Baby Bag

„ერთი სული მქონდა, როდის წამოვიდოდი სამშობლოში, მერე თანდათან ეჩვევი ყველაფერს, თუმცა შვილებისგან შორს ყოფნას ვერასდროს შეეჩვევი“ - ემიგრანტი დედა

„ერთი სული მქონდა, როდის წამოვიდოდი სამშობლოში, მერე თანდათან ეჩვევი ყველაფერს, თუმცა შვილებისგან შორს ყოფნას ვერასდროს შეეჩვევი“ - ემიგრანტი დედა
რთული ეკონომიკური პირობების გამო საქართველოდან უამრავი ქალი ემიგრაციაშია წასული. იმისთვის, რომ შვილებს უკეთესი მომავალი შეუქმნან, იძულებულები არიან, ​მათგან ათასობით კილომეტრით შორს იყვნენ. ერთ-ერთია ნინო ქვათაძე, რომელიც ექვსი წლის წინ წავიდა იტალიაში სამუშაოდ. მას ოთხი შვილი და ორი შვილიშვილი ჰყავს.
„2014 წელს ჩამოვედი იტალიაში. ემიგრაციაში ყოფნის მთავარი მიზანი შვილების სწავლაზე ზრუნვაა. უამრავი ხარჯია სწავლასთან დაკავშირებული. ეს ხარჯები კიდევ უფრო ორმაგდება, თუ საცხოვრებელი ბინა არ გაქვს. მინდა, შვილებს უკეთესი მომავალი შევუქმნა. იმედი მაქვს, ერთ დღეს საცხოვრებელ ბინასაც შევუძენ“, - გვეუბნება ნინო.
იგი ემიგრაციაში ყოფნასთან დაკავშირებულ სირთულეებზე გვესაუბრება და აღნიშნავს, რომ ყველაზე ძნელი შვილებისგან განშორება აღმოჩნდა.
„ყველაზე რთულია შვილებისა და ახლობლებისგან შორს ყოფნა. უცხო კულტურაში, უცხო ხალხში გიწევს ყველაფერის თავიდან დაწყება. ისინი თანასწორად არ აღგიქვამენ, ფიქრობენ, რადგან უცხოელი ხარ, არაფერი არ იცი. ენის არცოდნა კი ამ ყველაფერს უფრო ართულებს. პირველი ორი წელი ძალიან მიჭირდა, ერთი სული მქონდა, როდის წამოვიდოდი სამშობლოში, მერე თანდათან ეჩვევი ყველაფერს, თუმცა შვილებისგან შორს ყოფნას ვერასდროს შეეჩვევი,“ - გვიყვება ნინო.
ემიგრაციაში წასვლის შემდეგ ნინომ საქართველოში ჩამოსვლა ვერც ერთხელ ვერ მოახერხა. 6 წელია, არ უნახავს შვილები. როგორც აღნიშნავს, განშორებას ვერ ეჩვევა და სწორედ ამიტომ დღეში არაერთხელ ეხმიანება მათ...

„ბავშვები ძალიან განიცდიან დედისგან შორს ყოფნას, ეს დიდი სტრესია მათთვის. მუდმივად სჭირდებათ დედის გვერდით ყოფნა, რჩევა-დარიგება და მხარდაჭერა. დედა მათთვის მთავარი დასაყრდენია. განსაკუთრებით უმცროს გოგონას გაუჭირდა ჩემგან შორს ყოფნა, 14 წლის იყო, როცა წამოვედი და დედის მოვალეობის რაღაც ნაწილის შეთვისება მოუწია. არც ერთი დედა არ უნდა იყოს შორს შვილებისგან შორს, მაგრამ იძულებულები ვართ ასე ვიცხოვროთ. ყოველდღე 10-ჯერ ან 20-ჯერ მაინც ვურეკავ, ვკითხულობ, ეძინათ თუ არა, ჭამეს თუ არა. შეიძლება, ეს შემაწუხებელიც იყოს მათთვის, მაგრამ მე ხომ დედა ვარ?! ვცდილობ, დედისგან შორს ყოფნა არ იგრძნონ. ამიტომ ხშირად ველაპარაკები, ვიზიარებ მათ განცდებს, ემოციებს, ვუსმენ მათ პრობლემებს და ვაძლევ რჩევებს,“ - ამბობს ნინო.

