Baby Bag

„მეშინოდა, რომ მეუღლე მიმატოვებდა, საკუთარ თავს ყოველდღიურად ვებრძოდი“ - სექსუალური პრობლემები მშობიარობის შემდგომი დეპრესიის დროს

„მეშინოდა, რომ მეუღლე მიმატოვებდა, საკუთარ თავს ყოველდღიურად ვებრძოდი“ - სექსუალური პრობლემები მშობიარობის შემდგომი დეპრესიის დროს

ყველასთვის ცნობილია, რომ ადამიანები ტრავმულ გამოცდილებაზე ერთმანეთისგან განსხვავებულად რეაგირებენ. ზოგიერთები საკუთარ თავში იკეტებიან, ნაწილს დეპრესია ტანჯავს, არიან ისეთებიც, ვისაც ყველაფრის მარტივად გადალახვა შეუძლია. ხშირად ხდება, რომ ტრავმული გამოცდილება და ხშირი უსიამოვნებები ადამიანებს სექსისადმი ინტერესს აკარგვინებს ან მისადმი სიძულვილით განაწყობს. ჩვენს სტატიაში ერთ-ერთი ქალბატონის ისტორიას გაგაცნობთ, რომელსაც მშობიარობის შემდგომი დეპრესიის გამო სექსის დროს უსიამოვნო ფსიქოსომატური სიმპტომები და ტკივილები აღენიშნებოდა. სექსუალური ცხოვრების ხარისხის მნიშვნელოვანმა დაქვეითებამ მას მეუღლესთან ურთიერთობაში სერიოზული პრობლემები შეუქმნა. ქალბატონის თქმით, ის განქორწინებაზეც ხშირად ფიქრობდა. საბოლოოდ მან მეუღლესთან ერთად აღნიშნულ პრობლემასთან წარმატებით გამკლავება და ჯანსაღი ოჯახური ურთიერთობების აღდგენა შეძლო.

„წარმოდგენა არ მქონდა, როგორ შეცვლიდა ბავშვის გაჩენა ჩემს ცხოვრებას. მეგონა, ყველაფერი არაჩვეულებრივად იქნებოდა, მაგრამ აღმოვაჩინე, რომ ამის წინასწარ პროგნოზირება შეუძლებელია.

ჩემი პირველი მშობიარობა რთული ნამდვილად არ ყოფილა, თუმცა დიდხანს გაგრძელდა. ბავშვის გაჩენიდან მალევე საცხოვრებელი ადგილი შევიცვალეთ და მეუღლის ოჯახთან ახლოს დავსახლდით. მე ყველა ჩემს ახლო მეგობარს დავშორდი და თავს მარტოსულად ვგრძნობდი, თუმცა, იმედი მქონდა, რომ ეს მალე გაივლიდა. როდესაც ჩვენი ვაჟი თვენახევრის გახდა, ჩემი მეუღლე სექსზე პირველად ალაპარაკდა. მე ამისთვის მორალურად მზად არ ვიყავი, თუმცა მისი სურვილი გავითვალისწინე და დავთანხმდი. ძალიან ვღელავდი, რის გამოც პროცესი ძალიან მტკივნეული იყო. მეუღლემ განიცადა, რომ ყველაფერი ასე ცუდად დასრულდა. რამდენიმე წარუმატებელი მცდელობის შემდეგ ექიმთან წავედი. მან მითხრა, რომ ყველაფერი რიგზე იყო. ექიმის თქმით, ტკივილი, შესაძლოა, ჯერ კიდევ შეუხორცებელ ნაკერებთან ყოფილიყო კავშირში. თუმცა, დამარწმუნა, რომ ძალიან მალე ყველაფერი გაივლიდა.

დრო გადიოდა, თუმცა სექსის დროს ტკივილი ისევ მაწუხებდა, რის გამოც ქმართან ურთიერთობას გავურბოდი. სექსუალური კავშირისთვის თავის ასარიდებლად ათასგვარ მიზეზს ვიფიქრებდი, დასაძინებლად ადრე ვწვებოდი, ბავშვს ვუვლიდი, სახლს ვალაგებდი. ჩემი მეუღლე ძალიან მიყვარდა, მაგრამ სექსი ტკივილს მაყენებდა, რის გამოც თავს საშინლად ცუდად ვგრძნობდი. ვხედავდი, რომ ჩვენი ქორწინება საფრთხის ქვეშ იყო. ჩვენს ვაჟზე ვღელავდი, რომელსაც, სავარაუდოდ, განქორწინებული მშობლები ეყოლებოდა. მეშინოდა, რომ მეუღლე მიმატოვებდა. საკუთარ თავს ყოველდღიურად ვებრძოდი.

