Baby Bag

ყვირილი ბავშვისთვის ისეთივე საზიანოა, როგორც ფიზიკური დასჯა

ყვირილი ბავშვისთვის ისეთივე საზიანოა, როგორც ფიზიკური დასჯა

უკანასკნელი წლების განმავლობაში ბავშვზე ნებისმიერი სახის ფიზიკური ძალადობა კატეგორიულად მიუღებელი გახდა. თანამედროვე მშობლები შვილებს ხშირად ხმამაღლა უყვირიან, მიუხედავად იმისა, რომ მათმა უდიდესმა ნაწილმა ძალიან კარგად იცის, რამდენად უსარგებლოა ბავშვთან მსგავსი მიდგომის გამოყენება. მშობლები, რომლებიც შვილებს რეგულარულად უყვირიან, დაბალი თვითშეფასების მქონე და დეპრესიულ ბავშვებს ზრდიან. ყვირილი ბავშვისთვის ისეთივე საზიანოა, როგორც ფიზიკური დასჯა. ბავშვებს, რომლებსაც ხშირად უყვირიან, შფოთვითი აშლილობა, სტრესი და დეპრესია აწუხებთ.

რამდენჯერ გიფიქრიათ ცხოვრებაში, რომ ყვირილი სწორი გადაწყვეტილება იყო, რომელიც ბავშვთან მიმართებაში მიიღეთ? როდესაც ბავშვს უყვირით, მის თვალში ავტორიტეტულ პიროვნებად არ წარმოჩინდებით. ბავშვი თქვენ სუსტ ადამიანად აღგიქვამთ და ეს მართლაც ასეა. თქვენი ყვირილი თქვენს სისუსტეზე მიანიშნებს. ის ფიზიკურ დასჯაზე მეტად ააშკარავებს იმას, რომ მშობელმა არ იცის, როგორ მოიქცეს შვილთან, როდესაც კრიზისული ვითარებაა.

მშობლების დიდ ნაწილს ვერ წარმოუდგენია, როგორ უნდა გავიდეს დღე ისე, რომ შვილს ერთხელ მაინც არ დაუყვიროს. რა თქმა უნდა, როდესაც ცდილობთ, რომ ბავშვი მანქანებით სავსე ქუჩაზე გადასვლისგან იხსნათ, ყვირილი სავსებით მისაღებია, მაგრამ ქცევის კორექციის მიზნით ყვირილი ყოველთვის უშედეგოა. თქვენ მალევე აღმოაჩენთ, რომ შვილს ყოველდღიურად ერთსა და იმავე საკითხზე ეჩხუბებით. ამასთან, დროთა განმავლობაში თქვენ უფრო და უფრო ხმამაღლა იწყებთ ყვირილს, რადგან აღნიშნული მეთოდი არასდროს ამართლებს.

ბავშვის ქცევასა და ხასიათში რაიმეს შეცვლა თუ გსურთ, ყვირილი მიზნის მიღწევაში ვერ დაგეხმარებათ. შვილის ცხოვრებაში ცვლილებების შესატანად არაერთი სტრატეგია არსებობს, მანიაკალური ყვირილი კი საჭირო ნამდვილად არ არის. ბევრი ადამიანი ფიქრობს, რომ პოზიტიური მშობლობა სიზარმაცის გამოხატულებაა. ისინი თვლიან, რომ მშობლები, რომლებიც შვილებს არ უყვირიან, დისციპლინაზე დროსა და ენერგიას არ ხარჯავენ. ეს არასწორი შეფასებაა. თუ გსურთ, რომ ბავშვთან პოზიტიური დამოკიდებულება შეინარჩუნოთ, მას თქვენი მოლოდინები წინასწარ გააცანით. უთხარით თქვენს შვილს, რას ელით მისგან. ჩვევები, რომლებსაც თქვენი შვილი შეიძენს, თქვენ მიერ უნდა იყოს მოდელირებული. როდესაც ბავშვი თქვენს მოლოდინს ამართლებს, ის აუცილებლად უნდა შეაქოთ და წაახალისოთ. იმის ნაცვლად, რომ ბავშვს ყოველდღიურად ეჩხუბოთ მოუწესრიგებელი კარადის გამო, დილით მას მშვიდად უთხარით, რომ გსურთ, კარადა როგორმე მოაწესრიგოს. თუ ბავშვი თქვენს თხოვნას გაითვალისწინებს, ან ნაწილობრივ მაინც შეასრულებს, უთხარით, რომ არაჩვეულებრივად მოიქცა, ჩაეხუტეთ და შეაქეთ.

ბავშვმა აუცილებლად უნდა იგრძნოს, რომ მის კარგ ქცევას შექება და აღიარება მოჰყვება. როდესაც ბავშვს აქებთ, თავდაპირველად გაუღიმეთ, ხელები გაშალეთ და გაოცება გამოხატეთ მისი კარგი ქცევით. შემდეგ სიტყვიერად აუხსენით, თუ რატომ დაიმსახურა შექება. ბოლოს კი არავერბალური ფორმით გამოხატეთ აღტაცება და ბავშვს ჩაეხუტეთ.

