Baby Bag

ბავშვები არასდროს გვისმენენ, მაგრამ ჩვენს ქცევებს ყოველთვის იმეორებენ

ბავშვები არასდროს გვისმენენ, მაგრამ ჩვენს ქცევებს ყოველთვის იმეორებენ

დანიაში მშობლები ბავშვის აღზრდის განსაკუთრებულ მეთოდებს იყენებენ. ისინი ფიქრობენ, რომ კარგი შვილის აღსაზრდელად აუცილებელი არ არის იდეალური მშობელი იყო. დანიელი მშობლებისთვის სწავლა ბავშვისთვის ცოდნის პრაქტიკული გზით გადაცემას გულისხმობს. ისინი თვლიან, რომ პატარებისთვის უფროსების მაგალითი მთავარი გაკვეთილია. ბავშვები არასდროს გვისმენენ, მაგრამ ჩვენს ქცევებს ყოველთვის იმეორებენ, სწორედ ამიტომ, დანიაში მშობლები ცდილობენ, პირველ რიგში, თავად იცხოვრონ სწორად.

დანიაში მშობლები იმავე პრობლემებს აწყდებიან, რასაც მთელი მსოფლიოს მასშტაბით. დედებს ისევე უხდებათ ბავშვების ჭირვეულობასთან და ისტერიკასთან გამკლავება, ხოლო მამებს უამრავი კითხვა აქვთ ბავშვთან ურთიერთობის სხვადასხვა მეთოდის შესახებ. რა თქმა უნდა, შეცდომებს დანიელი მშობლებიც უშვებენ, ხშირად მათი მიდგომებიც არ ამართლებს. პრობლემები აქვთ ბავშვებსაც, რომლებიც ყოველთვის ვერ ეგუებიან მშობლების მიდგომებს. მიუხედავად ამისა, დანიელ მშობლებს ბავშვის აღზრდის საკმაოდ ორიგინალური და ინდივიდუალური მეთოდი აქვთ, რომელიც ურყევ პრინციპებს ეფუძნება.

  • სამართლიანობა

მშობლები და ბავშვები ერთად უნდა თამაშობდნენ. მათი ურთიერთობა თანასწორობის პრინციპს უნდა ემყარებოდეს. სამართლიან ურთიერთობებში ფიზიკური ან მორალური ძალადობისთვის ადგილი არ რჩება. ოჯახებში, სადაც სამართლიანობა მთავარი პრინციპია, ბავშვებს ისევე აფასებენ, როგორც უფროსებს. რა თქმა უნდა, მშობლები ბავშვების კაპრიზებს უპირობოდ არ ასრულებენ, მაგრამ ბავშვის პირადი სივრცის ხელშეუხებლობა მათთვის ერთ-ერთ მთავარ პრინციპს წარმოადგენს.

  • ჰარმონიულობა

ჰარმონიულობა გულისხმობს საკუთარი თავისთვის „კის“ თქმას, მაშინ როდესაც სხვების თხოვნას ზოგჯერ უარყოფითი პასუხით ისტუმრებთ. ეს ეგოიზმი და ნარცისიზმი ნამდვილად არ არის. ჰარმონიულ ოჯახებში მშობლები ერთმანეთს გარკვეულ საზღვრებს უწესებენ. ბავშვები ყველაფერს უფროსებისგან სწავლობენ. საკუთარ თავზე ზრუნვაც მათ მშობლებისგან უნდა ისწავლონ. დანიაში მშობლები საკუთარ სურვილებს ყოველთვის იკმაყოფილებენ, შემდეგ კი სხვების საჭიროებების დაკმაყოფილებაზე ზრუნვას იწყებენ.

  • გულახდილობა

დანიელი მშობლებისთვის მნიშვნელოვანია საკუთარი თავის შესახებ სიმართლის ცოდნა და ნიღბების გარეშე ცხოვრება. ისინი ნებისმიერი ადამიანის უნიკალურობას აღიარებენ. მშობლებს ხშირად უჭირთ იმის აღიარება, რომ ბავშვები სამყაროს განსხვავებულად უყურებენ. მნიშვნელოვანია, რომ ბავშვებსა და უფროსებს შორის სხვაობა ნათლად დავინახოთ. ბავშვის უნიკალურობის აღიარებით, მას ვაძლევთ თავისუფლებას იყოს ის, ვინც სინამდვილეშია.

