Baby Bag

დედებს განსაკუთრებული ინტუიცია აქვთ, ისინი მოვლენების განვითარებას წინასწარ პროგნოზირებენ

დედებს განსაკუთრებული ინტუიცია აქვთ, ისინი მოვლენების განვითარებას წინასწარ პროგნოზირებენ

ქალის ინტუიცია განსაკუთრებით ძლიერდება, როდესაც ის დედა ხდება. სამეცნიერო კვლევებით დასტურდება, რომ ორსული ქალბატონების ნერვული სისტემა მნიშვნელოვან ცვლილებებს განიცდის. ძუძუთი კვების დროს ჩვილსა და დედას შორის უძლიერესი კავშირი მყარდება. მარტივი ევოლუციური კანონზომიერებიდან გამომდინარე, სახეობის გასამრავლებლად, ქალს განსაკუთრებული ინსტინქტი ეძლევა, რათა მან ჩვილის დაცვა და ახალ გარემოსთან მისი ადაპტაცია მარტივად შეძლოს.

ქალის სხეულსა და გონებაში მნიშვნელოვანი ცვლილებები ხდება, როდესაც ის ორსულადაა. თანამედროვე ფსიქოლოგები აქტიურად იკვლევენ, თუ როგორ იცვლება დედის ორგანიზმი და ტვინი, როდესაც ის შვილს აჩენს. დედებს განსაკუთრებით უძლიერდებათ აღქმის და სმენის უნარი. ცნობილია, რომ შვილის ტირილი დედას მაშინაც კი ესმის, როდესაც ბავშვის ხმის გაგონება სხვას არავის შეუძლია. დედებს განსაკუთრებული ინტუიციაც აქვთ და ისინი მოვლენების განვითარებას წინასწარ პროგნოზირებენ.

კვლევებით დგინდება, რომ ორსული ქალის ტვინში სერიოზული ცვლილებები მიმდინარეობს, რაც ბავშვის გაჩენიდან სულ ცოტა ორი წლის მანძილზე გრძელდება. ეს ქალს დედობასთან ადაპტაციისთვის ამზადებს. ზოგიერთ შემთხვევაში ორსულობის დროს განვითარებული ცვლილებები ქალს მთელი სიცოცხლის მანძილზე უნარჩუნდება.

ოქსიტოცინი, ენდორფინები და ქალური ჰორმონები ქალის ორგანიზმს მნიშვნელოვნად ცვლიან. ქალი ვერასდროს ივიწყებს შვილის გაჩენის შედეგად გამოწვეულ საოცარ განცდებს. ცხოველების მსგავსად ადამიანებსაც ძლიერი დედობრივი ინსტინქტები აქვთ. ყველა ქალს ბუნებრივად აქვს ბავშვის მოვლისა და გაზრდისთვის საჭირო ცოდნა. ძუძუთი კვების პირველი ეტაპი ბუნებრივი და ინსტინქტური პროცესია. მიუხედავად ამისა, დედები ყოველთვის ცდილობენ, რომ ბავშვის აღზრდის შესახებ ახალი ინფორმაცია მოიძიონ. ისინი ფსიქოლოგების, ექიმების, დედების მოსაზრებას ისმენენ და ითვალისწინებენ, თუმცა, აღნიშნული მოსაზრებები ყოველთვის არ ამართლებს. ზოგიერთ ბავშვთან სტანდარტული მიდგომები არ მუშაობას. ამ დროს დედის ინსტინქტი ირთვება. დედა ყველაზე უკეთ ხვდება, რა უნდა მოიმოქმედოს, რა არის სწორი მის შვილთან მიმართებაში და რა არის შეცდომა.

დედა იმდენად არის ორიენტირებული შვილის ცხოვრებაზე, რომ მისი გონების შესაძლებლობები უსაზღვროა. როდესაც შვილთან მიმართებაში თქვენი ინსტინქტი რაღაც მნიშვნელოვანს გკარნახობთ, ინტუიციას ენდეთ. დედის ინტუიცია წარმოუდგენლად ძლიერია. ბავშვების ბედნიერებისა და ჯანმრთელობის უზრუნველსაყოფად დედებს ბუნებრივად ებოძათ განსაკუთრებული უნარები, რომელთა გამოყენება მათ მთელი ცხოვრების მანძილზე შეუძლიათ.

