Baby Bag

„ერთი სული მქონდა, როდის წამოვიდოდი სამშობლოში, მერე თანდათან ეჩვევი ყველაფერს, თუმცა შვილებისგან შორს ყოფნას ვერასდროს შეეჩვევი“ - ემიგრანტი დედა

„ერთი სული მქონდა, როდის წამოვიდოდი სამშობლოში, მერე თანდათან ეჩვევი ყველაფერს, თუმცა შვილებისგან შორს ყოფნას ვერასდროს შეეჩვევი“ - ემიგრანტი დედა
რთული ეკონომიკური პირობების გამო საქართველოდან უამრავი ქალი ემიგრაციაშია წასული. იმისთვის, რომ შვილებს უკეთესი მომავალი შეუქმნან, იძულებულები არიან, ​მათგან ათასობით კილომეტრით შორს იყვნენ. ერთ-ერთია ნინო ქვათაძე, რომელიც ექვსი წლის წინ წავიდა იტალიაში სამუშაოდ. მას ოთხი შვილი და ორი შვილიშვილი ჰყავს.
„2014 წელს ჩამოვედი იტალიაში. ემიგრაციაში ყოფნის მთავარი მიზანი შვილების სწავლაზე ზრუნვაა. უამრავი ხარჯია სწავლასთან დაკავშირებული. ეს ხარჯები კიდევ უფრო ორმაგდება, თუ საცხოვრებელი ბინა არ გაქვს. მინდა, შვილებს უკეთესი მომავალი შევუქმნა. იმედი მაქვს, ერთ დღეს საცხოვრებელ ბინასაც შევუძენ“, - გვეუბნება ნინო.
იგი ემიგრაციაში ყოფნასთან დაკავშირებულ სირთულეებზე გვესაუბრება და აღნიშნავს, რომ ყველაზე ძნელი შვილებისგან განშორება აღმოჩნდა.
„ყველაზე რთულია შვილებისა და ახლობლებისგან შორს ყოფნა. უცხო კულტურაში, უცხო ხალხში გიწევს ყველაფერის თავიდან დაწყება. ისინი თანასწორად არ აღგიქვამენ, ფიქრობენ, რადგან უცხოელი ხარ, არაფერი არ იცი. ენის არცოდნა კი ამ ყველაფერს უფრო ართულებს. პირველი ორი წელი ძალიან მიჭირდა, ერთი სული მქონდა, როდის წამოვიდოდი სამშობლოში, მერე თანდათან ეჩვევი ყველაფერს, თუმცა შვილებისგან შორს ყოფნას ვერასდროს შეეჩვევი,“ - გვიყვება ნინო.
ემიგრაციაში წასვლის შემდეგ ნინომ საქართველოში ჩამოსვლა ვერც ერთხელ ვერ მოახერხა. 6 წელია, არ უნახავს შვილები. როგორც აღნიშნავს, განშორებას ვერ ეჩვევა და სწორედ ამიტომ დღეში არაერთხელ ეხმიანება მათ...

„ბავშვები ძალიან განიცდიან დედისგან შორს ყოფნას, ეს დიდი სტრესია მათთვის. მუდმივად სჭირდებათ დედის გვერდით ყოფნა, რჩევა-დარიგება და მხარდაჭერა. დედა მათთვის მთავარი დასაყრდენია. განსაკუთრებით უმცროს გოგონას გაუჭირდა ჩემგან შორს ყოფნა, 14 წლის იყო, როცა წამოვედი და დედის მოვალეობის რაღაც ნაწილის შეთვისება მოუწია. არც ერთი დედა არ უნდა იყოს შორს შვილებისგან შორს, მაგრამ იძულებულები ვართ ასე ვიცხოვროთ. ყოველდღე 10-ჯერ ან 20-ჯერ მაინც ვურეკავ, ვკითხულობ, ეძინათ თუ არა, ჭამეს თუ არა. შეიძლება, ეს შემაწუხებელიც იყოს მათთვის, მაგრამ მე ხომ დედა ვარ?! ვცდილობ, დედისგან შორს ყოფნა არ იგრძნონ. ამიტომ ხშირად ველაპარაკები, ვიზიარებ მათ განცდებს, ემოციებს, ვუსმენ მათ პრობლემებს და ვაძლევ რჩევებს,“ - ამბობს ნინო.

