Baby Bag

„ერთი სული მქონდა, როდის წამოვიდოდი სამშობლოში, მერე თანდათან ეჩვევი ყველაფერს, თუმცა შვილებისგან შორს ყოფნას ვერასდროს შეეჩვევი“ - ემიგრანტი დედა

„ერთი სული მქონდა, როდის წამოვიდოდი სამშობლოში, მერე თანდათან ეჩვევი ყველაფერს, თუმცა შვილებისგან შორს ყოფნას ვერასდროს შეეჩვევი“ - ემიგრანტი დედა
რთული ეკონომიკური პირობების გამო საქართველოდან უამრავი ქალი ემიგრაციაშია წასული. იმისთვის, რომ შვილებს უკეთესი მომავალი შეუქმნან, იძულებულები არიან, ​მათგან ათასობით კილომეტრით შორს იყვნენ. ერთ-ერთია ნინო ქვათაძე, რომელიც ექვსი წლის წინ წავიდა იტალიაში სამუშაოდ. მას ოთხი შვილი და ორი შვილიშვილი ჰყავს.
„2014 წელს ჩამოვედი იტალიაში. ემიგრაციაში ყოფნის მთავარი მიზანი შვილების სწავლაზე ზრუნვაა. უამრავი ხარჯია სწავლასთან დაკავშირებული. ეს ხარჯები კიდევ უფრო ორმაგდება, თუ საცხოვრებელი ბინა არ გაქვს. მინდა, შვილებს უკეთესი მომავალი შევუქმნა. იმედი მაქვს, ერთ დღეს საცხოვრებელ ბინასაც შევუძენ“, - გვეუბნება ნინო.
იგი ემიგრაციაში ყოფნასთან დაკავშირებულ სირთულეებზე გვესაუბრება და აღნიშნავს, რომ ყველაზე ძნელი შვილებისგან განშორება აღმოჩნდა.
„ყველაზე რთულია შვილებისა და ახლობლებისგან შორს ყოფნა. უცხო კულტურაში, უცხო ხალხში გიწევს ყველაფერის თავიდან დაწყება. ისინი თანასწორად არ აღგიქვამენ, ფიქრობენ, რადგან უცხოელი ხარ, არაფერი არ იცი. ენის არცოდნა კი ამ ყველაფერს უფრო ართულებს. პირველი ორი წელი ძალიან მიჭირდა, ერთი სული მქონდა, როდის წამოვიდოდი სამშობლოში, მერე თანდათან ეჩვევი ყველაფერს, თუმცა შვილებისგან შორს ყოფნას ვერასდროს შეეჩვევი,“ - გვიყვება ნინო.
ემიგრაციაში წასვლის შემდეგ ნინომ საქართველოში ჩამოსვლა ვერც ერთხელ ვერ მოახერხა. 6 წელია, არ უნახავს შვილები. როგორც აღნიშნავს, განშორებას ვერ ეჩვევა და სწორედ ამიტომ დღეში არაერთხელ ეხმიანება მათ...

„ბავშვები ძალიან განიცდიან დედისგან შორს ყოფნას, ეს დიდი სტრესია მათთვის. მუდმივად სჭირდებათ დედის გვერდით ყოფნა, რჩევა-დარიგება და მხარდაჭერა. დედა მათთვის მთავარი დასაყრდენია. განსაკუთრებით უმცროს გოგონას გაუჭირდა ჩემგან შორს ყოფნა, 14 წლის იყო, როცა წამოვედი და დედის მოვალეობის რაღაც ნაწილის შეთვისება მოუწია. არც ერთი დედა არ უნდა იყოს შორს შვილებისგან შორს, მაგრამ იძულებულები ვართ ასე ვიცხოვროთ. ყოველდღე 10-ჯერ ან 20-ჯერ მაინც ვურეკავ, ვკითხულობ, ეძინათ თუ არა, ჭამეს თუ არა. შეიძლება, ეს შემაწუხებელიც იყოს მათთვის, მაგრამ მე ხომ დედა ვარ?! ვცდილობ, დედისგან შორს ყოფნა არ იგრძნონ. ამიტომ ხშირად ველაპარაკები, ვიზიარებ მათ განცდებს, ემოციებს, ვუსმენ მათ პრობლემებს და ვაძლევ რჩევებს,“ - ამბობს ნინო.

