Baby Bag

ბავშვის დაჭერისას დაშვებული 6 შეცდომა, რომელიც მის ჯანმრთელობას სერიოზულ ზიანს აყენებს

ბავშვის დაჭერისას დაშვებული 6 შეცდომა, რომელიც მის ჯანმრთელობას სერიოზულ ზიანს აყენებს

მშობელსა და ბავშვს შორის ძლიერი ურთიერთკავშირი არსებობს. როდესაც დედა ჩვილს უახლოვდება, მათ შორის აღნიშნული კავშირი კიდევ უფრო ძლიერდება. მიუხედავად ამისა, მნიშვნელოვანია, რომ მშობელმა ბავშვის დაჭერის წესები ზედმიწევნით კარგად იცოდეს, რათა მის ჯანმრთელობას უნებურად ზიანი არ მიაყენოს.

  • ჩვილი ბავშვის დაჭერა ხელის იღლიის ქვეშ მოჭიდებით

ჩვილი ბავშვის ხელში აყვანისას, მნიშვნელოვანია, რომ მისი თავი მყარად გვეჭიროს. პატარებს კისრის კუნთები სათანადოდ განვითარებული არ აქვთ, რის გამოც, თუ თავს მყარად არ დავუჭერთ, შესაძლოა სერიოზული დაზიანებები მიიღონ ან სუნთქვის პრობლემები შეექმნათ. 4-6 თვის ასაკამდე ბავშვს თავის გამაგრება დამოუკიდებლად არ შეუძლია.

  • ჩვილი ბავშვის კენგურუთი ტარება

ჩვილის კენგურუთი ტარება შეგიძლიათ, თუ ამას სწორად გააკეთებთ. მნიშვნელოვანია, რომ ბავშვის ფეხების პოზიცია სწორად შეარჩიოთ. ბავშვი კენგურუთი ზუსტად ისე უნდა გეჭიროთ, როგორც მის გარეშე დაიჭერდით. ამგვარად მას სახსრების ტრავმისგან დაიცავთ და ხერხემალს სიჯანსაღეს შეუნარჩუნებთ. თუ ბავშვს ფეხები ბოლომდე ექნება ძირს დაშვებული, ეს მას სერიოზულ საფრთხეს შეუქმნის. შესაძლოა, ბავშვს მენჯ-ბარძაყის სახსრის დისპლაზიის ან ამოვარდნილობის პრობლემა შეექმნას.

  • ჩვილი ბავშვის მკერდზე სახით მიკვრა 

ბავშვის ხელში დაჭერისას გარკვეული წესები უნდა დაიცვათ. მნიშვნელოვანია, რომ ჩვილის სახის მდებარეობას ყურადღება მიაქციოთ. ბავშვის სახე მხრებზე მაღლა უნდა იყოს, თუ ასე არ მოიქცევით, შესაძლოა, პატარას სუნთქვის პრობლემები შეუქმნათ ან მან თქვენი ტანისამოსი ჩაიდოს პირში.

  • ბავშვის ყოველთვის ერთ მხარეს ჭერა

ბავშვის კისრისა და ბეჭის ძვლები სათანადოდ არ არის განვითარებული. ძვლებისა და კუნთების სრულფასოვანი განვითარებისთვის, მნიშვნელოვანია, რომ ბავშვი ორივე მხარეს გეჭიროთ. თუ ასე არ მოიქცევით, მას თავის შემობრუნების პრობლემა შეაწუხებს და მისი კუნთები სათანადოდ ვერ განვითარდება.

  • ბავშვის ხელში დაჭერა ზურგის გამაგრების გარეშე

ბავშვის დაჭერისას, თუ მხოლოდ მის თეძოსა და თავს ამაგრებთ, არასწორად იქცევით. მსგავს შემთხვევაში ხერხემალი ძალიან იტვირთება. ძალიან დიდია საფრთხე, რომ ბავშვი დაგივარდეთ. როდესაც ბავშვს ხელში იჭერთ, ერთი ხელით ზურგი უნდა დაუჭიროთ, მეორეთი კი - თავი.

  • ბავშვის შებრუნებულ პოზაში დაჭერა

ბავშვის დაჭერისას მისი სახე თქვენკენ თუ არ არის მომართული, თქვენ პატარას სათანადო ყურადღებას ვერ მიაქცევთ. ამ დროს ჩვილის ხერხემალი განსაკუთრებულ დატვირთვას განიცდის და ფეხებზე ზეწოლაც მატულობს. უმჯობესია, თუ ბავშვის დაჭერისას მას სახე თვენკენ ექნება მომართული. ყურადღება მიაქციეთ თქვენი ხელების პოზიციას. ბავშვის თავი, ზურგი და ფეხები სათანადოდ უნდა გაამაგროთ.