დედებს ინტუიციის მეტად განთვითარებაში მედიტაციაც ძალიან ეხმარებათ. თუ ძალიან დაკავებული არ ხართ და დღის განმავლობაში საკუთარი თავისთვის რამდენიმე წუთის გამოყოფა შეგიძლიათ, მედიტაციას და რელაქსაციას მიმართეთ, რათა თქვენი განსაკუთრებული უნარები კიდევ უფრო დახვეწოთ და გააძლიეროთ.

მომზადებულია ​synctuition.com- ის მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა 

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, დედებისთვის შექმნა ახალი სივრცე. მოიწონეთ გვერდი მცოდნე დედები

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბაღის ასაკიდან უნდა დაიწყოს ემოციების რეგულირებაზე მუშაობა,“ - ფსიქოლოგი თიკო ზენაიშვილი

ფსიქოლოგმა თიკო ზენაიშვილმა ბავშვისთვის ემოციების რეგულირების სწავლების მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„სამი წლის ასაკში ბავშვი იწყებს ემოციების ფართო სპექტრის გაცნობას. მნიშვნელოვანია ჩვენ როგორ მივაწვდით მას ამას. ჩვენ ხშირად გვაქვს ასეთი სიტყვები: „ნუ გეშინია.“ სამი წლის ასაკში ბავშვი შიშსაც გრძნობს უკვე. ჩვენ ვეუბნებით: „ნუ გეშინია.“ ეს არ არის სწორი. შიში გავაცნოთ ბავშვს, როგორ შეეშინდა, რისი შეეშინდა. ვეცადოთ, გაიცნოს შიში ბავშვმა, გაუშინაურდეს. ეს არის ემოციური ინტელექტი. ემოციის გადაკეთება არ ხდება, ხდება მართვა. ბავშვი რომ წაიქცევა და ტირის, ვეუბნებით: „ნუ ტირი,“ „ბიჭები არ ტირიან.“ ეტკინა? ტკივილზე ვესაუბროთ ბავშვს, როგორი იყო ეს ტკივილი, ძლიერი თუ სუსტი, სად ეტკინა, რომ ბავშვმა გაიცნოს თავისი ემოცია.

ჩვენ უნდა ვასწავლოთ ბავშვს, რომ გაიცნოს ემოცია, შეიცნოს ის და მიიღოს მისგან სარგებელი. ზიზღი რომ იგრძნო ბავშვმა, მოდი, ვესაუბროთ ამის შესახებ, რატომ და როგორ მოხდა. ბაღშიც ეს უნდა ხდებოდეს. ვიღაც სათამაშოს რომ წაართმევს, ბუნებრივია ბავშვი გაბრაზდება. ჩვენ ვეუბნებით: „არაუშავს, მიეცი, დაუთმე.“ არ ვაძლევთ მას ემოციის გამოხატვის საშუალებას. მეტი ხომ არაფერი უნდოდა ბავშვს? უნდოდა გაგება და მოსმენა. სწორედ ბაღის ასაკიდან უნდა დაიწყოს ემოციების რეგულირებაზე მუშაობა. თუ ბავშვი რაღაცაზე გაბრაზდა და ტირის, არ ვეუბნებით: „არაუშავს, გოგოა და დაუთმე, არ იტირო.“ ვკითხოთ: „რა იგრძენი?“ გრძნობებისკენ მივახედოთ. ვიყოთ გამგები მისი გრძნობისა და არა გამოხატული რეაქციების,“- მოცემულ საკითხზე თიკო ზენაიშვილმა საპატრიარქოს ტელევიზიის გადაცემაში „ერთსულოვნების დილა“ ისაუბრა.

წყარო: ​„ერთსულოვნების დილა“ 

წაიკითხეთ სრულად