Baby Bag

არა ნიშნავს არას - როგორ ვასწავლოთ ბავშვს უარის მშვიდად მიღება?

არა ნიშნავს არას - როგორ ვასწავლოთ ბავშვს უარის მშვიდად მიღება?

მშობლების დიდ ნაწილს შვილის თხოვნაზე უარის თქმა უძნელდება. ისინი ბავშვებს უხსნიან, თუ რატომ ვერ ასრულებენ მათ თხოვნას და საკუთარ უარს არგუმენტებით ამყარებენ, რაც ხშირად კიდევ უფრო მეტ გაურკვევლობას იწვევს. ბავშვები კიდევ უფრო მეტ ახსნას და განმარტებას მოითხოვენ, ვიდრე იღებენ. საბოლოოდ მშობლები მახეში ებმებიან და გამუდმებით თავის მართლების პოზიციაში იმყოფებიან. ასე რომ არ მოხდეს, ბავშვისთვის ერთი და მყარი არგუმენტის თქმით შემოიფარგლეთ. თქვენი უარის მიზეზები ბავშვს რამდენჯერმე არ უნდა განუმარტოთ.

იმისთვის, რომ ბავშვმა არას მიღება ისწავლოს და ყოველდღიური თავის მართლების რეჟიმში არ მოგიხდეთ ყოფნა, რამდენიმე მნიშვნელოვანი რეკომენდაცია უნდა გაითვალისწინოთ.

1. ყვირილი გამოსავალი არ არის

ბავშვი თქვენს უარს თუ არ მიიღებს, შეგეპასუხებათ და აგრესიულ ქცევას გამოავლენს, ყვირილს ნუ დაიწყებთ. გასაგებია, რომ ამ დროს ემოციების მოთოკვა რთულია, თუმცა თუ ბავშვის აგრესიას თქვენც აგრესიით უპასუხებთ, ის ეცდება საკუთარი უკმაყოფილება კიდევ უფრო მეტი აგრესიით გამოხატოს. შესაძლოა, დაყვირების შემდეგ მან მიიღოს უარი და გაჩუმდეს, თუმცა ეს მხოლოდ რამდენჯერმე გაჭრის. დადგება დღე, როდესაც ბავშვს ყვირილით ვეღარ დაიმორჩილებთ. თუ ის უარს ვერ ეგუება, გირჩევთ, მშვიდად აუხსნათ, რომ მან თქვენი წესებით უნდა ითამაშოს, ხოლო თუ ასე არ მოიქცევა, გარკვეულ პრივილეგიებს დაკარგავს, რომლითაც ის აქამდე სარგებლობდა.

2. ავტორიტეტი ადრეული ასაკიდანვე უნდა მოიპოვოთ

მშობელს ავტორიტეტი ადრეული ასაკიდანვე უნდა ჰქონდეს. მან გარკვეული სტრუქტურა უნდა შექმნას და ბავშვს საზღვრები დაუწესოს. ორი წლის პატარას ქუჩაში სათამაშოდ მარტოს არავინ უშვებს, ისევე როგორც სამი წლის ბავშვს ვერ გავუშვებთ აუზზე დამოუკიდებლად საცურაოდ. მშობელმა ბავშვებს მცირეწლოვანი ასაკიდანვე უნდა განუსაზღვროს, რა არის მისაღები და რა - მიუღებელი. თუ ბავშვები უკვე მოზარდები არიან, მშობელს ავტორიტეტის მოპოვება გაუჭირდება, თუმცა გარკვეული დროისა და მოთმინების ფასად, ის ამასაც შეძლებს.

3. გაღიზიანებულ ბავშვთან განსხვავებულად უნდა მოიქცეთ

ბავშვი თუ ძალიან გაღიზიანებულია, მასთან საუბარს აზრი არ აქვს. ის თავის ოთახში გაიყვანეთ და ხუთი წუთით იქ დატოვეთ, რათა დამშვიდება შეძლოს. შემდეგ გაესაუბრეთ და უთხარით, რომ მან თქვენი წესების მიღება უნდა ისწავლოს. თუ ის კვლავ წინააღმდეგობას გაგიწევთ, ისევ ოთახში დააბრუნეთ. ასე მოიქეცით მანამ, სანამ ბავშვი თქვენს უარს არ მიიღებს. თუ ბავშვი მაღაზიაში გიწევთ წინააღმდეგობას და აგრესიულია, დასამშვიდებელ სივრცედ ამ შემთხვევაში მანქანა გამოიყენეთ.