  • პასუხისმგებლობა

პასუხისმგებლობა საკუთარ თავზე ყოველთვის უფროსებმა უნდა აიღონ. ბავშვებს ამქვეყნად უფროსები ავლენენ და არა - პირიქით. ჩვენ პატარებისგან ძალიან ბევრ რამეს ვსწავლობთ, მაგრამ ოჯახში არსებულ ატმოსფეროზე პასუხისმგებლობა ყოველთვის საკუთარ თავზე უნდა ავიღოთ.

მშობელმა, პირველ რიგში, თავად უნდა აღიაროს საკუთარი თავი, როგორც უნიკალური პიროვნება, რათა ბავშვის ხასიათის თავისებურებებთან შეგუება არ გაუჭირდეს. მშობელმა საკუთარ თავს უნდა დაუწესოს გარკვეული საზღვრები, მას უნდა ჰქონდეს ურყევი ფასეულობები, რომელსაც არასდროს ღალატობს და არასდროს დაავიწყდეს, რომ ბავშვი მშობლის მაგალითზე სწავლობს.

მომზადებულია ​mel.fm- ის მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, დედებისთვის შექმნა ახალი სივრცე. მოიწონეთ გვერდი მცოდნე დედები

შეიძლება დაინტერესდეთ

„​ბავშვები, რომლებსაც დასცინიან, ხშირად იტანჯებიან დეპრესიით, ხდებიან გარიყულები, იზოლირებულები და მარტოსულები“

„​ბავშვები, რომლებსაც დასცინიან, ხშირად იტანჯებიან დეპრესიით, ხდებიან გარიყულები, იზოლირებულები და მარტოსულები“

როგორ აისახება ბავშვის ფსიქიკასა და თვითშეფასებაზე დაცინვა, დაშინება, შევიწროვება?-  ამ და სხვა საკითხებზე ​MomsEdu.ge-ს ესაუბრა ფსიქოლოგი, ბავშვთა ადრეული განვითარების სპეციალისტი მარი ჯოხარიძე.

- როგორ აიახება ბავშვის ფსიქიკაზე დაცინვა და რა ზიანი შეიძლება მიაყენოს სამომავლოდ ამ გამოცდილებამ?

- დაცინვამ, დაშინებამ, შევიწროვებამ, რასაც ყველა უკვე ბულინგს ვეძახით, შესაძლოა ძალიან სერიოზულად იმოქმედოს ბავშვის ფსიქიკურ ჯანმრთელობაზე, ადამიანის კეთილდღეობაზე.

ჩვენ ყურადღება უნდა გამოვიჩინოთ არა მხოლოდ იმ ბავშვების მიმართ, რომლებსაც დასცინიან, ავიწროვებენ, აშინებენ, არამედ მჩაგვრელების მიმართაც, ვინაიდან დიდი რისკია იმისა, რომ მათი ანტისოციალური ქცევა, დროსთან ერთად, უფრო ინტენსიური გახდება, მოიმატებს აგრესიაც. ისინი, ჩაგრული ბავშვების მსგავსად, ხშირად იტანჯებიან დეპრესიით და შფოთვით. ასევე აღსანიშნავია, ბავშვები, რომლებიც დამკვირვებლების როლში არიან. არ აქვს მნიშვნელობა რომელ მხარეს იჭერენ, შფოთვის მიზეზი შესაძლოა შიში იყოს, მათაც არ დასცინონ, ან განცდა იმისა, რომ თანატოლის დახმარება უნდოდათ და ვერ მოახერხეს.

ბავშვები, რომლებსაც დასცინიან, ხშირად იტანჯებიან დეპრესიით, ხდებიან გარიყულები, იზოლირებულები და მარტოსულები. ეს ყველაფერი შეიძლება აისახოს არა მარტო დაბალ აკადემიურ მოსწრებაზე, არამედ მომავალში მეგობრებთან, პარტნიორებთან, სანდო და ჯანსაღი ურთიერთობის დამყარებაზე.

- როგორ აისახება თვითშეფასებაზე?

