Baby Bag

„ერთი სული მქონდა, როდის წამოვიდოდი სამშობლოში, მერე თანდათან ეჩვევი ყველაფერს, თუმცა შვილებისგან შორს ყოფნას ვერასდროს შეეჩვევი“ - ემიგრანტი დედა

„ერთი სული მქონდა, როდის წამოვიდოდი სამშობლოში, მერე თანდათან ეჩვევი ყველაფერს, თუმცა შვილებისგან შორს ყოფნას ვერასდროს შეეჩვევი“ - ემიგრანტი დედა
რთული ეკონომიკური პირობების გამო საქართველოდან უამრავი ქალი ემიგრაციაშია წასული. იმისთვის, რომ შვილებს უკეთესი მომავალი შეუქმნან, იძულებულები არიან, ​მათგან ათასობით კილომეტრით შორს იყვნენ. ერთ-ერთია ნინო ქვათაძე, რომელიც ექვსი წლის წინ წავიდა იტალიაში სამუშაოდ. მას ოთხი შვილი და ორი შვილიშვილი ჰყავს.
„2014 წელს ჩამოვედი იტალიაში. ემიგრაციაში ყოფნის მთავარი მიზანი შვილების სწავლაზე ზრუნვაა. უამრავი ხარჯია სწავლასთან დაკავშირებული. ეს ხარჯები კიდევ უფრო ორმაგდება, თუ საცხოვრებელი ბინა არ გაქვს. მინდა, შვილებს უკეთესი მომავალი შევუქმნა. იმედი მაქვს, ერთ დღეს საცხოვრებელ ბინასაც შევუძენ“, - გვეუბნება ნინო.
იგი ემიგრაციაში ყოფნასთან დაკავშირებულ სირთულეებზე გვესაუბრება და აღნიშნავს, რომ ყველაზე ძნელი შვილებისგან განშორება აღმოჩნდა.
„ყველაზე რთულია შვილებისა და ახლობლებისგან შორს ყოფნა. უცხო კულტურაში, უცხო ხალხში გიწევს ყველაფერის თავიდან დაწყება. ისინი თანასწორად არ აღგიქვამენ, ფიქრობენ, რადგან უცხოელი ხარ, არაფერი არ იცი. ენის არცოდნა კი ამ ყველაფერს უფრო ართულებს. პირველი ორი წელი ძალიან მიჭირდა, ერთი სული მქონდა, როდის წამოვიდოდი სამშობლოში, მერე თანდათან ეჩვევი ყველაფერს, თუმცა შვილებისგან შორს ყოფნას ვერასდროს შეეჩვევი,“ - გვიყვება ნინო.
ემიგრაციაში წასვლის შემდეგ ნინომ საქართველოში ჩამოსვლა ვერც ერთხელ ვერ მოახერხა. 6 წელია, არ უნახავს შვილები. როგორც აღნიშნავს, განშორებას ვერ ეჩვევა და სწორედ ამიტომ დღეში არაერთხელ ეხმიანება მათ...

„ბავშვები ძალიან განიცდიან დედისგან შორს ყოფნას, ეს დიდი სტრესია მათთვის. მუდმივად სჭირდებათ დედის გვერდით ყოფნა, რჩევა-დარიგება და მხარდაჭერა. დედა მათთვის მთავარი დასაყრდენია. განსაკუთრებით უმცროს გოგონას გაუჭირდა ჩემგან შორს ყოფნა, 14 წლის იყო, როცა წამოვედი და დედის მოვალეობის რაღაც ნაწილის შეთვისება მოუწია. არც ერთი დედა არ უნდა იყოს შორს შვილებისგან შორს, მაგრამ იძულებულები ვართ ასე ვიცხოვროთ. ყოველდღე 10-ჯერ ან 20-ჯერ მაინც ვურეკავ, ვკითხულობ, ეძინათ თუ არა, ჭამეს თუ არა. შეიძლება, ეს შემაწუხებელიც იყოს მათთვის, მაგრამ მე ხომ დედა ვარ?! ვცდილობ, დედისგან შორს ყოფნა არ იგრძნონ. ამიტომ ხშირად ველაპარაკები, ვიზიარებ მათ განცდებს, ემოციებს, ვუსმენ მათ პრობლემებს და ვაძლევ რჩევებს,“ - ამბობს ნინო.

