Baby Bag

„ერთი სული მქონდა, როდის წამოვიდოდი სამშობლოში, მერე თანდათან ეჩვევი ყველაფერს, თუმცა შვილებისგან შორს ყოფნას ვერასდროს შეეჩვევი“ - ემიგრანტი დედა

„ერთი სული მქონდა, როდის წამოვიდოდი სამშობლოში, მერე თანდათან ეჩვევი ყველაფერს, თუმცა შვილებისგან შორს ყოფნას ვერასდროს შეეჩვევი“ - ემიგრანტი დედა
რთული ეკონომიკური პირობების გამო საქართველოდან უამრავი ქალი ემიგრაციაშია წასული. იმისთვის, რომ შვილებს უკეთესი მომავალი შეუქმნან, იძულებულები არიან, ​მათგან ათასობით კილომეტრით შორს იყვნენ. ერთ-ერთია ნინო ქვათაძე, რომელიც ექვსი წლის წინ წავიდა იტალიაში სამუშაოდ. მას ოთხი შვილი და ორი შვილიშვილი ჰყავს.
„2014 წელს ჩამოვედი იტალიაში. ემიგრაციაში ყოფნის მთავარი მიზანი შვილების სწავლაზე ზრუნვაა. უამრავი ხარჯია სწავლასთან დაკავშირებული. ეს ხარჯები კიდევ უფრო ორმაგდება, თუ საცხოვრებელი ბინა არ გაქვს. მინდა, შვილებს უკეთესი მომავალი შევუქმნა. იმედი მაქვს, ერთ დღეს საცხოვრებელ ბინასაც შევუძენ“, - გვეუბნება ნინო.
იგი ემიგრაციაში ყოფნასთან დაკავშირებულ სირთულეებზე გვესაუბრება და აღნიშნავს, რომ ყველაზე ძნელი შვილებისგან განშორება აღმოჩნდა.
„ყველაზე რთულია შვილებისა და ახლობლებისგან შორს ყოფნა. უცხო კულტურაში, უცხო ხალხში გიწევს ყველაფერის თავიდან დაწყება. ისინი თანასწორად არ აღგიქვამენ, ფიქრობენ, რადგან უცხოელი ხარ, არაფერი არ იცი. ენის არცოდნა კი ამ ყველაფერს უფრო ართულებს. პირველი ორი წელი ძალიან მიჭირდა, ერთი სული მქონდა, როდის წამოვიდოდი სამშობლოში, მერე თანდათან ეჩვევი ყველაფერს, თუმცა შვილებისგან შორს ყოფნას ვერასდროს შეეჩვევი,“ - გვიყვება ნინო.
ემიგრაციაში წასვლის შემდეგ ნინომ საქართველოში ჩამოსვლა ვერც ერთხელ ვერ მოახერხა. 6 წელია, არ უნახავს შვილები. როგორც აღნიშნავს, განშორებას ვერ ეჩვევა და სწორედ ამიტომ დღეში არაერთხელ ეხმიანება მათ...

„ბავშვები ძალიან განიცდიან დედისგან შორს ყოფნას, ეს დიდი სტრესია მათთვის. მუდმივად სჭირდებათ დედის გვერდით ყოფნა, რჩევა-დარიგება და მხარდაჭერა. დედა მათთვის მთავარი დასაყრდენია. განსაკუთრებით უმცროს გოგონას გაუჭირდა ჩემგან შორს ყოფნა, 14 წლის იყო, როცა წამოვედი და დედის მოვალეობის რაღაც ნაწილის შეთვისება მოუწია. არც ერთი დედა არ უნდა იყოს შორს შვილებისგან შორს, მაგრამ იძულებულები ვართ ასე ვიცხოვროთ. ყოველდღე 10-ჯერ ან 20-ჯერ მაინც ვურეკავ, ვკითხულობ, ეძინათ თუ არა, ჭამეს თუ არა. შეიძლება, ეს შემაწუხებელიც იყოს მათთვის, მაგრამ მე ხომ დედა ვარ?! ვცდილობ, დედისგან შორს ყოფნა არ იგრძნონ. ამიტომ ხშირად ველაპარაკები, ვიზიარებ მათ განცდებს, ემოციებს, ვუსმენ მათ პრობლემებს და ვაძლევ რჩევებს,“ - ამბობს ნინო.

