Baby Bag

ბავშვის დაჭერისას დაშვებული 6 შეცდომა, რომელიც მის ჯანმრთელობას სერიოზულ ზიანს აყენებს

ბავშვის დაჭერისას დაშვებული 6 შეცდომა, რომელიც მის ჯანმრთელობას სერიოზულ ზიანს აყენებს

მშობელსა და ბავშვს შორის ძლიერი ურთიერთკავშირი არსებობს. როდესაც დედა ჩვილს უახლოვდება, მათ შორის აღნიშნული კავშირი კიდევ უფრო ძლიერდება. მიუხედავად ამისა, მნიშვნელოვანია, რომ მშობელმა ბავშვის დაჭერის წესები ზედმიწევნით კარგად იცოდეს, რათა მის ჯანმრთელობას უნებურად ზიანი არ მიაყენოს.

  • ჩვილი ბავშვის დაჭერა ხელის იღლიის ქვეშ მოჭიდებით

ჩვილი ბავშვის ხელში აყვანისას, მნიშვნელოვანია, რომ მისი თავი მყარად გვეჭიროს. პატარებს კისრის კუნთები სათანადოდ განვითარებული არ აქვთ, რის გამოც, თუ თავს მყარად არ დავუჭერთ, შესაძლოა სერიოზული დაზიანებები მიიღონ ან სუნთქვის პრობლემები შეექმნათ. 4-6 თვის ასაკამდე ბავშვს თავის გამაგრება დამოუკიდებლად არ შეუძლია.

  • ჩვილი ბავშვის კენგურუთი ტარება

ჩვილის კენგურუთი ტარება შეგიძლიათ, თუ ამას სწორად გააკეთებთ. მნიშვნელოვანია, რომ ბავშვის ფეხების პოზიცია სწორად შეარჩიოთ. ბავშვი კენგურუთი ზუსტად ისე უნდა გეჭიროთ, როგორც მის გარეშე დაიჭერდით. ამგვარად მას სახსრების ტრავმისგან დაიცავთ და ხერხემალს სიჯანსაღეს შეუნარჩუნებთ. თუ ბავშვს ფეხები ბოლომდე ექნება ძირს დაშვებული, ეს მას სერიოზულ საფრთხეს შეუქმნის. შესაძლოა, ბავშვს მენჯ-ბარძაყის სახსრის დისპლაზიის ან ამოვარდნილობის პრობლემა შეექმნას.

  • ჩვილი ბავშვის მკერდზე სახით მიკვრა 

ბავშვის ხელში დაჭერისას გარკვეული წესები უნდა დაიცვათ. მნიშვნელოვანია, რომ ჩვილის სახის მდებარეობას ყურადღება მიაქციოთ. ბავშვის სახე მხრებზე მაღლა უნდა იყოს, თუ ასე არ მოიქცევით, შესაძლოა, პატარას სუნთქვის პრობლემები შეუქმნათ ან მან თქვენი ტანისამოსი ჩაიდოს პირში.

  • ბავშვის ყოველთვის ერთ მხარეს ჭერა

ბავშვის კისრისა და ბეჭის ძვლები სათანადოდ არ არის განვითარებული. ძვლებისა და კუნთების სრულფასოვანი განვითარებისთვის, მნიშვნელოვანია, რომ ბავშვი ორივე მხარეს გეჭიროთ. თუ ასე არ მოიქცევით, მას თავის შემობრუნების პრობლემა შეაწუხებს და მისი კუნთები სათანადოდ ვერ განვითარდება.

  • ბავშვის ხელში დაჭერა ზურგის გამაგრების გარეშე

ბავშვის დაჭერისას, თუ მხოლოდ მის თეძოსა და თავს ამაგრებთ, არასწორად იქცევით. მსგავს შემთხვევაში ხერხემალი ძალიან იტვირთება. ძალიან დიდია საფრთხე, რომ ბავშვი დაგივარდეთ. როდესაც ბავშვს ხელში იჭერთ, ერთი ხელით ზურგი უნდა დაუჭიროთ, მეორეთი კი - თავი.