ბავშვს კარგი ჩვევების ჩამოყალიბებაში უნდა დაეხმაროთ. იმისთვის, რომ შვილს რამე ასწავლოთ, პრაქტიკა აუცილებლად დაგჭირდებათ. თუ მოთმინებას გამოიჩენთ, ბავშვის ისტერიკები და თქვენი დეპრესიული განწყობა მალევე სამუდამოდ გაქრება. როდესაც ბავშვები უკეთესად იქცევიან, მშობლები ნაკლებად ყვირიან, როდესაც მშობლები ნაკლებად ყვირიან, ბავშვები უკეთესად იქცევიან. ეს ოქროს წესი ნებისმიერმა მშობელმა უნდა დაიმახსოვროს.

მომზადებულია ​nytimes.com-ის მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, დედებისთვის შექმნა ახალი სივრცე. მოიწონეთ გვერდი მცოდნე დედები

როგორ ვიყოთ კარგი მშობლები ყვირილისა და მუქარის გარეშე
არ არსებობს რაიმე მკაცრად განსაზღვრული წესი, რომელსაც ყველა მშობელი უნდა იცავდეს. ბევრი ჩვენგანი ფიქრობს, რომ ახალ დღეს ახალი გამოცდილება მოაქვს, თუმცა ისიც ფაქტია, რომ ძალიან გამოცდილ მშობლებსაც კი კ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ეს პრობლემა ყველაზე ხშირია ბავშვები, რადგან მათ წელიწადში 5-6-ჯერ ემართებათ ინფექციები,“ - ალექსანდრე გოგინავა

„ეს პრობლემა ყველაზე ხშირია ბავშვები,  რადგან მათ წელიწადში 5-6-ჯერ ემართებათ ინფექციები,“ - ალექსანდრე გოგინავა

ინფექციონისტმა ალექსანდრე გოგინავამ ანტიბიოტიკების არარაციონალურად გამოყენების პრობლემაზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ საქართველოში ეს საკითხი აქტუალურია:

„სამწუხაროდ, ეს პრობლემა ჩვენს ქვეყანაში საკმაოდ სერიოზულად დევს. ყველაზე ხშირი არის ეს ბავშვებში, იმიტომ, რომ წლის განმავლობაში მათ ინფექციები 5-6-ჯერ ემართებათ. ამ ინფექციების მიზეზი ძირითადად ვირუსებია. ​ვირუსზე ანტიბიოტიკი არ მოქმედებს. ხშირად ადამიანები ანტიბიოტიკს იღებენ იმიტომ, რომ აქვთ ანთებითი პროცესი. ანთებითი პროცესის გამომწვევი გარდა ბაქტერიისა, არის როგორც ინფექციური, ასევე არაინფექციური მიზეზებიც.“

ალექსანდრე გოგინავამ მოსახლეობას სთხოვა, ანტიბიოტიკები თვითნებურად არ გამოიყენონ:

„მინდა, ვთხოვო მოსახლეობას, არცერთ შემთხვევაში არ გამოიყენოთ ანტიბიოტიკი თვითნებურად. ეს არის პირველი, რაც უნდა ავღნიშნოთ. რა თქმა უნდა, ანტიბიოტიკის დანიშვნა უნდა მოხდეს ექიმი-სპეციალისტის მიერ. ​ხშირ შემთხვევაში ანტიბიოტიკის დანიშვნას სჭირდება გარკვეული კვლევების ჩატარება. არის შემთხვევები, როდესაც ექიმს შეუძლია ანტიბიოტიკი კვლევების გარეშეც დანიშნოს.“

„თუ ჩვენ ანტიბიოტიკების გამოყენებას გავაგრძელებთ ასე არარაციონალურად, ეს ხელს შეუწყობს, რომ კიდევ უფრო სწრაფად მოხდეს რეზისტენტობის ჩამოყალიბება. ანტიბიოტიკოთერაპიაში მნიშვნელოვანია კურსი, რა ხანგრძლივობით ვნიშნავთ ანტიბიოტიკს და რა დოზირებით. როდესაც ადამიანი თვითნებურად იღებს ანტიბიოტიკს, მან არ იცის, რა ხანგრძლივობით უნდა მიიღოს და რა დოზირებით. ანტიბიოტიკი ხშირ შემთხვევაში არ აგვარებს პრობლემას და ეს არის ილუზია. ადამიანი, რომელსაც ემართება ​ვირუსული ინფექცია, ეს ხუთ დღეში ისედაც შეიძლება თავისით ალაგდეს. როდესაც ის დაავადების მესამე-მეოთხე დღეს ანტიბიოტიკს იწყებს და მეხუთე დღეს არის კარგად, ადამიანი ამას ანტიბიოტიკს უკავშირებს. რეალურად აქ ანტიბიოტიკის როლი არ არის,“ - აღნიშნულ საკითხზე ალექსანდრე გოგინავამ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დღე“

წაიკითხეთ სრულად