  • ბავშვის მოზიდვა ხელზე ძლიერი ჩაჭიდებით

ბავშვს ხელს ძლიერად თუ ჩაჭიდებთ და თქვენკენ მოზიდავთ, მის ხელებს სერიოზულ ზიანს აყენებთ. ამ დროს, შესაძლოა, სხივის თავის ამოვარდნილობა განვითარდეს. იდაყვის ამოვარდნილობის პრობლემა ხშირია 5 წლამდე ასაკის ბავშვებში. როდესაც ბავშვი ხუთი წლის ხდება, მისი ძვლები უფრო ძლიერდება, რის გამოც, ხელის ჩაჭიდებისას იდაყვის დაზიანების რისკი მნიშვნელოვნად იკლებს.

მომზადებულია ​brightside.me - ს მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა 

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, დედებისთვის შექმნა ახალი სივრცე. მოიწონეთ გვერდი მცოდნე დედები

როგორ მოვამზადოთ ჯანსაღი და გემრიელი პიურე ბარდით, ბოსტნეულითა და ინდაურის ხორცით - 6-7 თვ...
​დღეს ოთხშაბათია და MomsEdu.ge „ბავშვთა კვების სახელმძღვანელოს“ მე-15 ვიდეოს გთავაზობთ.ამჯერად პედიატრმა და მასტერშეფის დედამ, ნინა პერტენავამ მოამზადეს პიურე ბარდით, ბოსტნეულითა დ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„როდესაც ბავშვის ქცევაში რაღაც არ მოგვწონს, პირველ რიგში, მიზეზი ვეძებოთ ბავშვის ახლო გარემოში,“- ფსიქოლოგი თეო გუბიანური

„როდესაც ბავშვის ქცევაში რაღაც არ მოგვწონს, პირველ რიგში, მიზეზი ვეძებოთ ბავშვის ახლო გარემოში,“- ფსიქოლოგი თეო გუბიანური

ფსიქოლოგმა თეო გუბიანურმა ბავშვსა და მშობელს შორის უსაფრთხო მიჯაჭვულობის ჩამოყალიბების მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„მიჯაჭვულობაში ვგულისხმობთ ემოციურ კავშირს. ეს კავშირი არ არის მხოლოდ ბავშვს და მშობელს შორის კავშირი, შეიძლება ეს იყოს ადამიანი, რომელიც ზრუნავს ბავშვზე. ჩვილობიდან იწყება მიჯაჭვულობის ჩამოყალიბება. რა ფორმის იქნება მიჯაჭვულობა, ეს დამოკიდებულია მზრუნველ ადამიანზე. უსაფრთხო მიჯაჭვულობისას ბავშვს აქვს განცდა, რომ ვიღაც მასზე ზრუნავს და მხარს უჭერს. მას ეს შემდგომში განუზოგადდება გარემოზე, სამყაროზე. თუ მას ბავშვობიდან ასწავლეს, რომ ეს სამყარო და შენ ირგვლივ ადამიანები უსაფრთხოა და შეგიძლია ენდო, მას ეს გაჰყვება. მეორე ტიპის მიჯაჭვულობისას საფრთხის განცდაა. ეს მაშინ ხდება, როდესაც მას უვლიან, აჭმევენ, მაგრამ არ აქვთ მასთან ემოციური კავშირი.

ბავშვს რომ ვაწყენინებთ, გვგონია, რომ არაფერია, მეორე დღეს შემოვირიგებთ. ასე არ არის. იმას დრო უნდა, რომ ისევ გვენდოს. კარგად უნდა დავფიქრდეთ და დავგეგმოთ, როგორ მოვიპოვოთ ბავშვის ნდობა. ბავშვი რომ იზრდება, მიჯაჭვულობა, რომელიც ჩამოუყალიბდა, მოზარდობაში აისახება იმაზე, როგორ ურთიერთობას ამყარებს სხვებთან. შეიძლება ადამიანმა რაღაც მომენტში გადაიაროს არასანდო მიჯაჭვულობის ტრავმა, მოაგვაროს ამ ტრავმასთან თავისი ურთიერთობა.

ბავშვი რომ იბადება, ის იბადება და მან საერთოდ არ იცის ქცევის წესები, როგორ უნდა მოიქცეს. როდესაც ბავშვის ქცევაში რაღაც არ მოგვწონს, პირველ რიგში, მიზეზი ვეძებოთ ბავშვის ახლო გარემოში. თუ იქ ყველაფერი წესრიგშია, მერე მივადგეთ ბავშვს. პრობლემა ვეძებოთ ჩვენში, უფროსებში. პიროვნული თვისებები გენეტიკურად განპირობებულია, მაგრამ ნახევარს იღებს ბავშვი გარემოდან, ამიტომ გარემოს დიდი ყურადღება უნდა მივაქციოთ,“- მოცემულ საკითხზე თეო გუბიანურმა რადიო „ფორტუნას“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ რადიო „ფორტუნა“

წაიკითხეთ სრულად