Baby Bag

დედას, რომელიც ძალიან დაიღალა

დედას, რომელიც ძალიან დაიღალა

დედას, რომელიც ძალიან დაიღალა და სააბაზანოში ჩაკეტილი ჩუმად ტირის, დედას, რომელიც სააბაზანოს გარდა სხვა ადგილს ვერ პოულობს, სადაც დამშვიდებას შეძლებს. ის ტირის, რადგან დაღლილობისგან აღარ იცის, როგორ უნდა გააგრძელოს ეს დღე. რას არ დათმობდა ერთი წუთით სიმშვიდის მოსაპოვებლად. დედას, რომელიც თავის ოთახში გამოკეტილი ტირის, რადგან ბავშვს უმნიშვნელო მიზეზით გაუბრაზდა და უყვირა, ახლა კი თავს საშინლად დამნაშავედ გრძნობს, სასოწარკვეთილია. დედას, რომელიც ნაჩქარევად მოამზადებს პიცას სადილისთვის, რადგან ვერ ახერხებს კერძების საკუთარი სურვილისამებრ მომზადებას. დედას, რომელიც ზოგჯერ თავს საოცრად მარტოსულად გრძნობს, მაშინაც კი, როდესაც სხვებთან ერთად არის და ოჯახის წევრებზე ზრუნავს. დედას, რომელიც გაღვიძებისთანავე ოცნებობს, რომ დღემ სწრაფად ჩაიაროს:

ძვირფასო დედა, გახსოვდეს, რომ რასაც შენ აკეთებ შეუფასებელია. შენ ძალიან მნიშვნელოვანი ადამიანი ხარ. შვილებს ყველაფერს აძლევ, რაც შეგიძლია.

პატარა თვალები, რომელიც ყოველწამიერად შენ დაგეძებენ, დარწმუნებულები არიან, რომ სრულყოფილება ხარ, უფრო მეტიც, ისინი შენ ღვთაებრივად გთვლიან.

ეს პატარა ხელები შენს შეხებას, მოფერებას, სითბოს და კოცნას ელიან.

ამ პატარა არსებებს ჰგონიათ, რომ შენ სამყაროში ყველაზე ძლიერი ადამიანი ხარ, რომელსაც ყველაფერი შეუძლია, რასაც მოისურვებს.

შენი პატარა შვილები შენს გაკეთებულ სადილს გემრიელად მიირთმევენ და ფიქრობენ, რომ დედა მათ ცხოვრებაში საუკეთესო საჩუქარია.

ბავშვების პატარა გულები შენს გულთან შეხვედრას ელიან. მათ შენ გარდა არავინ სჭირდებათ.

შენ მათთვის საკმარისზე მეტი ხარ. შენ დედა ხარ და შვილებს ზუსტად ისეთი უყვარხარ, როგორიც ხარ.

მომზადებულია:​ ipsyholog.ru-ს მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, დედებისთვის შექმნა ახალი სივრცე. მოიწონეთ გვერდი მცოდნე დედები

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვის ტემპერამენტს ჩვენ ვერ შევცვლით, მაგრამ ნახეთ, რა შეგვიძლია შევცვალოთ...“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ ემოციური რეგულაციის მნიშვნელობაზე ისაუბრა და მშობლებს ურჩია, ბავშვებს საკუთარი სისუსტეების აღიარება ასწავლონ:

„მშობლები გეუბნებიან: „როგორ ბავშვმა თავი არ უნდა დაიცვას?! ჩაგრავენ ჩემს შვილს.“ ჩვენ ერთ წრეზე ვტრიალებთ. ჩვენ რაც ვიცით, ჩვენს საზოგადოებაში რაც არის მიღებული, არის ის, რომ შენ უნდა დარჩე მოგებული, არ უნდა იყო არასდროს წაგებული, ​სისუსტე არ არის სტატუსი, სუსტი არ უნდა იყო. ემოციური რეგულაცია რას გვეუბნება? ჩვენ უნდა ვაღიაროთ ჩვენი სისუსტეც. თუ არ აღიარე და თუ არ დაინახე, როგორ მოახერხებ ამის კორეგირებას. ამის მართვას შენ ვერ მოახერხებ, თუ არ ხედავ, თუ არ იცი.“

თამარ გაგოშიძის თქმით, ბავშვი მიმბაძველია და ის მშობლის მაგალითზე სწავლობს:

„ჩვენს შვილებს მაგალითს ვაძლევთ ჩვენ. მშობელი რომ მოვიდა ჩივილით და მეუბნება, რომ მისი ექვსი წლის ბიჭი იგინება და უწმაწურ სიტყვებს იძახის, კარგად რომ გამოკითხავ, მამაც ასე იგინება. რაც გვესმის ქალაქში ყოველი ფეხის ნაბიჯზე, იმ სიტყვებს ამბობს ეს მამაც. ​ბავშვები არიან ძალიან მიმბაძველი არსებები. ამას ჩემი ლაპარაკი არ უნდა. ცნობილი თეორიაა სოციალური დასწავლის თეორია, რომელიც გეუბნება, რომ მოდელი არის და იმის მიხედვით სწავლობს ყველა ბავშვი. მშობელი თვითონ სწავლოს და თვითონ რომ სწავლობს, ბავშვსაც ასწავლის.“

​ბავშვის ტემპერამენტს ჩვენ ვერ შევცვლით, მაგრამ ნახეთ, რა შეგვიძლია შევცვალოთ: თუ მე ვიცი, რომ ჩემი შვილი ცოტა აგრესიულია, შემართებითია, პლუსად ვაქცევ ამას. რის მიმართ უნდა იყოს აგრესიული? უსამართლობის მიმართ, ჩაგვრის მიმართ. მე ღირებულებებს ვაძლევ ჩემს შვილს, ტემპერამენტს ვერ შევუცვლი. იმას კი არ ვასწავლი, რომ „მოგკლავთ და ბედნიერს გაგხდით,“ შენ რომ კარგის გაკეთება გინდა და ლამის მოკალი ადამიანი, ასე არა, არამედ მისაღები გზით. ამაში ვასწავლი ემოციურ რეგულაციას. ჩვენ ვერ შევცვლით ადამიანებს, მათ შორის, შვილებსაც. ეს უნდა გვახსოვდეს. ისინი ასეთი ტემპერამენტით თქვენგან დაიბადნენ. ასეთი კონსტიტუცია აქვთ. ჩვენ შეგვიძლია აღზრდით ამ კუთხეების მორბილება, პლუსად ქცევა იმ მინუსების,“ - აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო: ​„მშობლები განათლებისთვის“

წაიკითხეთ სრულად