Baby Bag

პატარები უმიზეზოდ არ ტირიან - როგორ გამოვიცნოთ ჩვილის ტირილის მიზეზი

პატარები უმიზეზოდ არ ტირიან - როგორ გამოვიცნოთ ჩვილის ტირილის მიზეზი
ტირილის დეკოდერი - როგორ გამოვიცნოთ ჩვილის ტირილის მიზეზი - აღიშნულის შესახებ ​ბლოგს პედიატრი თამარ ობგაიძე აქვეყნებს. გთავაზობთ მის ბლოგს უცვლელად.

1. მშია!

გამოვლინება:

წყვეტილი, რიტმულად განმეორებადი ტირილი, რასაც თან ახლავს ტუჩების წკლაპუნი, წოვითი მოძრაობები,თითების პირში ჩადება და წოვა.

რა უნდა გააკეთო:

თუ ბუნებრივ კვებაზე გყავს, დაყოვების გარეშე მიეცი ძუძუ, ხელოვნური კვებაზე მყოფ პატარას კი სასწრაფოდ მოუმზადე ხელოვნური ნარევი. თუ თბილი წყალი უკვე მზად გაქვთ, შედარებით იოლად გადარჩები.

2. დავიღალე!

გამოვლინება :

არ გაგიკვირდეს, პატარებიც იღლებიან და გაცილებით მალე, ვიდრე ჩვენ. ამ შემთხვევში მისი ტირილი არ არის ხმამაღალი და ზედმეტად პრეტენზიული, ტირის დაბალი ხმით, შეუსვენებლად, ისრესს თვალებს.

ბუნებრივ კვებაზე მყოფ პატარას ძუძუ შესთავაზე, ხელოვნურ კვებისას კი, თუ პატარა უკვე ნაჭამია, მატყუარა საწოვარი მიეცი და ჩააწვინე ლოგინში. არ დატოვოთ ჩაძინებამდე, დაარწიეთ და ჩაძინებაში მიეხმარე.

იმ შემთხვევაში, თუ დროულად არ დააძინებ, დაბალი ტონალობის ტირილი სრულფასოვან ისტერიკაში გადავა და ბავშვის დაძინება უფრო გაგიჭირდება.

3. დისკომფორტი მაქვს!
გამოვლინება :

იწყება ერთეული წამოყვირებით, რაც გადადის გამუდმებულ ტირილში შესვენების გარეშე, რომლის ინტენსივობა თანდათან მატულობს.

რა უნდა გააკეთო:

შეამოწმე საფენი. შეცვალე, თუ ის შარდითაა გაჟღენთილი. ნაწლავთა მოქმედების შემთხვევაში, ჩაბანე, გაამშრალე და მცირე ხნით დააყოვნე ჰაერზე უსაფენოდ, შემდეგ კი ახალი საფენი მოარგე

აიყვანე ხელში და დაამშვიდე.

თუ საფენი მშრალია, დაფიქრდი, ხომ არ სცივა ან სცხელა. პატარები ამ დროსაც ტირიან. ჩახურებულ პატარას ტანსაცმელი შეუცვალე. სიცივის დროს კი დაათბუნე.

4. მუცელი მტკივა !

გამოვლინება:

ძლიერი შეტევითი ტირილი, რასაც თან სდევს მუცლისაკენ ქვედა კიდურების მოხრა, სხეულის მოძრაობები, ჭმხუნის სახეს, წითლდება.

რა უნდა გააკეთო:

გაუკეთე თბილი ხელით მასაჟი მუცლის არეში. დააწვინე მუცელზე. მიეცი ძუძუ ან საწოვარი.

თუ ტირილი არ წყდება, ექიმს დაურეკე.

5. კოლიკა მაქვს!
გამოვლინება:

ძლიერი განუწყვეტელი ტირილი, არ ჩუმდება, იწყება საღამოს საათებში, იგრიხება. დამახახსიათებელი ტირილის ამ შეტევების განვითარება 3 კვირიდან 3 თვემდე ასაკში, უპირატესად საღამოს საათებში.

რა უნდა გააკეთო:

აიყვანე, შესთავაზე ძუძუ, ჩასვი თბილ წყალში წელამდე. მოეფერე, მიიხუტე, გაატარ-გამოატარე ოთახში. განსაკუთრებით მტირალებს გარეთ, სუფთა ჰაერზე გაყვანა შველით, ზოგსაც მანქანით სეირნობა აწყნარებს.

6. ავად ვარ !

დაბალი ტონალობის წამოტირება. პერიოდულად ჩუმდება და ისევ იწყებს ტირილს დაბალ ხმაზე, თითქოს დაღილილია.

რა უნდა გააკეთო:

პირველ რიგში გაზომეთ ტემპერატურა, დააკვირდი. და თუ რაიმე ცვლილებას შენიშნავთ, ექიმს დაუკავშირდი.