  • ბავშვის შებრუნებულ პოზაში დაჭერა

ბავშვის დაჭერისას მისი სახე თქვენკენ თუ არ არის მომართული, თქვენ პატარას სათანადო ყურადღებას ვერ მიაქცევთ. ამ დროს ჩვილის ხერხემალი განსაკუთრებულ დატვირთვას განიცდის და ფეხებზე ზეწოლაც მატულობს. უმჯობესია, თუ ბავშვის დაჭერისას მას სახე თვენკენ ექნება მომართული. ყურადღება მიაქციეთ თქვენი ხელების პოზიციას. ბავშვის თავი, ზურგი და ფეხები სათანადოდ უნდა გაამაგროთ.

  • ბავშვის მოზიდვა ხელზე ძლიერი ჩაჭიდებით

ბავშვს ხელს ძლიერად თუ ჩაჭიდებთ და თქვენკენ მოზიდავთ, მის ხელებს სერიოზულ ზიანს აყენებთ. ამ დროს, შესაძლოა, სხივის თავის ამოვარდნილობა განვითარდეს. იდაყვის ამოვარდნილობის პრობლემა ხშირია 5 წლამდე ასაკის ბავშვებში. როდესაც ბავშვი ხუთი წლის ხდება, მისი ძვლები უფრო ძლიერდება, რის გამოც, ხელის ჩაჭიდებისას იდაყვის დაზიანების რისკი მნიშვნელოვნად იკლებს.

მომზადებულია ​brightside.me - ს მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა 

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, დედებისთვის შექმნა ახალი სივრცე. მოიწონეთ გვერდი მცოდნე დედები

როგორ მოვამზადოთ ჯანსაღი და გემრიელი პიურე ბარდით, ბოსტნეულითა და ინდაურის ხორცით - 6-7 თვ...
​დღეს ოთხშაბათია და MomsEdu.ge „ბავშვთა კვების სახელმძღვანელოს“ მე-15 ვიდეოს გთავაზობთ.ამჯერად პედიატრმა და მასტერშეფის დედამ, ნინა პერტენავამ მოამზადეს პიურე ბარდით, ბოსტნეულითა დ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

ყველაზე ცუდი რამ, რაც შეიძლება მშობლებმა თავიანთ ქალიშვილს გაუკეთონ, მისი „კარგ გოგოდ“ აღზრდაა

ყველაზე ცუდი რამ, რაც შეიძლება მშობლებმა თავიანთ ქალიშვილს გაუკეთონ, მისი „კარგ გოგოდ“ აღზრდაა

ყველაზე ცუდი რამ, რაც შეიძლება მშობლებმა თავიანთ ქალიშვილს გაუკეთონ, მისი „კარგ გოგოდ“ აღზრდაა. მე არ ვსაუბრობ წესიერ, ჭკვიან და პასუხისმგებლიან გოგონებზე. „კარგ გოგოობაში“ იგულისხმება სხვა ადამიანების შეფასებებზე ყურადღების გამახვილების ჩვევა, ეს იგივეა, რაც ყველასთვის კომფორტულ ადამიანად ყოფნა. ეს ტვირთი გაუსაძლისი ხდება, რომელსაც ბევრი მთელი ცხოვრების მანძილზე ვეღარ იშორებს.

