Baby Bag

ყვირილი ბავშვისთვის ისეთივე საზიანოა, როგორც ფიზიკური დასჯა

ყვირილი ბავშვისთვის ისეთივე საზიანოა, როგორც ფიზიკური დასჯა

უკანასკნელი წლების განმავლობაში ბავშვზე ნებისმიერი სახის ფიზიკური ძალადობა კატეგორიულად მიუღებელი გახდა. თანამედროვე მშობლები შვილებს ხშირად ხმამაღლა უყვირიან, მიუხედავად იმისა, რომ მათმა უდიდესმა ნაწილმა ძალიან კარგად იცის, რამდენად უსარგებლოა ბავშვთან მსგავსი მიდგომის გამოყენება. მშობლები, რომლებიც შვილებს რეგულარულად უყვირიან, დაბალი თვითშეფასების მქონე და დეპრესიულ ბავშვებს ზრდიან. ყვირილი ბავშვისთვის ისეთივე საზიანოა, როგორც ფიზიკური დასჯა. ბავშვებს, რომლებსაც ხშირად უყვირიან, შფოთვითი აშლილობა, სტრესი და დეპრესია აწუხებთ.

რამდენჯერ გიფიქრიათ ცხოვრებაში, რომ ყვირილი სწორი გადაწყვეტილება იყო, რომელიც ბავშვთან მიმართებაში მიიღეთ? როდესაც ბავშვს უყვირით, მის თვალში ავტორიტეტულ პიროვნებად არ წარმოჩინდებით. ბავშვი თქვენ სუსტ ადამიანად აღგიქვამთ და ეს მართლაც ასეა. თქვენი ყვირილი თქვენს სისუსტეზე მიანიშნებს. ის ფიზიკურ დასჯაზე მეტად ააშკარავებს იმას, რომ მშობელმა არ იცის, როგორ მოიქცეს შვილთან, როდესაც კრიზისული ვითარებაა.

მშობლების დიდ ნაწილს ვერ წარმოუდგენია, როგორ უნდა გავიდეს დღე ისე, რომ შვილს ერთხელ მაინც არ დაუყვიროს. რა თქმა უნდა, როდესაც ცდილობთ, რომ ბავშვი მანქანებით სავსე ქუჩაზე გადასვლისგან იხსნათ, ყვირილი სავსებით მისაღებია, მაგრამ ქცევის კორექციის მიზნით ყვირილი ყოველთვის უშედეგოა. თქვენ მალევე აღმოაჩენთ, რომ შვილს ყოველდღიურად ერთსა და იმავე საკითხზე ეჩხუბებით. ამასთან, დროთა განმავლობაში თქვენ უფრო და უფრო ხმამაღლა იწყებთ ყვირილს, რადგან აღნიშნული მეთოდი არასდროს ამართლებს.

ბავშვის ქცევასა და ხასიათში რაიმეს შეცვლა თუ გსურთ, ყვირილი მიზნის მიღწევაში ვერ დაგეხმარებათ. შვილის ცხოვრებაში ცვლილებების შესატანად არაერთი სტრატეგია არსებობს, მანიაკალური ყვირილი კი საჭირო ნამდვილად არ არის. ბევრი ადამიანი ფიქრობს, რომ პოზიტიური მშობლობა სიზარმაცის გამოხატულებაა. ისინი თვლიან, რომ მშობლები, რომლებიც შვილებს არ უყვირიან, დისციპლინაზე დროსა და ენერგიას არ ხარჯავენ. ეს არასწორი შეფასებაა. თუ გსურთ, რომ ბავშვთან პოზიტიური დამოკიდებულება შეინარჩუნოთ, მას თქვენი მოლოდინები წინასწარ გააცანით. უთხარით თქვენს შვილს, რას ელით მისგან. ჩვევები, რომლებსაც თქვენი შვილი შეიძენს, თქვენ მიერ უნდა იყოს მოდელირებული. როდესაც ბავშვი თქვენს მოლოდინს ამართლებს, ის აუცილებლად უნდა შეაქოთ და წაახალისოთ. იმის ნაცვლად, რომ ბავშვს ყოველდღიურად ეჩხუბოთ მოუწესრიგებელი კარადის გამო, დილით მას მშვიდად უთხარით, რომ გსურთ, კარადა როგორმე მოაწესრიგოს. თუ ბავშვი თქვენს თხოვნას გაითვალისწინებს, ან ნაწილობრივ მაინც შეასრულებს, უთხარით, რომ არაჩვეულებრივად მოიქცა, ჩაეხუტეთ და შეაქეთ.

ბავშვმა აუცილებლად უნდა იგრძნოს, რომ მის კარგ ქცევას შექება და აღიარება მოჰყვება. როდესაც ბავშვს აქებთ, თავდაპირველად გაუღიმეთ, ხელები გაშალეთ და გაოცება გამოხატეთ მისი კარგი ქცევით. შემდეგ სიტყვიერად აუხსენით, თუ რატომ დაიმსახურა შექება. ბოლოს კი არავერბალური ფორმით გამოხატეთ აღტაცება და ბავშვს ჩაეხუტეთ.