კითხვაზე, რას ურჩევდა ემიგრანტ დედებს, ასე გვპასუხობს: 
„ყველას საქმე ინდივიდუალურია, ამიტომ რთულია სხვას რჩევა მისცე. ერთადერთი, რისი თქმაც შემიძლია, ისაა, რომ, მიუხედავად დიდი მანძილისა, რაც შეიძლება ახლოს უნდა იყვნენ, მოუსმინონ და გაუგონ შვილებს.“
ავტორი: სოფიკო ტაბატაძე

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ინფიცირებული ბავშვის სახლში მართვას ორი შემადგენელი აქვს: სიცხის დამწევები ექვსსაათიანი ინტერვალით და აუცილებლად დამატებით სითხეების მიცემა,“- ივანე ჩხაიძე

„ინფიცირებული ბავშვის სახლში მართვას ორი შემადგენელი აქვს: სიცხის დამწევები ექვსსაათიანი ინტერვალით და აუცილებლად დამატებით სითხეების მიცემა,“- ივანე ჩხაიძე

პედიატრმა ივანე ჩხაიძემ ომიკრონით ინფიცირებული ბავშვების სახლში მართვის შესახებ ისაუბრა და მშობლებს სასარგებლო რჩევები მისცა:

„ომიკრონისთვის დამახასიათებელია ბავშვებში მძიმე მიმდინარეობის ნაკლებად არსებობა. მნიშვნელოვანია, რომ ყველა მშობლისთვის იყოს ნათელი: თუ მის შვილს აქვს მაღალი ტემპერატურა, ეს არ უნდა გახდეს მისი დაუყოვნებლივ საავადმყოფოში წაყვანის მოტივაცია. მაღალი ტემპერატურით ავადობის დაწყება ომიკრონისთვის ერთ-ერთი დამახასიათებელია.“

„ყველა მშობელმა, რომელსაც ბავშვი ჰყავს სახლში, რომელსაც ტემპერატურა აქვს 38.5-ზე მეტი, უნდა გაითვალისწინოს, რომ უმჯობესია, პირველი 2-3 დღის განმავლობაში მართვაში აქტიურად იყოს გამოყენებული სიცხის დამწევი საშუალებები სიროფის ან სანთლის სახით. თუ ბავშვი ემორჩილება სიცხის დამწევების მიცემას, ამას დაუმატეთ სითხეები, ჩაი, კომპოტი, წვენი. ორი შემადგენელი აქვს ბავშვის სახლში მართვას: სიცხის დამწევები ექვსსაათიანი ინტერვალით, უკიდურეს შემთხვევაში ოთხსაათიანი ინტერვალით და აუცილებლად დამატებით სითხეების მიცემა. პირველი 2-3 დღის განმავლობაში სხვა რაიმე ნიშნები თუ არ აქვს ბავშვს, შეგიძლიათ ეს მდგომარეობა მართოთ ბინაზე. როგორც წესი, ომიკრონის კლინიკური ნიშნები 3-4 დღის ხანგრძლივობისაა, ამიტომ, თუ თქვენ სამი დღის განმავლობაში წარმატებით მოახერხეთ ბავშვის მდგომარეობის კონტროლს და მონიტორინგს ბინაზე, მეოთხე-მეხუთე დღეს უკვე დაავადების ნიშნები აღარ იქნება. არ შეგვეშინდეს! პირველი სამი დღის განმავლობაში ტემპერატურის მართვა, თუ ის ემორჩილება დამწევებს, იქნება ყველაზე ოპტიმალური გადაწყვეტილება,“- აღნიშნულ საკითხზე ივანე ჩხაიძემ მედიაჰოლდინგ „კვირაში“ ისაუბრა.

წყარო: ​მედიაჰოლდინგი „კვირა“

წაიკითხეთ სრულად