მეუღლე ყველაფერს მოთმინებით იტანდა და ჩემს პრობლემას გაგებით ეკიდებოდა, თუმცა ერთ დღეს ჩვენ ერთმანეთთან საუბარი საერთოდ შევწყვიტეთ. თავს დამნაშავედ ვგრძნობდი. განვიცდიდი, რომ მას განწყობას ვუფუჭებდი. ყველაფერზე ვბრაზობდი და საკუთარ თავში ჩავიკეტე. ჩემთვის ყველა და ყველაფერი უცხო გახდა. პანიკური შეტევები დამეწყო. როდესაც ჩემი შვილი 3 წლის გახდა, ექიმთან წავედი და მის კაბინეტში ქვითინი დავიწყე. ვამბობდი, რომ არ ვიცოდი, ვინ ვიყავი. ექიმს ვუთხარი, რომ ვერ შევძელი დედისა და ცოლის ღირსეული როლის შესრულება. ჩემი მდგომაროების შეფასების შემდეგ ანტიდეპრესანტები დამინიშნეს და ფსიქოთერაპევტთან გამგზავნეს. ექიმმა მირჩია, რომ თერაპიის კურსებზე მეუღლესთან ერთადაც უნდა მევლო და მის გარეშეც. მე და ჩემმა ქმარმა გავაცნობიერეთ, რომ საქმე მშობიარობის შემდგომ მძიმე დეპრესიასთან გვქონდა, რომელიც ჩემზე, როგორც ფიზიკურად, ასევე ფსიქიკურად ზემოქმედებდა და სექსუალური ცხოვრების ხარისხსაც მიქვეითებდა.

თერაპიის დროს მივხვდი, რომ ჩემს ქმარს არამხოლოდ სექსი სურდა ჩემთან, მას ჩვენი ჩვეული სიახლოვე და ურთიერთობა ძალიან ენატრებოდა. ჩვენ ღამით პაემნებზე სიარული დავიწყეთ. ერთად ბევრ დროს ვატარებდით, თუმცა სექსი არ გვქონდა. მეუღლესთან ერთად ხშირად ვიცინოდი, საინტერესო თემებზე ვსაუბრობდით, საკუთარ ემოციებს და განცდებს ღიად გამოვხატავდით. ერთი წლის შემდეგ ვიგრძენი, რომ ნელ-ნელა საკუთარ თავს ვუბრუნდებოდი. მე და ჩემი მეუღლე არსებულ ვითარებას ერთად ვაფასებდით. ანტიდეპრესანტის დოზების შემცირების გადაწყვეტილებაც ერთობლივად მივიღეთ და მეორე ბავშვის ყოლაზეც დავფიქრდით. ჩვენი სექსუალური ცხოვრება კვლავ არაჩვეულებრივი გახდა.

ფიზიკური ჯანმრთელობა ჩვენს გონებასთან ძალიან ძლიერ კავშირშია. უსიამოვნო გამოცდილება ორგანიზმზე მრავალმხრივ ზემოქმედებს. ხშირად მტკივნეული ფიზიკური შეგრძნებების ნამდვილი მიზეზის დადგენა გვიჭირს. მეორე ბავშვის გაჩენის შემდეგ მე და ჩემს მეუღლეს პირველი სექსის ძალიან გვეშინოდა, თუმცა ყველაფერმა კარგად ჩაიარა. ჩვენ იმაზე უკეთესი სექსუალური ცხოვრება გვქონდა, ვიდრე წლების წინ, როდესაც ორივენი ბევრად ახალგაზრდები და ენერგიულები ვიყავით. სექსი კვალვ ჩვენი ცხოვრების განუყრელ და მნიშვნელოვან ნაწილად იქცა, რაც ძალიან მაბედნიერებს.

მომზადებულია​ Cosmo.ru​-ს მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა 

შეიძლება დაინტერესდეთ

ჯანდაცვის ორგანიზაციის 2020 წლის მონაცემებით, მსოფლიოში გლაუკომით დაავადებულია 76 მილიონი ადამიანი

ჯანდაცვის ორგანიზაციის 2020 წლის მონაცემებით, მსოფლიოში გლაუკომით დაავადებულია 76 მილიონი ადამიანი

გლაუკომის კვირეულთან დაკავშირებით „ნიუ ჰოსპიტალსი“ ატარებს გლაუკომის პაციენტთა სკოლის შეხვედრებს. ღონისძიების მიზანია დაავადების ცნობადობის ამაღლება, რადგან მნიშვნელოვანია გლაუკომის გამოვლენა ადრეულ ეტაპზე და რაც მთავარია, მხედველობის შენარჩუნება. პაციენტებს შესაძლებლობა ექნებათ, გაიარონ უფასო კონსულტაცია ოფთალმოლოგიის ეროვნული ცენტრის სპეციალისტებთან და სპეციალური პირობებით ჩაიტარონ კვლევა „დიოფსისის“ აპარატზე, რომელიც მსოფლიო ლიდერია თვალის ელექტროფიზიოლოგიურ დიაგნოსტიკაში.