7. ყური მტკივა !

გამოვლინება:

ტირის მაღალი ხმით, იქნევს თავს. უარს ამბობს წოვაზე, რადგან ამ დროს ტკივილი უძლიერდება.

რა უნდა გააკეთო:

მიეცი პარაცეტამოლი, რომელიც არჩევის პირველი ჯგუფის პრეპარატია ტკივილისა და ცხელების დროს და დაუკავშირდი ექიმს.

და რაც ყველაზე მთავარია, გახსოვდეს ორი რამ:

პატარები უმიზეზოდ არ ტირიან. ტირილი მათი კომუნიკაციაა და ყურადღება აუცილებლად უნდა მივაქციოთ.
და კიდევ, ტირილისა და ჭირვეულობის დროს ხშირად საუკეთესო წამალი ძუძუს მიცემაა!

შეიძლება დაინტერესდეთ

როგორ უნდა დავბანოთ ახალშობილი სწორად - რჩევები მშობლებს ჩვილების ჰიგიენისთვის

როგორ უნდა დავბანოთ ახალშობილი სწორად - რჩევები მშობლებს ჩვილების ჰიგიენისთვის

,,​ჩვილის დაბანის პროცესი უნდა იყოს ყოველდღიური და ამას ვწყვეტთ ბავშვის თვისებების მიხედვით - ბანაობის პერიოდი ჩავსვათ დღის პირველ - თუ მეორე ნახევარში. არიან პატარები, რომლებიც ბანაობის შემდგომ გადადიან რელაქსაციის ფაზაში, მშვიდდებიან, იძინებენ - შესაბამისად, მათთან ბანაობა იგეგმება დღის მეორე ნახევარში, საღამოს, ძილის წინ. ეს განსაკუთრებით ისეთ ბავშვებთან, რომლებსაც აწუხებთ კოლიკა. ბავშვები, რომლებიც უფრო აქტიურები ხდებიან ბანაობის შემდეგ, დღის პირველ ნახევარში უნდა დავბანოთ", - ამის შესახებ პედიატრმა, ანა მაღრაძემ ,,იმედის დილაში" ისაუბრა. 

,,ახალშობილობის ასაკში, როდესაც ბავშვი ახლადგამოყვანილია სამშობიარო სახლიდან, პირველ დღეებში არ ვხმარობთ ხოლმე დასაბან გელს - ვიყენებთ მხოლოდ თბილი წყლის აბაზანებს ან გვირილას, ორკბილას. აუცილებელია, აყვანის დროს დაფიქსირებული გვქონდეს კისრის მიდამო, ხოლო ბანაობის მომენტში სასურველია პირიქით - ბავშვი იყოს გულ-მკერდით ქვემოთ, როდესაც მას უკანა მხარეს ვბანთ - მხრები უნდა უფარებოდეს წინ. ცერა თითით ვაფიქსირებთ თავს, ხოლო დანარჩენი თითით - ზურგის მიდამოს, რათა ბავშვი არ ჩავარდეს წყალში. 

ვიყენებთ მხოლოდ ხელს ან ძალიან რბილ ღრუბელს, რათა არ დაზიანდეს ბავშვი კანი. წყალი უნდა იყოს ბავშვის მხრებამდე. ბოლოს ამოგვყვანს წყლიდან და გადადუღებულ, 37 გრადუს ტემპერატურაზე გაგრილებულ წყალს ვავლებთ მთლიანად ახალშობილს. როგორც ვიცით, თუ ყოველდღიურ რეჟიმში ოთახის ტემპერატურა შეიძლება, იყოს 19-დან 24 გრადუსამდე, ბანაობის დროს, განსაკუთრებით პირველ დღეებში, სასურველია, იყოს 22-24 გრადუსი. წყლიდან ამოყვანისას ახალშობილი სწრაფად გადაგვყავს გასამშრალებლად, რადგან მასში სხეულის ტემპერატურა ძალიან არის დამოკიდებული გარემოს ტემპერატურის ცვალებადობაზე. ჩაცმაც უნდა მოხდეს მინიმალურ დროში.

რატომღაც, ყიფლიბანდი მშობლებისთვის არის საშიში უბანი. რეალურად, ასე არ არის, თუ არ მოხდა უხეში ტრავმატიზირება. სხვა შემთხვევაში, ყიფლიბანდის დაზიანებას ასე მარტივად, გამშრალების პროცედურის დროს ვერანაირად ვერ მოახდენთ. ჯობს, პირსახოცი დაბლა დააფინოთ და შეფუთოთ ახალშობილი. სასურველია, პირსახოციც იყოს თბილი. მნიშვნელოვანია ნაოჭების კარგად გამშრალება", - გვირჩევს ანა მაღრაძე.

წყარო: ​,,იმედის დილა" 

წაიკითხეთ სრულად