Baby Bag

„ერთი სული მქონდა, როდის წამოვიდოდი სამშობლოში, მერე თანდათან ეჩვევი ყველაფერს, თუმცა შვილებისგან შორს ყოფნას ვერასდროს შეეჩვევი“ - ემიგრანტი დედა

„ერთი სული მქონდა, როდის წამოვიდოდი სამშობლოში, მერე თანდათან ეჩვევი ყველაფერს, თუმცა შვილებისგან შორს ყოფნას ვერასდროს შეეჩვევი“ - ემიგრანტი დედა
რთული ეკონომიკური პირობების გამო საქართველოდან უამრავი ქალი ემიგრაციაშია წასული. იმისთვის, რომ შვილებს უკეთესი მომავალი შეუქმნან, იძულებულები არიან, ​მათგან ათასობით კილომეტრით შორს იყვნენ. ერთ-ერთია ნინო ქვათაძე, რომელიც ექვსი წლის წინ წავიდა იტალიაში სამუშაოდ. მას ოთხი შვილი და ორი შვილიშვილი ჰყავს.
„2014 წელს ჩამოვედი იტალიაში. ემიგრაციაში ყოფნის მთავარი მიზანი შვილების სწავლაზე ზრუნვაა. უამრავი ხარჯია სწავლასთან დაკავშირებული. ეს ხარჯები კიდევ უფრო ორმაგდება, თუ საცხოვრებელი ბინა არ გაქვს. მინდა, შვილებს უკეთესი მომავალი შევუქმნა. იმედი მაქვს, ერთ დღეს საცხოვრებელ ბინასაც შევუძენ“, - გვეუბნება ნინო.
იგი ემიგრაციაში ყოფნასთან დაკავშირებულ სირთულეებზე გვესაუბრება და აღნიშნავს, რომ ყველაზე ძნელი შვილებისგან განშორება აღმოჩნდა.
„ყველაზე რთულია შვილებისა და ახლობლებისგან შორს ყოფნა. უცხო კულტურაში, უცხო ხალხში გიწევს ყველაფერის თავიდან დაწყება. ისინი თანასწორად არ აღგიქვამენ, ფიქრობენ, რადგან უცხოელი ხარ, არაფერი არ იცი. ენის არცოდნა კი ამ ყველაფერს უფრო ართულებს. პირველი ორი წელი ძალიან მიჭირდა, ერთი სული მქონდა, როდის წამოვიდოდი სამშობლოში, მერე თანდათან ეჩვევი ყველაფერს, თუმცა შვილებისგან შორს ყოფნას ვერასდროს შეეჩვევი,“ - გვიყვება ნინო.
ემიგრაციაში წასვლის შემდეგ ნინომ საქართველოში ჩამოსვლა ვერც ერთხელ ვერ მოახერხა. 6 წელია, არ უნახავს შვილები. როგორც აღნიშნავს, განშორებას ვერ ეჩვევა და სწორედ ამიტომ დღეში არაერთხელ ეხმიანება მათ...

„ბავშვები ძალიან განიცდიან დედისგან შორს ყოფნას, ეს დიდი სტრესია მათთვის. მუდმივად სჭირდებათ დედის გვერდით ყოფნა, რჩევა-დარიგება და მხარდაჭერა. დედა მათთვის მთავარი დასაყრდენია. განსაკუთრებით უმცროს გოგონას გაუჭირდა ჩემგან შორს ყოფნა, 14 წლის იყო, როცა წამოვედი და დედის მოვალეობის რაღაც ნაწილის შეთვისება მოუწია. არც ერთი დედა არ უნდა იყოს შორს შვილებისგან შორს, მაგრამ იძულებულები ვართ ასე ვიცხოვროთ. ყოველდღე 10-ჯერ ან 20-ჯერ მაინც ვურეკავ, ვკითხულობ, ეძინათ თუ არა, ჭამეს თუ არა. შეიძლება, ეს შემაწუხებელიც იყოს მათთვის, მაგრამ მე ხომ დედა ვარ?! ვცდილობ, დედისგან შორს ყოფნა არ იგრძნონ. ამიტომ ხშირად ველაპარაკები, ვიზიარებ მათ განცდებს, ემოციებს, ვუსმენ მათ პრობლემებს და ვაძლევ რჩევებს,“ - ამბობს ნინო.