„კარგი გოგონები“ ძალიან უყვართ ზრდასრულებს, საბავშვო ბაღის აღმზრდელებს, მშობლებს, დაწყებითი კლასის მასწავლებლებს. „კარგ გოგოს“ ეტყვი, რომ ფაფა ან წვნიანი ბოლომდე მიირთვას და ისიც ბოლომდე მიირთმევს, იხრჩობა, მაგრამ მხოლოდ იმიტომ, რომ უფროსები არ გაანაწყენოს, ის ამას გააკეთებს. ზრდასრულ ასაკში კი ვეღარ იგებენ, რატომ აქვთ მათ ჭარბი წონა და საჭიროზე მეტი საკვების მიღების ჩვევა. ის საკუთარ სხეულს არ უსმენს, მას ეს არ უსწავლია. „კარგი გოგო“ მიჩვეულია მასწავლებლის თვალებში ყურებას: „უკვე დავნაყრდი თუ ჯერ კიდევ არა?“

კარგი გოგო უფროსებს უხეშად არ ესაუბრება, ის მათ თანასწორივით არ ელაპარაკება, მხოლოდ იღიმის, ემორჩილება და ეთანხმება. როდესაც 14-15 წლის ასაკში მას ზრდასრული ასაკის მამაკაცი ეხუტება, გოგონა ვერ ეპასუხება, რადგან ამის უნარი არ აქვს. ის ამ საშინელებას იტანს და მეტსაც აიტანს იქ, სადაც უნდა თქვას: „სწრაფად მომაშორე ხელები!“

კარგი გოგო მხოლოდ ხუთიანებზე სწავლობს, ოთხიანი მისთვის ტრაგედიაა. სწავლის წლების განმავლობაში ის სხვების შეფასებებით ხელმძღვანელობს და ნერვული მოლოდინით ცხოვრებას აგრძელებს: „როგორ მაფასებენ? რას ამბობენ ჩემზე? ყველა ფიქრობს, რომ კარგი ვარ?“ გოგონას სკოლის მსგავსად, სამყაროსგანაც ხუთიანების დამსახურება სურს, მაგრამ ზრდასრულთა სამყარო განსხვავებულად არის მოწყობილი. ის ქებაში ძალიან ძუნწია. გოგონა იტანჯება და დამამშვიდებლებს ან რაიმე უფრო ძლიერ საშუალებებს სვამს.

„კარგი გოგო“ ცდილობს სხვებისთვის კომფორტული იყოს, ზრუნავს, თავს სწირავს, მაგრამ მის მსხვერპს არამხოლოდ არ აფასებენ, სისუსტედაც თვლიან და უყოყმანოდ იყენებენ. მსხვერპლის იდეალებით აღზრდილი რამდენი „კარგი გოგო“ ხდება უსაქმური და პარაზიტი კაცის მეუღლე.

„კარგ გოგოს“ მოთმინება აქვს ნასწავლი. ის იმდენად ეჩვევა მოთმენას, რომ ეს მისი მეორე ბუნება ხდება. ის ტანჯვას პოულობს იქაც კი, სადაც ის არ არის. „კარგი გოგო“ წლების განმავლობაში ახალ სავარძელსაც არ იყიდის, ვერ ამჩნევს როგორ ტკივა არასასიამოვნო საწოლისგან წელი და ზურგი. ის შეჩვეულია ტანჯვას, როგორც აუცილებლობას.

კარგი შვილების ყოფნა უფროსებისთვის ძალიან კომფორტულია. კარგი ბავშვები, როგორც ფანჯრის რაფაზე დაწყობილი ქოთნის ყვავილები, თვალს ახარებენ, მაგრამ იყო „კარგი“ ამ ცხოვრებაში, სამწუხაროდ, ძალიან ცუდია. „სიკარგის“ მოსაშორებლად შემდგომში დიდი დრო და ძალისხმევაა საჭირო. უმჯობესია, თუ ბავშვები არ იქნებიან კომოფრტულები, მაგრამ იქნებიან მამაცები, რომლებიც საკუთარი თავის დაცვას შეძლებენ, ეცოდინებათ საკუთარი სურვილები, საჭიროებები და საზღვრები. დაე, მიეჩვიონ საკუთარი თავის შეფასებას მასწავლებლების თვალებში ყურების ნაცვლად. დაე, ნუ იქნებიან „კარგები,“ მაგრამ იყვნენ ბედნიერები...

ავტორი: მორენა მორანა

წყარო: ​fit4brain.com


წაიკითხეთ სრულად