4. თუ ბავშვი წუწუნს არ წყვეტს, მას ზურგი აქციეთ და ყურადღება არ მიაქციოთ

თუ ბავშვი წუწუნს არ წყვეტს და ჩხუბს განაგრძობს, საუკეთესო არჩევანი მისი უყურადღებოდ დატოვებაა. უთხარით თქვენს შვილს: „ამ საკითხზე საუბარს აღარ ვაპირებ!“ შემდეგ ზურგი შეაქციეთ და აღარ დაელაპარაკოთ. არ აქვს მნიშვნელობა, რას გეტყვით ბავშვი ამის შემდეგ, პასუხი აღარ დაუბრუნოთ და არ უპასუხოთ. ბავშვს რაციონალური განმარტებები სჭირდება, თუმცა ამან შეუქცევადი ხასიათი არ უნდა მიიღოს. როდესაც მას ერთხელ აუხსნით უარის მიზეზს, ეს მისთვის საკმარისი უნდა იყოს.

5. ბავშვს წესები მას შემდეგ განუმარტეთ, როდესაც ის დამშვიდდება

ბავშვი როდესაც მშვიდად არის, მას მნიშვნელოვან საკითხებზე ესაუბრეთ. თქვენი შვილი დასვით და უთხარით: „როდესაც უარს გეუბნები, უნდა იცოდე, რომ არა ნიშნავს არას. თუ ეს სიტყვა შენზე ნეგატიურად მოქმედებს, შენს ოთახში შედი და ხუთი წუთით მარტო დარჩი, რომ დამშვიდდე. გააკეთე რამე, რაც გსიამოვნებს, რომ უსიამოვნო შეგრძნებები დაძლიო.“ თუ ორი, სამი ან ოთხი წლის ბავშვს უფლებას მისცემთ, რომ ისტერიკები მოაწყოს და თქვენი უარი არ მიიღოს, ის მოზრდილ ასაკში უარესად მოიქცევა, რაც მას ცხოვრებაში უდიდეს პრობლემებს შეუქმნის.

6. ზედმეტი სიმკაცრე ნეგატიურ შედეგს გამოიღებს

ბავშვს თქვენით მანიპულირების უფლება არ უნდა მისცეთ, თუმცა სიმკაცრე ზომიერად უნდა გამოიჩინოთ. დროსთან ერთად თქვენს შვილს მეტი თავისუფლება უნდა მიანიჭოთ, თუმცა თქვენი ავტორიტეტი ძველებურად უნდა შეინარჩუნოთ. ბავშვი, რა თქმა უნდა, შეეცდება, რომ საზღვრები გაარღვიოს და საკუთარი სურვილები აისრულოს, ეს ბუნებრივია და არ უნდა გაგიკვირდეთ.

7. ნუ ეცდებით თქვენი შვილის მეგობარი იყოთ

მშობლის მთავარი ფუნქცია ბავშვის განათლება, მისი წინამძღოლობა და მეურვეობაა. როდესაც მშობელს არ მოსწონს შვილისთვის გარკვეული საზღვრების დაწესება და მასთან მეგობრობით შემოიფარგლება, ის შეცდომას უშვებს. მცირეწლოვან ბავშვს მშობლის სახით არა მეგობარი, არამედ მასწავლებელი სჭირდება, რომელიც მას გარკვეულ მიმართულებას მისცემს. მშობელმა უნდა უთხრას ბავშვს, როდის მოდის ძილის დრო, როდის უნდა იმეცადინოს ან როდემდე შეიძლება ეზოში დარჩენა. მშობელმა შვილთან მეგობრობა მაშინ უნდა დაიწყოს, როდესაც ის უკვე მოზრდილია. შვილთან თბილი და მოსიყვარულე, მეგობრული დამოკიდებულება უნდა გამოიჩინოთ, მაგრამ, პირველ რიგში, მისი მასწავლებელი უნდა იყოთ.

ბავშვმა უნდა იგრძნოს, რომ მშობლის სიტყვას გარკვეული ძალა აქვს. თქვენმა შვილმა პატივი უნდა სცეს თქვენს მითითებებს და მოწოდებებს. მნიშვნელოვანია, რომ ბავშვის დისციპლინაზე ზრუნვა ადრეული ასაკიდანვე დაიწყოთ.