კითხვაზე, რას ურჩევდა ემიგრანტ დედებს, ასე გვპასუხობს: 
„ყველას საქმე ინდივიდუალურია, ამიტომ რთულია სხვას რჩევა მისცე. ერთადერთი, რისი თქმაც შემიძლია, ისაა, რომ, მიუხედავად დიდი მანძილისა, რაც შეიძლება ახლოს უნდა იყვნენ, მოუსმინონ და გაუგონ შვილებს.“
ავტორი: სოფიკო ტაბატაძე

შეიძლება დაინტერესდეთ

„მინდა მოგიყვევთ უკრაინაში მეორედ დევნილად ქცეულ ქართველზე, არჩილ სურმანიძეზე და მის ორი დღის ომს შეწირულ შვილზე,“ - უკრაინაში მყოფ ქართველს და მის ოჯახს დახმარება სჭირდება

„მინდა მოგიყვევთ უკრაინაში მეორედ დევნილად ქცეულ ქართველზე, არჩილ სურმანიძეზე და მის ორი დღის ომს შეწირულ შვილზე,“ - უკრაინაში მყოფ ქართველს და მის ოჯახს დახმარება სჭირდება

სოციალური ქსელის ერთ-ერთი მომხმარებელი თორნიკე სირბილაძე ჯგუფში „Georgia Supports Ukraine“ პოსტს აქვეყნებს, რომელშიც უკრაინაში მყოფი ქართველის ოჯახის უმძიმეს მდგომარეობაზე საუბრობს:

„მინდა მოგიყვევთ უკრაინაში მეორედ დევნილად ქცეულ ქართველზე, არჩილ სურმანიძეზე და მის 2 დღის ომს შეწირულ გიორგი სურმანიძეზე, რომელიც ჭურვების ქვეშ დაიბადა და 2 დღეში ისევ ცაში გაფრინდა.

არჩილი და ოლია მესამე ბიჭს ელოდებოდნენ, 33 კვირის იყო ოლია როცა ომი დაიწყო უკრაინაში, კიევში ცხოვრობდნენ, კიევის დაბომბვის გამო ოლიამ ძალიან დიდი სტრესი მიიღო და ნაადრევი მშობიარობის რისკის ასაცილებლად ის სამშობიაროში გადაიყვანეს და ქმარი და ორი მცირეწლოვანი შვილიც მასთან იყვნენ.

1 მარტს სამშობიარო დაიბომბა, რის გამოც მშობიარეების ჩაყვანა მოუწიათ ბუნკერში, სრულიად ორსულებისთვის შეუთავსებელ გარემოში სადაც დაიბადა გიორგი. დედას მაღალი წნევა ქონდა,რის გამოც ბავშვს განუვითარდა სუნთქვის უკმარისობა და მხოლოდ 2 დღე იცოცხლა.

ოლიას თრომბი განუვითარდა, ის ახლა სიკვდილს ებრძვის და ცდილობს რომ მისი ორი მცირეწლოვანი ბიჭი არ დარჩეს დედის გარეშე.

ამ წუთას იმყოფებიან ლვოვში და ოლიას სასწრაფოდ სჭირდება გადაყვანა ვარშავაში ან ახლოს მიმდებარე კლინიკაში პოლონეთში,რომ მისი სიცოცხლე გადარჩეს და ეს ორი პატარაც არ დაობლდეს.

არჩილი მისი მეუღლე უმძიმეს მდგომარეობაშია, არ იცის შვილები დაამშვიდოს, საკუთარი თავი თუ ოლიას სიცოცხლე გადაარჩინოს.

სჭირდებათ ფინანსური მხარდაჭერა.

ჩვენ ათობით და ასობით უკრაინის მოქალასეს დავეხმარეთ. ახლა კი ქართველს, ჩვენს ორგზის დევნილ ადამიანს და მის ოჯახს ვჭირდებით.

დანიშნულება #არჩილსურმანიძისოჯახი

თბს-მიმღები სალომე სამუშია

#GE85TB7643945063300001

საქ- მიმღები სალომე სამუშია

#GE48BG0000000927240600

ლიბერთი ბანკი: მიმღები სალომე სამუშია

#GE38LB0711133300927000

პლიუს ქულები : 62009003366

ფეიფალი : [email protected]

საერთაშორისო გზავნილები

Salome Samushia

ყველა დეტალზე მიწერეთ ჩემს მეუღლეს ან დაურეკეთ Salo Samushia -ს ეს მისი ნომერია 591103939 whats app, viber, telegram,“- წერს თორნიკე სირბილაძე.

წაიკითხეთ სრულად