- თვითშეფასება დიდ გავლენას ახდენს ადამიანის კეთილდღეობაზე, ჯანსაღი ურთიერთობების ჩამოყალიბებაზე, ხოლო თვითშეფასების ჩამოყალიბებაზე უამრავი რამ ახდენს ზეგავლენას, მათ შორის ცხოვრების ისტორია, გამოცდილება, სოციალური გარემოებები და სხვების რეაქციები ჩვენზე. შესაბამისად, დაცინვა, დაშინება ცუდად აისახება მათ თვითშეფასებაზე. ბავშვს შეიძლება ეგონოს, რომ რადგან დასცინიან, რაღაც პრობლემა აქვს, ე.ი. არ არის საკმარისად კარგი.
მახსოვს, სკოლაში რამდენიმე ბავშვმა კომენტარი გამიკეთა სიმაღლესთან დაკავშირებით. ვერ ვიტყვი, რომ ინტენსიურად დამცინოდნენ ან მავიწროვებდნენ, ეს იყო რამდენიმე უწყინარი ხუმრობა ჩემს სიმაღლეზე, თუმცა აღარ მინდოდა სკოლაში სიარული, მეგობრების ნახვა, ვიგონებდი მიზეზებს, ოღონდ სახლიდან არ გავსულიყავი. როდესაც გარეთ მიწევდა გასვლა, მეწყებოდა შფოთვა, იმის გამო, რომ ვინმე კიდევ დამცინებდა. ბავშვები ძალიან მგრძნობიარეები არიან, ერთმა სიტყვამაც შეიძლება იმოქმედოს მათ თვითშეფასებაზე და ქცევაზე.
- რა რეკომენდაციას მისცემდით მშობლებს?
- როდესაც მშობელი, მასწავლებელი ან უბრალოდ მზრუნველი პირი შენიშნავს, რომ ბავშვი დაძაბული, შეშინებული, გაღიზიანებულია, თავს არიდებს გარეთ გასვლას ან ისეთ აქტივობებში ჩართვას, რაც ადრე სიამოვნებდა, იწყებს სხვების დაცინვას ან შეშინებას, უნდა დავიწყოთ მიზეზების გარკვევა.
არ უნდა მივცეთ პირდაპირი მითითებები და რჩევები. საუბრის დროს ბავშვს უნდა შევუქმნათ მშვიდი და უსაფრთხო გარემო, უნდა გავგრძნობინოთ, რომ მას არ განვსჯით. ბავშვებს ხშირად უჭირთ მათთვის მტკივნეულ თემაზე საუბარი, ამიტომ მოთმინება გვმართებს! როდესაც ის დაიწყებს ისტორიის მოყოლას, არასდროს არ შევაწყვეტინოთ, მოუსმინეთ ბოლომდე და ეცადე ყველაფერი გაიგოთ სიტუაციაზე. მიზეზების გარკვევის შემდეგ უნდა განისაზღვროს დამცავი სტრატეგიები, რაც მომავალში დაეხმაარება ბავშვს.
საჭიროა მშობლების და მასწავლებლების ჩართულობა. კონფლიქტის მოგვარების სტრატეგიები არის აუცილებელი უნარ-ჩვევები, რომლებიც ადრეული ასაკიდანვე უნდა ისწავლებოდეს, როგორც ოჯახში, ასევე სკოლაში. ბავშვებმა უნდა ისწავლონ ნებისმიერი საკითხის ჯანსაღად გადაწყვეტა, უნდა იცოდნენ საკუთარი უფლებები, ჰქონდეთ სხვის მიმართ თანაგრძნობის გამოხატვის უნარი. როგორც ყოველთვის, ახლაც ვიტყვი, რომ საუკეთესო სწავლების მეთოდი მაგალითის მიცემაა და ამ შემთხვევაში, მშობელმა ბავშვს უნდა მისცეს პოზიტიური მაგალითი.
მშობლებს, ბაღს, სკოლას ძალიან დიდი როლი აქვს. ერთობლივი და დროული ჩართულობით, ფსიქოლოგის რეკომენდაციების გათვალისწინებით, შეგვიძლია ბავშვებს შევუქმნათ ჯანსაღი გარემო, რათა მჩაგვრელი არ დარჩეს მჩაგვრელად და მსხვერპლი მსხვერპლად ცხოვრების ბოლომდე.
ესაუბრა მარიამ ჩოქური

წაიკითხეთ სრულად