კითხვაზე, რას ურჩევდა ემიგრანტ დედებს, ასე გვპასუხობს: 
„ყველას საქმე ინდივიდუალურია, ამიტომ რთულია სხვას რჩევა მისცე. ერთადერთი, რისი თქმაც შემიძლია, ისაა, რომ, მიუხედავად დიდი მანძილისა, რაც შეიძლება ახლოს უნდა იყვნენ, მოუსმინონ და გაუგონ შვილებს.“
ავტორი: სოფიკო ტაბატაძე

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ისე აღზარდე შენ შვილის სული, რომ ჭეშმარიტება გაუძღვეს წინ,“ - შალვა ამონაშვილი ბავშვის აღზრდის შესახებ

„ისე აღზარდე შენ შვილის სული, რომ ჭეშმარიტება გაუძღვეს წინ,“ - შალვა ამონაშვილი ბავშვის აღზრდის შესახებ

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა მშობლებს შვილის სულიერი აღზრდის შესახებ საინტერესო რჩევები მისცა:

„სად ვიპოვოთ ჩვენ ღმერთი? მარტო ცაში ვიყუროთ? დაბლა ღმერთი არ არის?! ჩვენ ხომ ძალიან კარგად ვიცით, რომ ღმერთი ჩვენშია. ჩვენ ერთმანეთს ღმერთის თვალებით უნდა ვუყურებდეთ. სულის საქმე ეს არის, რომ აშენოს სიყვარული. „ისე აღზარდე შენ შვილის სული, რომ ჭეშმარიტება წაუძღვეს.“ რა ჩავუნერგოთ ჩვენს შვილს პირველ რიგში? თვალები, გულის ფეთქვა, ის სინაზე, რითაც გიჭირავთ ბავშვი, ეს უკვე აღზრდაა.“

შალვა ამონაშვილის თქმით, ბავშვის სული უნდა ააწყო და სულის სიმები ერთმანეთს შეუხამო:

„სული უნდა ააწყო. ერთმანეთს შეუხამო სულის სიმები.​ რა უნდა იყოს პირველი სიმი, რომელიც ბავშვს უნდა შევუხამო? მთელი ცხოვრება ეს უნდა ვაკეთოთ, უცბად კი ვერ ააწყობ. სიყვარულის სიმი დაუჭიმე შვილს სულში, მოუწესრიგე ეს სული. „გიყვარდეს,შვილო,“ - ჩემი ძუძუც ამას ეუბნება, ჩემი ხელებიც ნაზად რომ უჭირავს ბავშვი, თვალებიც ამას ეუბნება. მერე მამა მოვა, შეაგდებს ბავშვს ჰაერში, დაიჭერს და ამას ეუბნება. ეს არის საკრარული აღზრდა.“

„ჩააგონეთ თქვენს შვილებს, თუ ჩვილები არიან, ჩვილობიდან, თუ სამი-ხუთი-თხუთმეტი წლისა არიან, ამ ასაკიდან: ​„გიყვარდეს, შვილო, როგორც მე შენ მიყვარხარ. არაფერს არ გთხოვ, მარტო მიყვარხარ. მიყვარს ყველა ადამიანი. რატომ? იმიტომ, რომ ღმერთის შვილები არიან ყველანი. არის ცუდი და არის კარგი ადამიანი, მაგრამ გავიხსენოთ, როდესაც ქრისტე ჯვარზე გააკრეს, მარჯვნივ და მარცხნივ ყაჩაღები გააკრეს ჯვარზე. რა უთხრა მათ ქრისტემ, ვიდრე მამასთან ამაღლდებოდა? თქვენ დღესვე ჩემს გვერდით იქნებითო. მან შეუნდო მათ. ცუდია ადამიანი? შევუწყოთ ხელი, რომ კარგი გახდეს. უჩვენე ათასჯერ კარგი მაგალითი, შესთავაზე შენი გულწრფელობა, სიყვარული, მსხვერპლი გაიღე. რაღაც შეიცვლება ადამიანში,“- აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.

წყარო: ​„ამონაშვილის აკადემია“

წაიკითხეთ სრულად