გლაუკომის სიმპტომებზე, მის ადრეულ დიაგნოსტიკაზე და მკურნალობის მეთოდებზე​ MOMSEDU.GE-ს ესაუბრა მედიცინის დოქტორი, ოფთალმოქირურგი ​მარიამ გოლოვაჩოვა.

- რა არის გლაუკომა და რა სიმპტომებით ხასიათდება?

მარიამ გოლოვაჩოვა: „გლაუკომა“, როგორც ტერმინი, აერთიანებს თვალის დაავადებათა დიდ ჯგუფს. ამ დროს ვითარდება მხედველობითი ფუნქციების გლაუკომისთვის დამახასიათებელი დარღვევები, თვალშიდა წნევა მუდმივად ან პერიოდულად აღემატება ტოლერანტულ (ინდივიდუალურ ასატან) მაჩვენებლებს. ასევე ვითარდება მხედველობის ნერვის დისკოს და ბადურას განგლიური უჯრედების დამახასიათებელი დაზიანება (გლაუკომური ოპტიკური ნეიროპათია).

პირველადი ღიაკუთხიანი გლაუკომა არის ქრონიკული, პროგრესირებადი, შეუქცევადი ნეიროპათია, სიბრმავის პოტენციური განვითარებით. წინა საკნის კუთხე ღიაა, იწვევს მხედველობის ნერვის სარტყლის და ნერვული ბოჭკოების შრის დაკარგვას. რისკფაქტორებია: თვალშიდა წნევის მაჩვენებლები და ასაკი.

რაც შეეხება სიმპტომებს, გლაუკომა უმეტესად ასიმპტომატურია. პაციენტები მოგვმართავენ უკვე განვითარებულ სტადიაზე. დაავადება უმეტეს შემთხვევაში უმტკივნეულოდ მიმდინარეობს. პაციენტებისგან ვიგებთ, რომ უჩივიან მხედველობის პერიოდულ დაბინდვას, ცისარტყელას მსგავს რგოლებს ნათურის გარშემო და ცრემლდენას.

- რა რისკ-ფაქტორები არსებობს და როგორ ხდება მისი ადრეული დიაგნოსტირება?

მარიამ გოლოვაჩოვა: „რისკ-ფაქტორებიდან უმნიშვნელოვანესია გენეტიკური წინასწარგანწყობა, რომელიც აუცილებლად უნდა გავითვალისწინოთ იმ ადამიანებში, ვისაც აქვს გლაუკომის ოჯახური ისტორია. ადრეული დიაგნოსტიკისთვის საჭიროა თვალის რეგულარული გამოკვლევა, სკრინინგი. პაციენტებმა, რომლებიც არიან 40 წლის ზემოთ, წელიწადში ერთხელ უნდა ჩაიტარონ გამოკვლევები და გაიარონ კონსულტაცია. გლაუკომიანი პაციენტი ოფთალმოლოგთან ვიზიტზე უნდა მივიდეს წელიწადში მინიმუმ 2-4-ჯერ, ხოლო ჯანმრთელი ადამიანი - წელიწადში 3-ჯერ.

ადრეული დიაგნოსტიკა მნიშვნელოვანია დაავადების მართვისთვის და მხედველობის შენარჩუნებისთვის. ელექტროფიზიოლოგიური კვლევები, რომლის საშუალებითაც შესაძლებელია იქამდე დაისვას დიაგნოზი, სანამ კლინიკური დაზიანება გამოვლინდება, შესაბამისად, ადრეულ ეტაპზე დავიწყებთ მკურნალობას. რუტინული კვლევებია - ტონომეტრია, გონიოსკოპია, ვიზომეტრია, ბიომიკროოფთალმოსკოპია. ამის გარდა, ადრეულ ეტაპზე დიაგნოზის დადასტურებისთვის სასურველია მაღალტექნოლოგიური კვლევები - თვალის ელექტროფიზიოლოგიური კვლევა, ლაზერული ტომოგრაფია, კომპიუტერული პერიმეტრია, მხედველობის ნერვის კონფოკალური ლაზერული ტომოგრაფია“.

- მკურნალობის რა მეთოდები არსებობს და რა შემთხვევაშია საჭირო ქირურგიული ჩარევა?