კითხვაზე, რას ურჩევდა ემიგრანტ დედებს, ასე გვპასუხობს: 
„ყველას საქმე ინდივიდუალურია, ამიტომ რთულია სხვას რჩევა მისცე. ერთადერთი, რისი თქმაც შემიძლია, ისაა, რომ, მიუხედავად დიდი მანძილისა, რაც შეიძლება ახლოს უნდა იყვნენ, მოუსმინონ და გაუგონ შვილებს.“
ავტორი: სოფიკო ტაბატაძე

შეიძლება დაინტერესდეთ

„კრიტიკულად მნიშვნელოვანია, ბავშვებს ჰქონდეთ განცდა, რომ დედასთან ყველაფრის თქმა შეიძლება,“ - ბავშვთა ნევროლოგი თამარ ედიბერიძე

„კრიტიკულად მნიშვნელოვანია, ბავშვებს ჰქონდეთ განცდა, რომ დედასთან ყველაფრის თქმა შეიძლება,“ - ბავშვთა ნევროლოგი თამარ ედიბერიძე

ბავშვთა ნევროლოგმა თამარ ედიბერიძემ მშობლისა და ბავშვის გახსნილი, ღია კომუნიკაციის მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„კრიტიკულად მნიშვნელოვანია, ბავშვებს ჰქონდეთ განცდა, რომ დედასთან ყველაფრის თქმა შეიძლება. ათი წლიდან იწყება ავტორიტეტის შეცვლა. თუ ამ ასაკში აჯანყება, ოჯახიდან დაშორება არ დაიწყო, გაგვიჭირდება ბავშვის დამოუკიდებელ პიროვნებად ჩამოყალიბება. ამისთვის უნდა ვიყოთ მზად, რომ 15 წლის ასაკისთვის პირადი სივრცე ექნებათ 360 გრადუსი. ოჯახი უპირობო ავტორიტეტი აღარ არის.“

თამარ ედიბერიძის თქმით, 10-15 წლის ასაკის ბავშვს ღირებულებებზე აქტიურად უნდა ვესაუბროთ:

​ბავშვმა რჩევა შეიძლება მოისმინოს, მაგრამ თვითონ წყვეტს უკვე, რაც გააკეთებს. ეს საჭიროა მისი შემდგომში პიროვნებად ჩამოყალიბებისთვის. 10-დან 15 წლამდე ღირებულებებზე აქტიური საუბარია საჭირო. რა არის კარგი, რა არის ცუდი. უნდა ვასწავლოთ შვილებს რაღაცაზე „არას“ თქმა. თუ მინდა, რომ ბავშვს ვიღაცისთვის „არას“ თქმა შეეძლოს, მან ეს ტრენინგი ოჯახში უნდა გაიაროს.“

„ეს ყველაფერი ათი წლიდან ლუკმა-ლუკმა, ნაბიჯ-ნაბიჯ უნდა ასწავლოთ ბავშვს. თუ ჩვენ ჰარმონიულად მივედით ამ ასაკმდე, უცებ აღმოაჩენთ, რომ არის შემდგარი ადამიანი, რომელმაც იცის რა უნდა ცხოვრებაში. ეს არ ნიშნავს, რომ ბავშვებთან კომუნიკაციას ვკარგავთ. როდესაც ის მოდის თქვენთან რჩევისთვის, ეს არის უკვე დიდი კომპლიმენტი, რადგან ბავშვი ნებით აღიარებს თქვენს ავტორიტეტს და არა - იძულებით,“ - აღნიშნულ საკითხზე თამარ ედიბერიძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

წაიკითხეთ სრულად