ბავშვს კარგი ჩვევების ჩამოყალიბებაში უნდა დაეხმაროთ. იმისთვის, რომ შვილს რამე ასწავლოთ, პრაქტიკა აუცილებლად დაგჭირდებათ. თუ მოთმინებას გამოიჩენთ, ბავშვის ისტერიკები და თქვენი დეპრესიული განწყობა მალევე სამუდამოდ გაქრება. როდესაც ბავშვები უკეთესად იქცევიან, მშობლები ნაკლებად ყვირიან, როდესაც მშობლები ნაკლებად ყვირიან, ბავშვები უკეთესად იქცევიან. ეს ოქროს წესი ნებისმიერმა მშობელმა უნდა დაიმახსოვროს.

მომზადებულია ​nytimes.com-ის მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, დედებისთვის შექმნა ახალი სივრცე. მოიწონეთ გვერდი მცოდნე დედები

როგორ ვიყოთ კარგი მშობლები ყვირილისა და მუქარის გარეშე
არ არსებობს რაიმე მკაცრად განსაზღვრული წესი, რომელსაც ყველა მშობელი უნდა იცავდეს. ბევრი ჩვენგანი ფიქრობს, რომ ახალ დღეს ახალი გამოცდილება მოაქვს, თუმცა ისიც ფაქტია, რომ ძალიან გამოცდილ მშობლებსაც კი კ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ხერხემლის დეფორმაციის მხრივ საყურადღებო ასაკი არის რვიდან ათ წლამდე,“ - პროფესორი ირაკლი ვარძუკაშვილი

„ხერხემლის დეფორმაციის მხრივ საყურადღებო ასაკი არის რვიდან ათ წლამდე,“ - პროფესორი ირაკლი ვარძუკაშვილი

პროფესორმა ირაკლი ვარძუკაშვილმა ბავშვებში ხერხემლის დეფორმაციის გამომწვევ მიზეზებსა და დიაგნოსტირების მეთოდებზე ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ დეფორმაციის პირველი ნიშანი ტანდეგობის დარღვევაა:

„ტკივილი მოდის უკვე ჩამოყალიბებული ხერხემლის დეფორმაციის დროს. ​პირველი ეტაპი არის ვიზუალური დეფორმაციის შემჩნევა. ამას ვეძახით ტანდეგობის დარღვევას. ხერხემლის დეფორმაციის გამომწვევი მიზეზი ჩამოყალიბებული არ არის. ზოგი ამბობს, რომ მიზეზი მყესოვან-იოგოვანია, ზოგი ამბობს, რომ არის კუნთოვანი. შემთხვევების 80 %-ში არის იდიოპათიური, მიზეზი უცნობია.“

ირაკლი ვარძუკაშვილის თქმით, ხერხემლის დეფორმაციის დიაგნოსტირებისთვის საყურადღებო ასაკი რვიდან ათ წლამდეა:

„საყურადღებო ასაკი არის რვიდან ათ წლამდე. საყურადღებოა გოგოებში მენსტრუაციის დაწყებიდან ორი წელი, ბიჭებში წვერ-ულვაშის წამოვსლიდან 2-3 წელი. ხერხემლის დეფორმაციების დიაგნოსტირება ძირითადად ხდება ბავშვთა ასაკში. პირველი რუტინული გასინჯვა შეიძლება ჩატარდეს, როდესაც ბავშვი მიდის პირველ კლასში. მისი ცხოვრება გადადის ბავშვობიდან შედარებით „სტრესულ“ მდგომარეობაში. გარკვეული ეტაპი ის სკოლაში ზის, ჩანთა უნდა ატაროს. ამ ეტაპზე თუ იქნება პროფილაქტიკური გასინჯვა, სასურველია.“

„ბავშვი პირველ ეტაპზე უნდა შემოწმდეს პედიატრის მიერ. თუ არის ვიზუალური დისბალანსი მხრებს შორის, ბეჭებს შორის, აუცილებლად უნდა დაიგეგმოს ორთოპედის კონსულტაცია. ​თუ არ იქნება ადრეული დიაგნოსტიკა, ეს გამოიწვევს ინვალიდობას. ინვალიდობა ნიშნავს, როდესაც ადამიანი არის შრომისუუნარო. არ არის აუცილებელი, რომ ადამიანს ტკივილი ჰქონდეს. ადამიანი, რომელიც ცხოვრობს დისკომფორტით, ეს უკვე დიდი პრობლემაა,- აღნიშნულ საკითხებზე ირაკლი ვარძუკაშვილმა ტელეკომპანია „ფორმულას“ გადაცემაში „დილა ფორმულაზე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„დილა ფორმულაზე“

qs-არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის შექმნა ახალი სივრცე. გაწევრიანდით ჯგუფში ჯანმრთელობა-qe-

წაიკითხეთ სრულად