კითხვაზე, რას ურჩევდა ემიგრანტ დედებს, ასე გვპასუხობს: 
„ყველას საქმე ინდივიდუალურია, ამიტომ რთულია სხვას რჩევა მისცე. ერთადერთი, რისი თქმაც შემიძლია, ისაა, რომ, მიუხედავად დიდი მანძილისა, რაც შეიძლება ახლოს უნდა იყვნენ, მოუსმინონ და გაუგონ შვილებს.“
ავტორი: სოფიკო ტაბატაძე

შეიძლება დაინტერესდეთ

ყურძნის მარცვალი მცირეწლოვანი ბავშვებისთვის უდიდეს საფრთხეს წარმოადგენს

ყურძნის მარცვალი მცირეწლოვანი ბავშვებისთვის უდიდეს საფრთხეს წარმოადგენს

ექიმები მშობლებს კატეგორიულად აფრთხილებენ, რომ ყურძნის მარცვლები მცირეწლოვანი ბავშვებისთვის უდიდეს საფრთხეს წარმოადგენს. სამედიცინო დაწესებულებებში ყოველწლიურად არაერთი ბავშვი მიჰყავთ, რომლებიც ყურძნის მირთმევის გამო სასიკვდილო საფრთხის წინაშე დგებიან.

ხუთი წლის ბიჭი სკოლაში ყურძნის მირთმევის შემდეგ გარდაიცვალა. მიუხედავად იმისა, რომ მას პირველადი დახმარება სწრაფად აღმოუჩინეს, მისი გადარჩენა ვერ მოხერხდა, ბავშვს გულის შეტევა დაემართა. 17 თვის ბიჭი, რომელიც ყურძენს ოჯახის წევრებთან ერთად მიირთმევდა, გაიგუდა. ექიმებმა მისი გადარჩენა ვერ შეძლეს. მედიკოსებმა სასუნთქი გზებიდან ყურძნის მარცვლის ამოღება მოახერხეს, მაგრამ ის მაინც გარდაიცვალა.

ხუთი წლის ბიჭი პარკში ყოფნისას ყურძენს მიირთმევდა, მას მარცვალი გადასცდა, რის შედეგადაც გონება ორჯერ დაკარგა. საავადმყოფოში გატარებული მძიმე ხუთი დღის შემდეგ ბავშვი, საბედნიეროდ, გადარჩა.

ბავშვების დახრჩობის გამომწვევ მიზეზებს შორის საკვები ერთ-ერთი მოწინავეა. პატარების ნახევარზე მეტი სწორედ საკვების გადაცდენის შედეგად იღუპება. ყურძენი ყველაზე საშიშ საკვებ პროდუქტებს შორის მესამე ადგილს იკავებს.

ყურძენი მისი ზომისა და ფორმის გამო ბავშვის სასუნთქ გზებში მარტივად ხვდება და მას სრულად კეტავს. ყურძენს საკმაოდ გლუვი ზედაპირი აქვს, რის გამოც პირველადი დახმარების ჩატარებისას მისი სასუნთქი გზებიდან ამოტანა ძალიან რთულია. მცირეწლოვანი ბავშვები ყურძნის მირთმევისას უდიდესი საფრთხის წინაშე არიან, რადგან:

  • არ აქვთ კარგად განვითარებული კბილები, რის გამოც საკვების სრულფასოვნად ღეჭვას ვერ ახერხებენ.
  • მათი ყლაპვის რეფლექსი ჯერ კიდევ ვითარდება.
  • ბავშვის სასუნთქი გზები ძალიან ვიწროა.

მშობლებმა მცირეწლოვან ბავშვს ყურძენი შუაზე გაჭრილი ან ოთხ ნაწილად დაჭრილი უნდა მიაწოდონ. ეს პრაქტიკული რჩევა ყველა მშობელმა უნდა გაითვალისწინოს, რათა ბავშვი დახრჩობისგან დაიცვან.

მომზადებულია ​www.capt.org.uk-ს მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

წაიკითხეთ სრულად