მომზადებულია ​empoweringparents.com - ის მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

უნდა იყოს თუ არა მშობელი მკაცრი შვილთან ურთიერთობისას?
​მშობლების ნაწილი თვლის, რომ ბავშვის სწორად აღსაზრდელად სიმკაცრის გამოჩენა აუცილებელია. ისინი ფიქრობენ, რომ თუ შვილებთან კომპრომისზე ნაკლებად წავლენ, მათ უკეთეს ადამიანებად ჩამოყალიბებაში დაეხმარებიან...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„გაყინვის მეთოდი არის უპირატესი შენახვის სხვა მეთოდებთან შედარებით,“ - სურსათის უვნებლობის საერთაშორისო კონსულტანტი მზია კუზნეცოვა

სურსათის უვნებლობის საერთაშორისო კონსულტანტი მზია კუზნეცოვა გადაცემაში „დილა ფორმულაზე“ გაყინული პროდუქტების შესახებ საუბრობს და აღნიშნავს, რომ შენახვის ეს მეთოდი სხვა მეთოდებთან შედარებით უპირატესია:

„დავიწყოთ იმით, თუ რა მოსდის პროდუქტს გაყინვის პროცესში. გაყინვა საუკუნეების მანძილზე გამოყენებული მეთოდია ხილისა და ბოსტნეულის შესანახად. გაყინვის მეთოდი უფრო ცხოველური პროდუქტებისთვის გამოიყენება, თუმცა ბევრი ამ მეთოდით ხილსა და ბოსტნეულსაც ინახავს. გაყინვის მეთოდი დაფუძნებულია პროდუქტში არსებული წყლის ნაწილაკების ფიზიკური მდგომარეობის ცვლილებაზე. წყალი გადადის მყარ მდგომარეობაში. სხვა თვისებები ამ დროს პროდუქტში არ იცვლება. ყველა ის თვისება, რაც იცვლება დამოკიდებულია იმ ყინულის კრისტალების რაოდენობაზე, რომელიც გაყინვის პროცესში წარმოიქმნება. გაყინვის მეთოდი არის უპირატესი შენახვის სხვა მეთოდებთან შედარებით. ამას აღიარებს ბევრი საერთაშორისო ორგანიზაცია, რომელიც სურსათის უვნებლობის მიმართულებით მუშაობს. გაყინვა უფრო მეტად განაპირობებს პროდუქტში საწყისი თვისებების: გემოს, სუნის, ფერის და სტრუქტურის შენარჩუნებას, ვიდრე შენახვის ნებისმიერი სხვა მეთოდი.“

მზია კუზნეცოვას თქმით, დიდი მნიშვნელობა აქვს პროდუქტის გაყინვის მეთოდს:

„ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვს, თუ როგორ გავყინავთ პროდუქტს. პროდუქტი რაც შეიძლება სწრაფად უნდა გაიყინოს. პროდუქტის შიდა ტემპერატურამ ძალიან მალე მინუს თვრამეტ გრადუსს უნდა მიაღწიოს. სწრაფი გაყინვის დროს წარმოიქმნება დიდი რაოდენობით და წვრილი კრისტალები, ნელი გაყინვის დროს, პირიქით, ცოტა და დიდი კრისტალები. დიდი კრისტალები იწვევს უჯრედის კედლის დაზიანებას, იცვლება პროდუქტის სტრუქტურა და ტექსტურა ირღვევა. ამას ვიზუალურადაც ვამჩნევთ, რადგან გალღობის შემდეგ პროდუქტი იშლება.“

მზია კუზნეცოვა აღნიშნავს, რომ გაყინვისას ვიტამინები უფრო ნაკლებად იშლება, ვიდრე კონსერვირების დროს:

„განსაკუთრებით მგრძნობიარეა C ვიტამინი, ის ადვილად იშლება, მაგრამ ის იშლება მანამდე, ვიდრე გავყინავთ. როდესაც ის მოდის შეხებაში ლითონის ზედაპირთან, C ვიტამინის 10 % იკარგება. კონსერვირების პროცესში ადგილი აქვს თერმულ დამუშავებას. პროდუქტი როდესაც თერმულად მუშავდება, ვიტამინები გაცილებით სწრაფად იშლება, ვიდრე დაბალ ტემპერატურაზე. გაყინვისას ნელდება ქიმიური რეაქციები, ნელდება უჯრედული მეტაბოლური რეაქციები, ნელდება მიკროორგანიზმების ზრდა, შესაბამისად ვიტამინებიც უფრო ნაკლებად იშლება, ვიდრე მოხარშვის და კონსერვირების დროს. გაყინვამდე პროდუქტი უნდა მომზადდეს. ის უნდა გაირეცხოს, მოსცილდეს ყველა დაზიანებული ნაწილი. ამის შემდეგ, სასურველია, რომ პროდუქტი გაშრეს, რათა გაყინვის პროცესში დიდი კრისტალები არ წარმოიქმნას. შემდეგ ის უნდა მოვათავსოთ პროდუქტან შემხებლობაში დაშვებულ მასალაში, მაგ. ზიპ პარკებში. ზიპ პარკი პროდუქტის გასაყინად იდეალური საშუალებაა. ამ დროს ჩვენ შეგვიძლია მაქსიმალურად გამოვტუმბოთ ჰაერი პროდუქტიდან, რაც ხარისხის შენარჩუნებას უწყობს ხელს.“

მზია კუზნეცოვას თქმით, გაყინვამდე პროდუქტების აგრესიულ დამუშავებას უნდა მოვერიდოთ:

„რაც უფრო ნაკლებად აგრესიულ პროცედურებს ჩავრთავთ მომზადების პროცესში, მით უკეთ შეინახება პროდუქტი. მოწალვა და შეწვა დაკავშირებულია თერმულ დამუშავებასთან. რაც შეეხება სხვადასხვა პროდუქტის ერთად შენახვას, ყველა პროდუქტს აქვს შენახვის სხვადასხვა ვადა. ამიტომ, სასურველია, რომ არ ავურიოთ პროდუქტები ერთმანეთში და მიქსები არ შევინახოთ. საერთაშორისო გაიდლაინებით, სახლის პირობებში გაყინული პროდუქტების შენახვის ვადა არის საშუალოდ სამიდან თორმეტ თვემდე. სეზონიდან სეზონამდე პროდუქტების მეტი წილი ინახება. გალღვობის შემდეგ ხილი შეგიძლიათ მიირთვათ ცოცხლად. კიდევ ერთხელ ავღნიშნავ, რომ მას დაკარგული ექნება თავისი სტრუქტურა. ხილს უფრო მეტად ეკარგება სტრუქტურა, ვიდრე ბოსტნეულს, რადგან ის უფრო ფაქიზია, ვიდრე ბოსტნეული და ადვილად ზიანდება გაყინვის დროს. ნებისმიერი პროდუქტი, რომელსაც მაცივარში ყინავთ, აუცილებლად ულუფებად უნდა გაიყინოს, რადგან უკვე გამლღვალი პროდუქტების ხელახლა გაყინვა არის კატეგორიულად აკრძალული. გალღვობის დროს მიკროფლორა იღვიძებს, მიკროორგანიზმები მრავლდებიან და შემდგომი გალღვობისას პროდუქტი უკვე დაბინძურებული გამოდის.“

„დაჩირების დროს პროდუქტიდან ხდება წყლის წართმევა, გაყინვის დროს კი წყალი ნარჩუნდება და გადადის სხვა მდგომარეობაში. როგორც გაყინული, ასევე ჩირი პროდუქტი არის სასარგებლო, განსხვავებით კონსერვებისგან. კონსერვები შენახვის მეთოდებში ყველაზე დაბალი პრიორიტეტისაა და ყველაზე ნაკლებად უნდა გამოვიყენოთ. ვერ ვიტყოდით რომ ჩირსა და გაყინულ პროდუქტს შორის რომელი უფრო კარგია, ორივე სასარგებლო პროდუქტია. შენხვის მეთოდებს შორის გაყინვა შეგვიძლია ავირჩიოთ, როგორც კარგი მეთოდი. ჩემი აზრით, ზამთარში სასათბურე პირობებში მოყვანილ პროდუქტებთან შედარებით გაყინულ პროდუქტებში უფრო მეტი სასარგებლო თვისებებია,“- აღნიშნავს მზია კუზნეცოვა.

წყარო: ​დილა ფორმულაზე 

წაიკითხეთ სრულად