მარიამ გოლოვაჩოვა: „მკურნალობას ვიწყებთ მედიკამენტოზური თერაპიით (ჰიპოტენზიური). გლაუკომის მკურნალობა მიმართულია თვალშიდა წნევის დაქვეითებაზე, თითოეული პაციენტისთვის თვალშიდა წნევის ზედა ზღვარი ინდივიდუალურია და შესაბამისად, სამიზნე წნევაც განსხვავდება, აქ მნიშვნელოვანია გლაუკომის ფორმა და სტადია. პრეპარატები, რომლებიც ზრდიან თვალიდან წყალწყალა ნამის განდევნას და პრეპარატები, რომლებიც ამცირებენ წყალწყალა ნამის წარმოქმნას, ჩვენებების და უკუჩვენებების მიხედვით უნდა დაინიშნოს ექიმი ოფთალმოლოგის მიერ.

თუ მედიკამენტოზური თერაპია არაეფექტურია, საჭირო ხდება ლაზერული ქირურგია: ტრაბეკულოპლასტიკა, ციკლოფოტოკოაგულაცია, ირიდოტომია. ლაზერული ქირურგიის არაეფექტურობის შემთხვევაში კი ანტიგლაუკომატოზური სხვადასხვა ტიპის ოპერაციებით, რაც დამოკიდებულია გლაუკომის ფორმაზე: ტრაბეკულექტომია, ტრაბეკულოტომია, არაგამჭოლი ღრმა სკლერექტომია, სხვადასხვა ტიპის სადრენაჟო სისტემების გადანერგვა და სხვ.“

ექიმის თქმით, თანდაყოლილი გლაუკომის დროს, პირველადი არჩევის მკურნალობა ქირურგიული ჩარევაა. გამონაკლისების გარდა, ქირურგიული ჩარევა ტარდება ამბულატორიულ პირობებში. თანდაყოლილი გლაუკომის ქირურგიული მკურნალობა ტარდება მხოლოდ ჩვენს კლინიკაში.

ქირურგიული ჩარევა მიზნად ისახავს, მოწესრიგდეს თვალშიდა წნევა, შეიქმნას გზა წყალწყალა ნამის ცირკულაციის გასაუმჯობესებლად. რაც შეეხება, ანტიგლაუკომატოზურ ოპერაციას, მიზანია თვალშიდა წნევის დაქვეითება სამიზნე წნევის მაჩვენებლამდე, რითაც შენელდება ან შეჩერდება ოპტიკური ნერვის დაზიანება და მოხდება მხედველობითი ფუნქციების შენარჩუნება.

- როგორც ვიცი, გლაუკომის მსოფლიო კვირეულთან დაკავშირებით ატარებთ გლაუკომის პაციენტთა სკოლის შეხვედრებს. ღონისძიების შესახებ რომ გვიამბოთ.

მარიამ გოლოვაჩოვა: „ნიუ ჰოსპიტალსში“, შეგიძლიათ დაესწროთ შეხვედრას. თქვენ მიიღებთ პასუხს ყველა კითხვაზე გლაუკომის, მისი ადრეული დიაგნოსტირებისა და მკურნალობის შესაძლებლობების შესახებ. გლაუკომის კვირეული ტარდება მარტის თვეში, ამ დაავადების ცნობადობის ასამაღლებლად, რომელიც მსოფლიოს გლაუკომის ორგანიზაციის ინიციატივით იმართება, ვინაიდან მნიშვნელოვანია მოხდეს გლაუკომის გამოვლენა ადრეულ სტადიაზე და მხედველობის შენარჩუნება“.

ვის შეუძლია დასწრება?

მარიამ გოლოვაჩოვა: „ღონისძიებაზე დასასწრებად უნდა შეავსოთ სარეგისტრაციო ფორმა. აქციაზე მოსვლა შეუძლიათ 40 წლის ზემოთ ადამიანებს.

- ექნებათ თუ არა საშუალება მსურველებს გაიარონ კონსულტაცია ოფთალმოლოგთან?

მარიამ გოლოვაჩოვა: „დიახ, რა თქმა უნდა, პაციენტებს ჩაუტარდებათ კონსულტაცია, დიაგნოსტირებისთვის გამოყენებულ იქნება უახლესი, ულტრათანამედროვე აპარატურა. ამავდროულად, შესაძლებელია ფასდაკლებით ჩატარდეს ელექტროფიზიოლოგიური კვლევა „დიოფსისის“ აპარატით, კომპიუტერული პერიმეტრია, მხედველობის ნერვის დისკის კონფოკალური ლაზერული ტომოგრაფია“.

R.

წაიკითხეთ სრულად