კითხვაზე, რას ურჩევდა ემიგრანტ დედებს, ასე გვპასუხობს: 
„ყველას საქმე ინდივიდუალურია, ამიტომ რთულია სხვას რჩევა მისცე. ერთადერთი, რისი თქმაც შემიძლია, ისაა, რომ, მიუხედავად დიდი მანძილისა, რაც შეიძლება ახლოს უნდა იყვნენ, მოუსმინონ და გაუგონ შვილებს.“
ავტორი: სოფიკო ტაბატაძე

შეიძლება დაინტერესდეთ

„განსაკუთრებული არაფერი არ ხდება, უბრალოდ გადაჭარბებული ყურადღებაა მიპყრობილი ამ ტიპის დაავადებების მიმართ,“- ინფექციონისტი მაია ბუწაშვილი

„განსაკუთრებული არაფერი არ ხდება, უბრალოდ გადაჭარბებული ყურადღებაა მიპყრობილი ამ ტიპის დაავადებების მიმართ,“- ინფექციონისტი მაია ბუწაშვილი

ინფექციონისტმა მაია ბუწაშვილმა ბავშვებში გავრცელებული ვირუსების გამო მშობლების განსაკუთრებული მღელვარების შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ამ ეტაპზე ეპიდემიოლოგიური თვალსაზრისით განსაკუთრებული არაფერი ხდება:

„ამ ეტაპზე კოვიდი ისევ სახეზეა, გარკვეული შემთხვევები გვაქვს. ამ ინფექციის მთლიანად გვერდზე გადადება და დავიწყება ჯერჯერობით ნაადრევია, მაინც ფრთხილად ვიყოთ. ასევე წარმოდგენილია ჯერ კიდევ გრიპი, მიუხედავად იმისა, რომ თითქოს სეზონი არ არის. ბევრია ადენოვირუსის შემთხვევები, რომელიც დიარეით მიდის ხშირად, ასევე ე.წ. რინოვირუსები, რომელიც იწვევს ზემო სასუნთქი გზების გამოხატულებას. დაავადებათა კონტროლის ცენტრის ვებ-გვერდზე ქვეყნდება გრაფიკები, რომელი ვირუსები ცირკულირებს ამჟამად.

რაღაც განსაკუთრებული ახლა არ ხდება, როგორც ამას ბევრი აღიქვამს. თუ ჩვენ ავიღებთ ეპიდემიოლოგიურ ჭრილს და სხვა პერიოდებთან შევადარებთ, განსაკუთრებული არაფერი არ ხდება, უბრალოდ გადაჭარბებული ყურადღებაა მიპყრობილი ამ ტიპის დაავადებების მიმართ. თუ ადრე დედა იტყოდა, რომ ჩემი ბავშვი გაცივდა და არაფერი, უბრალოდ სურდო აქვს, ახლა სხვაგვარადაა. შეიძლება ეს გარკვეულწილად კარგი იყოს. ადრე იმის გამო, რომ „უბრალოდ გაციებულია და არაუშავს,“ ბავშვს წაიყვანდა ბაღში, მოზრდილი წავიდოდა სამსახურში, არ მოერიდებოდა სხვებს, ახლა მეტად აღიქვამენ ადამიანები, რომ ეს არის ინფექცია და გადამდებია სხვებისთვის. ეპიდემიოლოგიურად შეიძლება ასეთი გადაჭარბებული ყურადღება და სიფრთხილე კარგი იყოს. მეორეს მხრივ, არის ძალიან დაუსაბუთებელი მღელვარება და შფოთვა ნებისმიერ ყელის წამოტკივებაზე, სურდოზე, თუნდაც მაღალ სიცხეზე. კოვიდმა შეგვაშინა, მარტო ჩვენთან არ ხდება, ეს საყოველთაო პრობლემაა მსოფლიოში,“- მოცემულ საკითხზე მაია ბუწაშვილმა საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო:​ „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ 

წაიკითხეთ სრულად