ,“ - სადხგურუ (ცნობილი ინდოელი იოგი და გურუ).

ადამიანებს მტკიცედ სწამთ, რომ ბავშვები არასრულფასოვნები იბადებიან, რის გამოც უფროსებმა მათ ყველაფერი უნდა შევუსწოროთ და ბევრი რამ ვასწავლოთ, რაც სიმართლე არ არის. ბავშვები მშობლებთან შედარებით ბევრად სიცოცხლითსავსენი არიან. ვინ უფრო უკეთ იცნობს ცხოვრებას: ადამიანი, რომელიც ყოველთვის ბედნიერია, თუ ის, ვინც გამუდმებით წუხს და უამრავ შეცდომას უშვებს. ბავშვის აღზრდა ძალიან დიდ გამოწვევებთან არის დაკავშირებული. მშობლები ხშირად განიცდიან სასოწარკვეთას, როდესაც აღზრდის სწორი მეთოდების მოძიებას ცდილობენ, ამავე დროს ისინი სიხარულით ივსებიან, როდესაც საკუთარი შვილების ზრდას და განვითარებას აკვირდებიან.

ბავშვის მომავალი, მისი წარმატება და წარუმატებლობა მთლიანად იმაზეა დამოკიდებული, როგორ ვზრდით ჩვენს შვილს, რა მეთოდებს ვიყენებთ და როგორ ატმოსფეროს ვუქმნით მას. ბავშვების მსგავსად ყველა მშობელი ინდივიდუალურია და ყველას განსხვავებული აღზრდის მეთოდები აქვს. არსებობს ჩვევები და მიდგომები, რომლებიც კარგ მშობლებს აერთიანებს. რომელია ბავშვის აღზრდის სწორი მეთოდი? ვეცდებით ამ კითხვაზე ამომწურავი პასუხი გაგცეთ.

ბავშვის აღზრდის უნივერსალური წესი არ არსებობს. თუ თქვენ შვილისთვის ვერ აკეთებთ იმას, რაც არ შეგიძლიათ, დამნაშავე არ ხართ, მაგრამ თუ არც იმას აკეთებთ, რისი უნარიც გაქვთ, ძალიან დიდ შეცდომას უშვებთ. ჩვენს სტატიაში ცნობილი ინდოელი იოგის სადხგურუს ფილოსოფიას გაგაცნობთ, რომელიც მშობლის შვილისადმი დამოკიდებულებას და აღზრდის პრინციპებს შეეხება.

„თუ გსურთ შვილები სწორად აღზარდოთ, პირველ რიგში მოსიყვარულე და მშვიდ ადამიანიად უნდა იქცეთ. როდესაც სახლში ბავშვი იბადება, მასწავლებლობას ნუ მოისურვებთ, არამედ სწავლისთვის მოემზადეთ,“ - სადხგურუ (ცნობილი ინდოელი იოგი და გურუ .

სადხგურუს მიხედვით ნებისმიერი ბავშვი ინდივიდუალურია. თითოეულ მათგანს სიყვარულის, სითბოს და სიმკაცრის განსხვავებული დოზა სჭირდება. ბავშვზე უამრავი რამ ახდენს გავლენას, ტელევიზია, ინტერნეტი, სკოლა, მასწავლებელი, მეგობრები. ის მუდამ იქით მიილტვის, სადაც მისთვის მიმზიდველი გარემოა. როგორც მშობელი, ვალდებული ხართ, თქვენი შვილისთვის ყველაზე მოსაწონი და მომხიბლავი ადამიანი თქვენ იყოთ, რათა მან მაგალითი, უპირევლეს ყოვლისა, თქვენგან აიღოს. თუ თქვენ განათლებული, სასიამოვნო და საინტერესო ადამიანი ხართ, თქვენი შვილი ნებისმიერ საკითხზე გულახდილად გაგესაუბრებათ და აბსოლუტურ ნდობას გამოგიცხადებთ.

ბავშვი მშობლისთვის უდიდესი საჩუქარია. სადხგურუ თვლის, რომ მშობელს მისი აღზრდისა და გაბედნიერების პასუხისმგებლობა ეკისრება. მშობელმა, პირველ რიგში, შვილისთვის ნაკლებად სტრესული გარემოს შექმნაზე უნდა იზრუნოს, რათა ბედნიერი, დამოუკიდებელი და ჩამოყალიბებული ადამიანის აღზრდა შეძლოს.

სახგურუს მთავარი დევიზი, რომლითაც ის მშობლებს ხშირად მიმართავს, შემდეგია: „აღზარდეთ საკუთარი თავი, ვიდრე შვილების აღზრდას დაიწყებთ!“

მომზადებულია ​udemyfreebies.com - ის მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

წაიკითხეთ სრულად